ตอนที่ 16 : + DR + 15 +
แต่...
ความใจร้ายของผู้ชายคนนี้ไม่เคยปรานีหัวใจใคร สรุปแล้วไม่ว่ายังไง โชคชะตาฝ่ายดีก็ไม่มีท่าทีเอนเอียงมาทางฉันเลยใช่มั้ย ไม่ว่าจะคิดหาวิธีป้องกันตัวยังไง ซีลัสก็อยู่เหนือทุกอย่างโดยทั้งหมด หากฉันวิ่งหนีเข้าก็วิ่งไวกว่า ฉันพยายามดิ้นรน เขาก็มีวิธีกักขังฉันได้ดีกว่า
ฉันถูกลากเข้าห้องทั้งๆ ที่ยังนั่งอยู่กับพื้น ความแสบและเจ็บไปหมดทั่วเรือนร่างเล่นงานจนต้องเพิ่มเสียงร้องไห้ให้ดัง คาดหวังให้คนใจร้ายหยุดการกระทำที่แสนจะต่ำช้าและป่าเถื่อน แต่เขาดูเหมือนจะไม่สะเทือน ฉันจึง...
“อ๊ากกกก x! ระยำเอ๊ย” ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าทรงเสน่ห์ร้องเสียงหลงเมื่อตัวเองพลาดท่าเสียทีให้กับฉันที่กำลังอ่อนด้อยกว่า
ในนาทีที่อสูรตนนี้เผลอ ฉันก็รีบคว้ามือหนาที่เคยลูบไล้เรือนร่างฉันอย่างหยาบคายมากัดอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำเหมือนกับตัวเองเป็นสัตว์กระหายเลือด ที่ไม่ได้อยากกินเลือดเขาหรอก ถ้าเลือดชั่วๆ ของเขามันไหลซึมเข้าปากฉัน สาบานเลยว่าฉันจะถุยทิ้ง!
โดนทำก่อนไว้เยอะเลยไม่มีอะไรจะเสีย ซีลัสกระตุกมือออกจากอุ้งปากฉันอย่างใช้เรี่ยวแรง แต่เพราะกระแสหมาบ้ามันแทรกซึมไปทุกอณูจิต ฉันยังกัดมือเขาไว้แบบนั้นจนกลิ่นคาวรสชาติบัดซบแพร่อยู่ตามริมฝีปาก จึงถอนกำลังและจังหวะนั้นคนถูกกัดเขาก็รีบสะบัดมือตนเองออกสุดแรงจนหน้าฉันหันอย่างสุดแรงเช่นกัน!
ซีลัสเจ็บอยู่ และเลิกวุ่นวายกันฉัน
จึงพยายามตะเกียกตะกาย และยันร่างผอมบางของตัวเองให้ลุกขึ้น เพื่อที่จะหนีออกจากขุมนรกนี่ พยายามกัดฟันสู้แม้จะสะบักสะบอมจนแทบจะเดินไม่ไหวแล้วก็ตาม ฉันต้องรอดออกไปจากที่นี่ให้ได้!
ฉันยกมือปาดน้ำตา กลิ่นหอมแสนปวดหัว ความมึนเบลอที่ได้รับในวันนั้นมันหลอกหลอนและตามมาคว้าไหล่ฉันไว้ราวกับมีตัวตน!
เสียงละเลียดชิมร่างกายฉันที่เขาทำในตอนนั้น ฉันไม่อยากจะได้ยินมันอีกแล้ว แววตาเหมือนสัตว์เดรัจฉานที่ซ่อนความโสมมไว้ทั่วทั้งหัวใจของเขาในวันนั้น ฉันไม่ต้องเห็น ฉันเกลียดเขา ฉันกลัวเขา ฉันต้องรอด!
หากทว่า...
ตุ๊บบบบบบบ!
ไม่โดนสกัดกั้นแบบนี้เสียก่อน!
อีกแค่ไม่อึดใจฉันกำลังจะไปถึงหน้าห้อง แต่ระหว่างที่เหมือนทางสว่างจะอยู่ตรงหน้า เวลาเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้น ฉันก็กลับไปหัวตื้อจนหมด ตอนนี้กระดูกหรืออวัยวะภายในของร่างกายฉันคงแหลกเหลวไม่เป็นชิ้นแล้วมั้ง
“...ฉันไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจ แต่คุณอย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ว ฮึก!” ฉันป้ายเลือดของซัลัสที่เลอะอยู่ตรงขอบปากออก ขยับกายที่ได้รับการทารุณอย่างน่าสมเพช แล้วนั่งคุกเข่าอ้อนวอนอีกคนอย่างน่าเวทนา
“ฉันขอโทษ ฉันทำผิดฉันไม่รู้แต่ฉันขอโทษ ฮึก”
“เธอกัดฉัน!”
“มันเป็นเพราะว่าฉันกลัว” ฉันเงยหน้าเถียงซีลัส
คนตัวสูงยืนหายใจเข้าออกรุนแรง กระแสอำมหิตแผ่ออกมาจากสายตา เสื้อผ้าสีผิวหรือแม้กระทั่งน้ำเสียงของเขาทำให้ฉันรู้สึกหัวหดจนแทบประสาทหลอน
“ลืมวิธีอวดเก่งของตัวเองไปหมดเลยนี่!” เสียงเยาะเย้ยเอ่ยขึ้น
ใช่ ฉันรู้ตัวว่าตัวเองเหมือนขอทานสักแค่ไหน... ฉันยอมขอโทษทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ผิด ขอโทษเขาเพื่อหวังว่าเขาจะปล่อย ก้มหน้ารับสายตาดูถูกเหยียดหยามซึ่งมันทำร้ายจิตใจฉันจนไม่เหลืออะไร
ฉันยกมือประสานเข้าหากันแล้วทาบวางที่อกอย่างทรมาน เสียงตึกตักทำให้รับรู้ว่าหัวใจที่กำลังดิ้นใส่ความรู้สึกพังๆ ในตอนนี้ถี่จัดแค่ไหนเขาจะให้ฉันกราบมั้ย... ฉันทำได้นะ หากเขาต้องการเช่นนั้นทำได้หมดยกเว้นยอมในเรื่องแบบนั้นอีก!
“โอ๊ย...”
“ต้องให้บอกกี่ครั้งว่าวิธีนี้ใช้ไม่ได้กับคนอย่างฉัน!” ร่างสูงหายใจเข้าออกเสียงดังและฉันก็ร้องไห้ด้วยน้ำเสียงอ่อนโรยหนักกว่าเก่าเมื่อเขาบริภาษประโยครุนแรงใส่หน้า เขาไม่สงสารฉันเลยสักนิด ซ้ำยังกระชากมือที่กำลังจะประสานกันเพื่อไหว้เขาแท้ๆ ให้แยกออกจากกันแล้วรั้งให้ลุกขึ้นอย่างรุนแรง ตอนนี้เลือดบ้าขึ้นหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อย ซีลัสคงจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น!
“ฉันจะฆ่าเธอซะ เรื่องงี่เง่านี่มันจะได้จบสักที”
“อย่านะ ฉันจะเจ็บ...อั่ก!”
เตียงขนาดใหญ่ทำหน้าที่รองรับร่างของฉันเมื่อซาตานโยนมันลงมา เขาทำมันอย่างง่ายดาย แต่ที่ไม่ง่ายเลยนั่นคือฉัน...
ฉันเจ็บ ลมหายใจรวยรินขาดเป็นห้วงๆ ก็หลายครั้ง แต่ไม่มีโอกาสที่ฉันได้เข้าใกล้ความตายเลยสักนิด ถ้าเขาคิดอยากจะฆ่ากันก็ทำซะเลยสิ ไม่ใช่มาทรมานกันแบบนี้ ฉันคิดและอยากจะร้องบอกเขาแต่มันพูดไม่ออก ตอนนี้ตาฉันปรือแทบลืมไม่ขึ้น ความเจ็บจุกแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างจนหายใจไม่ไหว
ร่างสูงโถมกายหนาใหญ่เข้าหาฉันอย่างบ้าคลั่งรุนแรงและเอาแต่ใจ ผู้ชายผู้ช่ำชองเรื่องชั่วๆ โน้มตัวใช้หน้าลงมาซุกไซ้บริเวณซอกคอขาวเนียนละเอียดของฉันอย่างถือสิทธิ์
ฉีก!
ชั่วพริบตา มือหนาจัดการฉีกเสื้อผ้าของฉันออกอย่างรวดเร็ว เผยผิวขาวอุณหภูมิกายเย็นให้เห็นกับตาเขา
ซีลัสมองมัน จากนั้นริมฝีปากแดงคล้ำพร่ำพรมจูบไปทั่วไหล่มน และวนเวียนอยู่ที่ไหปลาร้า เขาไม่สนใจเสียงกรีดร้องทุรนทุรายของฉันที่เป็นผู้ถูกกระทำเลยแม้แต่น้อย กลับกัน เขาครางในลำคอเหมือนพึงพอใจเหลือเกินที่ได้ทำแบบนี้
นี่เขาเป็นตัวอะไร
“ปล่อยนะ” ฉันยกมือปัดป้องร่างกายตัวเองสะเปะสะปะ ทั้งตี ทั้งต่อยสารพัดอีกทั้งพยายามหยิบยกเอาทุกอย่างที่พอจะป้องกันตัวเองจากคนอารมณ์อันตรายอย่างเขา หมอนเหมินก็ยกปา แขนขาก็เหยียดพุ่งเข้าใส่ แต่ใช่ว่าเขาจะสะทกสะท้าน ความหน้าด้านของเขามันยิ่งทำให้ฉันเสียสติ
เห็นมั้ยว่าฉันก็สู้ แต่ว่ามันสู้ไม่ได้ ซีลัสไม่เป็นอะไร ไม่สั่นไม่สะเทือนเลยสักนิด!
“คุณต้องการอะไรจากฉันนักหนา ฉันไปเอาอะไรคุณมาหรือไงคุณถึงตามจองล้างจองพลาญไม่เลิกไม่ลาแบบนี้ ...เลิกวุ่นวายฉันจะได้มั้ย อุบบ อื้อออ!”
กำลังจะร้องประท้วงเสียงอันสั่นเครือกลับหายไปเพราะถูกคนใจร้ายกดริมฝีปากลงมาแรงๆ ดวงตาเปื้อนความกลัวเบิกขึ้น ฉันเกลียดทุกอย่างที่กำลังแนบชิด เกลียดคนตัวโตที่ใช้ความมีอำนาจกดขี่ให้ฉันพ่ายแพ้และไร้ซึ่งหนทางต่อสู้
เกลียดใบหน้าได้รูปที่ฝังลงมาเพื่อตราตรึงกัน เกลียดจมูกโด่งที่สูดดม และเบียดชิดอยู่กับจมูกของฉัน เกลียดแววตามาดร้ายที่จ้องมองฉันอย่างไม่มีแววไหวระริกทั้งที่ฉันร้องไห้ราวกับใครจะสักคนจะตายต่อหน้า
เขามันคือปีศาจ...
ยิ่งวินาทีที่เขาใช้ปากตัวเองกัดปากฉันจนเลือดไหล เขาก็ยังคงใช้ลิ้นเลาะเล็ม ชิมเลือดซึ่งไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ควรจะกินมัน จูบปากฉันจนช้ำ อย่างไม่ท่าทีถอดใจทำอะไรอีกแล้ว
“เจ็บ...” แขนขาฉันเป็นอิสระแต่กลับไม่มีปัญญาปกป้องตัวเองได้เลย ซีลัสคือตัวสูบวิญญาณขนานดี
“ฮึก” สะอื้นหนักๆ และสั่นเป็นลูกนกคล้ายใกล้โดนเชือดเข้าไปทุกที เขาปลดปล่อยริมฝีปากของฉันให้เป็นอิสระ ละทิ้งฉันไว้แต่ไม่ทั้งหมดเพราะขาทั้งสองของเสือร้ายคร่อมฉันไว้อย่างกักขัง
ผู้ชายตัวโตกำลังถอดเสื้อตัวเอง และก็ใช้เวลาเพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้นก่อนจะโถมสูงใหญ่เข้าหาฉันอีกครั้งราวกับติดนิสัย
“ปะ ปล่อยนะ” สั่งเสียงเรียบ แต่มีเหรอที่เขาจะฟัง มือหนาลูบไล้เล้าโลมเรือนร่างของฉันอย่างตั้งใจ เขาไม่คิดที่จะหยุดหายใจเลยด้วยซ้ำ ลมหายใจร้อนเป่ารด เขาขยับปากดูดเนื้อตัวฉันจนหายเข้าไปในปาก จากนั้นก็ปล่อยออกแล้วทำใหม่ จนดวงเนื้อเกิดช้ำเป็นจ้ำสีออกจะผิดธรรมชาติ
จมูกโด่งได้รูปสาละวนกับผิวรอบคอฉันไม่เลิก ส่วนฉันก็ยกกำปั้นทุบศีรษะเขา ตีเขาสุดแรงอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ฉันตีเขา เขาก็ออกแรงดูดเนื้อฉัน เราสู้กันอยู่แบบนั้นจนกระทั่ง...
“แล้วเธอกับไอ้นั่นเป็นอะไรกัน”
Dark Rian เสี่ยงหัวใจท้าทายซาตาน
I Need Love ปรารถนาหัวใจซาตาน
You Are My Peach เมื่อหัวใจมันสั่งให้คลั่งคุณ
You In Me คนโปรดในกรงรัก
I Don't Mind ไม่อยากเสียโอกาสรัก
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

3,177 ความคิดเห็น
-
#3129 seehamat009 (จากตอนที่ 16)วันที่ 26 กรกฎาคม 2563 / 21:03เบาได้เบา#3,1290
-
#3128 Mini-fish (จากตอนที่ 16)วันที่ 12 กรกฎาคม 2563 / 20:34หน่วงมาก#3,1280
-
#3127 HZTTMEK (จากตอนที่ 16)วันที่ 16 มิถุนายน 2563 / 01:29เจิมมมท#3,1270
-
#3126 seehamat009 (จากตอนที่ 16)วันที่ 13 มิถุนายน 2563 / 21:42เจิมมมมมมม#3,1260
-
#3125 Mini-fish (จากตอนที่ 16)วันที่ 12 มิถุนายน 2563 / 10:38เจิมมมม#3,1250
-
#2724 cynic (จากตอนที่ 16)วันที่ 15 พฤศจิกายน 2560 / 10:29แจ้งโอนทางอีเมล์แล้วนะคะ ตอบกลับด้วยน้า~#2,7240
-
#1476 Lepidus Papyros (จากตอนที่ 16)วันที่ 21 พฤษภาคม 2558 / 20:12เจิมจ้า#1,4760
-
#1467 YOUNG (จากตอนที่ 16)วันที่ 21 พฤษภาคม 2558 / 18:42เจิมเลยครัช รีบอัพนะเจิมมมมมมมมมสสสส#1,4670
-
#1463 YOUNG (จากตอนที่ 16)วันที่ 21 พฤษภาคม 2558 / 18:41เจิมเลยครัช รีบอัพนะเจิมมมมมมมมมสสสส#1,4630
-
#1452 ทยาพร ภู่ทอง (จากตอนที่ 16)วันที่ 21 พฤษภาคม 2558 / 13:24เจิมมม#1,4520
-
#1451 Sukanya Soda (จากตอนที่ 16)วันที่ 21 พฤษภาคม 2558 / 13:15เจิม#1,4510