แวร์มัคท์กับโลกที่ไม่รู้จัก

ลำดับตอนที่ #2 : ทหารที่ดีต้องไม่ทิ้งเพื่อนร่วมรบ

เบอร์ลิน ณ ฐานเก็บของมูลลับของกองทัพ

เวลา : 23.13น. 1945

     "ฮ่า.. ฮ่า ฮ่า อีกไม่กี่ปีนายจะมีจนอยากตายเลยล่ะ.. ฮ่าๆๆ"

เออร์เนสหัวเราะออกมาหลังจากที่เขาระลึกความหลังการเจอกันระหว่างเอ็กซ์มันกับมาติน

"รีบเก็บของพวกนี้ไปได้แล้วน่า..มีแบบแปลงArado 234 กับMe 262อีกที่เรายังไม่ได้เอามา หวังว่าเอ็กซ์มันจะเอาFritz-xกับV-2มานะ"มาตินพูด

"ไม่ต้องห่วงทางนั้นหรอก"อีริคพูดพร้อมกับเอาแบบแปลงGoliath TankกับMausลงไปในกล่องเหล็ก

"เอาล่ะ เก็บมาครบแล้วรีบออกจากที่นี้ดีกว่าฉันไม่อยากเจอโซเวียตบ้านั่นเลย"

เออร์เนสพูดพร้อมกับนำกล่องเหล็กไปวางลงบนรถเข็นก่อนจะเข็นไปที่ท้ายรถบรรทุก

"ก่องที่1 2 3 4 5 เหลืออีก5กล่องที่ร้อยเอกเมื่-"

ปัง ปัง ปัง เสียงปืนทำให้พวกเออร์เนสและทุกคนต้องเตรียมพร้อมทันที

"นั่นมันเสียงทางที่พวกร้อยเอกไปนี่!?"

มาตินพูดพร้อมกับรีบวิ่งไปที่ต้นเสียงทันที

"้บ้าเอ้ย ดันถูกพวกSSเห็นซะได้ เอ็กซ์มันนายรีบไปหยิบกล่องสุดท้ายนั่นมาเดี๋ยวฉันคุ้มกันเอง!"

โจฮันพูดก่อนจะยิงพวกSSที่พยามจะเข้ามาขวาง ปัง.. ปังๆๆๆๆๆ!!!

"พันตรีครับทางด้านหลังเราจะต้านไว้ไม่ไหวแล้วเราจะต้องรีบออกไปได้แล้วครับ"

ทหารที่มาพร้อมกับเขาพูด ตูม!!!!พวกSSปาระเบิดใส่พวกโจฮัน ตูม.. ปังๆๆๆๆๆ ปรอดดดด.. 

ต่างฝ่ายต่างระดมทุกสิ่งที่ตัวเองมีโจมตีอีกฝ่าย

"พันตรี ผมหยิบกล่องสุดท้ายมาได้แล้ว เราต้องรีบออกไปแล้วครับ!"

เอ็กซ์มันตะโกนออกมา

"นายรีบนำมันออกไปก่อนเดี๋ยวทางนี้ฉันจะดูหลังให้เอง"

สิ้นเสียงโจฮันพูดเสร็จเอ็กซ์มันก็รีบเข็นรถออกไปทันที"

หลักจากเอ็กซ์มันออกไปได้แล้วนายสองคนตามไปคุ้มกันทีฉันจะกันทางนี้เอง"

ปรอดดดดดดด...."เราจะไม่ทิ้งพันตรีไว้ที่นี่คนเดียวครับ"

ทหารที่คุมMG-34ตะโกนกลับมา ปัง! แกร็ง ปัง"ตอนนี้ท่านต้องรีบออกไปก่อนกระสุนผมจะหมดอยู่แล้ว"

ทหารอีกคนพูด

"ฉันสั่งให้พวกแกออกไปก็รีบไปสิวะ ฉันโดนยิงแล้วฉันไปต่อไม่ได้แล้วเข้าใจไหม! เร็วๆ..!"

โจฮันตะคอกกลับพร้อมกับเปิดแผลที่โดนยิงจนทำให้ไม่สามารถเดินต่อไปได้

"พวกเราทุกคนจะไม่ลืมว่าเคยมีท่านเป็นผู้นำเลยครับ ลาก่อนและขอให้เราเจอกันอีกครับ"

ทหารทั้งสองคนทำวันทยาหัตถ์ก่อนจะพากันรีบวิ่งออกไป

"จะไม่ลืมว่ามีฉันเป็นผู้นำ ฮ่าๆๆ อย่าทำให้ฉันไปเหมือนไอหน้าหนวดนั่นนะโว็ย! มาสิวะไอพวกSSเฮงซวยเพราะพวกแกทำให้ทำให้เยอรมันกลายเป็นแบบนี้"โจฮันพูดพร้อมกับยิงพวกSSที่กรูกันเข้ามา ปังๆๆๆๆ..

"มาสิวะ มาเลย พวกแกมีปัญญาทำได้แค่นี้เหรอว่ะ นี่หรือกองทัพอันแสนภาคภูมิใจของไอหน้าหนวดนั่น!"

ปัง ปังๆ ปัง...แกร็กๆๆๆ เขาใช้MP-40ยิงใส่พวกSSจนกระสุนนัดสุดท้ายแต่ไม่มีท่าทีที่พวกSSจะหยุดวิ่งเข้ามาหาเขาเลย

"มีหวังโดนซ้อมตายไม่ก็ดมแก็สแน่ๆ ฮะ ฮะๆ.."พวกSSเข้ามาล้อมเขา

"พวกแกมันพวกทรยศ พวกแกมันขี้ขลาด นี่สำหรับพวกพ้องของเรา!"

หลังจากที่SSนายนั้นพูดจบก็ชกไปที่หน้าขอโจฮันทันที พลั่ก! อั่ก..

"นี่สำหรับผู้ทรยศต่อท่านผู้นำของเรา"ตุบ! แค่ก. แค่ก..

"พวกแกนี่มันเลวเสมอต้นเสมอปลายจริงๆฮ่าๆ.."เขาพูดพร้อมกับถุยนํ้าที่เปื้อนเลือดใส่หน้าของคนที่ซ้อมเขา ถุย!..

"งั้นแกก็รู้ดีสินะว่าต่อไปแกจะโดนอะไร"

SSคนนั้นพูดก่อนจะยกMp-44จ่อเข้าที่หน้าของโจฮัน"เอาฟ วีดาร์เซน(ลาก่อน)"ปัง! เมื่อเสียงปืนเงียบลงร่างที่ควรล้มลงกับไม่ใช่โจฮันแต่เป็นร่างของSSที่จะยิงเขาแทน"เอาฟ วีดาร์เซน"เอ็กซ์มันพูดก่อนปืนทุกกระบอกจะเริ่มเปิดฉากยิง 

ปัง! แกร็ง..ปังแกร็ง... ปรอดดดดดด.... ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ! พวกSSที่เอาแต่มุงดูโจฮันไม่ได้ระวังตัวทำให้ถูกพวกเอ็กซ์มันตลบหลังได้อย่างง่ายดาย

"มาตินกับอีริคนายสองรีบไปเอาตัวผู้พันมาและนำไปไว้บนเปลสนาม"ปังๆๆๆๆๆ."ทางนี้ฉันกับเออร์เนสจะคุ้มกันเอง"

สิ้นเสียงคำสั่งมาตินกับอีริคก็รีบไปนำตัวหัวหน้าของเขาออกมาทันที

"เปลสนามมาแล้วครับ"เสียงของนายทหารที่ถูกโจฮันตะโกนใส่ตอนแรกรีบนำเปลสนามมารับตัวผู้พันก่อนจะรีบพาไปไว้ท้ายรถบรรทุกที่มีแพทย์สนามเตรียมไว้ก่อนแล้ว

"ทุกอย่างพร้อมแล้วออกรถได้!"เอ็กซ์มันสั่งคนขับออกรถไปทันทีโดยมีรถบรรทุกตามมาอีก1คัน

"ยินดีต้อนรับครับพันตรีโจฮัน"

===============================================================

ตอนที่2ก็จบลงไปแล้ว หวังว่าจะสนุกกันนะครับ ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านครับ