คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ::: 5 มิตรภาพที่ไม่สิ้นสุด
= O = ห้าว ~ เช้าแล้วเหรอเนี่ย เฮ้อ ~ อยากนอนต่อ ขอนอนอีกแป๊บนะ แล้วเจอกันใหม่ ราตรีสวัสดิ์ !!~
"นี่คุณ ตื่นเถอะ แสงตะวันส่องตูดแล้ว ~ ตื่น ๆๆๆ"
โอ๊ะ ! ใครมันพูดฟร่ะ ! ตะวันส่องตูด ว้ายตายละเธอ !!!~ น่าเกลียดจัง พูดหยาบคายที่สูด ~ = O = แต่ฉันหยาบกว่านั้นอีกนะ ฮ่า ๆ ไม่อยากจะเอ่ย เดี๋ยวจะโดนแบนซะก่อน
"นี่คุณตื่นซะที"
โหย ~ = O = ไปไกล ๆ ไป๊ ชิ่ว ๆ !!~
"คุณตื่น"
"..."
"คุณ"
"..."
"ได้ ~ คุณวอนเองนะ"
ขวับ !!!
O o โอ่ พระเจ้าชั้นลอยได้ สุโค่ย !!!~ เฮ้ย นี่ไม่ใช่เวลามาสุโค่ยนะ ไอบ้านั่นทำอะไรฉ้านนนนน ไอโรตจิต วิปริต อมนุษย์ ไอเลว !!!!~ ฉันรีบตื่นทันที อาการเมาของฉันก็หายไปโดยสิ้นเชิง ตอนนี้ฉันสนแต่ว่า ใครฟ่ะ ใครมันกล้าทำแบบนี้ฟร่ะ !!!! แม่จะกระทืบให้
"โวยยยย ปล่อย ๆ ปล่อยฉันลงนะ จะอุ้มฉันไปไหนเนี่ย"
โอ้ววว แกจะอุ้มฉันไม่ไหนเนี่ย ไหน ๆ ขอดูหน้าหน่อยสิ ลักษณะคล้าย ๆ ผู้ชาย O o!! ผู้ชาย ! โอยย ยังจะมีผู้ชายมาซ่ากับฉันอีกเรอะห๊ะ ! ไม่รู้จักฉันซะแล้ว แกตาย !!!
ฉันดิ้นสุดแรงขนมันไม่สามารถอุ้มฉันได้อีกต่อไป มันวางฉันลงอย่างไม่ใยดี = o = นี่คนนะเฮ้ย ว่างดี ๆ ไม่เป็นรึไงหา ~ โอวว เจ็บก้นจริง ๆ เลย ก้นฉันจะบุบไหมเนี่ย โอว เดี๋ยวฉันเป็นนางแบบไม่ได้จะว่ายังไงเล่า !!~ โถ่ !!~
"โวย !!!~ นี่แก เป็นใครห๊ะ !...แก"
โอ่ ~ พระเจ้า ทำไมช่างใจร้าบยิ่งนัก T^T ทำไมต้องส่งไอบ้านี่มาด้วยนะ มันไม่ใช่ที่ไหนหรอกค่ะ มันคือ คือ ! คือ ! ไรคจิตที่ฉันเจอมันเมื่อวานนั่นเอง โฮะ ๆ ๆ ฉันรีบยืนอย่างสง่า ปัดเนื้อปัดตัวให้เรียบร้อย มองมันด้วยสายปกติ มันมองดูฉันเหมือนเป็นตัวประหลาด ก็แหงแหละ ! ตอนนี้ฉันอยู่สภาพชุดนอน เสื้อแขนสั้นตัวยาวสีขาว กางเกงขาสั้นเหนือเข่าเล็กน้อยสีขาว ส่วนมัน...เสื้อธรรมดา ๆ สีดำ กับกางเกงยืน= o =;; อายเป็นบ้าเลยแหะเรา ~
"นี่คุณ/นี่แก"โอวว จะพูดพร้อมกันทำไมนะT^T
"มาทำไมห๊ะ ! ใครปล่อยแกเข้ามา / ไปอาบน้ำซะ งานการไม่รู้จักทำ"= ="
"นี่คุณหุบปากซะที มาทำไมอะไรในบ้านของคนอื่นห๊ะ ! ประสาทกินรึไง หรือว่าหนอนกินสมอง แล้วนี่ใครปล่อยแกเข้ามาในบ้านฉันห๊ะ ! ยัยรันฟารึ ! แกตาย !"
ฉันด่าเป็นชุดด้วยความไม่พอใจอย่างรุนแรง > o < โวยยยย บ้าบอกะลังอะไรละเนี่ย อยู่ดี ๆ ไอโรคจิตก็มาอยู๋บ้านฉันซะงั้น ขณะที่ฉันกำลังเผลอ มันกลับกระชากแขนฉันไปทางห้องน้ำ = o = แกคิดจะทำอะไรน่ะ เฮ้ย !!!!!
ตุบ ~
ฉันถูกผลักเข้าไปในห้องน้ำส่วนตัวในห้องนอนอย่างรุนแรง อะไรฟร่ะ ! โถ้เว้ย อย่าคิดมาซ่ากับฉันนะเฮ้ย แล้วจะหาว่าไม่เตือน ~!!!~
ผ่านไป 5 นาที ฉันก็อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ และแล้วก็เปิดประตูออกมารีบเดินฉับ ๆ ลงไปยังชั่นล่าง โดยไม่สนใจใครทั้งนั้น โวยยย เซ็ง !!!
"อ้าว อะไรกันเนี่ย"ฉันถามเมื่อเห็นสภาพบ้านตอนนี้ มีคนมากมายก่ายกองเต็มบ้าน- -+ บ้านฉันไม่ใช่บ้านพักนะเว้ย จะได้เข้าออกได้สบายแบบนี้เห้อ ยัยรันฟาอยู่ไหน !!!!~
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละ วันนี้เราจะเริ่มงานกัน"รันฟาบอกอย่างอารมณ์ดี
"ตื่นสายจังนะ กิ่งฟ้า"
เฮ้ยยย นั่นมันเพื่อนตอนเด็กนี่หว่า มาได้ไงละเนี่ย ฉันมองรอบ ๆ พบว่านั่นเป็นเพื่อนเก่าตอนเด็ก ๆ ของฉันทั้งหมด
"บังเอิญไหมละห๊ะ ยัยหิ่งหัก"
- -++++ ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนนั่นคือ ไอบ้าโรคจิตที่ฉันรชอบด่ามันนั่นเอง ขี้เกียจนึกชื่อให้เสียเวลาเหอะๆ เฮ้ยยย O O ไอหมอนี่ก็เพื่อนฉันตอนเด็ก ๆ อีกนั่นแหละ จำได้ว่ามันชอบด่าฉันว่า ยัยกิ่งหักT^T เจ็บใจนักว้อยยยยยยยยยย
"ฮ่าๆๆ บังเอิญที่สุดก็ตอนนี้แหละ ตอนที่ฉันยินดีร่วมกลุ่มอย่างเป็นทางการ"
ฉันพูดออกไปแล้วละ ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างฉันจะยอมรับเข้ากลุ่มอย่างง่าย ๆ แค่เห็นใบหน้าของเพื่อนเก่า ๆ นึกถึงภาพเก่าๆ มิตรภาพที่ดีต่อกัน มันดีใจสุด ๆ ตั้งแต่นี้ไป ฉันจะพยายามให้เต็มที่เลย ~~~
-------------
T^Tขอบโทษด้วยนะรีดเดอร์ที่รักทั้งหลายคือว่าๆๆๆๆ
ไรเตอร์ไม่ค่อยจะดีเวลาอัพสักเท่าไร เลยต้องขอจบเรื่องราวเพียงเท่านี้ละค่า ~
ขบอคุณที่อ่านมาโดยตลอด ขอบคุณอีกทีค่ะ
ความคิดเห็น