[ Reborn ]รักได้ยังไง นายมาเฟีย [Fic Reborn]

ลำดับตอนที่ #6 : : ทรยศ

         ในตอนนี้เป็นช่วงเวลาใกล้เย็นมาแล้ว เวลาตอนนี้ก็ประมาณ 3.00 นาที เอ้า ! เลิกเรียนแล้วสิ

นักเรียนทั้งหลายรีบแห่กันกลับบ้าน(หรือไปเล่นเกมส์) เพราะคงไม่มีใครอยากจะนอนอยู่ที่โรงเรียนหรอก

นักเรียนสาวนามว่า โชริ เดินฉับๆออกจากโรงเรียนโดยเร็ว ถ้าไม่รีบออกมีหวัง โดยเพื่อนลากเข้าห้างแน่แลย

"เธอเห็นโชริรึเปล่าอ่ะ?"นักเรียนสาวอ้วนคนหนึ่งถามนักเรียนอีกคน

"กลับบ้่านไปแล้วหล่ะ"นักเรียนหญิงตอบ

"แย่จัง..งั้น กลับบ้านก่อนนะเคียวโกะจัง"สาวร่างอ้วน หันมายิ้มให้กับเคียวโกะแล้ววิ่งออกจากโรงเรียนไป

"เคียวโกะ!!!"สึนะตะโกนขึ้น เขาอยู่ตรงหน้าอาคารเรียน แล้วรีบวิ่งมาหาเคียวโกะที่ยืนอยู่หน้าประตู

โรงเรียน

"อ้าว สึนะคุงมีอะไรเหรอจ๊ะ"เคียวโกะถามเสียงใส

"เออ...เห็นโชริ รึเปล่า?"

"ไม่เห็นอ่ะจ๊ะ"เคียวโกะยิ้มให้กับสึนะ

"ไม่เป็นไร งั้นกลับบ้านก่อนนะ"สึนะโบกมือให้เคียวโกะแล้ววิ่งออกไปจากโรงเรียน

        ณ ปราสาทวาเรีย บอสแซนซัสกำลังแต่งตัวอยู่บนห้องอย่างร้อนรน

ภารกิจมีพรุ่งนี้แท้ๆ กลับต้องไปวันนี้ ลูกน้องของเขาส่งข่าวมาบอกว่า ฝ่ายศัตรูมันล้อเลียนแซนซัส

ทำให้แซนซัสเกิดโมโหหนัก จนเกือบทำปราสาทที่พึ่งซ้อมเสร็จมาใหม่พัง แต่โชคดีที่สควอโล่เอา

น้ำมาสาดใส่แซนซัสเสียก่อน

แซนซัสเลยใจเย็นลงได้บ้าง (เป็นหมาบ้าเปล่าเนี่ย) 

ชั้นล่างของปราสาทเหล่าสมาชิกวาเรียทั้งหลายกำลังรอบอสใหญ่ที่แต่งตัวไม่เลิก ฉลามแห่งวาเรีย

เริ่มคลั่งแล้วสิ

"โว้ยยยย ไอ้คุณบอสเฮ็งซวยยังไม่ลงมาอีกเรอะเนี่ย"

"ลงมาแล้ว ไอ้สวะ"เสียงทุ้มต่ำนั้นเป็นของบอสผู้ทรงอำนาจ เขาเดินลงบรรไดอย่างสง่างามแล้วยืน

อยู่เบื่องหน้าแม่บ้านคนใหม่ของวาเรีย

"ไปได้แล้ว ฉันจะไปเผามัน"สิ้นเสียงของบอสใหญ่ ทุกคนต่างยิ้มอย่างเลือดเย็น(ยกเว้นแม่บ้านคน

ใหม่)

ในไม่ช้าพวกเขาก็ได้ไปถึงที่หมายที่นั่นเป็นป่าหนาทึบมองไปทางใหนก็มีแต่ป่าทึบ ที่นี่ไม่ใช่อินตาลี่

หรอกนะ

ที่นี่คือ ญี่ปุ่นแน่นอน ตอนนี้หิมะก็ตกอยู่ยังไม่หยุด บอสใหญ่หันซ้ายหันขวา มองหาศัตรูที่มันล้อเลียน

เขา

"ฮิโมโตะจังได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า"มาม่อนถามแม่บ้านสาวคนใหม่ ที่ยืนท้ามกลางหิมะที่หนาวจัด

แถมยังใ่ส่เสื้อแขนสั้น กางเกงขา 3 ส่วน ปล่อยผมดำยาวถึงก้นสลวยสวยงาม และดูไม่มีการบ่งบอก

ว่าหนาวแต่อย่างใด

เจ้าหล่อนไม่ได้พูดอะไร ได้แต่พยักหน้าเป็นการตอบรับแทน ฮิโมโตะมองไปยังที่ที่เธอคิดว่ามีเสียง

เกิดขึ้นทันที

แล้วออกวิ่งไปยังที่แห่งนั้น โดยมีหน่วยวาเรียวิ่งตามมาติดๆ พวกเขาวิ่งไปได้สักพัก

        ก็พบว่าศัตรูที่พวกเขาหมายหัวไว้อยู่นั้น กำลังต่อสู่กับมิลฟีโอเล่ แฟมิลี่อยู่ ดูเหมือนว่าทางมิลฟี

โอเล่เองจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่

และผู้ที่นำทีมมาต่อสู่ในครั้งนี้เป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ มิลฟีโอเล่เสียเปรียบมากจนต้องถ่อยกลับไป

ส่วนใหญ่จะรอดชีวิต และหนึ่งในผู้ที่ไม่ได้กลับไปก็คือ สาวน้อยที่นำทีมมา เธอโดนยิ่งบาดเจ็บสาหัด

เสียเลือดมาก

หัวใจของเธอเต้นน้อยครั้งลงทุกที

ไหนพี่บอกว่าแค่มารับของไง

ไม่มีการต่อสู่เกิดขึ้นไง

ไหนบอกว่าหนูจะไม่ตายไง

ทำไมพี่เบียคุรันถึงทำแบบนี้!

พี่ทรยศ...

สาวน้อยคนนั้นคิด และหยุดหายใจ.....ในที่สุด