[ Fiction Yaoi] why I like you!? ยอมรับแล้วครับว่าผมซึน

เพราะความรู้สึกที่ไม่อาจจะบอกกับใครได้ จึงได้กลับกลายมาเป็นฟิคเรื่องนี้
อาจจะดูน่ารำคาญแต่นี่คือความเป็นจริงในชีวิตของผม

เคยเป็นกันบ้างมั้ยครับ กับความรู้สึกที่รู้ดีอยู่แก่ใจแต่ไม่อาจจะยอมรับมันได้..
ความอึดอัดใจ ทรมาณ สับสน ไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้

เคยมั้ยกับสิ่งที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่ก็ไม่สามารถแตะต้องมันได้
พออยู่ใกล้ก็อึดอัดแต่พอถอยห่างออกมากลับคิดถึงจนไม่สามารถทิ้งไปได้

ผมนะถึงจะบอกว่าลืมแแต่ก็ไม่สามารถลืมได้จริงๆหรอกนะ
แต่คำพูดนี้ก็ไม่อาจบอกกับคุณได้ ผมขอโทษ..

ขอโทษนะที่ทำให้อึดอัด 
ขอโทษนะที่ทำให้สับสน
ขอโทษนะ
ขอโทษ
ผมขอโทษ
.
.
.
.