SF Exo (Chan x tao) ก่อนจากกัน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

แนะนำตัวละคร

     หวงจื่อเทา,มักเน่ฝั่งm จอมขี้แย

  ปาร์คชานยอล,เมนแรพฝั่งk 

                               และร่วมด้วยEXO

สวัสดีจะมีผู้อ่านคู่นี้รึเปล่าไม่รู้ลองประเดิมก่อนไรต์เป็นแฟนอ่านนิยายมาหลายเรื่องเลยอยากแต่เรื่องแนวที่ตัวเองต้องการดูถ้ามีคนอ่านก้ดีบอกไรต์บ้างจะได้แต่งอีก(ไรต์เตอร์จะลึกลับต่อไปจนกว่าจะมีคนแสดงตัว)ว่ายังมั่นคงต่อexoทั้ง12และชอบชานเทาอ่อลืมบอกไปนี้ชานเทาก้คือชายxชายอะนะเข้าใจตรงกันเนอะ

ณ ห้องซ้อมที่ตึกsm

เทาๆย่าส์ยุไหนอะฮยองหาเราไม่เจอเลยยุนี้ไงฮยองผมก้นั่งยุนิไหนอะมันมืดเลยมองไม่เหนอะ พูดงี้ต่อยกันปะฮยอง(ไม่ใช่เสียงของเทาแต่เปนของไคเออนั้นดิไรต์ของไควะก้ของไคละไคละไอ้ของไคของไรต์อะ ไปไกลๆปะเข้าเรื่องได้ละอิหยอย)ไงเทาๆพูดไม่เพราะเลยอะเทาๆพ่อกุนิจงอินเฟ้ย(ไรต์:ใจเย็นเห้ยนั้นมันฮยองนะ)อ่าว โอะเจอเทาเทาละ อะไรอีกละฮยอง. นี้ไปกินเนื้อย่างกัน โห่(อิหยอย:เสียงของใครอีกวะไรต์ ไรต์:ไม่รุ้วะ) เจ้าของเสียงตัวขาวๆนามว่าข้าเคยยุในทีมโอ้ริโอ้ไลน์แต่บัดนี้ข้าต้องผลันตัวมาเปนผัวของด้อม(อีติ๋ม)ฮยองคนก้มีเยอะแยะไมชวนเทาคนเดียวอะ เออนั้นดิกุก้อยากินเหมือนกันนะครับเพื่อนหยอย แบคกุว่ามึงไม่ต้องกินหรอกแค่นี้พุงมึงก้ล้ำหน้ากุไปละ. ไรวะโด้พุงกุทำไรผิด. และมันก้ก้มน่าลงไปคุยกะพุงตัวเอง(มึงบ้าไปแล้วใช่ไหมแบค) ไปดิฮยองผมก้อยากกินเทาได้กล่าวไว้ก่อนจะมีมืออะไรวะนั้นเอื่อมมาจับเอวบางแล้วกระตุกเอ้ยเกี่ยวให้เดินตามไป. 

ณ ร้านเนื้อย่าง

เทา:ฮยองผมมีไรจะบอก

ชาน:จะขอฮยองเปนแฟนอ่อ555

เทา:ป่าว

ชาน:แล้วมีไรอะ

เทา:คือ..คือ..คือว่าตอนอี้ฟานออกจากวงอะฮยองเสียใจไหมที่เค้าไปโดยไม่บอกลาอะ

ชาน:ก้เสียใจนะโกรธหน่อยๆด้วย. มีไรอ่อ

เทา:ป่าวผมแค่อยากรุ้อะ

และแล้วค่ำคืนก้ผ่านไปผ่านไปด้วยรอยยิ้มของคนทั้งสองแม้ว่าจะมีหนึ่งที่ยิ้มจากใจที่มีสุขกับอีกหนึ่งที่ยิ้มเพราะแสร้งทำ

ณ หอพักexo

ชานยอลฮยองกอดหน่อยเสียงของมักเน่ฝั่งเอ็มที่วันนี้ไม่รู้เปนไรออกจากห้องมาก้ขอเค้ากอดโดยที่ไอ้คนโดนขอกอดก้ยังนั้งงงกะแบคฮยอนยุน่าทีวีว่าแล้วสิ้นสุดเสียงของมนุษย์AB สไตล์ตู้มร่างหนึ่งทับอีกสองร่างข้างใต้(ไอ้ยะเว่อไปปะกุ:ไรต์)โอ้ยคือมึงสองคนจะกอดกันก้ไปกอดดีดีดิวะมางี้แม่งก้ทับกุด้วยดิไปๆไปกอดกันที่อื่นนู้น.และเทาก้ลุกลากชานยอลไปคุยในห้องนอนที่ตนออกมาเมื่อกี้(ไรต์:อุ้ยในห้องด้วยอะ)มีไรหื้มเสียงทุ้มต่ำและมือที่เอื่อมไปแตะหน้าผากเด็กขี้แยที่เมื่อกี้บนว่าอยากกอดเค้า.ฮยองง่าเสียงแง่วๆเหมือนแมวไม่มีผิด.ฮยองผมรักฮยองมากนะจำไว้ดีๆด้วยละขณัที่พูดไปก้ใช้มือจิ้มลงไปที่อกข้างซ้ายของคนที่ตัวเองเพิ่งสารภาพรักไปเมื่อกี้.แล้วก้ห้ามลืมนะไปละหันมาจุ้บปากอีกคนเบาๆก่อนหันกลับไปและหันมาใหม่ผมจะไปจริงๆแล้วนะฮยอง.ชานยอลเองที่พึ่งได้สติหลังจากสติหลุดไปทักทายยานแม่ของเซฮุนเมื่อกี้โอ้ยไม่ใช่และ.สิ่งเดียวที่เห็นคือแผ่นหลังของจื่อเทาที่หายไปและเสียงเดียวที่ยังก้องในหูเอ้ยในหัวคือเสียงของอีกคนทีาบอกรักตนไปเมื่อกี้จนลือว่าก่อนไปอีกคนบอกว่าอะไร.เช้าตื่นมาชานยอลก้มองหามักเน่ฝั่งเอ็มที่ตอนนี้ถามใครต่อใครในหอแล้วก้ไม่รู้ว่าไปไหนขนาดเซฮุนคนสนิทก้ยังไม่รู้เลยจนเมเนที่เปิดประตูออกมาแล้วบอกให้ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นพร้อมบอกว่าจื่อเทาไมาได้หายไปไหนแต่เค้าไปรักษาตัวที่จีนและอาจจะไม่กลับมาอีกขอให้ทุกคนโอเคกับเรื่องที่เกิดขึ้นและตั้งใจทำงานต่อไปนาทีนั้นเองที่ชานยอลได้แต่ยืนอึ่งอยู่อย่างนั้นจนลีดเดอร์อย่างซูโฮต้องถามเมเนว่าเค้าจะไปเหมือนอี้ฟานใช่ไหมฮะแต่ก้ไม่ได้รับเสียงตอบรับเปนเพียงมือที่ตบบ่าของซูโฮเบาๆก่อนเดินออกจากห้องไป.ตัดจบ

ไรต์รู้ว่าไรต์น่าถีบมากแต่คือไรต์ต้องไปละเพราะว่าไฟมันดับแล้วแบตไรก้จะหมดนี้แต่งในโทสับอะ