คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ::: 4 ว๊ายต๊ายตาย ! ในที่สุดก็เริ่มงานได้สักที
ว๊ายต๊ายตาย ! ในที่สุดก็เริ่มงานได้สักที
อย่าได้ถามเลยว่าฉันอยู่ที่ไหน = =^ เพราะฉันก็อยู่ที่บ้านนี่แหละ โทรทัศน์ที่เปิดอยู่ก็มีข่าว ไม่ว่าช่องไหน ๆ ก็มีแต่ข่าวเต็มไปหมด จนฉันจะเป็นนักอ่านข่าวตามคุณอาราเล่อยู่แล้วเนี่ย(นักข่าวที่ไหนชื่ออาราเล่เนี่ย) ฉันปิดทีวีลงพร้อมกับนั่งมองทีวีที่ปิดไปเมื่อครู่ แล้วฉันจะมองทำไมฟ่ะเนี่ย !
ฉันรู้เลยว่าตอนนี้ควรทำยังไง ง่าย ๆ ไปนอนไง เพราะตอนนี้มันเป็นเวลาสามทุ่มครึ่งแล้ว ถ้าไม่นอน มีหวังตาได้กลายเป็นหมีแพนด้าแน่ ทุกที่ในบ้านมืดสนิท ฉันเดินไปตามทางเพื่อไปยังห้องนอนที่เย็นเฉียบเพราะเปิดแอร์ไว้ ทำไมรู้สึกแปลก ๆ นะ ในเมื่อทุกวันฉันก็เดินทางมืด ๆ แบบนี้แล้วมันยังไม่ชินอีกเหรอ อ๊ะ ! ไม่ใช่ ฉันรู้สึกต่างออกไป เหมือนกับ...มีใครแบบจับตามองอยู่อย่างนั้นแหละ ฉันมองซ้าย ขวา หน้า หลัง ก็ไม่พบใคร มีแต่ตัวเองที่อยู่หยุดอยู่ทางเดินที่เชื่อมต่อกับทางไปห้องนอน
แอ๊ด ~
เสียงประตูที่แสนน่ารำคาญดังขึ้น ฉันเข้าไปยังห้องนอนเย็นฉ่ำน่านอน = o = ง่วงเป็นบ้า ฉันหาวสองสามที และเดินไปนั่งที่เตียงแต่แล้ว ฉันก็รู้สึกได้ถึงกระแสวิณญาณอะไรสักอย่าง(ลางมันบอก) เอาแหละมันจะมีตัวอะไรออกมากันนะ มาเลยฉันจะกระทืบให้แบนไปเลย > <
ตึก ตึก ตึก ตึก
ฉันค่อย ๆ ย่องเข้าไปอย่าช้า ๆ บนเตียงของฉันมีบางสิ่งอยู่ใต้ผ้าห่มแสนอุ่น หึหึหึ โจรมาอีกแล้วเรอะ คราวนี้มาแอบน้ำในห้องนอนเหรอเนี่ย บังอาจนัก - -^ ฉันยืนหยุดอยู่ข้าง ๆ เตียง จับผ้าแน่นแล้วกระซาก !
ฉันเห็นลาง ๆ มันเป็นคนจริง ๆ หลายคนซะด้วย กำลังนอนอย่างสบายอยู่บนเตียงของฉัน เจ้าพวกนี้ ยังรู้ฉันน้อยไป ฉันรีบวิ่งไปเปิดในห้อง ทำให้สว่าง เห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจน และเจ้าพวกนั้นคือ...
"ยัยรันฟา !!!!"
เอาอีกแล้ว ยัยนี่ชอบทำอะไรบ้า ๆ อีกแล้ว เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมาแล้วสองครั้งและครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม ยัยรันฟาลุกขึ้นนั่งอย่างตื่นตระหนก พร้อมกับมองมาที่ฉันซึ่งกำลังเอาเท้าขวายันเตียงอยู่ ยัยบ้านี่ แอบมานอนคนเดียวยังไม่พอ ยังพาใครก็ไม่รู้มาอีก ฉันเชือดแกดีไหมเนี่ย - * -
"พวกนั้นใคร"
"พวกเพื่อน ๆ ที่จะมาร่วมทำงานไง แหะ ๆ"
ยัยบ้านี่ยังมาเกาหัวอีก เดี๊ยวปั๊ดเตะไปดาวพลูโตซะเลย แล้วนั้นเพื่อร่วมเนี่ยนะ เอามาอยู่บ้านฉันได้ยังไงเนี่ย !!!!! พึ่งรู้จักกันแท้ ๆ เลย = = ฉันมองเพื่อนมาใหม่ไปทีละคน อืม คนแรกยัยรันฟา เออ ฉันรู้จัก = = คนที่สองเจ๊เยาวเรศ (มาไงฟ่ะ) งงนะเนี่ย !
"บังเอิญไปเจอกันที่ร้านขายข้าวต้มน่ะอ่ะนะ"
ดูมันทำยังมาอ่ะนะอีก ยัยบ้า แล้วเจ๊เยาวเรศก็ขอตัวไปห้องน้ำ แล้วฉันถามยัยรันฟาต่อไปอีก ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะมีแค่เจ๊คนเดียว (ลางมันบอก)
"มีทั้งหมดกี่คน"
ฉันถามเสียงเรียบแต่ในใจโคตรเครียดเลยละ ถ้าใครเข้ามาอีกแล้วไว้ใจไม่ได้จะทำยังไงเนี่ย นี่บ้านใคร ใช่ ! บ้านเจ๊ลิลลี่ เออ แล้วไง ถ้าของหายฉันก็ซวยเซ่ !!!
"ก็มีผู้หญิงหนึ่ง ชายสอง แล้วก็...เกย์อีกหนึ่ง แหะ ๆ"
"= [ ] ="
จะเป็นลม โอ่ ~ แม่เจ้าเธอพูดอะไรออกมาน่ะ เธอเอาเกย์มาร่วมงาน ตายห่าล่ะ - -^ เดี๋ยวก็ได้วิ่งไปจีบผู้ชายกันพอดีนะสิ เครียดจริง ๆ
"น่า ๆ พวกที่เหลืออยู่ข้างล่างน่ะ ในห้องเก็บของ ผู้ชายคนแรกชื่อว่าภัทรกร แซ่เฮง เป็นลูกครึ่งจีน - ไทยน่ะ อีกคนก็ตริณภัทร์ เดชาหัตถี คนที่เป็นเกย์ก็...ลืมชื่อจ๊ะ แหะ ๆ"
ยัยบ้า ยังมาแหะ ๆ อยากเตะมันจริง ๆ เครียด ๆ ก๊าก ๆ นี่สมองฉันเป็นอะไรไปเนี่ย ฉันไม่ใช้นางมารร้ายน่ะ ที่จะได้ด่าชาวบ้านเขาไปทั่ว
"สรุปก็คือ ถึงเวลาเริ่มงานแล้ว เย้ ๆ !"
"ตามใจเธอเถอะยัยบ้า"
ฉันเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับเตะยัยรันฟาตกเตียงแล้วนอนหลับแบบไม่รู้ไม่ชี้ทั้งนั้น ส่วนพวกที่เหลือ เธอกรุณาจัดการเองด้วย ถ้าไม่จัดการ เธอได้กลายเป็นลิงแน่ แต่ฉันไม่ชอบลิงนี่ ! ไม่รู้ไม่สนอะไรทั้งนั้น ฉันจะนอน !!!
ความคิดเห็น