คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รอยประหลาด?
จ๋อม ~ ม
“โธ่ว้อย ~ ย หมอนั่นคือคนร้ายเองเรอะ....เฮ้อ ~ อ แล้วนี่เราจะทำยังไงต่อไปดีละเนี่ย ~”
ผมถอนหายใจเบาๆพลางทิ้งตัวไปด้านหลังพิงขอบอ่างอย่างสุดเซง เมื่อตอนเย็นหลังจากติดต่อกับฟรานได้ผมงี้แทบจะพุ่งออกจากออฟฟิศแนะ แต่คำตอบที่ได้รับทำเอาผมแทบจะกระโดดงับหัวไอ้เพื่อนบ้าเพราะนอกจากมันจะไม่สำนึกแล้วยังจะมีหน้ามาตบไหล่ผมป้าบๆแถมยังปิดถ้ายอย่างน่าถีบสุดๆอีกว่า
‘ว่าแต่ นี่คุณมีเพื่อนร่วมงานเท่ๆขนาดนั้นเลยหรอครับ ขนาดผมยังเกือบหลงเลยนะ ฮะๆๆๆ ว่าเข้าไปนั่น ~ น’
ทีเรื่องอย่างงี้ละเก่งนัก ปัดความรับผิดชอบได้อย่างน่าตาเฉยจริงๆ.....
ผมถอนหายใจเบาๆอีกครั้งพลางเหงยหน้าขึ้นเหม่อมองไปด้านหน้าอย่างปลงตกสุดๆ พลางเอื้อมมือคว้าครีมอาบน้ำมาบีบใส่มือก่อนจะถูๆจนมันเกิดฟองแล้วลูบไล้ไปตามร่างกายอย่างครุ่นคิด
“แต่ท่าทีของหัวหน้าก็ดูปกติดีน่ะนะ....”
จะว่าไปมันก็แปลกๆอยู่นะตกลงว่ามันมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจริงๆแน่หรอ ? บางทีเราอาจจะเข้าใจอะไรผิด...
หือ ?
รอยช้ำสีแดงเป็นจ้ำโผล่พ้นออกมาจากกลุ่มฟองที่โคนขาทำเอาผมชะงักกึก สิ่งที่คิดอยู่ก่อนหน้าถูกปัดทิ้งไปแทบจะทันที ผมก้มลงจ้องเขม็งมองไปที่รอยช้ำนั่นอย่างงงๆ.......มาได้ไงหว่า?
“ อื๋อ ? มีรอยช้ำตรงที่แบบนี้ด้วย.......??”
ผมนิ่งเงียบไป 2 นาทีได้ ก่อนที่ความคิดบางอย่างจะพุ่งพรวดกระแทกเข้ากลางหัวเรียกเอาความร้อนบางอย่างวิ่งมากระจุกตัวที่ใบหน้าอย่างรวดเร็ว มะ ไม่จริงน่า....!!
“ ระ หรือว่านี่มัน......!?”
ผมเบิกตากว้างอย่างช็อคสุดๆริมฝีปากสั่นริกๆอย่างห้ามไม่อยู่ ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างกอดตัวเองแน่น อ๊ากกกกกกกกกกก !!!!!
“ ระ รอยคิสมาร์ค!!!”
-TBC-
จบไปอีกตอนแล้ว ~ ว
โล่งจริงๆ มาอัพช้าไปมั้ยค่ะ? หรือว่าเร็วไป
ยังคงไว้ที่ความสั้นเหมือนเคย = =;;
ขอโทษด้วยจริงๆที่มันสั้นได้ใจมากขนาดนี้
ไว้เคลียล์งานเสร็จเมื่อไหร่จะแวะมาอัพเพิ่มแน่ๆแต่ไม่รู้ว่าจะยาวมั้ย....
ยังไงก็ขอบคุณจริงๆที่อ่านนะค่ะ^^~~
ความคิดเห็น