คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เหล่าโปเกม่อนป่า
“ราลโทสใช้เสียงสเน่ห์(Disarming Voice)” ภายในป่าเสียงของเด็กหนุ่มดังขึ้น
“ร๊าาาล?!!” ตามมาด้วยเสียงร้องอันทรงพลังที่สามารถสร้างความเสียหายได้
ด้านหน้าของพวกเขาหนึ่งคนหนึ่งโปเกม่อนก็คือโปเกม่อนหมาสีเทาดำรูปแบบเดียวกันกับที่เคยไล่ด็อกเตอร์โอดามากิ
ซึ่งชื่อของมันก็คือ
<โปชิเอน่า(Poochyena)>
<โปเกม่อนจอมกัด>
<ประเภท-ความมืด>
“กรรร~!!” หลังจากมันได้รับพลังของคลื่นเสียงไปมันก็กระเด็นอย่างแรงแต่มันก็ตั้งหลักได้
โปชิกิน่าก็ไม่ยอมแพ้และรีบพุ่งเข้าใส่ราลูโทสในทันทีด้วยท่าพุ่งชน(Tackle)
“ราลูโทสหลบด้วยท่าดับเบิ้ล ทีม(Double Team)” เสียงออกคำสั่งดังขึ้นอีกครั้ง
ราลูโทสตอบสนองอย่างรวดเร็ว
ขยับร่างกายด้วยความเร็วสูงจนเกิดเป็นร่างแยกประมาณสี่ถึงห้าร่างรอบตัวมาสลับตำแหน่งสร้างความสับสน
โปชิเอน่าชะงักและมองไปรอบๆ ก่อนจะอ้าปากเตรียมที่จะใช้เขี้ยวกัด(Bite)ไปที่ราลูโทสที่อยู่ใกล้ที่สุด
ขณะที่โปชิเอน่าใช้คมเขี้ยวกัดราลูโทสตรงหน้า แต่ภาพนั้นกลับเลือนราง
“ตอนนี้แหละใช้เสียงสเน่ห์(Disarming Voice)อีกครั้ง!!”
“ร๊าลล์!!” ทันใดนั้นราลูโทสอีกตัวมาโผล่ที่ด้านหลังพร้อมกับส่งเสียงร้องอันดังกึกก้องในระยะประชิด
“อิ๊งงง~” ร่างเล็กของลูกสุนัขสีดำปลิวกระเด็นไปกระแทกต้นไม้อย่างรุนแรง
ก่อนจะร่วงลงมานอนหมดสภาพการต่อสู้ที่ใต้โคนต้นไม้
“ราลูโทส! เจ้าหนูเป็นอะไรมั้ย?” เทโตะเรียกโปเกม่อนของเขา ราลูโทสก็กระโดขึ้นมายืนบนแขนของเขา
จากนั้นเด็กหนุ่มก็วิ่งไปดูโปชิเอน่าที่นอนอยู่ใต้โคนต้นไม้ด้วยความเป็นห่วง
“เป็นไงมั่ง~” เทโตะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆโปขิเอน่าพลางลูบหัวของมันไปด้วย
ในขณะที่รอบตัวเขาก็มีโปเกม่อนหลากหลายชนิดมารวมตัวกันรอบๆ
“กรร~” โปชิเอน่าค่อยๆลุกขึ้น และข้างๆตัวของมันก็มีโปชิเอน่าตัวอื่นอยู่ด้วยอีกสี่ตัว แต่พวกมันดูตัวเล็กกว่าตัวที่สู้กับเขา
“อื้มม ขอบใจนะที่ช่วยเป็นคู่ซ้อมให้น่ะ” เทโตะว่าพลางยื่นผลเบอร์รี่ที่เขาเจอในป่าให้กับมัน
ซึ่งผลเบอร์รี่นี้เขาลองใช้โปเกเด็กซ์ตรวจสอบดูแล้วพบว่ามันเป็นเบอร์รี่ที่ช่วยในการรักษาตัวของโปเกม่อน
“เก่งมากเลยราลูโทส เอานี่ของเธอ ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยนะ” เขาไม่ลืมที่จะให้มันกับโปเกม่อนของตัวเองด้วย
พร้อมกันนั้นเขาก็กล่าวชื่นชมเจ้าตัวไปด้วย
"ราล~" ซึ่งเจ้าตัวน้อยก็ขานรับอย่างร่าเริงและนั่งกินเบอร์รี่บนตักของเขาอย่างมีความสุข
[เป็นการต่อสู้ที่สนุกจริงๆ]
[ขนะ4ครั้งแล้วสินะ]
[นี่คือโปเกม่อนช่วงแรกล่ะมั้ง เจอแต่ตัวซ้ำๆ ยังไม่เจอตัวอื่นเลยนะ]
[ราลูโทสเก่งมากก]
[สู้ติดต่อกันสี่แมทช์แทบจะไม่บาดเจ็บเลย สุดยอดมากราลูโทสจัง]
[โปเกม่อนพวดนั้นก็ให้ความร่วมมือดีด้วย]
[เทโตะคุงสุดยอด คุยกับโปเกม่อนพวกนั้นได้]
“อยู่ท่ามกลางโปเกม่อนแบบนี้ก็สบายใจดีเหมือนกันนะ” เทโตะว่าด้วยท่าทางสบายใจ
ขณะมองไปรอบๆซึ่งมีโปเกม่อนหลากหลายชนิดกำลังนอนพักผ่อนอยู่รอบตัวของเขา
<เคมุตโซ(Wurmple)>
<โปเกม่อนหนอน>
<ประเภท-แมลง>
<ทาเนโบ(Seedot)>
<โปเกม่อนลูกโอ๊ก>
<ประเภท-หญ้า>
<สึบาเมะ(Tailow)>
<โปเกม่อนลูกนกนางแอ่น>
<ประเภท-ปกติ/บิน>
<สึจินิน(Nincada)>
<โปเกม่อนฝึกหัด>
<ประเภท-แมลง/ดิน>
โปเกม่อนเหล่านี้คือโปเกม่อนที่เข้ามาหาเทโตะตอนกำลังนั่งพักหลังจากเดินมานานนับชั่วโมง
แต่ในระหว่างนั้นเขาก็ขอให้พวกมันช่วยเป็นคู่ซ้อมให้ซึ่งพวกมันก็เต็มใจช่วย
นั่นคือเหตุผลที่ก่อนหน้านี้เขาจึงกำลังสู้อยู่กับโปชิเอน่า และเมื่อรวมกับโปชิเอน่าแล้ว
พวกเขาก็สู้มาทั้งหมด5แมทช์แล้ว โดยเปลี่ยนประเภทโปเกม่อนไปเรื่อยๆ
“ไม่รู้ว่าคนอื่นๆไปถึงไหนกันแล้วนะ” เทโตะเอ่ยขึ้นมาอย่างลอยๆเพื่อหาเรื่องคุยกับช่องแชท
[คนอื่นก็ยังไปไม่ถึงเมืองแรกกันเลย]
[หลายคนยังหลงอยู่ในป่าอยู่เลย]
[ไปดูมาแล้วพวกภูมิภาคอื่นก็ไม่ต่างกัน ยังหลงในป่ากันอยู่เลย]
[บางคนยังไปไม่ถึงสถาบันวิจัยเลยด้วยซ้ำ]
“น่าทึ่งจริงๆที่โลกนี้มันกว้างขนาดนี้ มันเหมือนกับโลกอีกใบนึงจริงๆนั่นแหละ” เทโตะพูดอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย
เขาแหงนมองท้องฟ้าที่มีโปเกม่อนบินอีกหลายตัวที่เขายังไม่เคยเห็น
[เห็นด้วยเลยย โลกนี้ใหญ่มาก แถมยังมีตั้งหกภูมิภาค]
[หนึ่งภูมิภาคมันเท่ากับประเทศนึงเลยรึเปล่า?]
[น่ากลัวชะมัดเลยEA แต่ก็น่าทึ่งเช่นกัน]
[เทโตะคุง! ดูที่ราลูโทสสิ!!]
“ราลลล!!” ขณะที่อ่านแชท เทโตะก็ได้เห็นข้อความให้ดูราลูโทส
ทำให้เขาต้องหันไปมอง และเป็นเวลาเดียวกันกับที่มันส่งเสียงร้องเพื่อเรียกเทโตะเช่นกัน
“นี่มัน?!! เธอใช้ท่าพลังจิตได้แล้วเหรอ!” เทโตะอุทานอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นเมล็ดของผลเบอร์รี่ลอยอยู่ตรงหน้าเหนือหัวของราลูโทส
โดยมีพลังงานแสงสีชมพูห่อหุ้มมันไว้อยู่
“ร๊าล!!” ราลูโทสพยักหน้าและโบกมือโยนเมล็ดเบอร์รี่ทิ้งไป
“ฮ่าฮ่าฮ่า~ เก่งมาก!!” เทโตะหัวเราะอย่างมีความสุขพร้อมกับลูบหัวราลูโทสไปด้วย
ซึ่งเจ้าตัวก็มีรอยแดงบนใบหน้าสีขาวขณะที่ส่งเสียงร้องอย่างร่าเริงไปพร้อมกับเทโตะด้วย
โปเกม่อนรอบตัวเองก็เหมือนจะได้รับอิทธิพลไปด้วยพวกมันก็ส่งเสียงร้องผสานเสียงอย่างยินดีและมีความสุขไปด้วย
เทโตะมองภาพการแสดงความยินดีตรงหน้าด้วยความสบายใจ
“ฟ่อออ~”
แต่ในขณะนั้นเขากลับได้ยินเสียงที่ไม่เข้ากับพวก
มาพร้อมกับความรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
เป็นจังหวะเดียวกับที่ช่องแชทช่วยกันระดมข้อความระรัวจนอ่านไปทัน
[เทโตะคุงด้านหลัง!!]
[ระวังด้านหลัง!!!]
[หนีเร็วว!!!]
[งู!!!]
[เจ้าหนู.. วิ่งง!!]
TBC~>
...........
เรื่อยๆกันนะไม่ต้องรีบ ไม่ค้างไม่เป็นไร~
ความคิดเห็น