คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : การหลบหนี
- 8 เดือน นับตั้งแต่ไทเกอร์หลบหนี -
- แมรี่จัวส์ เขตประลองทาส -
ภายในกรงขังขนาดใหญ่จำนวนทาสไม่เคยมีความเปลี่ยนแปลงเนื่องจากแม้จะมีทาสที่ตายจากการประลอง
แต่ภายในสองสัปดาห์หรือหนึ่งเดือนก็มักจะมีทาสคนใหม่เข้ามาแทนที่ทาสคนเก่าที่ตายไป ทำให้วงจรแห่งการต่อสู้เป็นตายนี้ไม่เคยสิ้นสุดลง
แต่ทว่าที่น่าแปลกตาสำหรับเหล่าผู้คุมก็คือ ทาสไร้ประโยชน์ที่มีไว้เพื่อการประลองสร้างความบันเทิงเหล่านี้ต่างก็เป็นพวกผอมแห้งแรงน้อย ไม่ดูเหมือนจะเป็นนักสู้สักคน
คนที่มีทีท่าว่าเคยเป็นโจรสลัดมาก่อนก็ไม่มีเลย ทว่าแม้เหล่าผู้คุมจะไม่รู้แต่ก็ใช่ว่าเหล่าทาสด้วยกันเองจะไม่รู้
สาเหตุที่เป็นแบบนั้นก็เนื่องมาจากการกระทำเล็กน้อยๆจากเด็กชายซึ่งเป็นทาสอยู่ที่นี่มาหลายปีอย่างเจราล เขาได้ทำการพูดปลุกใจเพื่อ[กระตุ้น]เหล่าทาสคนธรรมดาให้อยากที่จะมีชีวิตต่อไป
และเขายังทำลายกำลังใจของเหล่าทาสโจรสลัดโดยอาศัยการ[กระตุ้น]บวกกับการใช้พลังจากผลปีศาจที่เขาได้รับมาเมื่อกว่าปีครึ่งก่อน
ส่วนสาเหตุที่เจราลต้องทำแบบนั้น ทาสหลายคนคิดกันว่าเพราะเขาเกลียดโจรสลัด บ้างก็คิดว่าเขาไม่อยากให้คนธรรมดาต้องมาตายด้วยน้ำมือของโจรสลัด
แต่ทว่าความจริงแล้วไม่ใช่เลย ในใจของเขานั้นมีเพียงความคิดเดียวเท่านั้นสำหรับคนเหล่านี้ นั่นก็คือ ‘คนธรรมดาควบคุมได้ง่ายกว่า‘
‘อีกนิดเดียวก็จะเลื่อนขั้นแล้ว หวังว่ามันจะช่วยสร้างโอกาสรอดให้เราได้‘ เจราลคิดขณะที่มองไปยังหน้าจอระบบ
**********
•< สเตตัส >•
< ซิคเรน เฟอร์นันเดซ >
< คลาส: ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] >
< ความแข็งแกร่ง: F- >
< ความอดทน: F- >
< ความเร็ว: F- >
< โชค: E+ >
**********
< ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] - ความคืบหน้า 99.8% >
!?!!!
‘ความรู้สึกแบบนี้ ไทเกอร์เหรอ? กลับมาแล้วสินะ‘ ผ่านพลังของผลปีศาจทำให้เจราลมีขอบเขตการรับรู้ของจิตใจที่กว้างขวางทำให้เมื่อมีสิ่งมีชีวิตเข้ามาในอาณาเขตเจราลจะรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายได้
และตอนนี้เขาก็พบเจอกับความรู้สึกและอารมณ์ที่คุ้นเคย
ไม่นานหลังจากรู้สึกถึงการมาถึงของไทเกอร์ เสียงปะทะก็ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบเชียบยามดึกพร้อมกับร่างของผู้คุมที่กระเด็นผ่านกรงขัง
ทันใดนั้นร่างสูงสีแดงก็เดินมาหยุดที่หน้ากรงเหล็กพร้อมกับเสียงไขกุญแจ
เจราลยิ้มเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินไปหยุดที่หน้าประตู มองลอดช่องประตูเหล็กออกไปเผชิญหน้ากับไทเกอร์ “มาซะเต็มยศเลยนะ ไทเกอร์”
“ก็ฉันมาสร้างความวุ่นวายนี่นา” ไทเกอร์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะแสดงสีหน้าที่จริงจัง “นี่คือกุญแจทั้งหมด นายพาคนไปปลดปล่อยทาส ฉันจะไปสร้างความวุ่นวายดึงความสนใจให้”
“ได้” เจราลรับกุญแจมา
"หวังว่าเราจะได้เจอกันที่ไหนสักแห่ง" ไทเกอร์ก็ไม่รีรอให้เสียเวลารีบหันหลังเพื่อที่จะไปหาตำแหน่งเพื่อสร้างความวุ่นวาย
หลังจากปลดปลอกคอระเบิดของตัวเองออกเจราลก็มองย้อนกลับไปพบทาสหลายสิบคนกำลังมองมาทางเขาอย่างกระตือรือร้น เจราลก็ไม่รอช้าเช่นกัน
“พวกนายแบ่งกุญแจกันไปและไปช่วยทาสคนอื่นๆจากที่ต่างๆ!!!” เจราลโยนพวกกุญแจหลายสิบอันไปให้พวกเขาปลดปลอกคอกันเอง
และไม่ลืมที่จะพูด[กระตุ้น]เพื่อให้พวกเขาไปช่วยทาสคนอื่นด้วย
“โอ้!!!”
“ในที่สุดเราก็รอดแล้ว!!!”
“พวกเราจะได้ออกจากนรกแห่งนี้แล้ว!!“
”เร็วเข้า!! รีบไปช่วยคนอื่นๆด้วย!!!!“
ด้วยความเอะอะของทาสที่ต้องการหลบหนีทำให้สัญญาณเตือนเริ่มดังไปทั่วแมรี่จัวส์ ยามและผู้คุม รวมถึงทหารต่างๆก็เริ่มพากันออกมา แต่ทว่าก่อนที่พวกเขาจะได้เข้าควบคุมทาสและควบคุมสถานการณ์
เหตุการณ์ที่ร้ายแรงยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น บ้านรวมถึงคฤหาสน์ของเผ่ามังกรฟ้าหลายหลังเกิดระเบิดขึ้น พร้อมกับมีเปลวเพลิงที่ลุกท่วมราวกับว่าสรวงสวรรค์ของเหล่าขุนนางโลกได้กลายเป็นนรกของพวกเขาเองไปแล้ว
ในขณะที่นรกของเหล่าทาสก็ได้กลายเป็นสถานการณ์ที่ราวกับว่าสวรรค์เป็นใจ ทาสทั้งหลายได้ช่วยกันปลดปล่อยทาสคนอื่นๆเพื่อพากันหลบหนีออกไป
เจราลซึ่งมองตามออกไป ทาสหลายสิบคนเมื่อปลดปลอกคอได้ก็รีบวิ่งไปที่กรงอื่นเพื่อปลดปล่อยทาส และสร้างปฏิกิริยาลูกโซ่แบบนี้ต่อไปโดยที่เขานั้นไม่ได้ขยับไปจากตำแหน่งเดิมเลยแม้แต่น้อย
’สร้างความวุ่นวายให้มากกว่านี้อีกสิ ทำมันต่อไป เพื่อสร้างเส้นทางหลบหนีอันสมบูรณ์แบบให้กับฉันคนนี้’
เจราลไม่ได้ไปปลดปล่อยทาส แต่เขาเดินย้อนกลับเพื่อตรงไปยังทางออกซึ่งเขาได้วาดเส้นทางและแผนที่ของแมรี่จัวส์แห่งนี้เอาไว้ในใจมาหลายปีแล้ว
ทำให้เขาสามารถเดินออกไปจากอาคารสถานที่ได้อย่างง่ายดายโดยไม่มีใครพบเห็น
และยิ่งมีเหตุวุ่นวายแบบนี้ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครมาพบเจอเขา
< ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] - ความคืบหน้า 99.9% >
< ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] - ย่อยโอสถลำดับแปดสมบูรณ์แล้ว >
< ได้รับ - โอสถลำดับเจ็ด ‘นักจิตบำบัด‘ 1 ea. >
‘ในที่สุดก็ย่อยเสร็จแล้วเหรอ รู้สึกปลอดโปร่งขึ้นเยอะเลย‘ เจราลยืนหลับตาอยู่ครู่หนึ่งเพื่อปลดปล่อยจิตใจ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาด้วยแววตาที่สุกใสเต็มไปด้วยความคิดและทำการหลบหนีออกจากแมรี่จัวส์ต่อไป
‘ระหว่างที่พวกทหารหันไปสนใจกับความวุ่นวาย เราต้องใช้โอกาสนี้รีบหนีออกไปให้ได้’
TBC~>>>
...........
โลกมันกลม สังคมมันเหลี่ยม~
ความคิดเห็น