แวร์มัคท์กับโลกที่ไม่รู้จัก

ลำดับตอนที่ #3 : หนีเสือปะจระเข้

"ผู้พันครับ ช่วยบอกเหตุผลที่เราต้องทำแบบนี้ได้ไหมครับ"เอ็กซ์มันที่สงสัยกับสิ่งที่ตัวเองต้องเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง

"เราจะยอมแพ้"โจฮันพูดก่อนที่จะชี้ไปที่กล่องเหล็กที่พวกเขาเสี่ยงชีวิตเอาออกมา

"ของในกล่องพวกนั้นเป็นตั๋วที่พวกเราจะใช้ยอมแพ้กับพวกสัมพันธมิตร" 

"ยอมแพ้กับพวกนั้นผมยังพอเข้าใจแต่มันก็ไม่เห็นจะต้องเอาของพวกนี้มานี่ครับ เราไปยอมแพ้พวกนั้นตรงๆก็ได้แถ-"

ขณะที่เอ็กซ์มันกำลังพูดอยู่โจฮันก็พูดสวนขึ้นมา

"เพื่อที่จะได้ลบประวัติของพวกเราทั้งหมดออกยังไงล่ะ นายคิดเหรอว่าหลังสงครามนี่จบแล้วจะไม่มีการสอบสวนย้อยหลังไม่แน่นาย ฉัน มาติน เออร์เนส และคนอื่นๆอาจจะถูกแขวคอกันหมด ของในกล่องนั้นกว่าครึ่งสามารถที่จะทำให้โลกเปลี่ยนไปทั้งใบ นายลองคิดดูซิ แค่แลกกับการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้กับพวกเรา พวกนั้นสามารถที่จะทำให้ประเทศของตัวเองเปลี่ยนโลกทั้งใบได้"

สิ่งที่โจฮันพูดนั้นทำให้ขอสงสัยของเอ็กซ์มันหายไป

"งั้นเราก็ต้องรีบกลับไปที่กองพันก่อนแล้วเตรียมตัวไปทางตะวันตก แต่ขาของผู้พันสภาพนี้ไม่สามารถเดินได้แน่ๆจะทำยังไงครับ"เอ็กซ์มันพูดก่อนจะมองขาของโจฮันที่หมอทำได้แค่ห้ามเลือด

"เรื่องนั้นถ้าไม่ถึงกับตัดขาก็ไม่ต้องห่วงหรอ-"ปรอดดดด... ปังๆๆๆๆๆ."แย่แล้วครับพวกSSมันขี่kübelwagenตามมาครับตอนนี้รถที่อีริคกับเออร์เนสถูกแยกออกไปอีกทางแล้วครับ"

คนขับรถตะโกนออกมา"ตามตื้อจริงๆ น่ารำคา-"ฟุบๆๆๆ เคล้งๆ.. พวกSSโจมตีใส่รถทีเอ็กซ์มันอยู่

"ขับต่อไปแล้ววิทยุแจ้งให้หน่วยคุ้มกันออกมาภายใน10นาที"

เอ็กซ์มันพูดก่อนจะหยิบMp-44แล้วรีบยิงใส่พวกSSทันที ปังๆๆๆๆ ปังๆ..เคล้งๆๆ เพล้ง อั่ก เอ็กซ์มันยิงถูกคนขับของkübelwagenได้คันนึงแต่ยังคงมีพวกมันตามมาอีก ทางด้านของมาตินก็จัดการไปได้2คัน

"ร้อนเอก ตอนนี้เราต้องรีบไปช่วยพวกอีริคแล้วครับ"

ทางด้านอีริคกับเออร์เนส

"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะตามมาถึงขนาดนี้"เออร์เนสพูดพร้อมกับใช้Kar 98ติดScopeส่องไปที่คนขับของพวกSS ปัง! แกร้ง.. ปัง"ฉันนับได้3นายนับได้เท่าไหร่อีริค"ปังๆๆๆๆๆๆๆ ปังๆๆๆๆ"4คัน"อีริคที่ใช้ปืนFg-42นั้นเขากำลังยิงพวกSSที่ตามอย่างไม่ลดละ 

"ยิงไปยางรถพวกมัน"หัวหน้าหมู่SSตะโกนขึ้น ทำให้พวกมันยิงใส่ยางรถที่อีริคและเออร์เนสอยู่ ปรอดดดดด...

ตูม! "แย่แล้วรถคุมไม่อยู่แล้วจับไว้!"คนขับตะโกนออกมาก่อนที่รถของพวกเขาจะเสียหลักไปชนกับต้นไม้

เอี๊ยดด.. ตูม!

"คนอื่นเป็นยังไงบาง"เออร์เนสตะโกนถาม

"ทุกคนปลอดภัยหมด ยกเว้นแต่คนขับเขากระแทกแรงไป"แพทย์สนามที่ตอบกลับ

"บ้าเอ้ย.. ยังไงเราก็ต้องรอจนกว่าจะมีคนมาช่ว-"ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปรอดดดดดดดด.. 

พวกSSระดมยิงใส่คนในรถ"หมอบไว้!"อีริคตะโกนออกมา"ยิงกดพวกมันไว้ พวกนายไปอ้อมมันอีกข้าง

หัวหน้าหมู่SSออกคำสัง"คนที่ทรยศต่อท่านผู้นำต้องตายสถานเดียว ยิงต่อไป"

ปังๆๆๆๆๆ ปังๆ ปัง! ปรอดดดดดดดดดด

ความหวังของพวกเออร์เนสริบหรี่เหลือเกิน"เราโดนยิงกดแบบนี้จะทำยังไงดี"แพทย์สนามถาม

"คงต้องรอให้พระเจ้าทำให้ล่ะมั้ง ฮ่าๆๆ.." ตึงงงงงงงงง! เปรี้ยง เปรี้ยง ตึงงงง! อั่ก อ้ากๆๆๆ ม่า- 

"เราโดนตลบหลั-"อ้ากกก 

พวกSSทั้งหมดถูกเสียงปืนปริศนาที่ดังขึ้นฆ่าตายหมดแต่พวกอีริคทุกคนรู้ดีว่ามันคือเสียงปืนของพวกโซเวียตพวกที่เขาไม่อยากจะเจอมากที่สุด

"เวรแล้ว"เออร์เนสพูดออกมา

"พวกนายไปตรวจดูรถบรรทุกซิว่ามันมีอะไร"หัวหน้าทหารโซเวียตออกคำสั่ง"มันกำลังมาทางนี้แล้วเตรียมตัว

"อีริคจับปืนคู่กายของเขาให้นิ่งที่สุด"3 2 1 ยิง"ปังๆๆๆๆๆๆ ปัง! แกร้ง.. ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!"พวกเยอรมัน!"อ้าก..ๆ อัก

"กลับไปขึ้นร-!"หัวหน้าทหารโซเวียตตะโกนยังไม่ทันสิ้นเสียงก็ถูกยิงซะก่อน

"รีบแจ้งหน่วยลาดตระเวนให้เข้ามาสมทบเร็วเข้า"ทหารโซเวียตคนนึงพูด ตึงงงงงงง!เสียงปืนที่ติดบนตัวM3 Scout

"ก็โดนยิงกดหัวจนโงไม่ขึ้นเหมือนเดิม แล้วมันต่างจากเดิมตรงไหนว่ะพระเจ้า!"เออร์เนสตะโกน ตูม! อ้ากกกก ม่า- ปังๆๆ อ้ากกกก จู่ๆรถหน่วยลาดตระเวนของโซเวียตก็ระเบิด

"เจ้าPanzerfaustยังคงแรงดีไม่มีตกเหมือนเดิม รีบๆยกกล่องเหล็กนั่นมาได้แล้ว"เอ็กซ์มันตะโกนบอกคนในรถ

"ร้อยเอกยังไม่ตายพวกเรารอดตายแล้ว!"เออร์เนสพูดออกมา

"เออๆ ยังไม่ตายแต่ถ้าพวกแกไม่รีบยกไอกล่องเหล็กนั้นได้ตายกันหมดแน่"

หลังจากที่ยกกล่องเหล็กใบสุดท้ายเสร็จแล้ว พวกหน่วยลาดตระเวนของโซเวียตก็มาพอดี

"นั่นมันพวกเยอรมัน ยิง!"หัวหน้าหน่วยออกคำสั่งทันที ตึงงงงงงงง เปรี้ยง! แกร้ง..เปรี้ยง"หมอบ!"เอ็กซ์มันสั่งให้ทุกคนหมอบลง

 ปังๆๆๆๆ ปังๆๆ"ตอนนี้แหละรีบขึ้นรถเร็วเข้า เร็ว..เร็ว"ปังๆๆๆๆ ปังๆๆมาตินพูดพร้อมกับหยิบปืนMp-44ขึ้นมายิง

"ขึ้นรถมากันหมดแล้วเหยียบให้มิดเลย"โจฮันที่ทำได้แค่ออกคำสั่งสิ้นเสียงโจฮันคนขับก็รีบขับไปให้ถึงจุดหมายโดยเร็ว"ตามพวกมันไป  มันฆ่าพี่น้องของเรา ต้องเอาตัวพวกมันมาให้ได้"หัวหน้าหน่วยโซเวียตสั่ง

"นี่คื่อหน่วยลาดตระเวนที่3 ตอนนี้เรากำลังไล่ตามรถบรรทุกOpel Blitzขอให้หน่วยลาดตระเวนที่อยู่ตำแหน่งใกล้เคียงเข้าร่วมการไล่ล่านี้ด้วย เพื่อพี่น้องเพื่อแผ่นดินเกิดUraaaaa"

ทหารโซเวียตในรถต่างโห่ร้องให้กำลังใจกันออกมา

"แย่แล้วครับ ตอนนี้ข้างหน้ามีพวกโซเวียตขวางทางอยู่จะทำยังไงดีครับ"คนขับตะโกนออกมาก"ถ้ามันทำเพื่อนแผ่นดินแม่ ก็ให้มันเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินนั่นซะ ชนมัน!"โจฮันพูดออกมากคนขับเมื่อได้ยินดังนั้นจึงเหยียบสุดกำลัง บรืน.. บรืนนนนนนนนนนนนน

"หลบเร็ว!"พวกทหารโซเวียตที่ตั้งด่านต่างกระโดดหลบไปคนละทิศคนละทาง 

โครมมม! เพล้งงง เอี้ยดดดโชคดีที่ที่รถยังสามารถวิ่งได้ต่อ

"ฮ่าๆๆๆ เพื่อแผ่นดินแม่ อะไรกันว่ะโดดกันเป็นกบเลย"เออร์เนสหัวเราะออกมา ตึงงงงงงงงงงงง เปรี้ยง! แกร็ง.. ปังๆๆๆๆๆ เปรี้ยง

"ยังไม่หมดอีกหรือไงห๊ะ!"มาตินหยิบPanzerfaustออกมาแล้วเล็งไปScout Carของโซเวียต"เจอกันชาติหน้า"

มาตินพูดเสร็จก็เหนี่ยวไกทันที บึ้มม!

"อ่ะ คันนั้นของนาย"มาตินพูดพร้อมโยนPanzerfaustให้กับอีริคทั้นทีที่อีริคหันไปที่Scout Carคันสุดท้ายแต่ทหารโซเวียตในรถกำลังจ่อปืนมาที่เขา เปรี้ยง!!!! บึ้ม!Scout Carคันนั้นกลายเป็นซากในทันที

"ขอโทษที่ใช้เวลาเกิน10นาทีครับร้อยเอกแม่สาวนี่ดันไปติดหลุมจนต้องเสียเวลามากครับ"ผบ.รถถังไทเกอร์พูดขึ้นมา"ยินต้อนรับกลับฐานครับพันตรีโจฮัน"

===============================================================

ตอนที่3ก็จบลงไปแล้ว เนื้อเรื่องยาวกว่าที่ผมคิดไว้มากกว่าจะแต่งเสร็จก็ดึกน่าดูสามารถติชมได้ และขอโทษที่ผมเขียนยาวเกินไปจนบางท่านอ่านแล้วรู้สึกเบื่อแต่ก็ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาอ่านครับ