Die gameเกมมรณะ

ลำดับตอนที่ #2 : 2-พบเจอ

     เสียงใบไม้กระทบกันเป็นระยะๆสร้างบรรยากาศให้กับผู้มาพักผ่อนในสวนสาธารณะไม่น้อย ขณะนี้พวกเขาทั้ง 4 มาถึงแล้ว เอิร์น พิม 

เอ เทียร์ 

     เอิร์นเลือกที่จะรีบวิ่งไปยังเก้าอี้ตัวประจำแต่ต้องชะงัก จนพิมที่ตามหลังมาต้องสะกิด

     "มีอะไรรึเปล่าเอิร์น"

     เอิร์นไม่ตอบและสายตายังคงจับจ้องอยู่ที่เดิม พิมเลิกคิ้วแล้วหันไปมอง จึงเห็นกล่องสี่เหลี่ยนผืนผ้าที่มีฝุ่นเกาะอยู่เต็มไปหมด เอกับ

เทียร์ที่เดินตามหลังมาก็กล่าวขึ้น

     "ไหงไม่นั่งล่ะ" เอชะโงกหน้าเข้ามาแจมแล้วก็เห็นเช่นกัน เอิร์นหยิบขึ้นมาและนั่งลงไปทุกคนมองใจจดใจจ่อเอิร์นค่อยๆเปิดขึ้นก็เห็น

มันเป็นเกมธรรมดาๆ แผ่นเหล็กที่ยาวเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีรอยบ่งบอกว่ามันไม่ใช่ของใหม่ๆและตัวเดิน 4 ตัวที่ติดอยู่บนนั้น เอิร์นหันมา

สบสายตาเพื่อน นัยน์ตาวิบวับ

     "เอากลับบ้านไปเล่นกันมั๊ย น่าสนุกนะ" เอกับพิมขานรับแต่เทียร์คนเดียวที่มองว่ามันงี่เง่า

     "เทียร์พ่อแม่นายไม่อยู่ใช่มั๊ย งั้นไปเล่นบ้านเทียร์กันเถอะพวกเรา"

     เอิร์นพูดเองเออเองอย่างเรียบร้อย เทียร์เลยต้องเดินตามไปอย่างเลี่ยงไม่ได้แม้จะหงุดหงิดที่ต้องไปเล่นบ้านเขาก็ตาม

     ไม่เคยมีครั้งไหนที่ไอพวกนี้ไปแล้วไม่รก...

      ขณะที่เดินเอิร์นก็มองเจ้ากล่องเกมอย่างสนอกสนใจ หารู้ไม่ว่า มีสายตาแฝงจ้องพวกเขาอยู่อย่างเงียบๆ

     ขอให้โชคดี 

     พวกเจ้าเป็นคนที่ข้าคัดเลือกแล้ว แม้จะไม่มั่นใจในฝีมือก็ตาม

     เอิร์น พิม เทียร์ เอ

    เทียร์มองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง
 
     "เป็นอะไรน่ะ" เอถามอย่างงุนงง

     "เปล่า" เทียร์ตอบทั้งๆที่ยังหันซ้ายหันขวา

     "เฮ้ย เพื่อนกันไม่ควรมีอะไรปิดบัง" เอพูดอย่างยิ้มๆแล้วตบหลังของเทียร์ เมื่อเทียร์หันมาส่งสายตาดุๆเอเลยต้องจ๋อยไปตามระเบียบ

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------