โหรร้าย หวงรัก

ลำดับตอนที่ #4 : 4. ผู้ชายวันศุกร์มักจะชอบผู้หญิงที่เรียบร้อย...

"Oh. Yes, but... คือ..หนูต้องดูลักษณะของคุณคนนี้จริงๆหรือคะ?" นิพาดาถามอย่างไม่สบายใจ

"จริงสิจ๊ะ หนูไม่ต้องกลัวหรอก..คนนี้น่ะลูกชายของป้าเอง" คุณพรรณนิภาบอกหมอดูสาวด้วยท่าทางเอ็นดู "ตาดิศนั่งลงสิลูก..หนูนิพจะได้ดูให้ชัดๆ"

ภูดิศนั่งลงอย่างว่าง่ายขณะสายตาไม่ได้คลายไปจากใบหน้าหวานที่อยู่ห่างจากเขาไม่ไกลนั่นเลย

"ขอโทษนะคะคุณ..ขอดูมือหน่อยค่ะ"

เพราะไม่อยากสบตาสีเข้มที่จ้องเธอเขม็งอยู่ขณะนี้..นิพาดาจึงได้เอ่ยขอดูมือของชายหนุ่มตามมารยาท หญิงสาวเพียงแค่ต้องการให้เขาเอามือที่ล้วงกระเป๋าอยู่ออกมาให้เธอเห็นเท่านั้น แต่ภูดิศกลับยื่นมือของตนมาตรงหน้านิพาดาจนเกือบจะแตะถูกแก้มเนียนอยู่รอมร่อ

"ตายจริง! จะโดนหน้าน้องอยู่แล้ว..ทำอะไรของลูกกันนะตาดิศ?" คุณพรรณนิภาตำหนิลูกชายเบาๆก่อนจะจับมือชายหนุ่มมาวางไว้บนตักของตนแทน "เอาล่ะหนูนิพ..ทีนี้ลองดูสิหนูว่าเป็นยังไงบ้าง?"

"นิ้วนางยาวกว่านิ้วชี้..." นิพาดาพยายามตั้งสมาธิขณะสังเกตดูนิ้วมือเรียวยาวของชายหนุ่มพลางขยับปากอย่างช้าๆ "แสดงว่าเป็นคนมีเสน่ห์และเข้าได้กับทุกคนค่ะ แต่นิสัยค่อนข้างจะก้าวร้าวและชอบความเสี่ยง..."

"เดี๋ยวสิ ผมเป็นคนก้าวร้าวยังไง? แล้วที่คุณเล่นพูดไทยรัวอย่างนี้น่ะ..จะให้มิสซิสอังเดรฟังเข้าใจได้ยังไงกัน?" ภูดิศเอ่ยทักท้วงแต่สายตากลับมองริมฝีปากสีชมพูเรื่อตรงหน้าด้วยความรู้สึกคันยุบยิบในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก

"ขอโทษค่ะ" นิพาดากระพุ่มมือไหว้สตรีสูงวัยชาวต่างชาติที่กำลังมองมายังตนด้วยกิริยาอ่อนน้อมก่อนจะเริ่มอธิบายเป็นภาษาอังกฤษอีกครั้ง "One whose the ring finger is longer than the index can get along with everyone. He or she is quite charming but has a little aggressive personality and is quick to take risks. This type of person can make more money..."

"มันก็ต้องแน่อยู่แล้วล่ะคุณ คนที่จะมางานนี้ได้ก็ล้วนแล้วแต่ร่ำรวยมีฐานะดีกันทั้งนั้นนี่ ส่วนเรื่องที่ว่าผมมีเสน่ห์น่ะ..ใครๆเห็นก็ต้องรู้อยู่แล้วว่า..โอ๊ย!"

"พูดน้อยๆหน่อยเถอะเราน่ะ" คุณพรรณนิภาที่เพิ่งหยิกแขนลูกชายไปครั้งหนึ่งเอ่ยปรามก่อนจะหันมานิพาดา "ไม่ต้องไปสนใจคำพูดตาคนนี้หรอกจ้ะหนูนิพ ว่าแต่เรื่องเนื้อคู่ล่ะหนู..เป็นยังไงบ้าง? เนื้อคู่จะเป็นคนยังไง? จะมีอะไรพอให้สังเกตได้บ้างไหม? อันนี้หนูบอกป้าคนเดียวก็ได้นะ..ไม่ต้องให้ใครรู้หรอก"

คุณพรรณนิภาพูดไปหัวเราะไป แต่สายตาที่มองนิพาดาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

"เรื่องนี้คงดูจากลักษณะนิ้วอย่างเดียวไม่ได้หรอกค่ะ" นิพาดาพยายามเลี่ยง

"ถ้างั้นดูจากวันเกิดได้ไหมล่ะ? ตาดิศของป้าน่ะเกิดวันศุกร์นะ หรือว่าต้องบอกวันเดือนปีเกิดกับเวลาตกฟากให้ชัดเจนกว่านี้?"

"เอาถึงขนาดนั้นเลยหรือ?" เพื่อนคุณหญิงที่นั่งด้วยกันข้างๆถามด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

"ก็ต้องถึงขนาดนี้แหละ ไม่รู้หรือว่าคุณพรรณน่ะอยากได้สะใภ้ใจจะขาดแล้ว"

"นั่นสิ" คุณพรรณนิภาไม่ปฏิเสธ "หนูนิพ..ช่วยป้าหน่อยเถอะนะลูก"

"หนูขอดูแค่คร่าวๆได้ไหมคะ?" นิพาดา พูดพลางหันไปมองคุณน้ารวีผู้ชักชวนตนมาที่งานนี้อย่างขอความช่วยเหลือ

"ใช่จ้ะ ยัยนิพน่ะยังต้องตื่นไปทำงานแต่เช้าอีก..คงอยู่ดึกไม่ได้หรอก เอาแบบคร่าวๆก็แล้วกันนะคุณพรรณ"

"ก็ยังดี" คุณพรรณนิภาพูดพลางถอนหายใจ

"ลูกชายของคุณป้าเกิดวันศุกร์ โดยทั่วไปผู้ชายที่เกิดวันนี้จะโกรธง่ายหายเร็วและฉลาดทันคนค่ะ" นิพาดาเริ่มเกริ่นขณะในใจนึกกรุ่นขึ้นมาอีกนิดเมื่อพบว่าสายตาของคนที่ตนกำลังดูดวงให้ยังเพ่งมาทางตนเองไม่หยุด "ผู้ชายวันศุกร์มักจะชอบผู้หญิงที่เรียบร้อย..จึงเหมาะกับคนที่เกิดวันอังคารมากกว่าวันอื่นค่ะ แต่ข้อเสียของผู้ชายวันนี้ก็คือมักจะมีความต้องการด้าน..."

นิพาดาชะงัก หยุดเอ่ยคำไปกะทันหันขณะใบหน้าเรื่อสีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

"ว่าไงนะหนู? ต้องการอะไรงั้นหรือ?"

"ใช่! ผมต้องการอะไรหรือคุณ?"