ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : DC: Jason/Roy - Gun [1/1]
ออบุ Prompt าิรรมาแอทวิ @_heroweeklyth #ะHeroไปไหน ่า
[Week - 16] "Everything from A to Z”
________________________
- Gun -
เสันทิ้ปืนเรี่ยราเ็มเพนท์เฮาส์ และ้วยวามที่เป็นรอย ฮาร์เปอร์ นั่นมันไม่่าาวาลูอมไว้ใล้มือเ็ หรือยื่นเฮโรอีนให้นิยา
"อย่า-ยุ่-ับ-ปืน-อ-ัน"
รอยหายใระเส่า ปาระบอปืนเย็นเียบแนบที่มับอเา มืออี้าอเสันำรอบลำอ หลัเานำแพ
"..เย์เบิร์..."
ลิ่นบุหรี่และวันปืนอวนอยู่บนเสื้อแ็เ็อเสัน หอมยิ่ว่าัาที่โอลิเวอร์ยึไป
"ฮาร์เปอร์.." เสันยื่นหน้าเ้ามาใล้ นริมฝีปาแะับใบหูอเา มือที่ลำอยิ่ออแรแน่นึ้น เหมือนปลออที่รันหายใไม่ออ "ันบอี่รั้แล้วว่าอย่ายุ่ับปืนอัน"
ร่าอรอยร้อนระอุเหมือนโนโทสะอเสันเผาไหม้
"ันแ่.."
ยัไม่ทันไ้แ้ัว เสันเหวี่ยเ็หนุ่มผมแลับพื้น ล้มระเนระราเหมือนับพินโบว์ลิ่ที่ถูสไร์ รอยเผลอัริมฝีปาัวเอนไ้เลือิบ ่อนเยมออีโรบินที่ย่าเท้าเ้ามา
"ันอโทษ" รอยบอ หัวใเ้นผิัหวะ "ันแ่อัพเรปืนให้นาย.."
"รูิบล ฮาร์เปอร์"
รอยหยุหายใับำสั่อเ็หนุ่มผมำ ่อนะลายเป็นเสียหายใพร่าผิัหวะ ระรัว ใบหน้าาวนวลแระเรื่อึ้นมา มืออนัประิษ์อาวุธ่อยๆลลไปที่าเยีนส์อัวเออย่าว่า่าย
แ่นั่นลับทำให้เสันิ๊ปาหุหิ "อัน ไม่ใ่อนาย ฮาร์เปอร์"
"หา.." รอยอ้าปา้า ะที่เสันลอาและแนบปลายระบอปืนในมือลับไปที่มับอเ็หนุ่มผมแ
"รูิบ ฮาร์เปอร์"
รอยอิาน้ำเสียอเสันมาลอ เสียที่ทุ้มพร่า แหบเสน่ห์ และยิ่ยามมันเอ่ยเป็นำสั่ ร่าอรอยปวเปีย ไร้วามพยศ --ไม่มีทาที่ใรไ้ยินเสียอเสันแล้วะไม่อยาทำาม สิ่หนึ่ที่เย์เบิร์ไ้าแบทแมน ่มวัู่่อสู้ไ้เพียแ่เปิปา วามมั่นใที่เ็มเปี่ยม เ้าอารม์เหมือนพายุทอร์นาโที่ไม่มีนทัทานไ้
รอยเอื้อมมือออไปรูิบาาเหนัอเสันล หัวใเ้นระรัวหนัเหมือนลอศึ หาไม่แน่ใว่ามันมาาปลายระบอปืนที่แนบับมับ หรือวามเร่าร้อนที่ไม่วรมี
"แล้วใ้ปานายอโทษันะ" เสันสั่ นิ้วมือออีฝ่ายรูาเพร้อมับั้นในลอย่ายั่วยวนในวามระ้าทราม ทุอย่าในัวเสันำรามำว่าสัว์ป่า --เ้าป่า
และไหนเลยนอย่ารอยะไม่ยอมสยบให้ับวามรู้สึนั้น เาอ้าปาและเลียปลายท่อนเนื้อที่่อยๆอวบอ้วนึ้น มือ้าหนึ่อเสันแทรเ้าไปใ้เรือนผมสีแ เสียราแหบพร่าออมาาปาออีโรบิน ปลายระบอปืนละาหัว สันมืออเสันทีุ่มปืนแน่นวาบนไหล่เา ลิ่นินปืน ระเบิ และบุหรี่อเสันเป็นสิ่เียวที่รอยรับรู้
"---รอย!"
เสียแหบพร่าแผ่วเบาอื้ออึในลำออเสัน และำเรียื่อ้นทำให้รอยเหยียยิ้มว้า ยิ่ใ้ลิ้นลุไล่ ่อนะหยอเย้าผ่อนแร ลายออ หยุะั และเสันำรามเสียสั่นในลำอ ปลายระบอปืนแนบเ้าับมับอเาอีหน
"เย์เบิร์" รอยะั สั่นสะท้าน เอ่ยเสียแหบพร่า
"นายอบนี่ั้นสิ?" เสันถามเสียห้วน ันปลายระบอปืนเ้าับมับที่ปลุม้วยเรือนผมสีเพลินหน้ารอยเไปามแรระทุ้ "มีอารม์เวลาที่ันอยาะ่านาย"
"แน่นอน" รอยอบเสียสั่นระริ--ระรี้ ใบหน้าสีาวแระเรื่อึ้นสี อยู่ๆ็ปาล้าึ้นมาะั้น "ันอบเห็นนายรวรา หุหิับเ็ไม่ีอย่าัน"
เสันมวิ้วเรี้ยว ลั่นไปืนในมือที่ำลั่อับหัวอรอย แ่แทนที่ะเป็นระสุน สิ่ที่ออมาลับเป็นน้ำ
"เย์เบิร์!!" รอยโวยวาย ผะออ ยมือึ้นลูบผมและใบหน้าที่โน้ำ "ันำลัมีอารม์!"
มือร้านอเสันระาผมสีเพลิอรอยให้ร่าบา้อลุึ้นามแร ่อนระแทเ้าับผนั ยปืนีน้ำในปืนึ้นเสย่อาอีฝ่าย ฝืนให้รามไ้รูปเิึ้น หายใลำบา ่อนะโน้มัวลระิบ้าใบหูอนหอบผ่าว ปวเปียให้ับวามรุนแร "และันอบเห็นนายรวรา หุหิับนไม่ีอย่าัน"
ำเิมถูย้อนทำเอารอยหัวเราะเบาๆ แ่เผลอวูบเียว เสันปล่อยปืนในมือทิ้ลพื้น และใ้สอมือระาอเสื้อรอยเ้ามาใล้ บรรบเบียูบ สอแทรลิ้นเ้าไประหว่าริมฝีปาอรอยที่เผยอออ้วยวามใ ่อนะอบรับอย่าเร่าร้อนไม่แพ้ัน โอนอ่อนให้ับพละำลัอเสันอย่าหมสิ้น
"เย์เบิร์.."
"รอย.."
_______________
ับรนี้เพราะลัวโนแบน่ะ (ริๆือ ี้เียเียนึ้นมาทันใ 55)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น