คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ซาวาดะ สึนะโยชิ สวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!!
โครงการแลกเปลี่ยนเชื่อมสัมพันธไมตรี ใช่แล้วใกล้จะเริ่มแล้วละครับ การแข่งขันภายใต้ชื่อโครงการแลกเปลี่ยน ฯลฯ ของสถาบันคนหน้าตาโคตรดี (วะฮ่าๆๆๆ >O<~~) และสถาบันของกลุ่มคนโคตรจะห่วย กำลังจะเริ่มในวันนี้แล้วละครับ อีกแค่ไม่ถึง 1 ชม.เท่านั้นเอ๊งงงง !!
ผมนี่แหละจะพิสูจน์ให้เห็นเอว่า ความสูงไม่ได้เป็นผลกับที่ราบเสมอไป -..- ถึงแม้ในบางครั้ง...โอเค บ่อยครั้งที่ เซนต์ P จะแพ้ เซนต์ J เพราะ “เตี้ย” กว่า ( - -+ ชิ้งๆ) แต่!!ครั้งนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ผมจะเป็นคนเปลี่ยนหน้าประวัติศาสตร์ใหม่ วันนี้แหละที่ เซนต์ P จะอยู่สูงกว่า เซนต์ J และจะทำให้พวกนั้นมาคุกเข่าต่อหน้าผมให้ดู วะฮ่าๆๆๆๆ ^O^+~~ ( บ้าไปแล้ว - -)
อ่ะฮึ่ม นอกเรื่องไปนิดสนุกมากไปหน่อย ตอนนี้ผมกำลังเดินทางไปที่ เซนต์ J ด้วยรถที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้
ตอนนี้เริ่มเข้าเขตของ เซนต์ J แล้วเพราะทิวทัศน์ข้างทางมีแต่รูปของ (ไอ้) Carisma ของ เซนต์ J ทั้งนั้นเลย แหวะทำเป็นเก๊กเท่ห์ตายละ >U< ผมหล่อขนาดนี้ยังไม่เห็นจะอวดเลย (นี่ขนาดไม่อวดนะเนี่ย = =)
ครืน~~~กึก ฟุ่บ....= =
แล้วรถก็หยุดลงบริเวณด้านหน้าอาคารที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหอประชุมของ เซนต์ J เสียงพูดคุยจอแจดังเข้ามาถึงในรถเลยแฮะ เกิดมาไม่เคยพูดรึไง - -*
ครืด~~ ด พรึ่บ = =?
ทันทีที่ประตูรถถูกเปิดออกสายตาทุกคู่ก็โฟกัสมาที่พวกผมที่ก้าวลงจากรถราวกับเห็นดารา (แหวะอ้วก ) มาอย่างไรอย่างนั้น คิ้วของแต่ละคนแข่งกันขมวดเป็นปม ก่อนจะร้อง “อ้อ” กันเป็นแถวทันทีที่เท้าของผมแตะพื้น
ผมเหลือบตามองใบหน้ารอบด้านนิดๆพร้อมกับเหยียดยิ้มบางๆที่มุมปาก เลขาของคุรพี่ชายก้าวเดินนำพวกผมเข้าไปด้านในของห้องประชุมพลางกล่าวทักทายมาสเตอร์ที่ยืนอยู่แถวๆนั้นไปด้วย
ผมก้มหัวลงเล็กน้อยให้กับผอ.ของเซนต์ J หรือเพื่อนของพี่ชายก่อนส่งยิ้มบางๆไปให้ ท่านผงกหัวรับเบาๆยิ้มที่มุมปากน้อยๆก่อนจะเดินไปอีกทาง
ผมกับเพื่อนเดินเข้าไปนั่งที่ห้องรับรองหลังเวทีเพื่อรอสำหรับการพบปะกับนักเรียนของเซนต์ J
“ไม่เห็นจะต้องทำอะไรไร้สาระแบบนี้เลย ยังไงๆก็ต้องเจอกันตอนเรียนอยู่แล้ว เสียเวลาชะมัด”
ผมเหลือบตามองเพื่อนตัวเล็กที่นั่งบ่นงึมงำอยู่ที่โซฟาอีกตัวก่อนจะอมยิ้มขำๆ แต่ผมก็เห็นด้วยนะที่พูดเมื่อกี้นะ ยังไงๆก็ต้องเจอกันตอนเรียนอยู่แล้วไม่เห็นจะต้องมาแนะนำตัวบนเวทีเลย
แต่เพื่อความเด่นและดัง (วะฮ่าๆๆ) ทำให้ผมยอมที่จะเสียสละเวลาอันมีค่ามาทำเรื่องไร้แก่นสารแบบนี้ ตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลาแล้ว อีก 3 นาที การแข่งขันของพวกเราก็จะเริ่มต้นอย่างเป็นมทางการแล้ว ตื่นเต้นชะมัด อ๊ากๆๆ >O<P
“ลำดับต่อไปจะเป็นการพบปะตัวแทนนักเรียน จากเซนต์ P ครับ”
สิ้นเสียงประกาศเมื่อกี้ผมและเพื่อนๆก็ลุกพรึ่บก่อนจะก้าวตรงไปที่บันได 3 เพื่อไปทำการ “พบปะ” กับ (ไอ้)นักเรียนของโรงเรียนนี่
กึก กึก ฟุ่บ = = หืม~~ม
จ้อกแจ้กๆ...ฟุ่บ
ทันทีที่เท้าของผมและเพื่อนๆแตะลงที่พื้นพรมบนเวทีเสียงพูดคุยที่ดังอยู่จนถึงเมื่อกี้ก็เงียบลงราวกับจงใจ สายตานับพันก็เบนมาจับจ้องที่พวกเราราวกับไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีในระยะใกล้มาก่อน
ผมกวาดตามองกลุ่มคนตรงหน้านิดๆพร้อมกับกดยิ้มบางๆที่มุมปากก่อนจะก้าวเข้าไปนั่งลงบริเวณเก้าอี้ที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้
คนที่ดูเหมือนว่าจะเป็น MC เดินยิ้มหน้าบานมาทางผม แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันแสยะยิ้มฟระ - -*
“อ่ะแฮ่ม สวัสดีครับคนสวย ^^+~~”
ปึ้ด....= =++ อ ไอ้บ้านี่กล้ามากนะที่มาเรียนท่านสึนะสุดหล่อคนนี้ว่าคนสวยนะ เดี๋ยวป้า (?) เตะโด่วกลับบ้านเกิดเลยเน้ แง่ง
“ฮ่าๆๆๆ เป็นการทักทายที่แปลกจังนะครับ ^^++(ชิ้งๆ)”
“ฮะๆๆแต่ก็เป็นความจริงนี่ครับที่คุณ ”สวย”นะ คิกๆ ^^~~”
= =+ เจี๋ยนมันทิ้งซะเลยดีมั้ย(ไอ้)คุณ C ปากมากนี่ จะย้ำอะไรนักหนาฟระแค่หน้าหวานนิดหน่อยก็บอกว่าสวย แง่ง ผมจิกตามองพลางจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ MC บ้านั่นเผยยิ้มกว้างออกมากก่อนะเลิกคิ้วมองผมอย่างกวนอารมณ์
ให้ตายสิผมละหมั่นไส้ไอ้หน้าเปื้อนยิ้มนั่นซะจริงใครเป็นคนเลี้ยงฟระอบรมได้น่าถีบมาก =A=++ MC หน้าเป็นนั่นขยิบตาให้ผม 1 ครั้งก่อนจะหันไปพูดต่ออย่างสบายอารมณ์
“มาต่อที่เรื่องของเรากันดีกว่านะครับ คิกๆ”
“ ครับ ชิ !!”
ผมกระแทกเสียงตอบอย่างจงใจคิ้วกระตุกยิกๆอย่างไม่สบอารมณ์ MC บ้านั่นมองหน้าผมก่อนจะเผยยิ้มกว้างแล้ว “แสร้ง” ทำเป็นไม่สนใจหันไปถามมุคุโร่ที่นั่งอยู่ทางซ้ายมือของแทน
“คุณโรคุโด มุคุโร่ สินะครับ ไม่ทราบว่ารู้สึกยังไงกับการที่ได้มาเป็นตัวแทนนักเรียนแลกเปลี่ยนกับทางเรา ^^~~”
มุคุโร่เจ้าของเรือยผมสีน้ำเงินอมม่วงเพื่อนสุดซี้ปึกของผมเหลือบตาขึ้นมองนิดๆก่อนจะแย้มยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี
“เป็นเกียรติมากเลยครับที่ได้มาที่นี่ คุฟุๆๆ^^~~”
เสียงหัวเราะอันเป็นเอกลักษณ์ของมุคุโร่ดังขึ้นเบาๆเจ้าตัวแย้มยิ้มกว้างขณะกวดตามอง MC คนนั้นตั้งหัวจรดเท้าก่อนจะตามด้วยเท้าจรดหัว
อ่า แบบนั้นมันโจ่งแจ้งไปมั้ยครับคุณเพื่อน = =;;
- อีกด้านหนึ่ง บริเวณระเบียงชั้นลอยของหอประชุม –
“เห~~~ห น่ารักไม่เบาเลยนะ ซาวาดะคนนั้นนะ ฮะๆๆ^^~”
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผู้ที่อารมณ์ดีอยู่เป็นนิจต์เอ่ยอย่างกระตือรือร้นกับภาพตรงหน้า
“แต่ฉันคิดว่า มุคุโร่คุงน่ารักมากกว่านะ คิกๆ ^^~”
เจ้าของนัยน์ตาสีอเมทิสต์แทรกขึ้นเบาๆใบหน้าหล่อเหลาติดจะเจ้าเล่ห์เบือนไปสบตาเพื่อนข้างตัวก่อนจะตวัดกลับไปจับจ้องเจ้าของนัยน์ตา 2 สีที่อยู่บนเวที
เด็กหนุ่มคนเดิมเหลือบตามองใบหน้าด้านข้างของเพื่อนหน้าหล่อนิดๆพลางหัวเราะเบาๆก่อนจะกล่าวต่ออย่างอารมณ์ดี
“อ่ะฮะๆๆ ก็แน่ละนั่นนะ” ว่าพลางเหลือบตามองร่างบางบนเวทีแล้วกล่าวต่อ “เป็นแบบที่นายชอบนี่ =o=”
“โหวววว~ว =o=;;”
เสียงร้องอย่างตกใจดังขึ้นเบาๆก่อนจะตามมาด้วยเสียงพูดคุยที่เริ่มดังขึ้นดึงความสนใจของเด็กหนุ่มกลับที่เวที นัยน์ตาสีอ่อนตวัดมองกลุ่มนักเรียนของเซนต์ J อย่างแปลกใจนิดๆ
‘ เกิดอะไรขึ้น รึว่าเราจะพลาดเรื่องสนุกไป - -*’
-TBC-
ในที่สุดก็จบไปอีกตอนแล้ว เนื้อหาดูเรื่อยเปื่อยไปหน่อยมั้ยนี่ กังวลจัง = =;; ถ้าไม่สนุกอะไรยังไงรบกวนแนะนำกันหน่อยนะค่ะ
ความคิดเห็น