เค้าอยู่แค่ในความทรงจำ

ข้อมูลเบื้องต้น

"เกดคะ ไปกินข้าวกับพี่น้ะ" "ค่ะ เดี๋ยวเกดอาบน้ำแต่งตัวก่อนน้ะ" มาช่าพาเมทินีออกมากินข้าวนอกบ้าน สั่งอาหารให้ ดูแลเมทินี และ ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในร้านได้เป็นวันๆ เพราะนี่คือร้ายประจำของพวกเทอ เทอชอบที่จะมานั่งทานข้าว คุยกัน บอกรัก และ ทุกๆอย่างที่ร้านนี้ แต่ความสุขเค้าว่ามันมักจะสั้นเสมอ ตอนนี้ก้มึดแร้ว พวกเทอทั้ง 2 จำเป็นจะต้องกลับบ้าน "พรุ่งนี้ไปทะเลกันน้พคะ พี่จะมารับ" "ค่ะ" 

       "ก้อกๆๆๆๆ" "อ้าวคริส มีรัย"เมทินีถามน้องสาวที่มาเคาะประตูห้องเทอแต่เช้า "ลงไปกินข้าวได้แร้วพี่เกด" "ไม่กินหรอกคริส วันนี้พี่ช่าจะมารับพี่ไปทะเล เดะไปแวะกินกลางทาง" "พี่ช่า??.."ศิรินเอ่ยเสียงแผ่ว "เลิกรอพี่ช่าเถ้อะพี่เกด เริ่มใหม่ได้แร้ว" "พูดอะไรอ้ะคริส!!"เมทินีโมโหกับสิ่งที่น้องสาวของเทอพูด "ตื่นสักทีพี่เกด!! พี่ช่าเค้าตายไปตั้ง 6 ปีแร้ว!!" "ไม่จริง!! อย่าอำ พี่ไม่เล่นด้วยน้ะ!! เมื่อวานพี่ยังไปกินข้าวกับพี่ช่ามาอยู่เรย!!" เมทินีปิดประตูใส่น้าศิริน

'ใช่ มาช่าเสียชีวิตไป 5 ปีแร้ว เทอตั้งใจจะขอเมทินีแต่งงาน วันที่1ซึ่งเป็นเดือนที่ครบรอบ 3 ปี ของเทอกับเมทินี แต่คืนที่มาช่าไปเตรียมการขอแต่งงานที่ริมทะเลหัวหิน เกิดพายุเข้า มาช่าหายไปในทะเล แบบไม่มีวันกลับมาอีก

"ไปไหนพี่เกด"ศิรินถามผู้เป็นพี่เมื่อเห้นหล่อนเดินลงมาจากกระได "ก้บอกอยู่ว่าไปทะเล เห็นมั้ยน่ะ พี่ช่าขับรถมารอตั้งนานล้ะ รถที่เมทินีว่าก้คือรถแท้กซี่ ที่ศิรินจ้างมารับเมทินี เพราะเทอจะรอมาช่ามารับไปทะเลทุกๆวันครบรอบของเทอ เทอรักมาช่ามาก จนสามารมองรถแท้กซี่เป็นรถของแฟนเทอได้ เทอมาถึงทะเล เทอเดินเล่นกับมาช่า กินอาหารทะเลกับมาช่า เล่นน้ำกับมาช่า. มาช่า ที่มีตัวตนแค่ในความทรงจำของเทอ มาช่า ที่ไม่มีใครได้เห็นนอกจากเทอ ศิรินพยายามพาเทอไปทำอะไรก้ได้ที่ทำให้เทอมีความสุขจะได้ลืมเรื่องของมาช่า แต่เหมือนความสุขของเมทินี จะมีแค่มาช่าเท่สนั้น เพราะ มาช่า ยังมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของเมทินีตลอด เทอไปกินอาหารกับมาช่าทุกปี ไปทะเลด้วยกันทุกปี แต่ในความเป้นจริงที่เทอไม่เคยรับรุ้ ก้คือมาช่าที่เทอไปไหนมาไหนด้วยนั้น เป็นเพียงแค่รูปภาพเท่านั้น เป็นเพียงแค่ภาพในความทรงจำเท่านั้น