คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อีกา
อนที่4 อีา
อีาสีำัวให่นั้น้อวาสีำอเาอย่าแสนน่าลัว
มัน้าปีอมันสยายอออย่าน่าเรราม่อนที่มันะบินึ้นเหนือพื้นห้อ
และบินรมาที่อิทระ...............และบินทะลุผ่านร่าออิทระไป
วาสีำออิทระเบิโพล่ อีาหายไปพร้อมับที่อิทระล้มัว
ลนอนแน่นิ่บนเียนอนอเาอย่าับร่าไร้วิา.........เวลาผ่านไป
“ อิทระ !!!!!! “ เสียเรียอท่านายัึ้น
อิทระลุึ้นมานั่อย่าไร้เรี่ยวแรามเสียเรียอท่านาย
วาสีำอเามอไปรอบๆห้อเพื่อสำรวหาอะไรบ้าอย่า
“ อีา........ “ อิทระับท่านายพูึ้นพร้อมัน
ท่านายลอยวนไปวนมา ่อนะลอยไปหยุอยู่ที่ริมหน้า่า
อนนี้ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่น ท่านายหยุนิ่และบอับอิทระว่า
“ มันามเ้ามา “ แล้วท่านาย็ลอยมา้าๆเียออิทระ
“ น่าลัวนะ “ ท่านายบออิทระ
“ ยัับัวเอไม่น่าลัว “ อิทระทำหน้าเบ้ใส่ท่านาย
“ มันวิานละระับ “ ท่านายยิ้ม่อนะ้อมอออไป้า
นอหน้า่าอย่าสัหร์ใพิล
แล้วอิทระ็ถอนหายใเฮือ่อนะโวยวายออมา
“ โอ้ย..........อยาะบ้าาย...”
อิทระยี้ผมเส้นเล็สีำสลวยอเานยุ่เหยิไปหม
อนเ้าอวัน อาาศยัมืรึ้มและเ็มไป้วยฝนที่
ระหน่ำลมา อาาศยามเ้าเย็นื้น อิทระนั่อยู่ที่โ๊ะรับประทานอาหาร
สุหรูสีทอภายในฤหาสน์สีาว เานั่เี่ยอาหารในานอย่าไม่อยา
ะระเือมันลอ แล้ววิาท่านาย็ลอยเ้ามาหา และ้อมอู
ไ่าวในานออิทระ
“ เหอๆ ไม่น่าินเลยแหะ “ ท่านายทำหน้าายะแยอาหาร
ในานออิทระ นอีนหันมามอท่านาย้วยวาสีำอันแสนน่าลัว
อิทระระเืออาหารฝีมือัวเอเ้าไปอย่าสุฝืน
่อนที่ะมายืนมอสายฝนที่เทระหน่ำผ่านบานระหน้า่า
เา้อมอไปที่้นไม้ให่้นนั้นาั้นล่าอฤหาสน์
อิทระละสายาอเาา้นไม้ หันไปหาท่านายเาเห็น
ท่านายลอยนิ่อยู่หน้าห้อ ห้อหนึ่ที่อิทระยัไม่เยเ้าไปู
“ ห้ออะไรเหรอท่าน “ อิทระเินรมาหาและยืน้อมอประูห้อนั้น
“ ไม่มีอะไร “ ท่านายทำหน้าเศร้าและลอยหายไป
อิทระ้อมอประูห้อสีำนั้นอย่าสสัย และเินรเ้ามาบิ
ระาลูบิประูเย่าๆอย่าแรแ่็ไม่สามารถเปิออไ้
อิทระหัวเสียรเ้าเะประู โรม........นท่านายลอยลับมาู
“ ทำอะไรอิทระ “ ท่านายุเหลนอัวเอ
“ ผมะเปิประู “ อิทระระโถีบประูอีรั้
“ เหอๆ เปิไม่ออหรอ “ ท่านายส่ายหน้าในพฤิรรมออิทระ
และทำเป็นไม่อยาใส่ใ
>ุแ!!!!!!!!!!< อิทระพึ่ะนึออถึพวุแพวให่
อเาที่ไ้มา เมื่อัวเอถีบประูนเหนื่อย
อิทระรีบเินึ้นไปหาพวุแที่ห้อ เาเอาุแมาไ
ที่ประูและ็้อหัวเสียอย่าหนัเมื่อเาไมาเือบทุอแล้วแ่็ยัไม่สำเร็
“ ไม่มีอที่ไไ้หรือนี่ “ อิทระปาุแทิ้ไปทั้พวผ่าน
หน้าวิาท่านายไปนิเียว
“ บอแล้วว่าเปิไม่ไ้ “ ท่านายทำหน้าาเยเมย
“ แ่ผมะรู้ให้ไ้ว่าในห้อนั้นมีอะไร “
อิทระเินรมา้อมอที่บานประูห้อสีำ แล้ว็ยื่นมือวา
อเามาสัมผัสับบานประูสีำ.................
และร่าอเา็ทรุลับพื้นทันที.....................
ความคิดเห็น