คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ฮาบูเนค(Seviper)
[เทโตะคุงด้านหลัง!!]
[ระวังด้านหลัง!!!]
[หนีเร็วว!!!]
[งู!!!]
[เจ้าหนู.. วิ่งง!!]
เทโตะไม่ได้สนใจแชทในเวลานี้
แต่ด้วยสัญชาตญาณ ทำให้เทโตะรีบดีดตัวม้วนตีลังกาไปด้านหน้าด้วยความเร็วสูงจนเกือบจะทับเหล่าโปเกม่อน
แต่โขคดีที่พวกมันหลบได้ทันเวลาเขาจึงไม่ชน
*ตูมม!!* พร้อมกันนั้นเสียงกระแทกอย่างรุนแรงก็ดังมาจากตำแหน่งเดิมที่เขาเคยอยู่
เทโตะรีบพยุงตัวและหันหน้ากลับไปมองด้านหลังในท่าคุกเข่าข้างนึงลงบนพื้น
งูลำตัวสีเทาลำตัวยาวมีลวดลายสีเหลืองตามร่างกาย บนหน้ามีรอยสีม่วงและเขี้ยวสีแดงยาว
หางเรียวดูคมราวกับดาบ ในเวลานี้มันกำลังดึงเขี้ยวออกมาจากลำต้นของต้นไม้ในตำแหน่งที่เทโตะเคยนั่ง
[โปเกม่อนงู???]
[เกือบไปแล้ว!!]
[โชคดีที่หลบทัน!!!]
[โปเกม่อนอะไรน่ะ เจ้านี่ก็โปเกม่อนใช้มั้ย?]
[ใจหายใจคว่ำหมด นึกว่าลูกฉันจะตายซะแล้ว]
[ดีจริงๆที่ปลอดภัย]
“ราลูโทส! เสียงสเน่ห์(Disarming Voice)!!!”
เทโตะไม่เสียเวลาอ่านข้อความ เพราะตอนนี้เขารับรู้ได้ถึงความเป็นปฏิปักษ์ของงูตัวนั้น
เทโตะจึงรีบออกคำสั่งกับราลูโทสที่เคลื่อนตัวมาขวางหน้าเขาไว้ในทันที
ขณะที่งูตัวนั้นกำลังสะบัดหัวไล่ความมึนงงจากการที่หัวกระแทกต้นไม้
“ร๊าลล!!” เสียงร้องอันทรงพลังของราลูโทสก็กระแทกมันอัดเข้าไปกับต้นไม้อีกครั้ง
และในจังหวะนั้นโปเกม่อนตัวอื่นที่อยู่รอบๆก็ไม่ได้หนีหรืออยู่เฉยๆ
พวกมันช่วยราลูโทสใช้ทักษะของตัวเองโจมตีงูตัวนั้นไปด้วย จนทำให้เกิดกลุ่มควันขึ้นมาปกคลุม
“พวกนายหยุดก่อน ราลูโทสมาลองท่าใหม่กันเถอะ!” เทโตะหันไปร้องห้ามโปเกม่อนตัวอื่นๆให้หยุดโจมตี
จากนั้นก็ออกคำสั่งกับราลูโทสทันที “ใช้คอนฟิสชั่น(Confusion)ยกโปเกม่อนตัวนั้นขึ้นมา!!”
“ร๊าลล!!” ราลูโทสส่งเสียงร้องพร้อมยกมือสองข้างขึ้นมา
ร่างของราลูโทสเรืองแสงสีชมพู ในขณะนั้นโปเกม่อนงูตัวนั้นก็ลอยขึ้นสูงด้วยพลังจิตของราลูโทสโดยไม่อาจจะขัดขืนได้
และด้วยช่องว่างนั้นเทโตะก็ไม่ลืมที่จะใช้โปเกเด็กซ์ในการตรวจสอบโปเกม่อนตัวนั้น
<ฮาบูเนค(Seviper)>
<โปเกม่อนงูเขี้ยวยาว>
<ประเภท-พิษ>
“ฮาบูเนคเหรอ?” เทโตะมองดูข้อมูลนิดหน่อย
ก่อนจะหันไปเห็นว่าแขนของราลูโทสนี้นดูท่าทางสั่นๆเหมือนกำลังยกของหนัก
เขาจึงรีบออกคำสั่ง “ราลูโทสทุ่มลงไปเลย!!”
“ร่าลล!!” *ตูมมม!!!
ด้วยแรงเหวี่ยงจากความสูงกว่าสิบเมตรบวกกับน้ำหนักของตัวฮาบูเนคเอง
ทำให้เกิดเป็นแรงกระแทกอย่างรุนแรงจนฮาบูเนคหมดสภาพไปทั้งอย่างนั้นในทันที
“เป็นไง..” เทโตะมองสภาพของฮาบูเนคจากระยะไกล จนกระทั่งผ่านไปหลายวิมันก็ไม่ขยับ
“ขอบใจมากนะทุกตัวเลย” เด็กหนุ่มกล่าวขอบคุณกับโปเกม่อนรอบๆ
พวกมันส่งเสียงร้องตอบรับกลับมาแล้วจึงพากันแยกย้ายกันไปเพราะพวกมันหมดอารมณ์จะพักผ่อนแล้วหลังจากโดนรบกวนโดยฮาบูเนค
“ราลูโทสก็ด้วยนะเก่งมากเลย” และไม่ลืมที่ชื่นชมราลูโทสด้วยที่ตอบสนองอย่างรวดเร็วและมาปกป้องเขาในทันทีที่เห็นอันตราย
“ราลล์~” ราลูโทสตอบรับด้วยท่าทางยืดอกอย่างภาคภูมิใจ
“เราเดินทางกันต่อดีกว่า” เทโตะและราลูโทสเดินคู่กันเพื่อตรงไปยังทิศตะวันตะวันออกต่อไปตามที่วางแผนไว้
[ราลทซ์ตอบสนองเร็วมาก รีบมาขวางหน้าทันทีที่เห็นอันตราย]
[ธาตุพลังจิตแข็งแกร่งมาก งูตัวนั้นทำอะไรไม่ได้เลย]
[ชนะมาได้เพราะธาตุพิษแพ้ทางธาตุพลังจิตสินะ]
[โปเกม่อนตัวอื่นก็ช่วยเหลือด้วย เป็นภาพที่สวยงามจริงๆ]
[ราลทซ์ นอกจากน่ารักแล้วยังเก่งอีก น่าอิจฉาจัง]
[เทโตะคุงไม่เป็นไรใช่มั้ย?]
“ผมไม่เป็นไร สบายมากลองดูสิ~ ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะ”
เทโตะตอบกลับช่องแชทพร้อมกับหมุนตัวให้ดูว่าเขาไม่มีบาดแผลอะไรนอกจากเศษฝุ่นนิดหน่อย
[ปฏิกิริยาตอบสนองของเทโตะคุงสุดยอดมาก ฉันเห็นนะตอนนั้นไม่ได้อ่านแชทใช่มั้ยล่ะ ขนาดไม่เห็นคำเตือนก็ยังหลบทันได้ สุดยอดจริงๆ]
[โชคดีนะที่รอดมาได้ กลัวแทบแย่แน่ะตอนที่เห็นงูนั่นแอบเลื้อยเขเาไปใกล้]
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่เป็นไรหรอก แถมมีราลูโทสอยู่ด้วย” เทโตะยิ้มให้กับความเป็นห่วงของช่องแชท
ในระหว่างนั้นทั้งเขาและราลูโทสก็เดินหน้าลัดเลาะป่ากันไปเรื่อยๆ
เพื่อไม่ให้เบื่อเกินไปเทโตะก็จะคอยพูดคุยกับช่องแชทและสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับภูมิภาคอื่นๆไปด้วย
หลังจากผ่านมาอีกครึ่งชั่วโมงในที่สุดเขาก็เริ่มมองเห็นแม่น้ำแล้ว
“ราลูโทสไปกันเถอะ แม่น้ำอยู่ข้างหน้านั่น” เมื่อเป็นแบบนั้นทั้งเทโตะและราลูโทสก็รีบวิ่งออกไปด้วยความตื่นเต้นเพื่อให้ทะลุป่า
“กว้างมาก!! นี่มันแม่น้ำเหรอเนี่ย?” เทโตะอุทานด้วยความประหลาดใจกับภาพตรงหน้า
ซึ่งช่องแชทก็มีปฏิกิริยาไม่ต่างกัน
[กว้างมากกกกก]
[แทบจะมองไม่เห็นอีกฟากของแผ่นเดินเลย]
[อีกฝั่งมันห่างไปกี่กิโลล่ะนั่นน่ะ!]
[นี่มันไม่ต่างอะไรกับทะเลแล้วนะ
แม่น้ำตัดผ่านพื้นที่จากทิศเหนือไปใต้มองไม่เห็นต้นสายหรือจุดสิ้นสุดของแม่น้ำ
และความกว้างของแม่น้ำสายนี้ก็ไม่ต่ำกว่าสามกิโลเลย
ด้วยความกว้างของแม่น้ำที่มากขนาดนี้มันทำให้เทโตะมองเห็นอีกฟากหนึ่งของพื้นดินในระยะสุดขอบสายตาจากที่ไกลๆเท่านั้น
“ดูสิ ที่ริมน้ำมีโปเกม่อนด้วยล่ะ” เทโตะเลือกที่จะละสายตาจากอีกฟากของผ่นดิน
และหันไปสนใจกับโปเกม่อนนานาชนิดที่อยู่รอบๆแทน
โปเกม่อนปลา โปเกม่อนรูปร่างเหมือนปู โปเกม่อนรูปร่างคล้ายเป็ด มีโปเกม่อนมากมายที่แตกต่างจากที่เจอในป่า
กระทั่งโปเกม่อนเริ่มต้นอย่างมิสึโกโร่เขาก็ยังเห็นมันกำลังเล่นน้ำกันอยู่เป็นฝูง
เหล่าโปเกม่อนกำลังใช้ชีวิตอยู่บริเวณนี้ไม่ว่าจะในแม่น้ำหรือที่ริมน้ำ พวกมันต่างอยู่กันอย่างสงบสุข
“มีโปเกม่อนใหม่เพียบเลย” เทโตะหยิบโปเกเด็กซ์ออกมาเพื่อลองสแกนเหล่าโปเกม่อนที่อยู่รอบๆ
[เป็นโลกที่มีอะไรให้แปลกใจและค้นหาอีกเพียบเลย]
[ฉันได้ยินมาว่าโปเกม่อนบางตัวก็มีเฉพาะในบางภูมิภาคเท่านั้นด้วย]
[เจ้าตัวเหมือนนากที่ใช้หางจุ่มน้ำนั่นหน้าตาดูโง่จัง]
[ดูสงบสุขจังน๊าา]
TBC~>
...........
ป่วยล่ะ วันนี้อาจจะมีแค่ตอนเดียวนะ ปวดหัวสุดๆ
ความคิดเห็น