คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : luxuria ราคะ
'เราเลิันเถอะ'ประโยนี้ั้อในหัวเธอนับรั้ไม่ถ้วน
เมื่อถูแฟนหนุ่มบอเลิหลัาบันมาไ้ 6 ปี
"ไม่ริ..."เธอพึมพำเบาๆอย่าเลื่อนลอย
นัยน์าสีน้ำาลอ่อนมอไป้าหน้าอย่าไรุ้หมาย ฝันที่เยวาไว้ว่าเธอและเาะเินเ้าประูวิวาห์ไปพร้อมันพัทลายไม่เป็นท่า
เมื่อายนรัโอบอประอผู้หินอื่นแล้วเินออาห้อไปหลับอเลิเธอเสร็โยปราศาวามเสียใในวาที่เยมอเธออย่าวาบหวาม
วนเพ้อฝันว่าเาะรัเธอเพียนเียวั่ในนิยายรัประโลมโล
สมอน้อยๆหวนิถึวันเวลาที่ผ่านมา วันที่เธอับเาอยู่้วยัน
นที่พยายามทำให้เธอยิ้มเมื่อเห็นเธอเศร้า นที่พยายามวนประสาทให้เธออารม์ี
นที่อยห่วใย นที่แสนีับเธอเหลือเิน
.......มันไม่มีอีแล้ว..................
มือเรียวยโทรศัพท์มือถือึ้นมา้วยมืออันสั่นเทา
นิ้วเรียวพิมพ์เบอร์ที่เธอุ้นเยแล้วโทรออ่อนะยึ้นแนบับใบหูเล็ ้วยวใาหนึบ
"มีอะไรเหรอแ"
"พลอย....ฮึ....”แม้ะเป็นเพียำสั้นๆ
แ่เสียสั่นๆปนสะอื้นที่ถูส่ผ่านไป็ทำให้ปลายสายร้อนรน้วยวามห่วใย
"ใยไหม!แเป็นอะไร ใรทำอะไรแ"
"ฮึ...พี่ปราบ์เาไม่รัันแล้ว เามีนอื่นไปแล้วแ.."ร่าบาใ่แนอี้าอปลอบัวเอ
ลั้นอาารสะอึสะอื้น
"ใร!
ยัยนั่นมันเป็นใร"
"เป็นใรั้นเหรอ..."เพียนึถึผู้หินที่เาเลือวาราวลูวาที่เย้ำวาว้วยวารินทร์แห่วามเศร้าโศ็ลับลายเป็นวาววับ
ริมฝีปาิ้มลิ้มยยิ้มว้าราวับอย้ำนเอ
หัวใวน้อยร้อนรุ่มราวับมีู์แห่วามแ้นเือสุมอยู่ในอ
"ยัยฟ้าเพื่อนรัเราไ"
.............................................................................................
'ยัยพลอย
ยัยฟ้า ันมีแฟนแล้วนะ'เสียใสเอ่ยับเพื่อนน
พวแ้มนุ่มหยุ่นมีสีมพูพาผ่าน
ร่าเล็ๆในุนัศึษาปีหนึ่บิไปมา้วยวามวยเินหลัาัสินใบอวามลับับเพื่อนทั้สอ
'ริอ่ะ!ไ้ไัน
นๆนั้นเป็นใร หน้าาหล่อมั้ย แล้ว.....'ำถามมามายพรั่พรูออมาาปาบาๆอพลอยพิล
สาวมั่นผมสั้นที่มีเรือนร่าสูโปร่ราวับนาแบบมืออาีพและเป็นเพื่อนสนิทนแรอเธอ
'หยุๆแถามเยอะว่าม๊าันแล้วนะ'เธอเอ่ยปรามพร้อมส่ายหน้าเบาๆให้ับวามเยอะอเพื่อนสนิทที่ทำัวราวับแม่นที่สามอเธอ
'ยัยฟ้าแล้วแไม่สสัยเหมือนันเหรอ
ทำไมไม่เห็นพูอะไรเลย'สาวมั่นหันหน้าไปอวามิเห็นาบุลที่นั่อยู่ร้าม
'ัน็สัสัยเหมือนแแหละ
แ่แเล่นรัวำถามะนานั้น แล้วัน้อถามอะไรเพิ่มอีหละ'ใบหน้าสวยอน้ำฟ้ามีร่อรอยวามเหนื่อยใ
แนเรียวยึ้นมาท้าวาับโ๊ะหินอ่อน
ทำให้หน้าอหน้าใที่ล้นทะลัึ้นมาอเยอยู่บนโ๊ะราวับในาร์ูน ทำเอาบรราายหนุ่มที่อยู่นั่โ๊ะรอบๆแทบน้ำลายไหล
‘แล้วสรุปเานนั้นเป็นใรล่ะ’
"ะ..็พี่ปราบ์ไ"แ้มหยุ่นๆึ้นสีเลือฝามาว่าเิมเป็นเท่าัว
เพราะทราบีว่าเมื่อบอไป้อถูเพื่อนัวแสบล้อนอายม้วนไปอีหลายรอบแน่ๆ
ไม่น่าบอยัยพลอยเลย
“ริิ
นที่หล่อๆ ที่เป็นเือนมหาลัยปีที่แล้วอ่ะเหรอ”พลอยพิลหรี่า
ยิ้มรุ่มริ่ม ยิ่ทำให้
ใยไหมเินอายนผิวาวๆเริ่มึ้นสีแบวับศีรษะทุยทีุ่ิึ้นลเป็นารอบ
ูน่ารัน่าแล้มาว่าเิมไม่น้อย
“ูสิ พวแพึ่พูถึเมื่อี้เอ
มานั้นละ”เธอรีบหันมอามทิศที่นิ้วเรียวยาวอน้ำฟ้าี้ไป นไม่ทันไ้สัเแววาแปลประหลาอน้ำฟ้า
10%
ความคิดเห็น