คู่แฝดสับขั่ว หัวใจเดียวกัน

ลำดับตอนที่ #1 : โรงเรียนใหม่

กริ๊ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พลัก ! ตุบ !


"อืม....เฃ้าแล้วเหรอ"

"กี่โมงแล้วเนี่ย"

"ตี 5 เหมนอนไปก่อนเหอะเดี่ยว ไหมทำอะไรเสร็จแล้วจะมาปลุกนะ"

"อืม.." หลับ zzZzz

++++++++++++++++ผ่านไป 1 ชั่วโมง+++++++++++++++++++++

แอ๊ด...ปึง

"เหม 6.00 น. แล้วตื่น ไปอานนำเตรียมตัวไปโรงเรียนใหม่ของเราได้แล้ว"

"อืม"

"อ้อ เร็วๆเข้าละ เดี่ยวข้าวเย็นหมด ไหมไปรอข้างล่างนะ"

"คร้าบบ  คุณพี่สาว"

ผ่านไป 5 นาที

ตึง ตึง ตึง ตุบ

เสียงลงบันไดของผมเองคร้าบ อ้อ ลืมแนะนำตัวเองเลย ดีคับท่านผู้อ่านทุกท่าน กระผมมีชื่อว่า นายเหมครับชื่อเต็มๆว่า เหมันต์  ราชาวดี
ตอนนี้ผมกำลังเดินเข้าห้องครัวไปเพื่อกินข้าวเช้าที่ไหมทำคับ อ้อ และก็พูดถึงไหม ไหมเป็นพี่สาวของผมเองครับไหมชื่อจริงชื่อว่า มาริสา  ราชาวดีครับ เราสองคนเป็นฝาแฝดกันเราสองคนเหมือนกันมากมาย ไม่ว่าใครก็แยกเราไม่ออก ด้วยความที่เรา สองคนเป็นผู้ที่ชื่อนชอบเรื่องการแกล้งคนอยู่แล้วด้วยนั้น เราจึงแกล้วสลับนิสัยส่วนตัวกันบ่อยๆ และที่สำคัญ ไหมเป็นคนที่ชอบแต่งตัวแบบผู้ชาย เท่านั้นยังไม่พอ คุณเธอยังแต่งเหมือนผมทุกอย่างอีกด้วย เว้นเสียแต่ตอนนี้เธอไว้ผมยาว เพราะคุณแม่ขอร้อง!!! 555+

"เหม เร็วดิ ไหมไม่ชอบไปโรงเรียนสายนะ" ไหมหันมาดุผม

"แหมจะรีบไปไหนละไหมโรงเรียนหนะไม่หนีไปไหนหรอก และที่สำคัญ นี่เพิ่งจะ 6 โมงกว่าๆเอง"

".....เหม เหมคงไม่ได้ลืมหรอกนะว่าเหมสั่งให้ไหมเข้าเรียนในโรงเรียนชายล้วนพร้อมกับเหม หนะ และยังต้องไปอยู่หอด้วย เพราะมันเป็นโรงเรียนประจำ!!"

"เออ..แหะๆ ลืมอะ"

"เหม!!!"
"แล้วนี่ไหมจะทำยังไง เรื่องหอละ และห้องเรียนละ ถ้าไม่ใช่ห้องเดียวกับเหม ให้ตายไหมก็ไม่ย้ายนะ อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับไหมสิ"

"จ้าๆ เดี่ยวจัดการให้ไม่ต้องโมโหขนาดนั้นหรอกน่า ใจเย็นๆดิ เรื่องพวกนี้อะจัดการแป๊ปเดียวเอง"

"ขอให้จริงเหอะ"



ไหม: say

และแล้วในที่สุดเราก็มาถึงหน้าโรงเรียน อ้อ จริงสิ คงมีคนอยากรุใช่ไหมค่ะว่าโรงเรียนนี้มีชื่อว่าอะไร(ไม่เลยสักนิด/ปลาทองหัววุ้น) (เอาน่ารุเหอะ อย่าเรื่องมากจิคนแต่งเป็นคนแต่งเองไม่ใช่เหรอ/ไหม) โรงเรียนแห่งนี้มีชื่อว่า ลูดอฟ
เป็ยโรงเรียนชายล้วน 

"เอาละเข้าไปกันเถอะไหม" เหมพูดขึ้นหลังจากที่เรามาถึงหน้าโรงเรียนแล้ว

"แล้วเราต้องไปไหนก่อนละ"

"ห้องผู้อำนวยการดิ ไปรายงานตัวก่อน"

"อืม"


และแล้วเราก็มาถึงที่หน้าห้องผู้อำนวยการ

"เข้าไปเลยนะ"ชั้นบอกกับเหม

"อืม"

ก็อกๆๆๆ

"เชิญ" น้ำเสียงที่ฟังดูออกจะติดๆขี้เล่นนิดๆดังผ่านประตูออกมา

แอ๊ด ปึง  และแล้วเราทั้งสองก็ได้เข้ามาในห้องผู่อำนวยการ ในทันทีชั้นก็มองไปรอบๆห้อง อย่างสำรวจ อื้อ หึ ช่างเป็นห้องที่หรูหราจริงๆ การตกแต่งแบบยุโรป และ ฝรั่งเศษ ที่ผสมผสานเข้ากัน

"สวัสดี คุณคงเป็นพี่ชายฝาแฝดนาย ธาวิต ราชาวดี สินะ"

"ครับ ผมชื่อ ธาวิน ราชาวดี เป็นพี่ชายของ วิต ครับ"

"อืม ยินดีที่ได้รู้จัก ต่อไปนี้คุณก็เป็นนักเรียนของเรา ลูดอฟ โรงเรียนชายล้วนแห่งนี้แล้วนะ"

"ครับ ขอบคุณที่กรุณาครับ ท่านผู้อำนวยการ "

"เออ...แล้วเรื่องที่พักของพี่ชายผมละครับ"

"อืม..ก็ให้อยู่กับนายก็ได้หนิ นายธาวิน นายไปอยู่กับนาย ธาวิตน้องชายของเธอละกันนะ"

"ครับ ขอบคุณครับ  ถ้าอย่างนั้นพวกผมก็ขอตัวก่อนนะครับ"

"เชิญ"

"......เหม....วิต นายว่าจะมีใครรู้ไหมว่าชั้นเป็นผู้หญิงแล้วปลอมตัวเข้ามาเรียนที่นี่"

"ไม่มีทางก็เรา ทั้งปลอมตัวและเปลี่ยนชื่อหมดแล้วหนิ คิดว่าไม่น่าที่ความจะแตก นอกเสียจากว่า มีคนต้องการจะรู้ตัวตนที่แท้จริงของเราเท่านั้น ซึ้งก็ต้องไปสืบประวัติของเรากันอีกนานอะนะ"
"เออ แล้ว ว่าก็ว่าเถอะ ทำไม ไห..วินไม่ยอมไปตัดผมอะ มันยิ่งจะทำให้เราความแตกไวก็เพราะผมที่ยาวเฟื้อยอย่างกับผู้หญิงของนายนั่นแหละ"

"เออน่า เราอุตสาห์ไว้มาตั้งนาน มันยาวจนเกือบถึง สะโพก แล้วนะ และที่สำคัญผู้อำนวยการก็ยังไม่เห็นว่าอะไรเลยด้วย ที่เราต้องระวังนะคือเรื่องชื่อต่างหาก ห้ามเผลอเรียกชื่อจริงออกมาละ"

"เออ นั่นสิ ต้องระวังให้มากๆด้วย ปะตอนนี้เอาของไปเก็บที่หอกันก่อนเถอะแล้วค่อยไปดูห้องที่เราเรียนกัน"

"อืม"