คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 9 ก่อนนอน 100%
ตอนกลางคืน
'เมื่อไหร่นายจะโทรมา~'อนยูเดินวนไปวนมาภายในห้องตัวเอง
"เป็นอะไร~ พี่อนยู"แทมินลุกขึ้นนั่งจากเดิมที่นอนแล้วถามอนยู
"ปะ เปล่าน่ะ ^^"อนยูตอบแล้วนั่งลงพยายามทำให้ปกติ
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดด~ๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์อนยูดังขึ้น อนยูแทบจะตะปบรับทันที - -*
"ฮัลโหล~"เสียงอนยูกรอกลงไปเสียงแจ๋ว
"ฮัลโหล แพนด้าหรอจ๊ะที่ร๊าก~"ใครฟระ - -*
"อ่า เอ่อ....."อนยูไม่พูดอะไรและเอามือถือออกมาดูเบอร์
"อ๊ะ!! ไม่ใช่น้องแพนด้านี่นา โทดครับ โทรผิดๆ"แล้วคนๆนั้นก็วางสายทันที - -*
"เฮ้อ............."อนยูถอนหายใจยาวแล้วนอนลงที่เตียง
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดด~ๆๆๆๆ เสียงโรศัพท์มาอีกครั้ง
อนยูลุกขึ้นรับอย่างเหนื่อยหน่าย
"ฮัลโหลลลลลลลล"อนยูทำเสียงยาวเหมือนคนขี้เกียจ
"อ่า.... นายหลับแล้วหรอ ชั้นขอโทษนะ แค่นี้แหละ"มินโฮพูดกลับมาทำเอาอนยูตาเบิดโพลง
"อ๊ะๆๆๆ ยังไม่นอนๆ!!"อนยูตอบเสียงใส นี่แหละคนที่รอให้เค้าโทรมา
"อ่า....นาย......หายโกรธชั้นแล้วหรอ?"มินโฮถามอย่างไม่มั่นใจ
อนยูจึงรีบตีฟอร์มแล้วทำเสียงแข็งทันที
"ใครโกรธ ใครหายโกรธนาย"แต่ในใจดีใจแทบจะระบำชาวไทยโชว์สะดือให้แทมินดู - -*
"อนยู~ ชั้นขอโษนะ เราดีกันนะ~"มินโฮทำเสียงอ้อนกรอกมา อนยูแอบยิ้มเล็กนร้อยแต่ก็ทำหน้าเข้มเสียงเข้มเหมือนเดิม
"จำเป็นด้วยหรอ?"
"อนยู ที่ชั้นทำไปเพราะชั้นรักนายนะ~ ชั้นหึงนายอ๊ะ~"มินโฮบอกรักชั้นซะงั้น >O<
"อะ อาราย~ วุ้ย!!! ไม่อยากจะคุยกะคนเมาแล้ว ถ้าเมาก็ไปนอนไป แค่นี้นะ"อนยูพยายามพูดโบ้ยเพราะเขิลลลลลลง่ะ ><
"อ้าว~!! อย่าเพิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆ"มินโฮรีบพูด
อนยูจึงฟังต่อแทนที่จะวางตอนแรก
"ชั้นรักนายมากนะอนยู ฝันดีนะ ^^ จุ๊บ~!!"เสียงจุ๊บโทรศัพท์ลอดมาเข้าหูอนยูแล้วตามด้วยเสียงวางสาย
ทำเอาอนยูหน้าแดงแทบจะเดินเซเลยทีเดียว - -* จนแทมินต้องบุกขึ้นมาดูอนยู
อนยูรีบกระโดดขึ้นเตียงเอาผ้คลุมยันหัวแล้วดิ้นอายในที่นอนจนแทมินต้องลุกขึ้นแล้วค่อยๆย่องออกจากห้องอนยูไปเพราะกลัว - -
'ไอ้บ้ามินโฮเอ๊ย ><'อนยูยังไม่เลิกดิ้น
_________________________________________________________________
ต่อ
แจ้ง:ต่อไปนี้แต่ละตอนจะยาวๆหน่อยและนะจ๊ะ
เพราะปกติไรเตอร์ว่ามันสั้นเกินไปอ่ะนะ ^^
ออกความคิดเหนได้นะจ๊ะว่าชอบยาวๆหรือชอบตอนนึงสั้นๆพอ ไรเตอร์รับฟังทุกความคิดเห็นจร้า ^^
เช้าของอีกวัน
อนยูมาโรงเรียนเป็นปกติ มาคู่กับแทมินและคีย์เหมือนเดิม
แต่วันนี้อนยูคีย์และแทมินเดินมาเพราะว่ามีกระเป๋าเสื้อผ้าหิ้วมาด้วย ขึ้นจักยานกลัวล้ม - -
"อนยู~!!!!!!!!!!!!"จู่ๆก็มีเสียงคุ้นๆดังจากข้างหลังวิ่งมาอย่างไกล ทำเอาอนยูสะดุ้งแล้วหันกลับไปมอง
ตุ๊บ~!!!!!!!!!!! มินโฮวิ่งมาอย่างเร็วจนชนอนยูล้มซะงั้น - -*
"โอ้ย~!!!!"อนยูที่ล้มไปแล้วร้องออกมา
"พี่อนยู~!!!!!!/อนยู~!!!!!!"ทั้งมินโฮคีย์แทมินอุทานออกมาพร้อมกันหมด
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~!!!!!!"มีจงฮยอนคนเดียวที่ยืนหัวเราะท้องแข็งอยู่
มินโฮหันไปค้อนเพื่อนขวับหนึ่งแล้วรีบไปช่วยอนยูให้ลุก
อนยูทำหน้าเคืองๆมินโฮทีหนึ่งแล้วลุกขึ้นเองอย่างเร็วทั้งๆที่มินโฮช่วยพยุงอยู่
อนยูทำแก้มป่องทีหนึ่งก่อนแล้วหันขวับก่อนที่จะก้มลงหยิบกระเป๋าที่หล่นและรีบเดินหนีไป
"อะไรว้า~"มินโฮนั่งเกาหัวงงอยู่คนเดียวแล้วรีบวิ่งตามไปอย่างเร็ว
"พี่อนยูกะสูงนี่น่ารักดีเนอะคีย์"แทมินหันมาพูดแล้วยิ้มให้คีย์แต่คีย์กลับทำปากพองลมแล้วเดินไปอีกคน
"อ้าว~ คิกๆ แค่นี้ก็ต้องงอนด้วย"แทมินยืนหัวเราะอย่างน่ารัก
"อรุณสวัสดิ์คร๊าบแทมิน ^^"จงฮยอนเดินเข้ามาหาแทมินและเอ่ยทักทายแทมินจึงหันมายิ้มให้
"พี่ช่วยถือนะ"จงฮยอนพูดแล้วหยิบกรัเป๋าจากมือแทมินทันที
"ขอบคุณฮะ ^^"แทมินยิ้มแล้วเดินข้างๆจงฮยอน
"เอ่อ..... แทมินพี่ถามอะไรหน่อยสิ"จงฮยอนเอ่ยขึ้น
"ฮะ ทำไมหรอ"แทมินหันมาแล้วทำหน้าแบ๊วๆน่ารัก (>O< กริ๊ส)
"เอ่อ..... คีย์มีแฟนหรือยังหรอ"จงฮยอนกกล้าๆกลัวๆถามออกไป
"ทำไมหรอฮะ พี่ชอบคีย์หรอ"แทมินยังทำหน้าแบ๊วเหมือนเดิมแต่ในใจก็เสียใจอยู่บ้าง
"อะ อ๋อ!!! ไม่ ไม่หรอก..... แค่พี่เห็นว่าเค้าน่ารักดีทำไมยังไม่มีแฟนล่ะ?"จงฮยอนรีบแก้ตัวทันที
แทมินดีใจในใจแล้วตอบกลับไป
"อ๋อ.... คีย์เค้าไม่มีแฟนก็เพราะคีย์อ่ะ ชอบพี่ผม ^^"แทมินตอบแล้วยิ้ม
"หรอ....."จงฮยอนคิดแล้วเสียดาย
'แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจีบแทมินไปเรื่อยๆเดี๋ยวค่อยหาโอกาสจับกดเอาก้อได้วะ ^^ ครี๊กๆๆๆๆๆๆ' จงฮยอนคิดในใจแล้วยิ้มที่มุมปาก (ไอ้เป็ดชั่ว - -*) ว่าแล้วก็....
เริ่มเลยดีกว่า
"แทมิน....."จงฮญอนหันมาเรียกแทมินอย่างเสียงหวานแทมินจึงหันมา
"เราเป็นแฟนกันน๊ะ ^^"จงฮยอนพูดแล้วยิ้มแบบจริงใจแต่ที่จริงเสแสร้งให้
"ห๊ะ?!!!!"แทมินเสียงดัง
"เราเป็นแฟนกันได้หรือเปล่า?"จงฮยอนยังยิ้มเหมือนเดิม
"อ่า......เอ่อ...... ผะ ผมขอคิดดูก่อนนะฮะ"ว่าแล้วแทมินก็วิ่งออกไปทันที
'ชั้นจะทำให้นายรับเป็นแฟนชั้นให้ได้ หึ'จงฮญอนคิดแล้วเดินตามไป
ด้านมินโฮอนยู
"อนยู~ รอชั้นด้วยซี้~"มินโฮวิ่งตามอนยูที่เดินเร็วอยู่
จนมินโฮวิ่งมาถึงตรงหน้าอนยูอนยูจึงหยุดแล้วมองหน้า
"นายหนีชั้นทำไมอ่ะ?"มินโฮถามแล้วมองตาอนยู
'หึยยยยยย ชนแล้วก็ไม่ขอโทษ แล้วยังจะไม่ให้ชั้นโกรธอีก ไหนบอกว่ารักชั้นไงล่ะ'อนยูคิดในใจ
"ว่าไงอนยู?"มินโฮถามอีกครั้ง
"ก็ชั้นเบื่อหน้านาย"อนยูตอบแล้วเดินไปทางอื่น
'ให้รู้ตัวเองดีกว่า'อนยูคิดแล้วยิ้มน้อยๆ
"อนยูชั้น.....ชั้น....."อนยูหยุดเดินแต่ไม่หันหลังกลับไปรอลุ้นให้มินโฮพูดคำว่าขอโทษเค้าอยู่
"ชั้น.......ชั้นเสียใจอ่ะ ฮื้อ~!!!!!!! นายอย่าทำอย่างนี้สิ ฮื้ออออออออออ~!!!!!!"มินโฮแกล้งร้องไห้เสียงดังอยู่ข้างหลังอนยู
เผ๊ะ!!!!!!!!!!!! อนยูตบหน้าผากตัวเองแรงๆทีหนึ่ง
"อนยู~"จู่ๆมินโฮมาเมื่อไหร่ไม่รู้มากอดข้างหลังอนยูแล้วเอาหน้าซบที่ไหล่อนยู
"อย่างเดินหนีชั้นอีกเลยนะ ชั้นใจไม่ดีเลยอ่ะ~"มินโฮพูดจากใจจริงแล้วค่อยๆจับอนยูให้หันหน้ามา
"แล้วนายเดินหนีชั้นทำไมอ่า"มินโฮถามคำถามที่อนยูอยากจะเคาะหัวมินโฮแรงๆซักทีหนึ่ง
"เฮ้อ............~ มินโฮเอ๊ยยยยยยย~"อนยูถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายมินโฮจึงมองหน้าอนยู
"ชั้นต้องการแค่คำขอโทษแค่นั้นเองนะ นายชนชั้นแล้วไม่ขอโทษอ่ะ"อนยูพูดออกมาทั้งหมด
"อ้าว~!!! หรอ!!!"มินโฮพูดอย่างตกใจอนยูจึงยักหน้าเบาๆ
"นึกว่าอะไรซะอีก งั้น ขอโษคร๊าบบบบบบบ~ ผมไม่ได้ตั้งใจ~"มินโฮพูดเสียงดังแต่ก็พูดจากใจจริง
"อือ"อนยูหยักหน้าน้อยๆแล้วมินโฮก็ดึงตัวอนยูเข้ามากอดอย่างเร็ว
"นักเรียนทุกคน มาเข้าแถวที่หน้าเสาธง" เสียงประกาศดังทั่งโรงเรียน นักเรียนทุกคนจึงทยอยกันเดินไปเข้าแถวที่หน้าเสาธง
อาจารย์ทุกคนช่วยกันจัดเด็กนักเรียนเพื่อขึ้นรถเป็นคันๆไป ม.4คันหนึ่ง ม.5คันหนึ่ง และ ม.6คันหนึ่ง
"ว้า~คีย์เราไม่ได้นั่งด้วยกันเลยอ่ะ"อนยูหันมาพูดกับคีย์ที่กำลังจะเดินขึ้นรถ
"ไม่เป็นไรฮะ เดี๋ยวเราก็ต้องนอนด้วยกันนี่นา ^^"คีย์พูดแล้วก้าวขึ้นรถไป พอขึ้นถึงบนรถคีย์ก็หันมายิ้มให้อนยู อนยูพยักหน้าให้คีย์แล้วยิ้มตอบ
"ไม่นะอนยู เรานอนด้วยกัน"มินโฮเอาไหล่มากระทบอนยูแล้วพูด
อนยูจึงทำหน้ายักษ์ใส่แล้วเดินขึ้นรถไป
40%
ต่อแล้วจร้า ^^~
ขณะนี้ รถของทางโรงเรียนก็ได้ขับเคลื่อนมาจนถึงภาคเหนือของประเทศเกาหลีแล้วก็เป็นเวลา 2 ทุ่มเกือบพอดี (มันไกลค่ะ แหะๆ ออกรถตั้งแต่ 7 โมงครึ่งงิ - -*)
"เฮ้ออออออออออออออ ถึงซะที!!!"มินโฮกระโดดลงรถแล้วร้องออกมาเสียงดังพร้อมบิดไปมา
"โหย ใช้เวลานานมากเลยนะเนี่ย"จงฮญอนเดินตามลงมาพร้อมดูนาฬิกาข้อมือตัวเองไปด้วย
"ฮึบ!! สวยจัง!!!!"คีย์กระโดลงมาจากรถบัสบ้างแล้วชะเง้อดูรอบๆ
"ว้าว~"แทมินก็ตามลงมาแล้วมองดูรอบๆกับคีย์
"คีย์ ช่วยพี่หน่อยสิ หนักอ่า~ พี่ยิ่งกลัวความสูงอยู่ด้วยนะ"อนยูที่กำลังเดินลงบันไดรถบ่นขึ้นพร้อมหิ้วกระเป๋าใบโต (จากรถถึงพื้นนี่มันสูงหรอจ๊ะพี่อน - -*)
"ชั้นช่วยเอง"มินโฮเดินไปรับของอนยูทันที
แต่พอมินโฮเดินไปถึงอนยู อนยูก็ส่งของให้มินโฮรับมาแต่โดยดีแล้ววางไว้ทำให้อนยูทำหน้างง
"หือ? แว๊กกกกกก!!"
แล้วมินโฮก็อุ้มอนยูขึ้นท่าเจ้าสาวอย่างรวดเร็วจนอนยูเผลอเอามือคล้องคอมินโฮอัตโนมัติ
เสียงอนยูที่ร้องทำให้ทั้งคีย์แทมินและจงฮญอนหันมามองพร้อมกัน และคีย์ก็ทำหน้าบึ้งทันที
"นี่ ปล่อยนะ! นายอุ้มชั้นทำไมเนี่ย"อนยูเอามือตีหน้ามินโฮเบาๆเป็นเชิงว่ามินโฮ
"อ้าว!! ก็นายบอกให้ช่วยอ่ะ"มินโฮตอบยิ้มๆทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ได้หมายความอย่างนั้น
"ตาบ้า!! ชั้นหมายถึงให้ช่วยยกของตะหากนะ ปล่อยสิ"อนยูใช้มือข้างหนึ่งตีไหล่มินโฮทั้งอีกข้างหนึ่งก็คล้องคอเอาไว้กลัวหล่น
"อ๊ะ ก็ได้ แต่.... ฟื้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~"มินโฮหอมแก้มอนยูหนักๆทีหนึ่งทำเอาอนยูอ้าปากเหวอและหน้าแดง >< มินโฮถึงปล่อยลง
"เฮ้ยยยยยยย ไอ้บ้าๆๆๆๆ!!"อนยูวิ่งไล่ตีมินโฮอย่างเขินอาย แต่มินโฮกลับสนุก - -*
"อนยูนี่นับวันยิ่งเหมือนเคะเข้าไปทุกวันเนอะ ว่าไม๊ ^^~"จงฮญอนพูดแล้วหันมายิ้มกับคีย์หวังจะพูดเพื่อยุยงไม่ให้คีย์ชอบอนยู
"บ้า!! พี่อนยูไม่ใช่เคะ"คีย์ตีแขนจงฮญอนทีหนึ่งแล้วเดินออกไปทางอื่น
จงฮยอนมองตามแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
'ยังไงชั้นก็จะต้องทำให้นายเลิกชอบอนยูให้ได้'จงฮญอนยิ้มอย่างน่ากลัว
"พี่จงฮยอนฮะ!!"แทมินมองหน้าจงฮยอนอย่างงง
"พี่เป็นอะไรหรือเปล่าฮะ ยืนยิ้มคนเดียวอ่ะ - -*"แทมินยืนทำหน้าเหมือนทั้งกลัวทั้งขยะแขยงใส่จงฮญอน - -* (จงฮยอนไม่ใช่หนอนนะแทมิน)
"เปล๊า~ ไปเอากระเป๋าเข้าที่พักกันเถอะ"จงฮยอนพูดแล้วเดินนำแทมินไปหยิบกระเป๋า
ทั้งแทมินและจงฮยอนจึงเดินไปหยิบกระเป๋าด้วยกันแล้วเดินเข้าที่พัก
จงฮยอนไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋ามินโฮเพื่อนของเค้าไป และไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋าคีย์ที่คีย์ยังไม่ได้หยิบไปให้คีย์ด้วย แถมยังช่วยแทมินถือของแทมินและอนยูอีก (ทำไมแกแข็งแรงขนาดนั้นเลยเรอะตาเป็ดจง -3-)
ส่งนอนยูแมนโฮก็ยังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนานอยู่เลย
จนกระทั่ง.....
หมั่บ!!! มินโฮจับมือซ้ายที่อนยูตีเค้าไว้ได้และดึงอนยูมาไกล้ๆและเอียงหน้าน้อยๆเหมือนจะจูบ
แต่อนยูยิ้มให้ทีหนึ่งก่อนที่จะหมุนตัวเข้าหามินโฮแล้วใช้ศอกขวาศอกที่ท้องมินโฮ
ปั่กกกกกกกกก!!!!!!!
"โอ๊กกกกกกกกกกกกก~!!!!!!!!"มินโฮสะดุ้งอย่างแรงและกุมหน้าท้องตัวเองกระโดดไปมา
"สมน้ำหน้า ฮึ!!"อนยูพูดแล้วสะบัดตัวเดินออกไปจากจุดที่มินโฮอยู่
"อู้ยยยยยยยย~!!!!! อนยู คืนนี้นายไม่รอดแน่!!"มินโฮพูดเสียงดังตามไล่หลังอนยูจนคนรอบข้างที่เดินผ่านไปมาต้องหยุดเดินแล้วหันมามองเพราะคำพูดมินโฮกันหลายคน
มินโฮพยุงตัวลุกขึ้นอย่างเร่งรีบเพราะอาย แล้วจึงรีบเดินตามอนยูไปอย่างกระเผกๆ
.....
50% จ้า~
ขอบคุณมากๆเลยน้า สำหรับคนที่รออ่านและคนที่อ่านแล้วเม้นให้ไรเตอร์ งิงิดีใจมากๆเลยจ้า~
เดี๋ยวไรเตอร์ต้องไปเข้าค่ายอาทิตย์ที่จะถึงนี้น้า ประมาณ 3-4 วันอ่าจ่ะ
ยังไงก็ฝากฟิคไว้ด้วยน้า แล้วก็อย่าทิ้งเรื่องนี้กะเรื่อง เพราะนายคือคนสำคัญ กันน้า~
จะขอบคุณมากๆเลยจ้า
..... ต่อ .....
อนยูเดินไปทางห้องคีย์อย่างลั้นลาก็เห็นคีย์นั่งค้นกระเป๋าหาเสื้อผ้าตัวเองอยู่
"จ๊ะเอ๋!! คีย์หาอะไรอ่ะ?"อนยูโผล่มาเอามือเกาะหลังคีย์แล้วถาม
แต่คีย์ไม่ตอบและทำหน้าบึ้งแก้มป่อง
"คีย์~ งอนอะไรพี่หรอ~"อนยูถามเสียงอ้อน
ทำเอาคีย์หน้าบึ้งอีกครั้ง
"อย่างอนพี่น้า จุ๊บ~!!"อนยูชะเง้อหน้าไปหอมแก้มคีย์เบาๆหนึ่งครั้ง ถึงคีย์จะแก้มแดงแต่ก็ไม่ยอมหันกลับมา
"คีย์คร๊าบ~ คีย์งอนอะไรพี่คีย์ก็บอกพี่มาสิ~"อนยูกอดรอบเอวคีย์จากด้านหลังแล้วเอาหน้าซบที่คอคีย์ที่หันหลังให้อยู่
คีย์แกะมืออนยูท้งๆที่หันหลังอยู่แล้วค่อยๆหันหน้ามาหาอนยู
"ก็พี่อนยูนั่นแหละ!!"คีย์พูดอย่างไม่พอใจกับอนยูแล้วไม่มองหน้าอนยู
"อ้าว~ พี่ทำอะไรอ่า~"อนยูเอามือจับที่หน้าคีย์แล้วส่ายไปมา
"ก็พี่อนยูนั่นแหละ! พี่อนยูชอบเล่นกับพี่มินโฮยังกะชอบเค้าอ่ะ!!"คีย์ตอบแล้วมองตาอนยูราวกับหาคำตอบ
คำพูดคีย์ทำให้อนยูนิ่งไปชั่วขณะ
"พี่อนยูใจร้ายกับคีย์มากเลยนะ ฮึก...."คีย์เริ่มน้ำตาไหลลงมาจึงเอาแขนขึ้นมาปาดน้ำตาออก
"...."อนยูไม่พูดอะไรเพราะคิดเรื่องมินโฮอยู่แต่พอได้ยินเสียงสะอื้นของคีย์ทำให้สติ ความคิดของเค้ากลับมาอีกครั้ง
"คีย์...."อนยูรวบตัวคีย์เข้ามากอดอย่างอ่อนโยนแล้วลูบหัวเบาๆ
"อย่าร้องไห้นะ...."อนยูพูดอย่างอ่อนโยนกับคีย์
กับคีย์เค้าเป็นคนที่เป็นที่พึ่งและเป็นผู้ใหญ่กับคีย์เสมอ...แต่กับมินโฮ...
ดูเหมือนเค้าจะเป็นผู้ถูกบังคับและเป็นเหมือนผู้ที่เด็กกว่ากับมินโฮเสมอ....
นี่มันเรื่องอะไรกันแน่... (นี่มันเป็นแค่ฟิคจ้า อิอิ)
"พี่อนยู.."คีย์เรียกชื่ออนยูแล้วถอนออกจากกอดอนยูแล้วมองตาอนยูเข้าไปถึงข้างในดวงตา
คีย์เอามือจับทีร่แก้มทั้งสองข้างอนยูลูบไล้เบาๆด้วยความทะนุถนอมและความรัก แล้วหน้าอนยูก็ก้มลงมาเรื่อยๆ
ความจริงแล้วคีย์ไม่ได้บังคับหน้าอนยูให้โน้มลงมาเลยด้วยซ้ำ อนยูเอาที่เป็นคนโมหน้าลงมาหาคีย์เอง
คีย์หลับตาลงช้าๆเพื่อรอจูบของอนยู ส่วนอนยูก็มองจดจ้องลงมาแต่ริมฝีปากสีชมพูน่าลิ้มลองของคีย์อย่างเดียว
อนยูโน้มหน้าลงเรื่อยๆอย่างช้าๆจนกระทั่งปากของทั้งคู่ติดกัน
อนยูไม่กล้าที่จะจูบคีย์ทำได้เพียงแต่เอาปากมาแตะกันเบาๆ
ทำให้คีย์เอามือขึ้นไปคล้องคออนยูแล้วโน้มหน้าอนยูลงมาให้ริมฝีปากเบียดกันไปมากกว่านี้อีกก่อนที่จะค่อยๆอ้าปากเล็กน้อยแล้วดูเม้มริมฝีปากอนยูเบาๆ
เมื่อคีย์เปิดทางให้อนยูจึงสอดลิ้นลงไปช้าๆอย่างกล้าๆกลัวๆคีย์ก็ตอบสนองไม่แพ้กัน
จนสักพักอนยูก็หยุดการกระทำนั้นลงและค่อยๆถอนจูบออกช้าๆ
เมื่อถอนจูบออกอนยูก็มองลงไปที่ดวงตาคู่นั้นจองคีย์ คีย์ก็มองเข้าไปในตาอนยูเช่นกัน
"เอ่อ.... พี่ขอโทษนะ"อนยูรีบเอามือที่จับท้าทองคีย์ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ออกแล้วรีบนั่งหันหน้าหลบไปทางอื่น
"อ่า...ไม่เป็นไรฮะ คีย์ก็ขอโทษนะฮะ แหะๆ"คีย์ก็อายม้วนไม่แพ้กัน รีบเอามืออกจากคออนยูแล้วหันหน้าไปทางอื่นเช่นกัน
"เอ่อ........... พี่......... พี่....กลับห้องดีกว่า แหะๆ ฝันดีนะคีย์ ฟื้ดดดด~!!"อนยูบอกลาคีย์และไม่ลืมที่จะหอมแก้มคีย์ส่งท้ายแล้วรีบออกจากห้องไป
พออนยูออกจากห้องเท่านั้นแหละ - -*
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด"คีย์หยิบหมอนขึ้นมากดหน้าตัวเองแล้วกรี๊ดภายในหมอนไม่ใมห้เสียงลอดออกไป
คีย์เอาหมอนลดลงมาให้เห็นตาแล้วก็หน้าแดงมองออกไปข้างนอกประตูพร้มกัดปากตัวเองเพราะความเขิน
พอนึกถึงรสชาติเมื่อกี๊แล้วคีย์ก็ลงไปชักดิ้นชักงอที่เตียงอีกครั้งพร้อมกับกรี๊ดๆอีกครั้งอยู่คนเดียวอย่างมีความสุข
...ด้านอนยู...
อนยูเดินหน้าแดงและเอามือจับปากจ้ำเท้าเข้าห้องตัวเองอย่างรวดเร็ว
ปึง!!!!!!
อนยูเข้าห้องมาและปิดประตูอย่างรวดเร็ว
นี่เราเป็นอะไรไปนะ
ทำไมต้องอ่อนไหวกับคีย์ด้วย
ทำไมเราต้องจูบคีย์ด้วยเนี่ย ><
ทำไมต้องใจเต้นด้วยเนี่ยยยยยยยยยย
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย เราเป็นพี่น้องกันนะ
อนยูคิดพลางเอามือขึ้นไปบีบแก้มตัวเองอย่างแรงและสบัดหัวไล่ความคิดพวกนั้นออกไป
"เป็นไรอะอนยู - -*"มินโฮที่นั่งมองอนยูอยู่นานถามขึ้น
อนยูส่ายหน้าอย่างแรงแล้วเดินมานั่งที่เตียงกับมินโฮก่อนที่จะกัดปากตัวเองแล้วยิ้มออกมาอีกครั้ง
เราชอบคีย์อีกแล้วแน่เล๊ย~!!!! อนยูคิดไปก็เขินไป
ความจริงแล้วตอนเด็กๆอนยูก็ชอบคีย์มาตั้งนานแล้วแหละ แต่ไม่กล้าบอกซักที จนโตมาก็ยังไม่เลิกชอบ แต่ความรักมันจางหายไปบ้างแล้วแค่นั้นเองจึงทำให้ดูเหมือนเป็นพี่น้องกัน
และอนยูก็ไม่เคยรู้เลยเหมือนกันว่าคีย์ก็ชอบเค้าอยู่เหมือนกัน...
ต่ออีก - -*
"ไปอาบน้ำกันไม๊"จู่ๆมินโฮก็เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ
"อ้าว แล้วทำไมชั้นต้องไปอาบกะนายอ่ะ"อนยูทำหน้างง
"หรือนายกล้าไปคนเดียว ทางมันมืดนะ"มินโฮหันมาพูดแล้วทำท่าหลอกอนยู
"ไอ้บ้า~!! ไปก็ไป"อนยูไล่มินโฮก่อนทีหนึ่งแล้วถึงลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าในกระเป๋าตัวเองก่อนที่จะเดินออกนอกห้องไปพร้อมมินโฮ
"นี่มินโฮ นายรู้หรอว่าที่ที่เค้าให้อาบน้ำมันอยู่ที่ไหน?"ในขณะที่เดินอนยูก็หันมาถามอย่างสงสัยและเดินต่อไป
"ลำธารน่ะ"มินโฮตอบอย่างเฉยๆ
"ห๊ะ!! ลำธาร!!"อนยูย้ำเพราะความแปลกใจ
"อื้ม!! ทำไมอ่ะ"มินโฮหันมาอนยูเพราะงงอยู่ว่าทำไมต้องตกใจ
"งั้นก็....ไม่มีกำแพงนะสิ"อนยูหันไปถามอีก
"โอ้ เยส ใช่เลยแหละ อิ๊อิ๊"มินโฮหัวเราะเจ้าเล่ห์
"ยึ้ย~ ชั้นไม่ไปดีกว่า"อนยูทำท่าจะเดินกลับแต่มินโฮฉุดไว้ก่อน
"ไม่เป็นไรน่า~ ชั้นไม่ถือๆ"มินโฮทำโบกมือปัดๆเชิงว่าไม่เป็นไร
"อ้าว~!! นายไม่ถือแล้วชั้นล่ะ"อนยูพูดอย่างงง
"ก็ชั้นไม่ถือไง อิ๊อิ๊ ไปๆอาบน้ำๆ ขืนนายไม่อาบคืนนี้ชั้นไม่นอนกอดแน่"มินโฮยังจะไม่เลิกแกล้งอนยู - -'
"บ้า~!!"อนยูว่ามินโฮก่อนทีหนึ่งแล้วถึงเดินตามไป
"อ๊ะ!! ถึงแล้ว"มินโฮกระโดลงจากโขดข้างบนลงมาข้างลำธารหินแล้วพูด
"นายไม่คิดจะรับชั้นหน่อยหรอ ชะ ชั้นกลัว.....ง่ะ~"อนยูยืนเก้งๆกังๆอยู่ข้างบนโขดหินที่มินโฮกระโดดลงมา
"ลงมาเองสิ"มินโฮทำไม่รู้ไม่ชี้มองไปทางอื่น
"มินโฮ~"อนยูทำเสียงอ้อนเต็มที่จนมินโฮแอบยิ้มอย่างพอใจ
มินโฮทำหันกลับไปมองอนยูแล้วถาม
"ว่าไง?"มินโฮตีหน้าซื่อถามอนยู
"ช่วยชั้นหน่อยดี๊~ ชั้นกลัวความสูง~ งื้ออออ~"อนยูเกาะหินอยู่แน่นและร้องขอมินโฮ
"แหม~ พูดเสียงหวานๆอย่างนี้ค่อยน่าช่วยหน่อย ฮะๆ"มินโฮพูดแล้วเดินเข้าไปหาอนยูเพื่อรับ
มินโฮค่อยๆช้อนตัวอนยูลงมาอย่างอ่อนโยนแล้วอุ้มเดินไปข้างลำธาร
"นี่ ปล่อยชั้นได้แล้ว ชั้นเดินได้"อนยูพูดเบาๆและเสียงอ่อนนุ่มเพราะเขินอาย วันนี้มินโฮอุ้มเค้ารอบที่ 2 แล้วนะ เค้าเบานักหรือไง - -*
"เวลานายพูดอย่างนี้น่ารักดีนะ ชั้นชอบ"มินโฮพูดแล้วยิ้มให้อนยูที่ตัวเองกอดอยู่
"อนยูพูดแบบนี้บ่อยๆกับชั้นนะ ชั้นชอบคนพูดนุ่มนิ่มเหมือนอนยูอ่ะ ^^~"มินโฮพูดแล้วเดินต่อไปทำให้อนยูก้มหน้าลงอายแล้วเอาหน้าแนบหน้าอกมินโฮเพราะไม่รู้จะเอาหน้าหลบที่ไหน
"ฮะๆ ยิ่งเขินก็ยิ่งน่ารักนะเนี่ย"มินโฮก็ยังไม่เลิกแซวอนยู
"บ้า~ เดินต่อไปเลยนะ~"อนยูพูดแล้วเอามือตีที่หน้ผากมินโฮทีหนึ่งก่อนที่จะซบหน้าลงที่หน้าอกมินโฮอย่างเดิม ทำให้มินโฮยิ้มพึงพอใจกับการกระทำน่ารักของอนยู
"อ๊ะ ลงได้แล้วคร๊าบ~ ถึงแล้ว"มินโฮพูดพร้อมค่อยๆวางส่วนขาอนยูลงพื้น
อนยูจึงยืนขึ้นแล้วยิ้มให้มินโฮ
"ขอบคุณนะ ^^"อนยูพูดอย่างอ่อนหวานแล้วหันไปมองลำธารที่ใสสะอาดยามค่ำคืน
"อาบน้ำกันเหอะ"อนยูหันไปพูดอีกครั้ง มินโฮพยักหน้าทีหน่งแล้วเดินลงลำธาร
"เดี๋ยว นายจะอาบก่อนหรอ"อนยูถามมินโฮที่ขาลงน้ำไปแล้ว
"ไม่ เราอาบด้วยกัน"คำตอบมินโฮทำให้อนยูทำหน้าเหวอไปพักหนึ่งก่อนที่มินโฮจะขึ้นมาฉุดอนยูลงน้ำตามไป...
90%
UP...
"ม่ายยยยยยย มินโฮ ไม่เอาาาาา"อนยูพยายามขืนตัวเองไม่ให้มินโฮฉุดลงน้ำไปได้
แต่ก็คงไม่ทันและ - -*
ตอนนี้มินโฮจับอนยูลงน้ำมาและถอดเสื้ออนยูได้แล้วแต่อนยูก็ยังพยายามแกะมือมินโฮออกและยังขัดขืนอยู่
"อนยูอย่าดิ้นสิ๊"มินโฮทำจิ๊จ๊ะแล้วรวบตัวอนยูเข้ามากอด
อนยูทำท่าทางดิ้นอยู่ในอ้อมกอดมินโฮแล้วหันไปมองหน้ามินโฮ
แต่.....
หน้าทั้งสองคนอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนเพราะมินโฮกอดอนยูอยู่
"เอ่อ......."อนยูไม่พูดอะไรออกมา คงเป็นเพราะความอายทำให้ไม่กล้าพูดอะไรส่วนมินโฮก็จ้องมองแต่ตาอนยูอย่างเดียว
มินโฮขยับใบหน้าเข้ามาไกล้ขึ้นเรื่อยๆเรื่อยๆจนกระทั้ง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อันแหน่ะ!!!!!!!!!!!!
เสียงเป็ดๆของจงฮยอนดังขัดขึ้นก่อนที่ริมฝีปากของทั้งอนยูและมินโฮจะแตะกัน
ทำให้มินโฮสะดุ้งและถอนใบหน้าออกมาแล้วทำหน้าเซ็ง ส่วนอนยูก็เขินอายม้วนเลยทีเดียว - -*
"มาอาบน้ำไม่เห็นจะเรียกชั้นบ้างเลย"จงฮยอนเดินเข้ามาไกล้ๆมินโฮและอนยูที่หันหน้าไปกันคนละทาง
"โอ๊ะๆๆ ลืมไปว่าเค้าไม่ได้จะมาอาบน้ำกันนี่หว่า 555+"จงฮยอนล้อทั้งมินโฮและอนยูพลางหัวเราะไปด้วย
"รู้แล้วจะขัดจังหวะทำไมวะ เฮ้อออออ....."มินโฮแกล้งอนยูบ้างและแอบยิ้มกับจงฮยอน
"บ้า~!!"อนยูว่ามินโฮและตีแขนทั้งมินโฮและจงฮญอนก่อนที่จะเดินทวนน้ำไปอีกทางเพื่ออาบน้ำ
"อ้าว อนยูไม่อาบน้ำกับชั้นหรอ"มินโฮแกล้งถามอนยู
"ไอ้บ้ามินโฮ นายขึ้นไปบนฝั่งก่อนเลยนะ ชั้นจะอาบก่อน!!"อนยูตะโกนกลับมาเพราะเค้าอยู่ไกลแล้ว
"คร๊าบบบบบบบบบ~!!!!!"มินโฮพูดกลับไปแล้วเดินขึ้นฝั่งไป
ที่ขึ้นง่ายๆน่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก อิอิ จะแอบดู ฮ่าๆๆๆๆๆๆ <-อิมินมันคิดนะ - -
....
ตอนนี้จงฮยอนก็ขึ้นฝั่งและกลับห้องนอนไปแล้วเหลืออยู่แต่มินโฮหลังพุ่มไม้ที่แอบดูอนยูอาบน้ำอยู่ กับอนยูที่อาบน้ำอย่างสบายใจโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีอิโฮหื่นมันแอบดูอยู่ - -
เมื่ออนยูอาบไปซักพักอนยูก็จะหันกลับมามองดูว่ามีใครแอบดูหรือเปล่าทำให้มินโฮต้องหลบๆซ่อนๆบ่อยๆ
"มินโฮ มินโฮ~!!"อนยูลองเรียกมินโฮเพื่อความแน่ใน
"หือ ทำไมหรอ~!!!!!!!"มินโฮรีบนั่งหันหลังให้เป็นปกติหลังพุ่มไม้แล้วส่งเสียงขานกลับไป
"นายอยู่ไหนอ่ะ~!!"อนยูตะโกนไปก็ลองมองไปว่ามินโฮทำอะไรอยู่
"ก็อยู่ที่เดิมเนี่ยแหละ~!! ไม่ไปไหนหรอก~!!!"มินโฮตอบไปก็คิดระแวงไปว่าอนยูจะรู้ไม๊
"นายไม่ได้แอบดูชั้นนะ?"อนยูถามตรงเป๊ะ - -*
"อะ หึ หึ!! เปล่าเลยนะอนยู~!!!"มินโฮตอบด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลนใหญ่
"ดีมากมินโฮ อย่าให้ชั้นรู้นะว่านายแอบดูอ่ะ~!!!"อนยูพูดเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็หันหลังไปอาบน้ำสบายใจต่อ
แล้วคิดหรอว่ามินโฮมันจะฟังแกอ่ะ - -*
มินโฮก็นี่เลย ตูปั๊ดดูสบายใจเฉิบเลยสิ
เมื่ออาบน้ำเสร็จอนยูก็หยิบผ้าเช็ดตัวห่มท่อนล่างแล้วเดินขึ้นมาจากน้ำ โชคดีที่มินโฮมันหลบทัน
"มินโฮชั้นเสร็จแล้ว"อนยูเดินมาและสะกิดหลังมินโฮเพื่อเรียก
"อ่า...อืม... เดี๋ยวชั้นอาบบ้างนะ"มินโฮที่นั่งเช็ดเลือดกำเดาอยู่รีบหันมาตอบและรีบลุก
"ดะ เดี๋ยว! เดี๋ยวมินโฮ ทำไมนายเลือดออกอ่ะ"อนยูจับหน้ามินโฮมาดูไกล้ๆ
"อ๋อ...ไม่มีอะไรน่ะ ตอนกลางคืนก็งี้แหละ แหะๆ ต้นไม้มันคายคาบอนไดออกไซด์ออกมาคงเป็นพิษล่ะมั้งชั้นเลยเลือดไหลน่ะ แหะๆ ไม่มีไรหรอก"มินโฮพูดลื่นไปไกล - -* แล้วก็หันหลังเดินไปอาบน้ำ
อนยูจึงถอนหายใจทีหนึ่งก่อนแล้วแต่งตัวหลังพุ่มไม้ก่อนที่จะนั่งรอมินโฮบ้าง
เมื่อมินโฮเสร็จ ทั้งสองคนก็เดินกลับห้องนอนด้วยกัน....
100%
วันนี้ไรเตอร์มีเวลาเล่นคอมจร้า ^^~
เลยอัพให้ได้ อาจจะอัพตอนต่อไปให้ได้มั้งจ๊ะ
แต่สำหรับเรื่องเพราะนายคือคนสำคัญ อันนั้นมันแต่งยากและใช้เวลานานอ่านะคะ
โปรดรอซักหน่อยน้า~
ความคิดเห็น