คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขนมคุกกี้รูปหัวใจ
เธอเป็นนสู้ีวิยันหลัเลิเรียนไปทำานพิเศษในห้อแลปทลอบริษัทแห่หนึ่ ึ่เธอเล่าให้ฟัว่าเธอไ้ไปทำานมาไ้8เือนแล้วรายไ้ี
อยทัผม : “ี้า เวิลล์ เรามารอเธอไ้พัหนึ่แล้ว้า แล้วทำนมมาฝา้วยนะ”(เป็นนมุี้รูปหัวใผมมอูแล้วมันูมีวามั้ใทำมาให้ ผมเลยรับไว้ ไม่ไ้ิอะไร แ่เอ้...หรือเป็นุี้เสี่ยทาย...ไม่นะ )
ผมอบ : “มีอะไรเปล่าอย โทรไป้อไ้นิหน่า”
อยบอ : “ไม่ีว่า อ่ะ เราอยาถามาปาเวิลล์มาว่า ว่าานวิัยอลุ่มไปถึไหนแล้วอะนะ เราะ่วยเวิลล์้อไม่ยอมนิหน่า”
ผมอบ: “เราิว่า้อมีอะไรให้อย่วยแน่! แ่อนนี้ยั่อนนะ เรายัิไม่บระบบ...เราไป่อนนะ ”
ผมเินาอย เพื่อมุ่หน้าไปหาเสี่เหมือนเยที่ผ่านมาผม้อเอเสี่ทุวัน ็ไม่รู้เพราะเหุผลใ หรือเธอน่ารั หรือเมีรัน ผมเอ้ออยารู้ ้อผมพึ่อายุ13ปี อยาหาำอบว่ามันืออะไร
ผมเห็นเสี่พอี ผมร้อเรียเสี่ สาวน้อยผมสั้นสายาบ้อแบ๊วสู170หันมาทำาปริบๆยิ้มเล็น้อย
เสี่ถาม: “ไรเหรอวันนี้เรียเราเสียหลเลย”
ผมอบ: “ือเราอยาวนเสี่ไป ที่ที่หนึ่ที่เราเห็นในภาพบ่อยๆ”
เสี่อบ : “ไ้ิ”
ผมถาม : “อบเร็วไม่ิหน่อยหรือ ว่าะพาไปไหน”
เสี่บอ: “ไปับเวิลล์ ้อทำอะไรเราไม่ไ้หลอ ยัเ็น้อย” (เธอเอามือหยิแมับแ้มผม แล้วพูว่า) “เี๋ยวพี่นสวยะูแลเธอเอนะ”
ผมเอามือยี้ผมที่หัวัวเอ แล้วพูว่า : อี5ปีโนแน่ นสวย เอะ...(ผมิในใโว่าแล้วไ ็ผม ะรันิ เอะ หรือเสี่ะิว่าผมเ็ว่าริๆไม่เหมาะสมับเธอ โอ้ยไม่นะผมหวั่นไหวในใ)
เสี่เอามือมาออผมแล้วพาไปที่โ๊ะอาหารแล้วยัิ้ว้าวาสอรั้ พูับผมว่า : “พี่ะรอนะน้อาย มาิน้าวัน่อนแล้ว่อยว่าัน” เธอหันมาเห็นุี้ในมือผมแล้วพูว่า “ุี้เสี่ยทายหรือ้ะ รูปหัวใะ้วย เอามาฝาพี่หรือ้ะน้อาย” ผมไ้แ่อ้าปา้าไม่ทันพูอะไรเธอ็หยิบเ้าปาไปเรียบร้อยผมเลยไม่พูอะไร่อ หลัาทาน้าวเสร็เราเ้าห้อเรียน่อามปิ เป็นวิาเียนโปรแรมภาษาFormula Translator(ฟอมูล่า ทรานสเลเอร์ือภาษาที่ใ้ันอย่าแพร่หลายเป็นภาษาที่ใ้ับเรื่อ
ความคิดเห็น