ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    i do love u

    ลำดับตอนที่ #2 : ~ฝันร้ายที่มาพร้อมกับความจริง~

    • อัปเดตล่าสุด 3 มิ.ย. 50


    "ยู ตื่น"
    "ยู ตื่นได้แล้ว" งืมๆๆๆ ใครเรียกฉันอ่ะ
    "ไอ้ยู ตื่นสิวะ" เสียงคุ้นๆอ่ะ แต่ใครมันบังอาจเรียกฉันว่าไอ้
    "ยู ไม่ตื่นใช่มั้ย เอานี่ไปกินเลย"
    ซ่าส์! เสียงของเหลวที่เย็นอย่างสุดจะบรรยายถูกสาดมาใส่ตัวฉัน
    "เฮ้ย ใครวะ"
    "พี่แกเองแหละ" เสียงคุณพี่ที่ประทานของเหลวอันเย็นเฉียบตอบกลับมา
    "อ้าว พี่ทีเข้ามาทำไรในห้องยูอ่ะ"
    เอ่อ ขอโทดค่ะ ลืมแนะนำตัว สวัสดีค่ะ ฉันชื่อยู เรียกเต็มๆว่า ฟอร์ยู
    ( for u) ค่ะ
    "นี่ ยูแกจะเล่น mv อีกนานมะเห็นเหม่ออยู่นั่นแหละ" มาแล้วค่ะ เสียงจากนรก เฮ้อ มารความสุข
    "นี่ ไปเปลี่ยนเสื่อผ้าให้เรียบร้อยด้วยม้าเรียกให้ลงไปหา" แล้วคนที่พูดอยู่นี่คือพี่ชายของฉันชื่อทีค่ะ
    "อืม เฮียไปก่อนเลย เดี๋ยวเค้าตามไปนะ" ฉันบอก

     

    *10นาทีต่อมา*

    "มะม้าสุดสวยอยู่มาแล้วจ้า" เหอะๆ ฉันต้องรีบยอแม่ก่อน เพื่อความสบายในอนาคต หุๆๆ
    "ไม่ต้องมายอม้าเลยยู นี่เราไปแต่งตัวดีๆ ไป เดี๋ยวจะให้เฮียทีพาไปซื้อของนะ"
    "ม้า จะซื้อทำไม" ฉันรีบถามม้าด้วยความงง
    "เดี๋ยวจะให้เราไปอยู่โรงเรียนเดียวกักับเฮียเค้าน่ะสิ" เฮ้ย เดี๋ยวก่อนนะ อยู่โรงเรียนเดียวกันกับเฮียก็แปลว่าต้องอยู่โรงเรียนประจำอ่ะดิ
    ม่ายยยนะ
    "ไม่เอาอ่ะม้า ยูไม่อยากอยู่โรงเรียนประจำนะ" ฉันงอแงเป็นเด็กๆทันทีเมื่อรู้ว่าต้องอยู่โรงเรียนประจำ
    "ไปเหอะอยู่ อยู่กับเฮียม้าจะได้ไม่เป็นห่วง"
    "ใช่ครับม้า  ถ้ายูอยู่กับที ม้าก็ไม่ต้องเป็นห่วง" แงๆๆ เฮียทีมาจากไหนก็ไม่รู้มาช่วยส่งเสริมม้าอีก
    งานนี้แกตายแน่ ยูเอ๋ยยย
    "ม้า ยูไม่ไปไม่ได้หรอ" ฉันเริ่มอ้อน
    "ที เอาน้องไปเปลี่ยนเสื้อไป" ม้าไม่ฟังฉันแล้วอ่ะ

    ********************************

    "เฮียที เค้าต้องซื้อไรบ้างอ่ะ"
    "ของใช้ทั่วๆไปไง" เฮียตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
    แล้วฉันก็เดินซื้อของไปเรื่อยๆจนกระทั่ง
    "ยู ม้าโทรมาบอกว่ากลับบ้านได้แล้ว" เฮียบอกหลังจากรับโทรศัพท์เสร็จ
    "อือ"
    แล้วเฮียก็พาฉันกลับบ้าน

    *******************************
    "ม้า ยูกลับมาแล้วววว" ฉันรีบตะโกนหาม้าทันที เรียกคะแนนนิยม 555+
    "จ้าๆ มาเร็ว ทีกับยู มากินข้าวเร็ว" ม้าเรียกฉันกับเฮีย
    แต่ฉันรีบวิ่ง ก่อนด้วยความหิว
    "ยู ค่อยๆกินก็ได้ลูก เดี๋ยวติดคอนะ" ม้าพูดขึ้น หลังจากเห็นท่ากินอันแสนน่าเกลียดของฉัน
    "ขอโทดค่ะม้า" ฉันตอบเสียงอ่อยด้วยความอายในท่าทางการกินของฉัน
    "ยู ถ้ากินเสร็จแล้วรีบไปนอนเลยนะ"
    "ทำไมล่ะคะม้า" พรุ่งนี้มันวันหยุดของฉันไม่ใช่หรอ
    "ก็พรุ่งนี้ต้องรีบไปดูโรงเรียนไงล่ะ" เสียงเฮียทีตอบกลับมาแทนม้าให้
    อึ้งและงง
    "พรุ่งนี้ต้องไปเลือกห้องพักแล้ว" เหมือนเฮียจะอ่านใจฉันได้เลยบอกให้
    "อือ ค่ะ " ฉันตอบกลับไปอย่างเซ็งๆ
    แล้วฉันก็ขึ้นมาอาบนํา เฮ้อ ถ้าไปโรงเรียนคนอย่างฉันจะมีใครอยากยุ่งด้วยมั้ยนะ
    ถ้ามีเพื่อนแล้ว เพื่อนฉันจะเป็นคนยังไงนะ

    ฉันคิดไปเรื่อยๆจนหลับไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×