ตอนที่ 26 : + DR + 25 +
แต่อย่างว่าแหละนะ มันไม่ใช่ทุกคนเสมอไป
ผมปิดแฟ้มเอกสารเพราะคิดว่าดูไปก็ไม่รู้จะเอาอารมณ์ไหนมานั่งทำงานต่อ
ความจริงแล้ววันนี้เป็นวันที่ผมต้องมากินข้าวกับคุณแม่ ตามกฎที่ท่านตั้งไว้ ก่อนผมจะออกมาจากบ้านใหญ่ แม่ยื่นคำขาดว่าเราต้องเจอกันหนึ่งครั้งต่อเดือน ผมก็รู้ การเจอกันครั้งนี้คงไม่ได้กินข้าวดีหรอก แล้วก็จริง เพราะคุณแม่พูดเรื่องของผมกับลักษมี ลูกสาวของเจ้าสัวชื่อดังทางภาคใต้ตั้งแต่ผมตักข้าวเข้าปากคำแรก
ผมกับน้องสรรู้จักกันมานาน ด้วยความที่พ่อแม่ของเราเป็นคู่ค้าทางธุรกิจ มีช่วงหนึ่งที่เราสนิทกัน สนิทของผมไม่ได้แค่จับมือถือไม้แน่นอน
น้องสรเป็นสาวสวยหวานแต่มีหัวคิดสมัยใหม่ เธอสามารถเปลื้องผ้าต่อหน้าผมได้อย่างไม่เคอะเขินใดๆ เธอโอเคกับเรื่องวันไนซ์ฯ ซึ่งความไม่มากมายของเธอทำให้ผมพอใจที่จะคุยกันกับเธออยู่พักหนึ่ง ซึ่งพอมันเป็นแบบนั้น คุณแม่แลจะปลื้มใจเป็นพิเศษ แต่พักหลังผมมีข่าวควงนางแบบหน้าใหม่ น้องสรเลยออกลายงี่เง่า เข้าหาแม่ผมหนักมากจนถึงขั้นเป่าหูให้แม่พูดเรื่องแต่งงาน
ทั้งๆ ที่ผมกับเธอคุยกันแล้วแท้ๆ ว่าเราจะเป็นแค่เพื่อนกัน เพื่อนแบบไหนไม่สำคัญ สุดท้ายแล้วไม่ว่ายังไงก็ได้แค่เพื่อน แต่ในที่สุดผมก็ได้ยินเรื่องพวกนี้จนได้
“คุณคิดยังไง ที่แม่จะให้ผมแต่งงาน”
“เป็นเรื่องน่าขำครับ!”
คำตอบของชาติทำเอาผมเหลือบตามองดูสีหน้าอันไร้ความรู้สึกของเขา สมแล้วที่เขาเป็นผู้ช่วยที่ผมสนิทจนสามารถคุยได้ทุกเรื่อง เพราะนอกจากจะทำงานได้ดีถ้าไม่มีเหตุฉุกเฉินจริงๆ คนๆ นี้ไม่วันทำงานพลาด เขายังสามารถพูดจาชวนให้ต้องทำภารกิจขบคิดจนหัวแทบแตก
อย่างเช่นคำตอบเมื่อสักครู่นี้
เป็นเรื่องน่าขำ อะไรของมันวะ? แต่ทว่าก็จริง... แต่ผมก็อยากรู้นะว่าทำไมไอ้คุณชาติมันถึงพูดคำนี้ออกมาได้ แต่ผมก็ไม่ไม่ถามหรอก ไว้คิดหาคำตอบเอาเองดีกว่า
ผมเริ่มมองหาบุหรี่ พบแล้วก็คว้ามันไว้ก่อนจะยืดร่างขึ้นจากโต๊ะที่ยังมีอาหารวางเรียงรายอยู่
“เรื่องนั้นล่ะ...”
“...”
“เรื่องฮานะ...”
“เหมือนเดิมครับ!”
ถ้าเหมือนเดิม ก็คงไปเรียน ไปทำงาน ใช้ชีวิตเรียบๆ ง่ายๆ อ๋อ...ผมสงสัยจังว่าช่วงนี้เธอได้แวะเอาข้าวไปให้ลูกแมวตัวนั้นหรือเปล่า ชื่ออะไรนะ เห็นชาติบอกว่าชื่อไอ้เขรอะ
“แต่พักนี้ ผู้ชายคนนี้ตามเธออยู่ครับ!”
คำพูดของชาติทำความคิดผมสะดุด ผมมองไปยังสมาร์ตโฟนของชาติ เขาเปิดรูปผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งให้ผมดู
มองไม่นานก็สามารถจดจำใบหน้าผู้ชายคนนั้นได้อย่างแม่นยำ อิริยาบถผ่อนคลายแปรผันไปเป็นวางไม้วางมือไม่ถูก เลยตัดสินใจดึงบุหรี่ออกจากที่เก็บ เม้มปากรับแท่งนิโคติน ปล่อยสารมะเร็งแบ่งให้ชาติที่ไม่สูบได้รับไปด้วยโดยการเป่าควันสีเทาให้พวยพุ่ง
“ทิ้งกุญแจรถไว้ให้ผมด้วย แล้วคุณก็กลับไปก่อน”
“แต่บอสประชุมมาทั้งวัน ไม่ปวดหัวเหรอครับ”
ชาติรู้ว่าเวลาผมประชุมมาเหนื่อยๆ จะไม่ขับรถเอง แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ความเคยชินเหล่านั้นมันหายไป เมื่อชาติเฉลยว่ามีใครสักคนตามฮานะอยู่
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนแล้วจะขับกลับเอง คุณไปพักผ่อนเถอะ” ชาติทำหน้าไม่เชื่อฟัง คิ้วคนหน้าหล่อขมวดจนเป็นปม แต่เพราะขัดใจผมไม่ ได้ ร่างสูงในกริยาเงียบขรึมจึงโน้มตัวค้อมหัวเป็นการบอกลา ก่อนจะเดินไปเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อยตามหน้าที่ของเขา
ผมกลืนน้ำลายลงอึกใหญ่ หัวใจเต้นเอื่อยๆ ราวกับไม่มีปฏิกิริยาตอบรับเรื่องของยัยผู้หญิงจอมปากดีคนนั้น แต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมนึกอยากบีบบี้บุหรี่ที่ติดไฟอยู่นี่ให้แหลกคามือ ให้ไฟร้อนๆ มันแผดเผา ให้อะไรสักอย่างมากระตุ้นให้สภาวะเฉยชาต่อทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิตกลับคืนมาอย่างเดิมสักที
‘หน้าฉันไม่หนาเท่าคุณไง’
เสียงยัยกวางจอมพยศดังลอยตามตัว ผมเบื่อจริงๆ ทั้งๆ ที่รู้ตัวว่าอยู่คนเดียวแล้วจะนึกถึงก็ยังจะอยากอยู่คนเดียวอยู่ได้
นึกถึงเธอ ผมก็รู้สึกเจ็บไหล่ข้างที่ถูกคนบ้านั่นแทงเข้ามาจนได้
มันเริ่มหายดีแล้วล่ะ เหลือแค่ขั้นตอนรักษาแผลที่จะกลายเป็นแผลเป็น
ผมเดินมาเรื่อยๆ หูเริ่มได้ยินเสียงอึกทึกที่ดังมาจากปาร์ตี้รูม ทั้งๆ ที่ก็ชินกับเสียงเพลงเพราะเป็นถึงเจ้าของคลับ แต่จู่ๆ ก็นึกรำคาญจนพาลอารมณ์เสีย กำลังจะหมุนตัวเดินหนีไปสูบบุหรี่ที่อื่น สายตาเจ้ากรรมดันกวาดไปเจอคนๆ หนึ่งซึ่งไม่ว่าจะเวลาไหน เธอก็จะชัดเจนในความรู้สึก ‘นึกถึง’ ของผมเสมอ
ร่างบางในชุดลำลองธรรมดากำลังยืนเกาะราวกั้นแล้วหันหน้ารับลม เส้นผมนุ่มสลวยที่ผมพิสูจน์มาแล้วว่านุ่มจนชวนให้สัมผัสอย่างไม่รู้จักเบื่อกำลังพัดสยาย ให้ความรู้สึกผ่อนคลายที่ได้จ้องมองเธอ
ผมสูบบุหรี่คำสุดท้าย กลัวว่ากลิ่นมันจะลอยไปทำให้ไก่ตื่น ยืนมองหญิงสาวที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมโชคชะตาผลักดันให้ผมเจอกับเธอจังเลยด้วยสายตาครุ่นคิด
ฮานะยืนนิ่ง สักพักก็มีผู้ชายเข้ามาคุย ยัยกวางแสนดุร้ายทุกครั้งที่อยู่กับผมวางท่าสบายๆ เธอสามารถยืนคุยกับผู้ชายคนนั้นได้นานสองนาน จนผมอดนึกเปรียบ เทียบไม่ได้ว่าถ้าที่ตรงนั้นเป็นผมที่ยืนอยู่ ฮานะจะทำยังไง จะแสดงด้านดุร้ายหาอะไรมาทิ่มแทงให้เนื้อตัวผมมีแผลเพิ่มขึ้นหรือเปล่า
ผมยืนใช้มือล้วงกระเป๋ามองหนุ่มสาวที่คุยกันราวกับมีเรื่องราวคาใจตั้งแต่ชาติที่แล้วนิ่งๆ นับเลขหนึ่งแต่ไม่ถึงร้อยสักทีเพราะสติเริ่มรวนเรคล้ายถูกอะไรมารบกวน การยืนรอฮานะเสวนากับไอ้ลูกหมานั่นนิ่งๆ อยู่ตรงนี้ทำให้ผมภูมิใจในความอดทนอันเป็นเลิศจนเนื้อตัวเกร็งและคันไม้คันมือไปหมด
สายตาที่แทบจะปิดเพราะเหนื่อยกับงานและความต้องการของคุณแม่จ้องเขม็งไปยังหญิงชายคู่นั้นอย่างไม่กะพริบ แล้วเวลาที่ผมอยากให้มาถึงก็เกิดขึ้น ไอ้นั่นเดินออกไปจากฮานะ
ผมเดินเข้าใกล้เธอ มองแผ่นหลังเล็กที่คลอเคลียกับเส้นผมยามที่ลมสะบัดปลิว ยืนมองเธอเหมือนไอ้โรคจิตวิตถาร แต่ไม่ใช่ เพราะอย่างน้อย พวกโรคจิตมักจะใช้สันดานแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน
แต่ผมไม่ใช่...
หมับ
ขี้เกียจทักทายให้เสียเวลา เลยสวมบทเป็นคนบ้าจู่โจมคนตัวเล็กโดยการก้าวเท้าเข้าหา รั้งร่างบอบบางมาสวมกอดจนจมอก
“อ๊ะ...”
“จะกระโดดน้ำตายหนีหน้ากันหรือไง”
“...”
“แต่อย่าดีกว่ามั้ย ฉันยังชิมเธอไม่หนำใจเลย”
ฝากผลงานเรื่องอื่น ๆ ด้วยค้าบบบบบ ซื้อผ่าน Seller Link แพทจะมีกำลังใจและค่าเลี้ยงดูลูกสมุนเพิ่มขึ้น ขอบพระคุณนักอ่านล่วงหน้านะก๊ะ เลิ้บ
WHEN YOU LOVE SOMEONE | เธอที่รัก
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODg1MjUwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMTMzMTY1Ijt9
Dark Rian เสี่ยงหัวใจท้าทายซาตาน
I Need Love ปรารถนาหัวใจซาตาน
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODg1MjUwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNjc5NDUiO30You In Me คนโปรดในกรงรัก
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODg1MjUwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiOTQxMTIiO30I Don't Mind ไม่อยากเสียโอกาสรัก
จอมร้ายเกี้ยวรัก
+ ซื้อจูบขังรักกดลิ้งค์นี้เลยนะคะ +
จูบซ่อนรักเป็นเรื่องราวสั้น ๆ ของน้องสาวอุ่นอรุณ นั่นก็คืออ้อมตะวันนะคะ
+ ซื้อจูบซ่อนรักกดลิ้งค์นี้เลยนะคะ +
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
3,177 ความคิดเห็น
-
#3149 Mini-fish (จากตอนที่ 26)วันที่ 1 ตุลาคม 2563 / 23:36เป็นการทักทายที่ขนลุกมาก#3,1490
-
#2806 maywis (จากตอนที่ 26)วันที่ 28 ตุลาคม 2561 / 08:54งุ้ยยยยย#2,8060
-
#1834 เแสตมป์แมวผู้อารมณ์ดีตลอดเวลา (จากตอนที่ 26)วันที่ 4 กรกฎาคม 2558 / 12:51เจิมรีบมาน้า#1,8340
