NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ALL] 'นักสานฝัน'แห่งชุมนุมห้วงมิติ

    ลำดับตอนที่ #8 : แผนหลบหนี

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.พ. 67


    สามพี่น้องโบอาเมื่อเห็นท่าทางของเด็กชายก็ทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย จึงได้แต่ถอนหายใจแล้วนั่งมองเขาด้วยความเป็นห่วงอยู่ไม่ห่าง

    ซิคเรนกวาดสายตาไปมองรอบๆเพื่อสำรวจและ[เฝ้ามอง]สภาพโดยรอบอย่างละเอียด 

    ขณะที่ภายในใจนั้นเขาก็ครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมาซึ่งเป็นเหตุให้ฟิชเชอร์ ไทเกอร์หลบหนีออกไปจากแมรี่จัวส์ได้สำเร็จ


    ……


    - หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ -

    ยามดึกซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เหล่ายามและผู้คุมทาสนั้นพักผ่อนและมีการเฝ้าเวรที่หย่อนยาน ในที่สุดด้วยการพูดคุยและ[กระตุ้น]อย่างต่อเนื่องแบบค่อยเป็นค่อยไป 

    จนสุดท้ายซิคเรนก็สามารถที่จะ[กระตุ้น]ให้ฟิชเชอร์ ไทเกอร์วางแผนหลบหนีได้สำเร็จ ด้วยการผสมผสานของพลังในการอ่านใจ และการทำงานของผลปีศาจ

    และด้วยการกระทำเล็กๆน้อยๆของเขาซิคเรนก็ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาทำให้เวรยามแถวบริเวณห้องกรงของพวกเรานั้นยิ่งหย่อนยานลงไปอีกจากปกติก็แทบจะไม่มีคนผ่านไปมายามดึกดื่นอยู่แล้ว

    กลายเป็นนอกจากทาสแล้วในบริเวณอาณาเขตแถวนี้ก็ไม่มีผู้คุมอีกเลย

    “นายวางแผนและช่วยฉันแบบนี้ แล้วทำไมนายไม่หนีไปด้วยกันกับฉันเลยล่ะ” ไทเกอร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงจากเมื่อหลายเดือนก่อนอย่างเห็นได้ชัด

    ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขานั้นเริ่มสนิทและเปิดใจกับมนุษย์ตัวน้อยคนนี้แล้วที่สามารถพูดปลุกใจเขา และทำให้เขารู้สึกอยากที่จะมีชีวิตต่อไปเพื่อมองเห็นอิสรภาพ 

    รวมถึงยังวางแผนการหลบหนีต่างๆให้เขาอีกทำให้เขารู้สึกทึ่งไม่น้อยกับความคิดของเด็กชาวมนุษย์อายุ 9 ขวบคนนี้

    “ไม่ ถ้ามีทาสหลบหนีไปแค่คนเดียวมันจะไม่มีความเปลี่ยนแปลงมากนักกับระบบรักษาความปลอดภัยที่นี่ แต่ถ้าหากมีทาสมากกว่าหนึ่งคนหลบหนีออกไป มันจะทำให้การควบคุมหนาแน่นยิ่งขึ้น และสิ่งต่างๆจะเลวร้ายยิ่งกว่าที่เป็นอยู่”

    ซิคเรนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง ขณะที่อธิบายเหตุผลให้ไทเกอร์เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถหลบหนีไปพร้อมกันได้

    “ถ้าทำแบบนั้นเราจะไม่สามารถช่วยเหลือทาสคนอื่นๆได้สินะ เข้าใจแล้ว” ไทเกอร์พยักหน้าเข้าใจ 

    และรู้สึกนับถือกับความใจกล้าของอีกฝ่ายที่จะยอมอยู่ในนรกแห่งนี้เพื่อรอการบุกเข้ามาจากภายนอกของเขาซึ่งไม่สามารถที่จะยืนยันได้ว่าเขาจะกลับมาจริงๆมั้ย

    “ฝากด้วยนะไทเกอร์ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับนายแล้ว แผนการขั้นแรกคือการที่นายจะต้องออกไปจากแมรี่จัวส์ให้ได้” ซิคเรนพูดด้วยความจริงจังขณะมองไปยังมนุษย์เงือกร่างใหญ่ตรงหน้าของเขา

    “ฉันเชื่อในตัวนายนะ” ซิคเรนพูดด้วยความจริงใจพร้อมกับชกไปที่หน้าอกของอีกฝ่ายเป็นการให้กำลังใจ ซึ่งในเวลานี้ปลอกคอระเบิดที่ใช้ในการควบคุมทาสของไทเกอร์นั้นโดนปลดออกแล้ว

    “โอ้! เข้าใจแล้ว นายเป็นคนดีจริงๆ ฉันดีใจที่ได้รู้จักกับนายนะ…“ ไทเกอร์รู้สึกได้ถึงความกระตือรือร้นและแน่วแน่ที่เอ่อล้นอยู่ในใจ 

    ขณะที่กล่าวตอบรับเขาก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูกรงและใช้กุญแจซึ่งซิคเรนนำมาให้ไปเปิดประตูกรงและออกไปในทันทีโดยที่ทาสคนอื่นๆยังคงหลับอยู่ มีเพียงซิคเรนคนเดียวที่ยืนมองตามการกระทำของอีกฝ่ายอยู่

    ไทเกอร์หันกลับมามองในกรงอีกครึ้งเพื่อมองเข้าไปในดวงตาของซิคเรน

    ”เดี๋ยวฉันกลับมา เจราล!“

    เจราล‘ นั่นคือชื่อใหม่ที่เขาตั้งใหม่ให้ตัวเองหลังจากเหตุการณ์ในตอนนั้นที่ เอล่า แม่ของเขาถูกเผ่ามังกรฟ้าทรมานจนตาย 

    นับจากวันนั้นเขาก็ไม่เคยใช้ชื่อของซิคเรนอีกเลย ดังนั้นในโลกตอนนี้ผู้ที่รู้ชื่อของเขาจึงมีแค่ สามพี่น้องโบอาที่ถือได้ว่าเป็นพี่สาวปลอมๆของเขา

    ในขณะที่เมื่อถูกใครถามเขาก็จะใช้ชื่อ ’เจราล เฟอร์นันเดซ‘ เพราะว่าชื่อของ ’ซิคเรน เฟอร์นันเดซ’ คือชื่อของผู้ที่แข็งแกร่งและยุติธรรมที่จะสามารถปกป้องคุณแม่ได้ 

    ทว่าเขาทำไม่ได้ ตัวเขาที่ไม่สามารถแข็งแกร่งและยุติธรรมแบบเก่าได้นั้นไม่คู่ควรกับชื่อนี้ เขาจึงละอายใจที่จะใช้ชื่อ ‘ซิคเรน


    (จาก สไลม์ตัวร้าย: นับจากนี้จะเรียกตัวเองด้วยชื่อ เจราล นะ เพราะมันมีผลสืบเนื่องในตอนหลังอีก ดังนั้นจึงแยกแยะไว้แบบนี้เลยจะได้เข้าใจง่าย แต่ในสเตตัสระบบก็ยังชื่อ ซิคเรน เหมือนเดิมนะ)


    …….


    - กลับมาที่ปัจจุบัน -

    เมื่อได้นึกย้อนกลับไปจนถึงช่วงที่ไทเกอร์หลบหนีออกไป รอยยิ้มแสยะก็ปรากฏขึ้นตรงมุมปากของเจราล พร้อมกับแววตาที่ฉายแววแห่งความเจ้าเล่ห์

    ’ฉันไม่ใช่คนดีหรอก.. ก็แค่อารมณ์ของนายมันดูออกง่ายและใช้ประโยชน์ได้ก็แค่นั้น‘

    เมื่อนึกไปถึงความจริงจังที่ไทเกอร์มองมาทางเขาและบอกว่าเขาเป็นคนดีทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะอยู่ในใจ 

    ‘แถมหากฉันหนีไปพร้อมกับนาย ฉันก็จะกลายเป็นที่ต้องการตัวและมีหมายจับจากกองทัพเรือ..‘

    เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้ เจราลจึงเลือกที่จะอดทนอยู่ในนรกแห่งนี้ต่อไปอีกหน่อยเพื่ออิสรภาพที่แท้จริงที่จะได้รับแทน

    ’ถ้าฉันหนีในตอนที่นายกำลังสร้างความวุ่นวายเพื่อปลดปล่อยทาสคนอื่นๆ ตัวตนของฉันก็จะสาบสูญไปโดยไม่มีใครสนใจ และจะไม่ถูกขึ้นค่าหัว‘

    เจราลไม่มีความคิดที่จะเปิดเผยถึงแผนการของเขา และปล่อยให้ไทเกอร์เดินหมากตามกระดานที่เขาวางเอาไว้ ซึ่งในเวลานี้เมล็ดพันธุ์ได้ถูกกระตุ้นแล้ว 

    เหลือแค่รอเวลาที่มันจะแสดงผลออกมา และเมื่อนั้นมันก็จะเป็นเวลาที่เขาจะได้ออกไปจากสถานที่แห่งนี้

    ‘ด้วยการ[กระตุ้น]อย่างต่อเนื่อง คิดว่าคงใช้เวลาไม่ถึงปีก่อนที่ไทเกอร์จะกลับมา‘ เจราลคิด

    เจราลสลัดหัวไล่ความคิดต่างๆออกไป ขณะที่ผู้คุมก็เริ่มที่จะพาทาสกลับไปในที่ของตัวเอง 

    ’เอาล่ะ บทบาทตัวเอกถูกส่งไปแล้ว.. ต่อไปมาเริ่มเตรียมบทให้ตัวประกอบการแสดงกันเลยดีกว่า‘


    •[ กฏแห่งการเป็นผู้ชม ]•

    [ 1.ตั้งใจดู ด้วยความสนใจอย่างจริงจัง ]

    [ 2.แสดงความคิดเห็นและแนะนำ'บทบาท'ของผู้อื่นโดยไม่เปิดเผย'ตัวตน'ในฐานะผู้ควบคุม ]

    [ 3.จัดแบ่ง'บทบาท'ของแต่ละคนอย่างชัดเจน ]






    TBC~>>>

    .............

    บอกเลยว่าเจราลม่ายช่ายคนดีนะ~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×