คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตัวช่วยหลบหนี
ซิคเรนเดินกลับเข้าไปในกรงขังของตัวเองอย่างว่าง่ายภายใต้การควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิดของผู้คุม
ซึ่งสถานที่แห่งนี้มันคือห้องขังสำหรับทาสที่จะต้องขึ้นประลองเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับ ‘ชาวมังกรฟ้า’
โดยรอบก็จะมีเหล่าทาสที่มีสถานะเดียวกันกับเขาไม่ว่าจะเป็นคนแก่ เด็ก คนป่วย มีทาสทุกประเภทในที่แห่งนี้ซึ่งไม่เป็นที่ต้องการของเหล่าขุนนางโลกที่จะถูกเอามาปล่อยและให้เล่นเกมแห่งชีวิตนี้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย
“ชนะมาได้อีกแล้วสินะ..“ เสียงทุ้มลึกอันเย็นชาดังขึ้นขณะที่ซิคเรนทิ้งตัวลงนั่งพิงกำแพง
เมื่อมองย้อนกลับไปตามเสียงก็พบกับชายร่างใหญ่สูงห้าเมตรกว่าที่มีผิวกายสีแดงและมีร่างกายบางส่วนที่เป็นอวัยวะของปลา ซึ่งอีกฝ่ายนั้นปล่อยแรงกดดันและความรู้สึกน่ากลัวจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
•[ ฟิชเชอร์ ไทเกอร์ ]•
[ อดีตนักผจญภัยชาวมนุษย์เงือก ]
”ก็แค่พยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดต่อไปให้ได้ก็แค่นั้นแหละ“ ซิคเรนนั่งชันเข่าข้างนึงแล้วก้มหน้าลงเพื่อที่จะพักผ่อน
อีกฝ่ายที่เห็นท่าทางแบบนั้นของเด็กชายเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเพื่อรบกวนการพักผ่อนของอีกฝ่าย
ขณะที่ซิคเรนซึ่งถูกเข้าใจว่ากำลังพักผ่อนนั้น ที่จริงแล้วไม่ใช่เลย สิ่งที่เขาทำในตอนนี้คือการสำรวจความคืบหน้าของพลังที่ตัวเขามีผ่านทางหน้าต่างระบบต่างหาก
**********
•< สเตตัส >•
< ซิคเรน เฟอร์นันเดซ >
< คลาส: ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] >
< ความแข็งแกร่ง: F- >
< ความอดทน: F- >
< ความเร็ว: F- >
< โชค: E+ >
**********
< ผู้วิเศษ[นักอ่านใจ] - ความคืบหน้า 59.4% >
‘ความสามารถของเราในตอนนี้ยังไม่พอที่จะออกไปจากที่นี่ได้‘ ซิคเรนครุ่นคิดเมื่อได้สำรวจสเตตัสของตัวเอง ด้วยความคืบหน้าจนเต็มขั้นได้ของพลังผู้วิเศษ พอได้รับโอสถขั้นต่อไปก็ทำให้ค่าสถานะของเขาเพิ่มขึ้น
จากตอนแรกที่เป็นแค่ G กลายมาเป็น G+ ซึ่งพอรวมกับการทำงานหนักของตัวเองเขาทั้งการต่อสู้และพยายามออกกำลังกายทำให้สเตตัสของเขาเพิ่มขึ้นมาอีกขั้นนึงจนกลายเป็น F- ในช่วงไม่กี่วันก่อน
ทว่าถึงแม้สถานะจะเพิ่มขึ้นแต่มันก็ไม่มากพอที่จะทำอะไรได้ที่สถานที่แห่งนี้ สถานะของเขาในตอนนี้อย่างมากก็คงจะพอๆกับทหารชั้นยอดที่ไม่มีพลังพิเศษหรือเหนือกว่าแค่นิดหน่อยเท่านั้น
ดังนั้นในตอนนี้เขายังไม่มีหวังและกำลังพอที่จะหนีไปจากที่นี่ได้ และคาดว่าคงจะไม่ใช่ในปีสองปีนี้แน่ๆ
ดังนั้นเขาจึงต้องมีตัวช่วย..
“เห้ยไอ้ปลายักษ์!! แกน่ะออกมา ต่อไปเป็นคิวของแกที่จะต้องสู้แล้ว!!“ ขณะที่ซิคเรนกำลังครุ่นคิดอยู่ในใจ ผู้คุมเดินเดินมาเคาะลูกกรงและเรียกมนุษย์เงือกคนนั้นออกไปสู้ต่อจากซิคเรน
ไทเกอร์ซึ่งถูกเรียกตัวก็ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าจนเต็มความสูงทำให้ร่างกายของเขาดูใหญ่โตราวกับยักษ์เมื่อเทียบกับมนุษย์ ทุกก้าวย่างส่งเสียงตึงตังขณะที่เขาเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร
’ตัวช่วยที่แข็งแกร่งมากพอที่จะทะลวงแนวป้องกัน และมีความเคียดแค้นที่อยากจะฆ่าเผ่ามังกรฟ้า แบบหมอนั่น..‘ ซิคเรนมองตามแผ่นหลังของไทเกอร์กระทั่งลับสายตา
”เฮ้ เจ้าหนู! นี่รางวัลของแก!! ขอบใจซะด้วยท่านเผ่ามังกรฟ้าอุตส่าห์ให้หารางวัลมาให้แกเลยนะ“ ผู้คุมอีกคนที่เดินสวนกันมา เขาโยนผลไม้ลูกหนึ่งเข้ามาในกรงจนมันตกลงต่อหน้าของซิคเรน
รูปร่างเหมือนมะละกอหรือลูกแพร์ สีเทาดูลึกลับไม่น่าไว้ใจ ที่สำคัญรอบๆของมันยังมีเส้นลวดลายยึกยักลูกคลื่นแหลมที่ไม่สม่ำเสมอทั่วทั้งลูกซึ่งแต่ละเส้นก็มีสีที่แตกต่างกัน
ทันทีที่เห็นสิ่งตรงหน้าซิคเรนก็รู้ได้ทันทีว่ามันคืออะไร
‘ผลไม้ปีศาจ‘ สมบัติลับแห่งท้องทะเลที่จะมอบความสามารถพิเศษให้กับผู้ที่กินมันเข้าไป แต่จะกลายเป็นที่รังเกียจของทะเล
เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วพลิกไปมาเพื่อสำรวจด้วยความสงสัย ขณะที่ทาสคนอื่นๆที่อยู่รอบๆก็มองด้วยความสนใจเช่นกัน
มีกระทั่งคนที่อยากจะเข้ามาแย่งชิงมันไปเพราะมันจะทำให้ตัวเองมีพลังมากขึ้นและสามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้
ซิคเรนไม่สนใจสายตาแห่งความโลภและคาดหวังเหล่านั้น แต่มองไปยังหน้าจอระบบที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็น
**********
< พลังผลปีศาจ >
< อีโม อีโม โน มิ >
< สาย - พารามีเซีย >
< คำอธิบาย - ผลความรู้สึก รับรู้ สัมผัส มองเห็น ควบคุม และสร้างความรู้สึกสำหรับทุกสรรพสิ่ง >
**********
‘นี่มัน..‘ เมื่อเห็นความสามารถที่ถูกอธิบายไว้ในระบบซิคเรนก็เบิกตากว้างเล็กน้อย ก่อนที่จะกัดและกินมันไปทั้งลูกอย่างไม่ลังเลและไม่สนใจรสชาติอันห่วยแตกพิศดารของมัน
’ด้วยสิ่งนี้และความสามารถของผู้วิเศษ มันผสานกันได้อย่างลงตัวเลย..' รับรู้ถึงความรู้สึกแปลกใหม่ในร่างกาย ซิคเรนก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
'ดีล่ะ มาเริ่มคิดแผนสำหรับการหลบหนีจากนรกแห่งนี้ดีกว่า‘
………..
- ครึ่งปีต่อมา -
โดยที่ไม่มีใครได้ทันตั้งตัว ‘ฟิชเชอร์ ไทเกอร์’ มนุษย์เงือกร่างยักษ์ผิวสีแดงคนนั้นหลบหนีออกไปจากแมรี่จัวส์ได้สำเร็จโดยอาศัยช่วงเวลาหลับไหลของยามและเหล่าผู้คุม
ขณะที่มันทำให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วพื้นที่ซึ่งเหล่าทาสถูกกักขังเอาไว้ ทำให้ทาสทั้งหลายที่ถูกคัดแยกนั้นต้องถูกจับมารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อตรวจเช็คจำนวนทาสว่าในการหลบหนีครั้งนี้ของไทเกอร์นั้นมีใครสูญหายไปบ้าง
แต่ทว่าเมื่อลองค้นหาและนับจำนวนดูแล้วก็พบว่ามีเพียงฟิชเชอร์ไทเกอร์เพียงคนเดียวเท่านั้นที่หลบหนีออกไปขณะที่ทาสคนอื่นๆนั้นยังคงอยู่
“ซิคเรน.. จ-เจ้าโอเคมั้ย?” เสียงอันสั่นเครือของผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากตำแหน่งไม่ไกลจากเขา
ซิคเรนเหลือบสายตาไปมองเล็กน้อยด้วยสายตาเรียบนิ่งโดยไม่สนใจที่จะตอบโต้กับคำถามของอีกฝ่าย พี่น้องหญิงสาวที่มีกันอยู่สามคนซึ่งเกาะกลุ่มกันมองมาทางเขา
•[ สามพี่น้องโบอา ]•
[ ชนเผ่าคุจาแห่งเกาะอมาซอน ลิลลี่ ]
“น-นี่เจ้าไม่เป็นไรใช่มั้ย..” พี่สาวคนกลางที่มีใบหน้าสวยงามและรูปร่างที่เซ็กซี่ เอ่ยถามอีกครั้ง
“อืมม..” ซิคเรนส่งเสียงตอบกลับไปโดยไม่คิดจะหันไปมองอีกฝ่ายเลยสักนิด
ตัวเขาและกลุ่มหญิงสาวเหล่านี้รู้จักกันเพราะพวกเขาถูกขายส่งเป็นทาส และมาที่แมรี่จัวส์แห่งนี้พร้อมกัน
ทำให้พวกเขาได้รูัจักและสนิทกันอยู่บ้างด้วยความที่แม่ของเขานั้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนโดยพื้นฐาน ทำให้เธอสงสารและรวมกลุ่มพวกเขาเข้าด้วยกัน
จนทำให้พวกเธอทั้งสามนั้นแทบจะกลายเป็นพี่สาวของเขาไปแล้ว
จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์นั้นเมื่อหนึ่งปีก่อนขึ้นซึ่งทำให้ซิคเรนถูกแยกกลายไปเป็นทาสไร้ประโยชน์ที่ต้องลงสังเวียนจนกว่าจะตาย
"ซิคเรน.. เจ้า..."
“อย่ามาเรียกฉันด้วยชื่อนั้น ชื่อนั้นมัน.. ไม่ใช่ของฉันอีกแล้ว” ซิคเรนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและไม่สนใจอีกฝ่ายอีกต่อไปแม้จะโดนถามและพยายามพูดคุยด้วยก็ตาม
“……..”
•[ กฏแห่งการเป็นผู้ชม ]•
[ 1.ตั้งใจดู ด้วยความสนใจอย่างจริงจัง ]
[ 2.แสดงความคิดเห็นและแนะนำ'บทบาท'ของผู้อื่นโดยไม่เปิดเผย'ตัวตน'ในฐานะผู้ควบคุม ]
TBC~>>>
............
ไทม์ไลน์นี้คือ หลังจากโกล ดี โรเจอร์ตายไปแล้วแปดปี หรือก็คือซิครินเกิดได้หนึ่งปีก่อนเกิดยุคสมัยแห่งโจรสลัด ซิคเรนอายุน้อยกว่าลอว์1ปี เกิดก่อนเอส1ปีครึ่ง
ความคิดเห็น