คลังเก็บของรกๆ(ห้ามเข้า!!)

ลำดับตอนที่ #1 : ญาณ(นักประดิษฐ์ผู้หลงใหลในสิ่งลี้ลับ)

profile

ชื่อ ; ญาณ                  นามสกุล;  -

อายุ; 30   ปี                เพศ; ชาย

น้ำหนัก;72 กิโลกรัม  ส่วงสูง; 180 เซนติเมตร

ลักษณะทางกายภาพ;

     ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าเรียวยาวจมูกโด่งเป็นสันคิ้วโกงได้รูปแต่ความงามนั้นถูกบดบังด้วยใบหน้าอิดโรย ผิวขาวซีด ผมสีควันบุหรี่หยักศกตัดสั้นระต้นคอที่อยู่ในสภาพยุ่งเหยิง และขอบตาหมองคล้ำราวกับไม่ได้พักผ่อนมาเนิ่นนานจะมีก็แต่นัยน์ตาสีฟ้าครามที่ทอประกายเจิดจ้าและรอยยิ้มอันประดับอยู่บนใบหน้าตลอดเวลาหากทว่ามันกลับสร้างความขนลุกและสะอิดสะเอียนแก่ผู้พบเห็นจนไม่มีใครอยากเข้าใกล้

ลักษณะการแต่งกาย;

     สวมแว่นสายตากรอบดำ ชอบใส่ชุดกาวน์สีขาวแต่ก็มักจะเปรอะเปื้อนคราบต่างๆอยู่เสมอ สวมเสื้อเชิ้ตสีแดงเลือดหมูไม่ติดกระดุมด้านบนสองเม็ดหรือบางทีก็เป็นเสื้อยืดแขนยาวโทนมืด กางเกงจะใส่ยีนส์สีดำเข้ารูป สวมรองเท้าคัทชูสีอัลมอนด์ มีดินสอไม้ทัดหูซ้ายเอาไว้ตลอดเวลา

อุปนิสัย;

     รักสันโดษชอบใช้เวลาส่วนมากอยู่ในห้องทดลองไม่ค่อยออกมาพบปะกับผู้อื่น ฉลาดมีไหวพริบ เป็นคนอารมณ์ดียิ้มง่ายมีความสุขกับการสร้างสิ่งของและทดลองสารต่างๆ มีความกระตือรือร้นอยากรู้อยากเห็น มักจดรายละเอียดเกี่ยวกับสารเคมีหรือพืชต่างๆที่พบเห็นด้วยดินสอลงในสมุดบันทึกเล่มเล็กที่พกติดตัวเอาไว้ ฟังแล้วอาจดูเหมือนคน

ปกติทั่วๆไปแต่สิ่งประดิษฐ์ส่วนใหญ่ของเขานั้นส่วนมากถูกสร้างขึ้นมาเพื่อพิสูจน์ถึงเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆที่ไม่มีคำอธิบาย เวลาว่างๆมักจะออกไปข้างนอกเพื่อเก็บตัวอย่างเกี่ยวกับพืชไม่ก็สัตว์มาเพื่อทำการทดลองหรือไม่ก็ทำการผ่าตัดดัดแปลงพันธุกรรมพืชและสัตว์ ชอบเรื่องลี้ลับเรื่องที่หาคำอธิบายไม่ได้เวลาได้ยินที่ไรมักจะรู้สึกตื่นเต้นและสนุกขึ้นทุกที ชอบไปในสถานที่ที่คนบอกว่าพบสิ่งปริศนาหรือดวงวิญญาณเพื่อทดลองสิ่งประดิาฐ์ของตนเองว่าใช้งานได้หรือไม่ ไม่ค่อยได้นอนพักผ่อนเพราะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการทดลองและประดิษฐ์ของต่างๆ มักชอบดื่มกาแฟเอสเปรสโซ่อุ่นๆโดยบอกว่าช่วยทำให้ผ่อนคลายและสมองปรอดโปร่งยิ่งขึ้น มีสิ่งประดิษฐ์ที่เจ้าตัวภูมิใจมากและพกติดตัวไว้อยู่เสมอคือแคปซูลซึ่งบรรจุสารที่ใช่กับร่างกายให้มีความสามารถในด้านต่างๆเพิ่มมากขึ้นมีหลากหลายสีซึ่งแต่ละสีจะเพิ่มความสามารถในด้านนั้นๆ 

ประวัติโดยย่อ;

     เป็นลูกครึ่งยุโรปไม่ทราบสัญชาติเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทิ้งเอาไว้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษไม่มีใครพบเห็นคนที่นำทารกน้อยมาส่ง มีเพียงจดหมายที่เขียนบอกชื่อของเด็กน้อยเอาไว้ ด้วยบุคลิกและนิสัยที่ไม่เหมือนเด็กทั่วไปจึงไม่มีใครอยากที่จะรับไปเลี้ยง แต่ญาณเป็นเด็กที่มีความฉลาดและมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันทำให้ในที่สุดก็มีผู้ที่เห็นในความสามารถของเขาคือศาสตราจารย์แพทย์ผู้หนึ่งที่สอนในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในอังกฤษ เขาและภรรยาชาวไทยไม่มีบุตรและธิดาและเห็นว่าญาณเป็นเด็กที่น่าสนใจจึงรับเขาเอาไว้เป็นลูกบุญธรรม ภรรยาของศาสตราจารย์เป็นนักพฤกษศาสตร์ให้กับรัฐบาลของอังกฤษเวลาว่างเธอมักจะสอนภาษาไทยและมอบความรู้เกี่ยวกับพืชและชีวภาพให้กับญาณ        

     ญาณเป็นเด็กที่อยากรู้อยากเห็นเขามักจะชอบไปอยู่ในห้องทดลองของมารดาบุญธรรมหรือไม่ก็อ่านตำราแพทย์ของบิดาบุญธรรม เป็นที่รักของท่านทั้งสองอย่างมาก ญาณเรียนจบปริญญาเอกสาขาเคมีในมหาลัยที่บิดาบุญธรรมสองด้วยอายุเพียง 21 ปีเขาพูดได้มากกว่าสิบสอนภาษา อีกทั้งมีความรู้ความเชี่ยวชาญในด้านพฤกษศาสตร์ แพทย์ศาสตร์ เทคโนโลยี ;วิทยาศาสตร์และเคมี วันหนึ่งในขนาดที่ญาณเดินทางกลับบ้านเขาพบบิดาและมารดาบุญธรรมถูกสังหารในตอนนั้นเขาถูกกลุ่มชายปริศนาลักพาตัวมายังในสถานที่แห่งหนึ่งในป่าลึก เป็นองค์กรลับที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทดลองหายาที่จะทำให้มนุษย์สามารถพัฒนาได้ถึงขีดสุด พ่อแม่บุญธรรมของญาณถูกชักชวนและบังคับให้มาร่วมด้วยแต่พวกเขาปฏิเสธจึงถูกสังหารเพื่อปิดปากและญาณจึงกลายเป็นเป้าหมายต่อไป     

     ญาณทำงานเป็นนักวิทยาศสตร์ให้กับองค์กรลับนี้แต่ด้วยความเฉลียวฉลาดเขาจึงแอบหนีออกมาได้ เขาบินหนีมายังประเทศไทยที่เป็นประเทศบ้านเกิดของมารดาบุญธรรมทำการปลอมแปลงข้อมูลของตนเองกลายเป็นตัวตนของเขาในปัจจุบัน อาชีพของเขาคือเป็นที่ปรึกษาให้กับกรมตำรวจและแผนกคดีพิเศษต่างๆที่ไม่สามารถปิดคดีได้อีกทั้งเขายังเปิดรับงานสืบคดีเกี่ยวกับเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่เรื่องราวและตัวตนของเขายังคนมีปริศนาอีกมากที่ปกปิดเอาไว้และมันอาจดำมืออย่างที่คุณไม่เคยคาดคิดมาก่อน

"พวกคุณสนใจมาเป็นหนูทดลองของผมไหม คิ...คิ"

ญาณ