คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ยาโดคิง(Slowking)ปรากฏตัว!!
[มันดูทรมานมากเลย เทโตะคุงช่วยยาดงหน่อยสิ!!]
[ทำไมให้กัดหัวเล่า!!]
[ยาดงตัวนี้มันแปลกเกินไปแล้วว!!]
[ปกติต้องให้กัดหางเส้!!]
[ให้เขากัดเองแท้ๆ ทีงี้ละไปทุบเขาWWWW]
เทโตะมองภาพตรงหน้าครู่หนึ่งเมื่อไม่เห็นอะไรเปลี่ยนแปลงนอกจากยาดงที่พยายามจะงัดเอาเชลเดอร์ออกจากหัวของมันให้ได้
กลายเป็นภาพที่ตลกและน่าสงสารในเวลาเดียวกัน
“ราลูโทสไปช่วยหน่อยสิ ใช้พลังจิต(Confusion)แยกทั้งคู่ออกมา”
เห็นว่าเป็นแบบนี้ยาดงจะแย่เอา เทโตะจึงออกคำสั่งกับราลูโทสทันที เจ้าตัวก็ร้องขานรับอย่างเชื่อฟัง
“ร๊าลล์!!” ราลูโทสแยกสมาธิไปใช้พลังจิตเพื่อดึงเชลเดอร์ออกจากหัวของยาดง
ในขณะที่การฝึกก็ยังคงทำอยู่เพื่อเป็นการฝึกแบ่งสมาธิตามที่เทโตะบอกให้ทำ
แต่ทว่าเขลเดอร์กลับติดแน่นกว่าที่คิด โดยที่ทำให้ราลูโทสต้องเร่งพลังจิตมากขึ้นกว่าเดิมเรื่อยๆ
*เป๊าะ!*
จนกระทั่งหลังจากราลูโทสใช้พลังจิตแบบเต็มที่จนไม่สามารถประคองการฝึกได้
ในที่สุดเชลเดอร์หลุดออกมาจากหัวของยาดงได้สำเร็จ
ยาดงก็นอนหงายหอบเหนื่อยอยู่บนพื้นโดยมีรอยฟันอยู่บนหัว
แต่หลังจากพักแค่ไม่กี่วิยาดงก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปหยิบเชลเดอร์มาวางไว้บนหัวเข่นเดิม
จากนั้นก็ล้มลงไปเกลือกกลิ้งทุรนทุรายอีกครั้ง
[พอได้แล้วน่ายาดง!]
[เดี๋ยวก็ตายหรอก!!]
[ตอนแรกก็ตลกหรอก ตอนนี้มันน่าสงสารเกินไปแล้ว!!!]
[ทำไปทำไมเนี่ยยาดง!!]
ชาวช่องแชทพากันปวดหัวและปวดใจกับภาพตรงหน้าที่ยาดงไม่ยอมแพ้กับการวางเชลเดอร์ไว้บนหัวจนต้องไปดิ้นทุรนทุรายทุกครั้งไป
แม้จะแยกออกแล้วมันก็จะทำแบบเดิมอีกครั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่หยุดหย่อน
“ครั้งนี้ดูเหมือนจะมีอะไรเปลี่ยนไปแล้วนะ!” เทโตะมองภาพตรงหน้าและรู้สึกสนใจมากขึ้น
เพราะตอนนี้เขามองเห็นการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย ยาดงมีแววตาที่จริงจังและมั่นคงขณะที่หยิบเชลเดอร์มาวางไว้บนหัว
แต่ครั้งนี้มันไม่ได้ลงไปดิ้นทุรนทุราย แต่กลับอดทนยืนปล่อยให้เชลเดอร์กัดอยู่แบบนั้น
[ดูเหมือนจะทนกับความเจ็บปวดได้แล้วนะ]
[พยายามจะทำอะไรกันแน่? หมวกเรอะ!?!!]
[ถึงจะไม่รู้ว่าพยายามทำอะไรก็เถอะ แต่ก็พยายามเข้านะยาดงคุง!!]
[นายต้องทำได้ยาดงคุง อดทนไว้!!!]
[สู้เค้าาา!!!]
[พยายามเข้ายาดงคุงงง!!]
*วูบบบ*
และทันใดนั้นเองร่างของยาดงและเชลเดอร์บนหัวก็เริ่มเรืองแสงสว่างจ้าจนเทโตะไม่สามารถลืมตามองได้
แม้กระทั่งในไลฟ์ก็ขาวโพลนจนมองไม่เห็นอะไรเลย
“แสงนี่หรือว่าจะเป็นการวิวัฒนาการ!?!!!” เทโตะอุทานขณะที่หลบตาอยู่
ราลูโทสเองก็สงเสียงร้องอย่างประหลาดใจไม่ต่างกัน
ทันใดนั้นเมื่อแสงสว่างหายไปเมื่อผ่านไปประมาณ10วิ
หลังจากปรับสายตาให้ขินกับแสงธรรมชาติแล้ว
เทโตะก็มองไปยังตำแหน่งที่ยาดงเคยอยู่เพื่อมองหาอีกฝ่ายว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
“นี่คือ ยาโดรันเหรอ?” เทโตะมองโปเกม่อนตรงหน้าด้วยความประหลาดใจนิดหน่อย
ยาดงตอนนี้ยืนด้วยสองขาหลัง หลังตั้งตรงมีใบหน้าที่สงบ สองเท้าหน้าวางไพล่หลัง
มีกระบังบนคอสีขาวสลับน้ำเงิน และเปลือกหอยทรงแหลมคล้ายมงกฏบนหัว มีวงกลมสีแดงคล้ายอัญมณีอยู่ตรงกลาง
ท่าทางของมันตอนนี้มีบรรยากาศที่ดูสงบแตกต่างจากท่าทางโง่ๆเฉยๆก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
“มันเป็นร่างวิวัฒนาการของยาดงสินะ” โชเทโตะหยิบโปเกเด็กซ์ขึ้นมาและชี้ไปยังยาดงที่กำลังหันหน้ามามองทางเขา
<ยาโดคิง(Slowking)>
<โปเกม่อนราชา)
<ประเภท-น้ำ/พลังจิต>
<ยาโดคิง เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของยาดงที่ต่างจากยาโดรัน มันมีความเป็นราชาและมีไอคิวที่สูงอย่างน่าประหลาด ชื่นชอบที่จะวิจัยและค้นคว้าเพื่อค้นหาเกี่ยวกับความลึกลับของโลก>
“ยาโดคิง!?!!” เทโตะอุทานอย่างประหลาดใจและตื่นเต้นกับการได้พบเห็นวิวัฒนาการของโปเกม่อน
จากนั้นเขาก็มองไปยังยาโดคิงที่กำลังเดินมือไพล่หลังตรงมาหาเขา
“ทั้งท่าทางและรูปลักษณ์ บรรยากาศที่สงบนั่น สมกับที่เป็นราชา สุดยอดดด!!” เทโตะพูดอย่างชื่นชม
[ยาโดคิงเหรอ!]
[โปเกม่อนชอบค้นคว้าวิจัย?]
[นี่คือการวิวัฒนาการของโปเกม่อนสินะ เจ๋งสุดๆ]
[ท่าทางสมกับเป็นราชา]
[ไม่อยากจะเชื่อว่าจากท่าทางโง่ๆจะดูฉลาดและสงบได้แบบนี้หลังวิวัฒนาการ]
[อีกรูปแบบที่ต่างจากยาโดรันสินะ]
[ราชาล่ะ!!]
ช่องแขทต่างพากันระดมข้อความกันระรัวด้วยความตื่นเต้นและประหลาดใจกับสิ่งที่ได้พบเห็นในตอนนี้
ขณะที่ช่องแชทกำลังร้อนระอุด้วยแนวคิดแห่งวิวัฒนาการและการเปลี่ยนแปลง
เทโตะก็กำลังเผชิญหน้ากับยาโดคิงโดยมีราลูโทสยืนขวางหน้าระหว่างพวกเขาเพื่อปกป้องเทโตะ
“ยาด์~” ยาโดคิงส่งเสียงเบาๆพร้อมกับส่ายหัว
จากนั้นก็ใช้มือข้างนึงชี้ไปยังเบอร์รี่ครึ่งผลของราลูโทสที่หล่นอยู่บนพื้นจากนั้นก็ขี้ไปที่เทโตะก่อนจะเอามือไพล่หลังดังเดิม
“อยากได้เบอร์รี่ฟื้นฟูเหรอ?” เทโตะมองการกระทำของยาโดคิงและทำความเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
และเมื่ออีกฝ่ายพยักหน้ายืนยัน เทโตะก็หยิบเบอร์รี่ฟื้นฟูออกมาอย่างไม่คิดมาก
เทโตะย่อตัวและยื่นผลเบอร์รี่ไปให้
ยาโดคิงก็ใช้พลังจิตของตัวเองยกผลเบอร์รี่ไปกินสองสามผลจนบาดแผลและร่องรอยความบาดเจ็บตามร่างหายไปจนหมด
มันก็พยักหน้าเบาๆให้เทโตะเป็นการขอบคุณ
“ไม่เป็นไรหรอกไม่ต้องคิดมาก” เทโตะพูดอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นเขาก็อุ้มราลูโทสที่หันไปฝึกใช้พลังจิตต่อไป
ดูเหมือนเธอจะเริ่มสนุกกับการฝึกพลังจิตแบบนี้ไปแล้ว
[ดูฉลาดสุดๆไปเลยยาโดคิง!]
[สงบนิ่งแม้จะบาดเจ็บ นี่มันราชาาา!!!]
[เป็นโปเกม่อนที่ฉลาดมาก สมกับที่ข้อมูลบอกว่าชอบวิจัยและค้นคว้า]
[น่าทึ่งสุดๆ]
ยาโดคิงมองไปยังโครงสร้างอะตอมที่เกิดจากการฝึกใช้พลังจิตของราลูโทสด้วยสีหน้าครุ่นคิด
ยาโดคิงหันหน้าไปมองราลูโทสในอ้อมแขนของเทโตะ
และมองหน้าเด็กหนุ่มสลับกันไปมาคล้ายกำลังใช้ความคิดโดยที่ท่าทางการแสดงออกของเขายังคงสงบนิ่ง
“ยาด์~” ขณะที่เทโตะกำลังสงสัยกับการกระทำของยาโดคิง
เจ้าตัวก็ส่งเสียงร้องและใช้มือขวาชี้ไปยังเทโตะและชี้ไปยังราลูโทสอย่างเชื่องช้า
“ฉันเป็นเทรนเนอร์ของราลูโทสน่ะ” เทโตะกล่าวบอกไปเพราะคิดว่าอีกฝ่ายสงสัย
ยาโดคิงพยักหน้าจากนั้นก็ชี้เทโตะอีกครั้ง และกลับมาชี้ราลูโทสสลับสองสามครั้ง จากนั้นเขาก็ชี้ตัวเอง
“อะไรนะ? นายอยากจะไปกับฉันด้วยเหรอ??”
TBC~>
..........
พอหยุดแต่งไปช่วงนึง สมองก็เบลอๆ ฮืมมม
ความคิดเห็น