คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ผู้หญิงอันตราย
“โทษทีนะ ที่นี่คือสถาบันวิจัยของดร.โอดามากิสินะ”
ขณะที่เทโตะกำลังยืนรอแถมเพื่อที่จะเข้าไปรับโปเกม่อนตัวแรกของตัวเอง เสียงหวานที่เต็มไปด้วยสเน่ห์ก็ดังมาจากด้านหลังของเขา
เมื่อเขาหันไปก็พบกับเด็กสาวอายุ 15 ปี ผมสีเขียวม้วนหยักยาวถึงสะโพก
นัยน์ตาสีเขียวฟ้าเข้มเฉียบคมดูเจ้าเล่ห์และมีสเน่ห์ดึงดูดอย่างน่าประหลาด
ที่หูข้างซ้ายสวมตุ้มหูสีลวดดัดลวดลายแปลกๆคล้ายสัญลักษณ์อินฟินิตี้สองอันเชื่อมต่อกัน
เธอสวมชุดรัดรูปสีเขียวดำคลุมด้วยเสื้อโค๊ทสีขาวยาวคล้ายเสื้อของพวกนักวิทยาศาสตร์ กระโปรงสีดำยาวประมาณเข่าสวมถุงน่องยาวสีดำ
[น่ารัก!!!]
[สวยมากกก!!]
[รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นมันอะไร?!!]
[รู้สึกอยากโดนเธอเหยียบบบ!!!]
[สาวสวยล่ะ!!]
[ใครน่ะ!]
“เฮ้~ มองนานไปหน่อยมั้ย หึหึ ไม่คิดจะตอบคำถามฉันหน่อยเหรอ”
หญิงสาวหัวเราะเบาๆขณะที่กล่าวถามเด็กหนุ่มตรงหน้า พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้และมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
[เทโตะคุงกำลังตกหลุมรักรึเปล่า??]
[เจ้าหนูของเราตกหลุมรักสาวแล้ว!!]
[ขุ่นแม่ยอมไม่ได้!! สาวน้อยคนนั้นมันใครกัน!!]
[มองตาค้างเลย!]
[ออกห่างๆจากลูกฉันซ๊าา!!]
[อ๊าา ท่านหญิงง!]
คนอื่นนั้นอาจจะมองว่าเธอมีสเน่ห์น่าดึงดูอย่างลึกลับกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นที่มาพร้อมด้วยแววตาที่เฉียบคม จนทำให้คนหลงได้ง่ายๆ
แต่สำหรับเทโตะเขากลับรู้สึกว่าแววตาและรอยยิ้มนั้น.. อันตราย!!
“อ่า ใช่แล้ว ที่นี่คือสถาบันวิจัยของดร.โอดามากิ” เทโตะกล่าวตอบอย่างไม่ค่อยปกติเท่าไหร่แต่ก็อยู่ในรูปลักษณ์นั้นไม่นาน
เพราะตอนนี้กำลังจะถึงคิวของเขาแล้วนั่นเอง
[เจ้าหนูเสียทรงล่ะ! WWWW]
[ไม่น๊าลูกฉันนน!]
[เทโตะ! ถามชื่อ ถามชื่อเธอให้ที!!]
[ฉันอยากรู้จักสาวน้อยคนนั้น!]
เทโตะไม่ได้สนใจช่องแชทในเวลานี้ เพราะเขาต้องหันไปสนใจกับแถวอีกครั้ง
พร้อมกันนั้นก็มีหน้าจอโฮโลแกรมโผล่ขึ้นมาตรงหน้าของเทโตะ
ปรากฏเป็นโปเกบอลสี่ลูกวางเรียงกัน เมื่อเขากดไปที่ลูกบอลลูกใดลูกหนึ่ง
ข้อมูลภายในก็จะปรากฏขึ้นมาให้เขาได้เห็นทีละรายการเพื่อบอกรายละเอียดของโปเกม่อนเริ่มต้น
<คิโมริ(Treecko)>
<โปเกม่อนกิ้งก่าป่า ประเภท-หญ้า>
<อาชาโม่(Torchic)>
<โปเกม่อนลูกเจี๊ยบ ประเภท-ไฟ>
<มิสึโกโร่(Mudkip)>
<โปเกม่อนปลาหนองน้ำ ประเภท-น้ำ>
<????[???)>
<สุ่มโปเกม่อนที่จะได้รับจากทุกภูมิภาค>
[โปเกม่อนเริ่มต้นต่างจากของภูมิภาคอื่นจริงๆด้วย]
[สามธาตุหลักสินะ ของภูมิภาคอื่นก็แบบนี้เหมือนกัน]
[เลือกยากแฮะแบบนี้ น่าสนใจทั้งสามเลย]
[น่ารักทั้งสามตัวเลย!!]
[กิ้งก่า ไก่ ปลา..ตีน?]
[ตัวเลือกที่สี่นี่คือ ให้สุ่มเหรอ ถามจริง?]
หลังจากมองดูรายละเอียดของโปเกม่อนแต่ละตัวแล้ว เทโตะก็ไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยแม้แต่น้อย
เห็นแบบนั้นเทโตะก็กดเลือกตัวเลือกที่สี่ในทันที
ซึ่งจากการสังเกตุของเขา คนกว่าครึ่งจะเลือกจากสามตัวแรก มีเฉพาะบางส่วนที่จะเลือกสุ่มเหมือนเขา
[เอาจริงเหรอเทโตะคุง?]
[เขาสุ่มจริงๆด้วย]
[มาดูกันว่าเจ้าหนูน้อยของเราจะเกลือมั้ย!!]
[มาลุ้นกันดีกว่าา!]
“ผมค่อนข้างมั่นใจในโชคของตัวเองนะ” เทโตะพึมพำเบาๆ หญิงสาวที่ยืนต่อแถวด้านหลังก็มองเขาอย่างสงสัย
หน้าจอรูเล็ตต์ที่มีหน้าหลายร้อยหน้าปรากฏขึ้นและเริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่ง จนกระทั่งไปหยุดที่โปเกม่อนตัวหนึ่ง
ทันใดนั้นภาพก็ขยาย
เป็นโปเกม่อนที่มีร่างกายส่วนใหญ่เป็นสีขาคล้ายชุดคลุมเดรส
มีผมทรงกะลาครอบสีฟ้าปกคลุมปกปิดใบหน้าครึ่งนึง มีเขาทรงสามเหลี่ยมกลมสีส้มที่กลางหน้าผากและหลังหัว
หลังจากเห็นรูปลักษณ์ของโปเกม่อนตัวนั้นแล้ว มันก็ไม่ปล่อยให้เขาได้ทราบข้อมูลเพิ่มเติม
หน้าจอโฮโลแกรมสลายหายไปทันทีทำให้เทโตะต้องกลับไปจดจ่อกับการรอคิวต่อไป
[ได้อะไรน่ะ?]
[ดูน่ารักนะ อาจจะได้ของดีก็ได้
[เป็นโปเกม่อนที่แปลกดี ดูเหมือนมนุษย์เลย]
[เป็นเกมส์ที่น่าเล่นสุดๆ รีบจบเบต้าเทสต์ได้แล้วว อยากเล่นนน!!]
กระทั่งผ่านไปประมาณห้านาทีในที่สุดก็ถึงคิวของเทโตะแล้ว
เพราะด้วยตัวเลือกของเขาก่อนหน้านี้ บนแท่นวิทยาศาสตร์ที่ปกติจะมีโปเกบอลสามลูกวางเรียงกันตามมุมก็เปลี่ยนไป
ทันใดนั้นตรงกึ่งกลางที่เป็นแท่นว่างเปล่าก็เปิดขึ้นและมีโปเกบอลลูกที่สี่เลื่อนขึ้นมา
ซึ่งนั่นเองคือโปเกม่อนของเทโตะที่เขาได้สุ่มเลือกไว้
เขาจึงหยิบมันอย่างไม่ลังเลและเดินออกจากแถวตรงไปหาผู้ช่วยของดร.โอดามากิ
เพื่อรับสมุดภาพโปเกม่อน(Pokedex)และมอนสเตอร์บอล(PokeBall)ซึ่งเป็นสิ่งของที่จะได้รับกันทุกคน
“เทโตะคุงเธอได้คิดไว้รึยังว่าจะทำอะไรต่อไป” ดร.โอดามากิเอ่ยถามเมื่อเทโตะเดินมาหาเขา
“คงจะไปท้าทายยิมล่ะมั้งครับ” เทโตะครุ่นคิด ก่อนจะตอบไปอย่างไม่แน่ใจนัก
เพราะในเวลานี้เขายังไม่ชัดเจนกับเป้าหมายของตัวเองเท่าไหร่
ตอนนี้เขาต้องการเพียงเดินทางไปเรื่อยๆก่อน
ซึ่งระหว่างการเดินทางนั้นเขาอาจจะท้าทายยิมไปด้วยก็ได้เพราะดูน่าสนใจดี
“งั้นเหรอ งั้นก็เอานี่ไปด้วย กล่องเก็บเข็มกลัดยิมน่ะ” ดร.โอดามากิกล่าวพร้อมกับยื่นกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ด้านในมีเพียงผ้าหนาๆไม่มีอะไรมากเป็นพิเศษ
และเมื่อเขาคิดจะเก็บ กล่องนั้นก็สลายหายเข้าไปในตัวเขาทันที
[จะท้าทายยิมรึเปล่า?]
[จะเดินทางเรื่อยเปื่อยเหรอ?]
[ทำไมไม่ไปคอนเทสต์ล่ะ?]
[รอดูการผจญภัยของเธออยู่นะ!]
[ได้เวลาออกเดินทางแล้ว!]
เด็กหนุ่มเดินออกมาจากสถาบันวิจัยและกวาดสายตามองไปรอบๆซึ่งที่ตั้งของสถาบันวิจัยนั้นอยู่บนภูเขาสูงและมีบ้านรอบๆไม่ถึงสิบหลังเท่านั้น
เรียกได้ว่าเป็นแค่หมู่บ้านเล็กๆเท่านั้น
ซึ่งในเวลานี้ผู้เล่นคนอื่นหลายคนกำลังจับกลุ่มพูดคุยหรือสำรวจรอบๆหมู่บ้านอยู่
แต่เทโตะได้หันหลังไปทางด้านหลังของสถาบันวิจัยซึ่งเป็นทางที่เขาเดินมากับดร.โอดามากินั่นเอง
[เป็นหมู่บ้านที่เล็กกว่าที่คิดเฮะ]
[ก่อนหน้านี้ในภูมิภาคคันโต หมู่บ้านเริ่มต้นมีบ้านเยอะกว่านี้นะ]
[ได้เวลาผจญภัยของจริงแล้วสินะ!]
[เทโตะคุงข้างหลัง!!]
ขณะที่เทโตะกำลังจะเริ่มเดินทาง
"เจอ ตัว แล้ว~" เสียงหยอกล้อที่เต็มไปด้วยสเน่ห์ดึงดูดก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังในระยะประชิด
!?!!!
ทันใดนั้นจู่ๆเทโตะก็ขนลุกซู่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อรู้สึกถึงอันตรายแปลกๆที่จ่อคอเขาอยู่
แต่ทว่าเมื่อเด็กหนุ่มหันหลังมองกลับไปอย่างเชื่องช้า มันกลับไม่มีอะไรเลยที่อยู่ใกล้กับคอของเขา
และเจ้าของเสียงก็ยืนห่างออกไปจากเขาเกือบสี่เมตรเลยทีเดียว
[เจ้าหนูกลัว?]
[เมื่อกี้เห็นสะดุ้งนิดๆนะ]
[อ่าา สาวน้อยคนนั้นตามมาแล้ว เอาเลยเจ้าหนู!!]
[จีบเลยย ถามชื่อเธอมาให้ได้!!]
[สาวสวยตามตั้งแต่วันแรกเลย สู้เค้าเทโตะคุง!]
“ไม่คิดจะทำความรู้จักกันหน่อยเหรอ?”
TBC~>
............
ดร.โมเบียส: เจอ ตัว แล้ว~
สไลม์ตัวน้อย: ได้โปรดเถอะ! เจ้าสไลม์ตัวนี้อยากโดนผ่าค้าบบ!!!
ความคิดเห็น