คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ราลูโทส(Ralts)
“ว่าไง ไม่คิดจะทำความรู้จักกันหน่อยเหรอ?” เด็กสาวผมสีเขียวคนนี้เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆขณะที่ถาม
“โอ้~ ชื่อของผมคือ เทโตะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” เทโตะกดหมวกเบเรต์ของตัวเองนิดหน่อย
ก่อนจะโค้งตัวกล่าวแนะนำตัวอย่างมีมารยาทพร้อมด้วยรอยยิ้มสดใสขี้เล่นที่ยังประดับอยู่บนใบหน้า
“โห~ เทโตะสินะ ฉัน ‘โมเบียส(Mobius)’ ฝากตัวด้วยนะ” โมเบียสเดินมาหยุดตรงหน้าของเทโตะในระยะห่างแค่เอื้อมมือ
รอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเทโตะยังคงอยู่
ขณะที่เขาก้มหน้าเล็กน้อยทำให้เงาของหมวกบดบังแววตาและสีหน้าของเขาได้ “เฮ~ แล้วทำไมเธอถึงหยุดผมไว้งั้นเหรอ”
“หืม? ก็..” เด็กสาวใช้นิ้วชี้แตะริมฝีปากตัวเองพร้อมเอียงหน้าทำท่าครุ่นคิด
ต่อมารอยยิ้มที่เต็มไปด้วยปริศนาก็แสดงออกมา “ไม่มีอะไรหรอก”
“งั้นถ้าไม่มีอะไร ผมขอตัวได้สินะคุณโมเบียส~” ใบหน้าของเด็กหนุ่มเชิดขึ้นนิดหน่อย พร้อมกับน้ำเสียงที่ราบเรียบ
ด้วยเงาที่พาดผ่านครึ่งหน้านั้นทำให้ดวงตาของเขามันส่องประกายขึ้นมา
บวกกับรอยยิ้มที่แม้จะยังดูร่าเริงสดใส แต่เมื่อรวมกับดวงตาที่เปล่งประกายและน้ำเสียงเรียบๆเย็นๆแล้วนั้น
มันกลับให้ความรู้สึกที่ลึกลับอย่างน่าประหลาด
โมเบียสที่อยู่ตรงหน้าสามารถมองเห็นประกายแสงในดวงตาของเทโตะได้อย่างชัดเจนทำให้รอยยิ้มของเธอฉีกกว้างขึ้น
จากนั้นเธอจึงยกมือทั้งสองข้างคล้ายกับยอมแพ้ “ขอโทษที่รั้งไว้ก็แล้วกันนะ เทโตะคุง”
“ไว้เจอกันใหม่นะ~” เทโตะเงยหน้าทำให้เงาที่บดบังใบหน้าหายไป เหลือเพียงรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า
เทโตะหันหลังและเดินออกมาจากตำแหน่งนั้นโดยไม่รอคำตอบรับของเด็กสาว
แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะโบกมือให้เธออย่างร่าเริง
จนเมื่อห่างไก้สักพักเขาก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินต่อไปจนในที่สุดก็ลับสายตา
โมเบียสที่มองตามหลังก็เลียริมฝีปากตัวเองเบาๆ
ต่อมาเธอก็หันหลังและเลือกที่จะเดินตามทางถนนเหมือนผู้เล่นคนอื่นๆ “น่าสนใจจริงๆ”
[เมื่อกี้มันอะไร๊!?!!!]
[การเผชิญหน้ากันระหว่างบอสใหญ่และบอสลับรึไง!!]
[รู้สึกกดดันสุดๆเลยเมื่อกี้]
[สุดยอดการเผชิญหน้า!!!]
[กดดันจนไม่กล้าคอมเมนต์เลย]
[น่ากลัวชะมัดเลยทั้งสองคน]
[พี่สาวคนนี้หลงเทโตะคุงเข้าให้แล้วว]
[สายสวยคนนั้นชื่อโมเบียสล่ะ!]
[รอยยิ้มสุดท้ายนั่นคือ??]
“น่ากลัวเนอะทุกคน~” เทโตะทำท่าถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อห่างออกมาจากตำแหน่งเดิมจนมองสถาบันวิจัยไม่เห็นแล้ว
ขณะนั้นเขาก็จัดการตั้งค่าเซ็ตอุปกรณ์ให้โปเกเด็กซ์อยู่ในช่องสอง
ส่วนโปเกบอลจะอยู่ในตำแหน่งของช่องที่สามจนถึงแปด
เขาสะบัดมือเรียกโปเกบอลลูกแรกนั้นออกมา
“ก่อนอื่นเรามาดูโปเกม่อนเริ่มต้นที่เราสุ่มได้กันดีกว่า” เทโตะโยนโปเกบอลขึ้นไปในอากาศเพื่อเรียกโปเกม่อนที่เขาสุ่มได้ออกมา
แสงสีฟ้าระเบิดออกจากโปเกบอล ขณะที่โปเกบอลนั้นลอยกลับมาเข้ามือของเทโตะ
แสงบนพื้นก็เริ่มจางหายกลายเป็นรูปร่างของโปเกม่อนเหมือนที่เขาได้เห็นในหน้าจอระบบก่อนหน้านี้
สิ่งมีชีวิตตัวเล็กเตี้ยกว่าเข่าของเทโตะ ร่างกายคล้ายชุดคลุมสีขาว มีผมทรงบ็อบสีฟ้า และเขาสามเหลี่ยมกลอมสองอันบนหัว
ทันทีที่มันออกมาจากโปเกบอลมันก็มองไปรอบๆด้วยความสงสัย
“ราล~?” มันมองมาทางเทโตะและเดินเข้ามาหาเขาด้วยท่าทางอย่างรู้อยากเห็น
[โอ้วว!! น่ารักกก]
[น้อนนนน]
[นี่ก็โปเกม่อนเหรอ น่ารักมากกก!!]
[อยากได้แบบนี้บ้างง!!!]
[ชื่ออะไรเนี่ยเจ้าตัวเล็ก]
“เห~ เธอคือโปเกม่อนของฉันสินะ” เทโตะย่อตัวคุกเข่าบนพื้นหญ้าอย่างไม่คิดมาก
เขายื่นมือเข้าไปหาโปเกม่อนตัวนั้นซึ่งมันก็ไม่ได้กลัวเลย
กลับกันมันรีบทิ้งตัวกอดและเกาะมือของเทโตะด้วยความรักใคร่ในทันทีพร้อมกับส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่ารัก
“ฮ่าฮ่าฮ่า~ ฉันชื่อเทโตะนะ ฝากตัวด้วย” เทโตะหัวเราะอย่างมีความสุขพร้อมกับกล่าวแนะนำตัว
“ราลล์!!” โปเกม่อนตัวน้อยปล่อยมือของเทโตะและถอยหลังนิดหน่อย
ก่อนจะย่อตัวด้วยท่าทางของคุณหนูหรือหญิงสูงศักดิ์
แต่ด้วยขนาดตัวที่เล็กพอเธอทำท่าแบบนั้นมันจึงทำให้เธอดูน่ารักขึ้นไปอีก
[โอ้ยน้องง!!]
[น่ารักก อยากด้ายยย!!]
[โปเกม่อนอะไรเนี่ยย?]
[มารยาทดีด้วย]
[เหมือนคุณหนูหรือองค์หญิงตัวน้อยๆเลย]
เทโตะอุ้มโปเกม่อนตัวนั้นมาไว้บนแขนข้างขวา
ขณะเดียวกันก็เรียกโปเกเด็กซ์ที่มีรูปร่างเป็นแผ่นบางคล้ายโปเกบอลสี่เหลี่ยนรูตรงกลางโปรงใส
เทโตะใช้รูนั้นส่องโปเกม่อนบนแขนอย่างรวดเร็ว
แผ่นโปเกเด็กซ์แยกตัวออกกลายเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าโปร่งใส่มีขอบสีแดง
พร้อมกันนั้นข้อมูลทางกายภาพของโปเกม่อนตัวนั้นก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าจอใสพร้อมกับที่มีเสียงบรรยาย
<ราลูโทส(Ralts)>
<โปเกม่อนรับความรู้สึก>
<ประเภท-พลังจิต/แฟรี่>
<ราลูโทสมีความสามารถในการรับรู้อารมณ์ของผู้คนและโปเกม่อน หากเทรนเนอร์อยู่ในอารมณ์ร่าเริง โปเกม่อนตัวนี้ก็จะร่าเริงและสนุกสนานในแบบเดียวกัน>
โปเกเด็กซ์บรรยายรายละเอียดต่างๆพร้อมกับมีรูปประกอบขึ้นมาด้วย
และหากเลื่อนต่อไปก็จะพบกับทักษะที่ราลูโทสสามารถเรียนรู้ได้ แต่มันขึ้นอยู่กับว่าจะใช้ท่าไหนได้บ้าง และต้องเรียนรู้
“โอ้วว! เธอชื่อ ราลูโทส สินะ ฝากตัวด้วยนะ” เทโตะเก็บโปเกเด็กซ์และยื่นมือซ้ายไปตรงหน้าของราลูโทสที่ยืนบนแขนขวาของเขาอยู่
และพูดด้วยความยินดี
“ราลลล~” ราลูโทสยื่นมือเล็กๆมาจับปลายนิ้วชี้ของเทโตะอย่างร่าเริงเช่นเดียวกับตัวของเด็กหนุ่ม
[เหมาะสมกันมาก]
[ชื่อ ราลูโทส งั้นเหรอ น่ารักมากกก]
[ทำไมสีถึงต่างจากในข้อมูลล่ะ หรือว่าเป็นเรื่องปกติ]
[น่ารักทั้งโปเกม่อนทั้งเจ้าของเลย]
[โชคดีจริงๆได้โปเกม่อนน่ารักแบบนี้]
“งั้นเราก็ไปเมืองต่อไปกันเลยเถอะ” หลังจากเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วเทโตะจึงได้ติดสินใจที่จะเดินทางต่อ
“ราลล~”
โดยตัดสินจากแผ่นที่ หากเขาเดินทางลัดเลาะป่าไปเรื่อยๆในทิศนี้
พวกเขาจะไปเจอกับแม่น้ำเชี่ยวขนาดใหญ่ที่แบ่งแผ่นดินฟากนี้และอีกฟากไว้
และหากพวกเขาไปอีกทางหนึ่งตามถนนก็จะเจอเมืองแห่งหนึ่งก่อนถึงเมืองที่มียิมอยู่
แต่ด้วยระยะห่างเทโตะคิดว่าคงใช้เวลาเป็นวันเลยกว่าจะไปถึงเมือง
ดังนั้นเด็กหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะมาทางนี้
ยังไงเขาก็ไม่ได้มีแพลนจะทำอะไรเป็นพิเศษอยู่แล้ว ทำไมต้องไปตามทางนั้นด้วย
ในตอนนี้น่ะเขาอยากจะสำรวจโลกใบนี้ต่างหาก!
“เริ่มต้นการเดินทาง~”
“ราลล์!!”
TBC~>
...........
ไชนี่ราลูโทส น้องน่ารัก~ ถึงสแตทเริ่มต้นจะต่ำกว่าสตาร์ทเตอร์
แต่เลือกเพราะความชอบล้วนๆ
แถมมันยังเหมาะดีด้วยกับความสามารถที่เทโตะได้มา การสื่อความรู้สึกกับโปเกม่อน กับโปเกม่อนรับความรู้สึก
ความคิดเห็น