ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เพื่อนใหม่ (New Friends)
โฮะๆๆๆ >O<~~
และแล้วฉันก็อยู่เกาหลีมาเกือบจะ 4เดือนแล้วสิ พรุ่งนี้ฉันก็จะเปิดเทอมแล้ว ฉันกำลังจะกลายเป็นนิสิตปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยแล้วเย้ๆๆๆ
(เฟรสชี่ๆๆ) >.~
ในช่วง 4 เดือนที่ผ่านมานั้นฉันต้องเรียนภาษาเกาหลีอย่างเอาจริงเอาจังถึงขนาดอยู่ที่บ้านก็ห้ามพูดภาษาไทยเด็ดขาด (ฉันเริ่มฝันเป็นภาษาเกาหลีเหมือนที่ครูเคทบอกแล้วนะค่ะไม่น่าเชื่อ) และด้วยความมุมานะนี้ทำให้ตอนนี้ฉันเริ่มฟังและคุยกับคนที่นี่รู้เรื่องบ้างแล้วถึงจะไม่เก่งนักและยังมีที่ไม่เข้าใจบ้างก็ตามทีแต่ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานฉันคงจะเก่งขึ้นกว่านี้ ขนาดคุณครูที่สอนภาษายังชมเลยว่าฉันมีพัฒนาการด้านภาษาเร็วมาก ฮิฮิ ไม่อยากจะบอกหรอกนะค่ะ ว่าฉันเองก็ไม่ได้เอาแต่แรดหรือว่าก่อเรื่องให้อาจารย์เค้าด่าไปวันๆหรอกค่ะตอนอยู่เมืองไทยฉันก็เรียนติดท็อป1ใน10ของชั้นเชียวน่ะค่ะ คือมีดีก็เรื่องเรียนนี่แหละค่ะ ก็แหมฉันไม่อยากให้ใครมาพูดได้ว่าคนสวยไม่มีสมองนี่ค่ะ(อันนี้คิดเอาเองว่าตัวเองสวย)
ส่วนความสัมพันธ์ของฉันกับซองฮุนน่ะพี่ชายคนใหม่ของฉันน่ะเหรอค่ะโฮะๆๆๆ ...\\(>O<)/
“นี่ยัยบ้านนอกเธอจะสายมันได้ทุกวันเลยเหรอไงฮ๊า”
กับพี่ซองฮุนฉันจะพูดไทยบ้างเกาหลีบ้างแล้วแต่อารมณ์
“รู้แล้วน่าก็รีบอยู่นี่ไงแล้วเมื่อไหร่จะเลิกเรียกน้องสาวคนนี้ว่ายัยบ้านนอกเสียที ฉันมีชื่อนะเรียกเมย์สิ พี่ซองฮุน“ ...-O-\"\"
“ใครพี่เธอ แล้วใครบอกว่าฉันจะรับเธอเป็นน้องฮ๊า ยัยบ้านนอก ขืนใครรู้เข้ามีหวังอายเค้าตาย”
=_=\'...แหะๆๆ พี่ซองฮุนเค้าก็เป็นแบบนี้แหละเป็นคนขี้อายนะค่ะปากไม่ตรงกับใจ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาเป็นแบบนี้ตลอดเลยก็ว่าได้ แต่ว่าพวกเราก็สนิทสนมและเริ่มผูกพันกันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เห็นปากร้ายแบบนี้แต่ความจริงก็ใจดีเหมือนกันนะ (เย็นไว้ ๆเราสัญญากับคุณย่าแล้วไงว่าจะทำดีกับเค้า เค้าเป็นคนน่าสงสารๆๆ)(ท่องเอาไว้)
“เอ่อวันนี้ฉันลองทำหมูอบน้ำผึ้งกับคุณย่ามาให้พี่ชิมด้วยล่ะ” >O<\'\'
“อีกแล้วเหรอ คราวที่แล้วก็ยำไข่เค็ม ฉันเข้าเข้าห้องน้ำแทบไม่ทันเลยนะ” ...=__=\"
“น่าคราวนี้ฉันแค่ช่วยเอาหมูใส่เตาอบแล้วก็หั่นหมูนิดหน่อยเอง 99.99%คุณย่าเป็นคนทำ กินเข้าไปคงไม่ตายหรอก” ...-O-
ฉันชักรู้สึกหมั่นใส้ไอ้พี่ชายหอยโข่งคนนี้ขึ้นมาอีกแล้วสิ แต่จะว่าไปเค้าก็กินอาหารที่ฉันทำมาหมดเกือบทุกครั้งถึงจะบ่นกระปอดกระแปดบ้างก็เถอะ
“งั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย แล้ววันนี้เธอกับเพื่อนนัดกันไปซื้อของต้อนรับเปิดเทอมล่ะสิท่า “
“แหงสิเปิดเทอมทั้งทีคุณย่าเลยให้มาหาซื้อพวกข้าวของต่างๆรวมทั้งเสื้อผ้ารองเท้าด้วย เรียกว่าฉลองเปิดเทอม” ^O^\"
“เสียดายเงินเปล่าๆเธอน่ะแต่งไปก็เท่านั้นแหละ”
ไอ้ๆๆ....ฉันไม่สวยบ้างก็ให้มันรู้ไปโว้ย ไอ้พี่ซองฮุนบ้า ....=O=\"\"
“เอ้าถึงแล้วไหนล่ะเพื่อนเธอ”
“นั่นไงยัยแพมเดินมาแล้ว”
ฉันนัดกับแพมที่ Complex Mall ที่ชื่อ COEX ซึ่งฉันเพิ่งจะเคยมาครั้งแรก ขอบอกค่ะว่าใหญ่มักมากใหญ่กว่าซีคอนบ้านเราอีก (บ้านนอกเข้ากรุงอีกแล้วสิตู)
ก็เพราะซองฮุนไม่เคยพาไปที่ๆฉันอยากไปเลยฉันต้องไปที่ที่เขาอยากไปเท่านั้น ที่แน่ๆไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าแน่เพราะเค้าไม่ชอบเดินห้างไม่รู้ว่าทำไม
(((สวัสดีค่ะ พี่ซองฮุน ไงจ๊ะแม่สาวน้อยฮานเมริน)))...>O< แหมพูดเกาหลีเสียคล่องเลยนะยัยนี่ ฉันกับแพมตกลงกันว่าเราจะพูดแต่ภาษาเกาหลี
(((สวัสดีพาเมล่า วันนี้สวยจังนะ )))
(((คิกๆขอบคุณค่ะพี่ซองฮุน พี่ซองฮุนก็หล่อเหมือนเดิมเลยนะค่ะ)))
(((เลิกยอกันไปมาได้แล้วพวกเธอไม่อายคนอื่นบ้างหรือไงชมกันเองอยู่ได้ ไม่เห็นแก่คนอื่นก็เห็นแก่ฉันก็ยังดี ฉันจะอ๊วกอยู่แล้ว)))
(((โถๆๆเมย์ที่น่าสงสารพวกเราเข้าใจหัวอกเธอดีว่ารู้สึกยังไงที่อยู่ท่ามกล่างหนุ่มหล่อสาวสวย)))....^O^\'
เฮ่อ ฉันล่ะเบื่อกับสองคนนี่ เจอกันเมื่อไหร่เป็นเข้าขากันรุมแกล้งฉันทุกทีสิน๊า แล้วตอนนี้ฉันกับแพมกลายมาเป็นเพื่อนซี้กันไปแล้ว ....^O^\'
(((แล้วจะขำกันอีกนานมั้ยฉันจะได้ไปนั่งกินไอติมรอ))) ...=O=\'
(((โอ๋ๆๆ...อย่างอนนะฉันล้อเล่นน่ะเมย์ยังไงก็น่ารักอยู่แล้วน๊า)))
“เอาล่ะๆ ฉันจะมารับเธอตอน 5 โมงเย็นนะแล้วมาเจอกันที่ร้านกาแฟตรงนี้นะ แล้วอย่าสายล่ะถ้ามาสายฉันจะให้เธอเดินกลับบ้าน”
(((พี่ซองฮุนของเธอนี่หล่อเป็นบ้าเลยน๊าดูกี่ที ๆ ก็ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ฉันล่ะอยากมีแฟนแบบนี้บ้างจัง)))..>O<\"
(((นั่นมันภาพลวงตาต่างหากล่ะพวกเธอไม่มีทางทันปีศาจ2หน้านั่นหรอก แล้วอีกอย่างเธอก็มีแฟนแล้วนี่นาเธอเอาสตีฟไปทิ้งไว้ไหนยะแม่ตัวดี))) ....=_=\'\"
(((เปล่าทิ้งฉันแค่บอกว่าอยากมีไม่ได้แปลว่าฉันจะไปจีบเค้าเสียหน่อยยังไงฉันก็รัก my sweetheart ของฉันอยู่ดีแหล่ะยะ))) ...^O^\"\"
(((อ๋อเหรอยะ แล้วนี่เชสอยู่ไหนล่ะยังไม่มาอีกเหรอ))) ...-O-
(((หมอนั่นเหรอเห็นว่าถ้ามาถึงจะโทรมาน่ะ)))
ว่าแล้วแพมก็อวดมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งไปถอยมาให้ฉันดู
(((หว๋าๆๆ ยัยพาเมล่า เริ๊ดซะไม่มี ฉันเพิ่งเห็นมันโฆษณาเองนะนี่เธอไปคว้ามานำแฟชั่นเลยเหรอยะ)))
(((นี่ฉันต้องไปต่อคิวสั่งจองเลยนะยะจะบอกให้ แต่ก็สุขใจเมื่อได้มา))) ....>o<
ใช่แล้วพาเมล่าหรือแพม เธอเป็นคนที่เรียกว่าเริ๊ดสุดๆ ทั้งกระเป๋า เสื้อผ้า รองเท้า เรียกว่าเธอเป็นคนนำเทรนเลยก็ว่าได้ อะไรก็ตามที่ออกมาใหม่แม่นี่เป็นกวาดซื้อก่อนใครเสมอ ถึงขนาดยอมไปต่อคิวรอก็ยังยอมขอให้ได้มาเชยชมเป็นพอ แล้ววันนี้ก็คาดว่าทั้งฉันและเชสคงต้องแบกถุงตามแม่นี่ตาเหลือกแน่ๆ
(((นั่นไงเชสโทรมาแล้ว เราไปหาเค้ากันดีกว่านะ)))
(((ไม่เอานะฉันไม่ใส่ชุดสีชมพูอย่ามาบังคับฉันนะ ขอร้องล่ะ))) ....ToT\"
(((ทำไมล่ะน่ารักออก มาน่าไม่ต้องอายลองใส่ให้ฉันดูเดี๋ยวนี้นะ))) แพมเริ่มดุ
แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องใส่ชุดพีทสายเดี่ยวสีชมพู มันก็สวยดีหรอกนะชุดน่ะ แต่ฉันต้องเหมือนล๊อตไวเลอร์ผูกโบว์แน่ๆ ....=_=
(((ว๊าว !!! น่ารักจังจะตายเห็นมั้ยล่ะ จากประสบการณ์การช๊อปมา17ปีเนี่ย เลือกอะไรไม่เคยพลาดอยู่แล้วหรือว่าไงเชส เธอคิดว่าเมย์เหมาะกับชุดนี้หรือเปล่าล่ะ))) ^O^
(((สะ...สวยมากเลยเมย์ ชุดนี้แหละเหมาะมาก)))
(((ไงล่ะชนาดเชสยังตะลึงฉันบอกแล้วว่าชุดนี้เหมาะกับเธอ แล้วก็เลิกคิดเรื่องล๊อตไวเลอร์ผูกโบว์หรือว่าจิตนาจเสียที )))
(((ตกลงรับไปเลยไหมค่ะชุดนี้เป็นแบบที่เพิ่งมาใหม่นะค่ะทางร้านเรามีแค่ 5 ชุดเท่านั้นเองรับรองไม่ซ้ำคนอื่นแน่ๆค่ะ)))
(((ตกลงเราเอาชุดที่ลองมาทั้งหมดเลยค่ะ))) ....^O^*
(((เฮ้ยแพม ฉันยังไม่ได้.....))) ...+_+
พูดอะไรต่อไม่ออกค่ะเพราะยัยแพมหันมาตาเขียวใส่ฉันทันที สุดท้ายฉันก็ได้ชุดมหาแพงมา3ชุด รองเท้า2คู่ของ กระเป๋าอีก 1ใบ ช๊อปปิ้งนี่มันสนุกจริงๆเลยพับผ่าสิ หลังจากช๊อปกันจนเหนื่อยพวกเราก็ไปแวะไปนั่งในร้านพิซซ่าเพราะเชสหิวมากๆ
(((เดี๋ยวฉันมานะ เมื่อกี้ตอนเดินผ่านมาฉันเห็นผ้าพันคอของชาแนลสวยมากพวกเธอสั่งอะไรทานกันไปก่อนแล้วกัน))) ...^^\"
(((อะไรของเขานะนี่ก็แทบจะถือไม่ไหวอยู่แล้วสงสัยจริงๆว่าเขาเคยใส่ครบทุกตัวหรือเปล่า)))
(((เอาน่าเชส แพมเค้ามีความสุขก็ปล่อยเขาเถอะ ว่าแต่เธอจะสั่งอะไรล่ะฉันอยากกินหอมทอดจังเลย)))
และแล้วฉันก็อยู่เกาหลีมาเกือบจะ 4เดือนแล้วสิ พรุ่งนี้ฉันก็จะเปิดเทอมแล้ว ฉันกำลังจะกลายเป็นนิสิตปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยแล้วเย้ๆๆๆ
(เฟรสชี่ๆๆ) >.~
ในช่วง 4 เดือนที่ผ่านมานั้นฉันต้องเรียนภาษาเกาหลีอย่างเอาจริงเอาจังถึงขนาดอยู่ที่บ้านก็ห้ามพูดภาษาไทยเด็ดขาด (ฉันเริ่มฝันเป็นภาษาเกาหลีเหมือนที่ครูเคทบอกแล้วนะค่ะไม่น่าเชื่อ) และด้วยความมุมานะนี้ทำให้ตอนนี้ฉันเริ่มฟังและคุยกับคนที่นี่รู้เรื่องบ้างแล้วถึงจะไม่เก่งนักและยังมีที่ไม่เข้าใจบ้างก็ตามทีแต่ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานฉันคงจะเก่งขึ้นกว่านี้ ขนาดคุณครูที่สอนภาษายังชมเลยว่าฉันมีพัฒนาการด้านภาษาเร็วมาก ฮิฮิ ไม่อยากจะบอกหรอกนะค่ะ ว่าฉันเองก็ไม่ได้เอาแต่แรดหรือว่าก่อเรื่องให้อาจารย์เค้าด่าไปวันๆหรอกค่ะตอนอยู่เมืองไทยฉันก็เรียนติดท็อป1ใน10ของชั้นเชียวน่ะค่ะ คือมีดีก็เรื่องเรียนนี่แหละค่ะ ก็แหมฉันไม่อยากให้ใครมาพูดได้ว่าคนสวยไม่มีสมองนี่ค่ะ(อันนี้คิดเอาเองว่าตัวเองสวย)
ส่วนความสัมพันธ์ของฉันกับซองฮุนน่ะพี่ชายคนใหม่ของฉันน่ะเหรอค่ะโฮะๆๆๆ ...\\(>O<)/
“นี่ยัยบ้านนอกเธอจะสายมันได้ทุกวันเลยเหรอไงฮ๊า”
กับพี่ซองฮุนฉันจะพูดไทยบ้างเกาหลีบ้างแล้วแต่อารมณ์
“รู้แล้วน่าก็รีบอยู่นี่ไงแล้วเมื่อไหร่จะเลิกเรียกน้องสาวคนนี้ว่ายัยบ้านนอกเสียที ฉันมีชื่อนะเรียกเมย์สิ พี่ซองฮุน“ ...-O-\"\"
“ใครพี่เธอ แล้วใครบอกว่าฉันจะรับเธอเป็นน้องฮ๊า ยัยบ้านนอก ขืนใครรู้เข้ามีหวังอายเค้าตาย”
=_=\'...แหะๆๆ พี่ซองฮุนเค้าก็เป็นแบบนี้แหละเป็นคนขี้อายนะค่ะปากไม่ตรงกับใจ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมาเป็นแบบนี้ตลอดเลยก็ว่าได้ แต่ว่าพวกเราก็สนิทสนมและเริ่มผูกพันกันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เห็นปากร้ายแบบนี้แต่ความจริงก็ใจดีเหมือนกันนะ (เย็นไว้ ๆเราสัญญากับคุณย่าแล้วไงว่าจะทำดีกับเค้า เค้าเป็นคนน่าสงสารๆๆ)(ท่องเอาไว้)
“เอ่อวันนี้ฉันลองทำหมูอบน้ำผึ้งกับคุณย่ามาให้พี่ชิมด้วยล่ะ” >O<\'\'
“อีกแล้วเหรอ คราวที่แล้วก็ยำไข่เค็ม ฉันเข้าเข้าห้องน้ำแทบไม่ทันเลยนะ” ...=__=\"
“น่าคราวนี้ฉันแค่ช่วยเอาหมูใส่เตาอบแล้วก็หั่นหมูนิดหน่อยเอง 99.99%คุณย่าเป็นคนทำ กินเข้าไปคงไม่ตายหรอก” ...-O-
ฉันชักรู้สึกหมั่นใส้ไอ้พี่ชายหอยโข่งคนนี้ขึ้นมาอีกแล้วสิ แต่จะว่าไปเค้าก็กินอาหารที่ฉันทำมาหมดเกือบทุกครั้งถึงจะบ่นกระปอดกระแปดบ้างก็เถอะ
“งั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย แล้ววันนี้เธอกับเพื่อนนัดกันไปซื้อของต้อนรับเปิดเทอมล่ะสิท่า “
“แหงสิเปิดเทอมทั้งทีคุณย่าเลยให้มาหาซื้อพวกข้าวของต่างๆรวมทั้งเสื้อผ้ารองเท้าด้วย เรียกว่าฉลองเปิดเทอม” ^O^\"
“เสียดายเงินเปล่าๆเธอน่ะแต่งไปก็เท่านั้นแหละ”
ไอ้ๆๆ....ฉันไม่สวยบ้างก็ให้มันรู้ไปโว้ย ไอ้พี่ซองฮุนบ้า ....=O=\"\"
“เอ้าถึงแล้วไหนล่ะเพื่อนเธอ”
“นั่นไงยัยแพมเดินมาแล้ว”
ฉันนัดกับแพมที่ Complex Mall ที่ชื่อ COEX ซึ่งฉันเพิ่งจะเคยมาครั้งแรก ขอบอกค่ะว่าใหญ่มักมากใหญ่กว่าซีคอนบ้านเราอีก (บ้านนอกเข้ากรุงอีกแล้วสิตู)
ก็เพราะซองฮุนไม่เคยพาไปที่ๆฉันอยากไปเลยฉันต้องไปที่ที่เขาอยากไปเท่านั้น ที่แน่ๆไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าแน่เพราะเค้าไม่ชอบเดินห้างไม่รู้ว่าทำไม
(((สวัสดีค่ะ พี่ซองฮุน ไงจ๊ะแม่สาวน้อยฮานเมริน)))...>O< แหมพูดเกาหลีเสียคล่องเลยนะยัยนี่ ฉันกับแพมตกลงกันว่าเราจะพูดแต่ภาษาเกาหลี
(((สวัสดีพาเมล่า วันนี้สวยจังนะ )))
(((คิกๆขอบคุณค่ะพี่ซองฮุน พี่ซองฮุนก็หล่อเหมือนเดิมเลยนะค่ะ)))
(((เลิกยอกันไปมาได้แล้วพวกเธอไม่อายคนอื่นบ้างหรือไงชมกันเองอยู่ได้ ไม่เห็นแก่คนอื่นก็เห็นแก่ฉันก็ยังดี ฉันจะอ๊วกอยู่แล้ว)))
(((โถๆๆเมย์ที่น่าสงสารพวกเราเข้าใจหัวอกเธอดีว่ารู้สึกยังไงที่อยู่ท่ามกล่างหนุ่มหล่อสาวสวย)))....^O^\'
เฮ่อ ฉันล่ะเบื่อกับสองคนนี่ เจอกันเมื่อไหร่เป็นเข้าขากันรุมแกล้งฉันทุกทีสิน๊า แล้วตอนนี้ฉันกับแพมกลายมาเป็นเพื่อนซี้กันไปแล้ว ....^O^\'
(((แล้วจะขำกันอีกนานมั้ยฉันจะได้ไปนั่งกินไอติมรอ))) ...=O=\'
(((โอ๋ๆๆ...อย่างอนนะฉันล้อเล่นน่ะเมย์ยังไงก็น่ารักอยู่แล้วน๊า)))
“เอาล่ะๆ ฉันจะมารับเธอตอน 5 โมงเย็นนะแล้วมาเจอกันที่ร้านกาแฟตรงนี้นะ แล้วอย่าสายล่ะถ้ามาสายฉันจะให้เธอเดินกลับบ้าน”
(((พี่ซองฮุนของเธอนี่หล่อเป็นบ้าเลยน๊าดูกี่ที ๆ ก็ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ฉันล่ะอยากมีแฟนแบบนี้บ้างจัง)))..>O<\"
(((นั่นมันภาพลวงตาต่างหากล่ะพวกเธอไม่มีทางทันปีศาจ2หน้านั่นหรอก แล้วอีกอย่างเธอก็มีแฟนแล้วนี่นาเธอเอาสตีฟไปทิ้งไว้ไหนยะแม่ตัวดี))) ....=_=\'\"
(((เปล่าทิ้งฉันแค่บอกว่าอยากมีไม่ได้แปลว่าฉันจะไปจีบเค้าเสียหน่อยยังไงฉันก็รัก my sweetheart ของฉันอยู่ดีแหล่ะยะ))) ...^O^\"\"
(((อ๋อเหรอยะ แล้วนี่เชสอยู่ไหนล่ะยังไม่มาอีกเหรอ))) ...-O-
(((หมอนั่นเหรอเห็นว่าถ้ามาถึงจะโทรมาน่ะ)))
ว่าแล้วแพมก็อวดมือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งไปถอยมาให้ฉันดู
(((หว๋าๆๆ ยัยพาเมล่า เริ๊ดซะไม่มี ฉันเพิ่งเห็นมันโฆษณาเองนะนี่เธอไปคว้ามานำแฟชั่นเลยเหรอยะ)))
(((นี่ฉันต้องไปต่อคิวสั่งจองเลยนะยะจะบอกให้ แต่ก็สุขใจเมื่อได้มา))) ....>o<
ใช่แล้วพาเมล่าหรือแพม เธอเป็นคนที่เรียกว่าเริ๊ดสุดๆ ทั้งกระเป๋า เสื้อผ้า รองเท้า เรียกว่าเธอเป็นคนนำเทรนเลยก็ว่าได้ อะไรก็ตามที่ออกมาใหม่แม่นี่เป็นกวาดซื้อก่อนใครเสมอ ถึงขนาดยอมไปต่อคิวรอก็ยังยอมขอให้ได้มาเชยชมเป็นพอ แล้ววันนี้ก็คาดว่าทั้งฉันและเชสคงต้องแบกถุงตามแม่นี่ตาเหลือกแน่ๆ
(((นั่นไงเชสโทรมาแล้ว เราไปหาเค้ากันดีกว่านะ)))
(((ไม่เอานะฉันไม่ใส่ชุดสีชมพูอย่ามาบังคับฉันนะ ขอร้องล่ะ))) ....ToT\"
(((ทำไมล่ะน่ารักออก มาน่าไม่ต้องอายลองใส่ให้ฉันดูเดี๋ยวนี้นะ))) แพมเริ่มดุ
แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องใส่ชุดพีทสายเดี่ยวสีชมพู มันก็สวยดีหรอกนะชุดน่ะ แต่ฉันต้องเหมือนล๊อตไวเลอร์ผูกโบว์แน่ๆ ....=_=
(((ว๊าว !!! น่ารักจังจะตายเห็นมั้ยล่ะ จากประสบการณ์การช๊อปมา17ปีเนี่ย เลือกอะไรไม่เคยพลาดอยู่แล้วหรือว่าไงเชส เธอคิดว่าเมย์เหมาะกับชุดนี้หรือเปล่าล่ะ))) ^O^
(((สะ...สวยมากเลยเมย์ ชุดนี้แหละเหมาะมาก)))
(((ไงล่ะชนาดเชสยังตะลึงฉันบอกแล้วว่าชุดนี้เหมาะกับเธอ แล้วก็เลิกคิดเรื่องล๊อตไวเลอร์ผูกโบว์หรือว่าจิตนาจเสียที )))
(((ตกลงรับไปเลยไหมค่ะชุดนี้เป็นแบบที่เพิ่งมาใหม่นะค่ะทางร้านเรามีแค่ 5 ชุดเท่านั้นเองรับรองไม่ซ้ำคนอื่นแน่ๆค่ะ)))
(((ตกลงเราเอาชุดที่ลองมาทั้งหมดเลยค่ะ))) ....^O^*
(((เฮ้ยแพม ฉันยังไม่ได้.....))) ...+_+
พูดอะไรต่อไม่ออกค่ะเพราะยัยแพมหันมาตาเขียวใส่ฉันทันที สุดท้ายฉันก็ได้ชุดมหาแพงมา3ชุด รองเท้า2คู่ของ กระเป๋าอีก 1ใบ ช๊อปปิ้งนี่มันสนุกจริงๆเลยพับผ่าสิ หลังจากช๊อปกันจนเหนื่อยพวกเราก็ไปแวะไปนั่งในร้านพิซซ่าเพราะเชสหิวมากๆ
(((เดี๋ยวฉันมานะ เมื่อกี้ตอนเดินผ่านมาฉันเห็นผ้าพันคอของชาแนลสวยมากพวกเธอสั่งอะไรทานกันไปก่อนแล้วกัน))) ...^^\"
(((อะไรของเขานะนี่ก็แทบจะถือไม่ไหวอยู่แล้วสงสัยจริงๆว่าเขาเคยใส่ครบทุกตัวหรือเปล่า)))
(((เอาน่าเชส แพมเค้ามีความสุขก็ปล่อยเขาเถอะ ว่าแต่เธอจะสั่งอะไรล่ะฉันอยากกินหอมทอดจังเลย)))
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น