บนถนน...เส้นทางรัก

              เครดิตภาพ ig : @maiwarit

         เเต๊งค์ ภัทรกร  เจ้าของไร่หัสดินทร์ อายุ 33 ปี 

                    เครดิตภาพ ig : @nychaa

      บัว บัวชมพู นักศึกษาฝึกงานของไร่หัสดินทร์ เรียนคณะเกษตรศาสตร์ อายุ 23 ปี

เรื่องย่อ

     บัวชมพูเรียนปีสุดท้ายเทอมสุดท้ายเธอต้องออกฝึกงาน ทั้งที่เธอเรียนอยู่เชียงใหม่เเต่ก็เลือกที่จะมาฝึกงานที่ปากช่องเพื่อที่จะได้กลับมาอยู่บ้านกับคุณย่า ไร่หัสดินทร์เป็นจุดหมายที่เธอเลือกมา แต่ในคืนงานเลี้ยงต้อนรับนักศึกษาฝึกงานเธอถูกวางยาโดยไม่ได้ตั้งใจหลังจากคืนนั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อตื่นขึ้นมาพบว่าคนที่รองรับอารมณ์ที่เป็นผลจากฤทธิ์ยาเลิฟนั้นเป็นเจ้าของไร่หัสดินทร์! แล้วหลังจากคืนนั้นเธอก็เลือกอะไรไม่ได้เลยเพราะถูกเขาจับมือให้เดินไปบนถนนที่มีเส้นทางคือความรักไปพร้อมๆกับเขา

“มีแฟนหรือยัง?”  นั่นเป็นคำถามแรกจากภัทรกรหลังจากที่เธอตื่นขึ้นมา เธอแอบแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหน รังแกเธอขนาดนั้นแล้วยังมีแรงมานอนมองเธออีก นี่เขาไม่ง่วงเลยหรือไงกัน!

“....” เธอไม่ตอบเขาเลยลงโทษด้วยการจูบหนักๆที่ริมฝีปากบวมเป่งของเธอ

“ถ้ามีก็ไปเลิกกับมัน” จริงๆเขาควรจะถามคำถามนี้เธอตั้งแต่แรก แต่ก็เอาเถอะ...มาถึงตอนนี้แล้วถ้าเธอมีเขาก็คงบังคับให้เธอไปเลิก เพราะคนอย่างภัทรกรไม่ยอมให้ผู้หญิงของตัวเองไปเป็นแฟนของคนอื่นหรอกนะ

“ไม่มี...” เธอไม่ได้ตั้งใจจะตอบหรอก กะจะมึนๆใส่เขาแต่เพราะความเหนื่อยอ่อนมันทำให้เธอเผลอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาหวิว

“หึๆ...” เขาหัวเราะอย่างพอใจจนรอยยิ้มของเขามันไม่สามารถหุบลงได้ ความรู้สึกที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของผู้หญิงคนหนึ่งมันจะเหมือนถูกล็อตเตอรี่หรือเปล่าเพราะเขาเองก็ไม่เคยถูก แต่มันรู้สึกภูมิใจมากๆเลยล่ะ

“ฉันก็ไม่มี” ถือโอกาสบอกเธอไปด้วยเสียเลยเพราะไม่อยากให้เธอคิดหาคำตอบเอาเอง

“ฉันจะรับผิดชอบเธอ...”

“ไม่...”

“ทำไม!” คราวนี้ใบหน้าเศร้าๆของเธอก็ไม่ได้ช่วยให้เขาอารมณ์เย็นลงได้ ขนาดหมดแรงจะสู้เธอก็ยังอวดดี!

“คุณไม่จำเป็นต้องมารับผิดชอบฉัน เรื่องที่เกิดขึ้นฉันเองก็มีส่วนผิด เราโดนยากันทั้งคู่”

“จะพูดยาวๆทำไม พูดไปก็ไม่มีสาระ” พอเห็นท่าว่าเธอจะไม่ยอมเขาก็บ่นให้เธออย่างหัวเสีย ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงทั้งที่เนื้อตัวเปล่าเปลือยทำเอาสาวน้อยหัวใจเกือบวาย

“ฉันให้เวลาเธอคิด ฉันออกมาจากห้องน้ำแล้วเธอต้องมีคำตอบที่ถูกใจให้ฉัน ไม่อย่างนั้นเธออาจจะเรียนจบปีหน้า!”

ฝากเฟสบุ๊คเเฟนเพจด้วยนะคะ จิ้มๆที่ชื่อเพจเลยค่ะ>>>> ธารลาวา/Tanlava

คำเตือน: ชื่อเเละตัวละครเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นนะคะ ไม่มีการพาดพิงถึงบุคคลใดทั้งสิ้นนะคะ

คำเตือน: สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอกเรียนเเบบนะคะ

ฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะคะ มาเปิดเรื่องใหม่เเละจะอัพเรื่องนี้เป็นหลักนะคะ ใครที่รอเล่ห์รักโอบใจอยู่นั้น ต้องขอโทษด้วยนะคะ มารวมกันที่เรื่องนี้ก่อนค่า555 เขียนเรื่องนี้เป็นหลักนะคะ แบบว่าอารมณ์ไปกับเรื่องนี้ตอนนี้เขียนมาได้มากกว่าครึ่งทางเเล้ว ฝากติดตามด้วยนะคะ

ปล/// อิมเมจคือพระเอกคนนี้ค่ะ555 อย่าเพิ่งเบื่อกันนะ(เพราะเป็นอิมเมจมาหลายเรื่องล่ะ) คนนี่ล่ะพระเอกในอุดมคติของไรท์ ส่วนใครจะจิ้นคนอื่นก็ไม่ว่ากันค่ะ555

ปล/// จะอัพนิยายทุกวันนะคะ อาจจะมีกดเข้ามาแก้ไขบ้างเเต่จะพยายามอัพทุกวัน วันล่ะ 30% อาจมีเหตุฉุกเฉินที่ไม่ได้อัพบ้างค่ะถ้าเน็ตเสีย555