ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : !!StArT To HaVe LoVe!!
\"อามิ อามิ\"
\"นั่นใครน่ะ??\"
\"อามิ เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วนะ ฮือ ฮือ ฮือ\"
ใครน่ะ เสียงผู้หญิงซะด้วย ว่าแต่...ที่นี้มันที่ไหนเนี่ยมืดไปหมดเลย!!! ว่าแต่เค้าพูดถึงอะไรนะ?
\"นี่เธอพูดอะไรของคุณน่ะ ฉันไม่เข้าใจเลย\"
\"ฮือ ฮือ หืม ถามฉันเหรอพรุ่งนี้เธอก็จะเข้าใจเองแหละ\"ทำไมน้ำเสียงเธอถึงเปลี่ยนล่ะ!!!
\"เดี๋ยวมันคืออะไรน่ะ บอกฉันก่อนสิ\"ไม่นะ!!!ตัวฉันกำลังจะหายไปไม่นะ!!
\"มันคือการ....\"
กริ๊งงงงงงงง
\"ม่ายยยยยยยย\"  โถ่เอ้ยฝันไปนี่เอง ตกใจหมดเลยเห้อ-_-\"
ว๊ายตายแล้ว แปดโมงแล้วเหรอเนี่ยสายแล้วๆ
ปัง!!!(หุหุหุ เสียงเปิดประตูของฉันเองอ่ะ โทดที)แต่ถึงฉันจะเปิดประตูหรือปิดดังแค่ไหนก็ไม่ตกใจกับสภาพที่ฉันเห็น นั่นก็คือทั้งบ้านนั้น ไม่
เหลืออะไรเลย มีแต่กำแพงอย่างเดียว ฉันจึงนึกถึงครอบครัวฉันขึ้นมาแล้วตะโกนเรียกพร้อมวิ่งออกไป
\"พ่อ  แม่  เซียน !!!!!\"
แต่เมื่อฉันเปิดประตูออกมาก็ไม่ต้องร้องเรียก หาพวกเขาอีกต่อไปแต่ฉันไม่ต้องตกใจมากไปกว่านั้นแต่ต้อง งง และ งง และก็ งงมากๆ
เพราะว่าพ่อ แม่ และเซียนน้องชายตัวแสบนั้น กำลังนั่งดูคนเค้าขนของขึ้นรถ
\"พ่อ แม่ เซียน เป็นอะไรกันไปน่ะ ทำไมให้คนเค้ามาเอาของจากบ้านไปล่ะ!!!\"
\"เอ่อ คือว่าอามิจ้ะพ่อน่ะเค้าติดงานน่ะต้องไปทำงานที่ ในเมือง ที่เกาหลีน่ะ เซีนยก็จะไปด้วยแต่สำหรับลูกคงต้อง..\"
\"ทำไมคะ ทำไมจะให้หนูเฝ้าบ้านที่ญี่ปุ่นเหรอคะ ไม่นะไม่นะ!!!!\"
\" เอ่อไม่ใช่งั้นจ้ะ อามิจัง ลูกน่ะไม่ค่อยสบายเลยต้อง ไปอยู่ที่ ที่ไม่ใช่เมืองกรุงเป็นเมืองเล็กๆทีต้นไม้เยอะแยะ เหมือนบ้านนิทานน่ะ เพราะว่า
พวกเราจะไปอยู่โซลกันลัวลูกจะทนอากาศที่นั้นไม่ไหวน่ะจ้ะ อย่าโกรธพวกเราเลยนะจ้ะ พวกเราก็อยากให้อามิจังไปนะ แต่มันไม่ได้จริงๆ\"
ไม่นะไม่นะ!!!ฉะนไม่เอานะถ้าไม่มีแม่ พ่อ เซียน อามิจะอยู่ได้งัยล่ะคะ
\"ไม่นะไม่เอา ฮือ ฮือ ฮือ อย่าทิ้ง อา...มิ...ไป.....เลย...นะ....ฮือ อือ \"
ก็นะคะตอนนี้ก็ 22:14แล้ว FaLy ก็ต้องขอตัวก่อนนะคะไปนอนแล้วนะคะบ๊ายบายค่ะ^_^  อ้อติดตามชมตอน สอง ด้วยนะคะ หวัดดีค่า
\"นั่นใครน่ะ??\"
\"อามิ เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วนะ ฮือ ฮือ ฮือ\"
ใครน่ะ เสียงผู้หญิงซะด้วย ว่าแต่...ที่นี้มันที่ไหนเนี่ยมืดไปหมดเลย!!! ว่าแต่เค้าพูดถึงอะไรนะ?
\"นี่เธอพูดอะไรของคุณน่ะ ฉันไม่เข้าใจเลย\"
\"ฮือ ฮือ หืม ถามฉันเหรอพรุ่งนี้เธอก็จะเข้าใจเองแหละ\"ทำไมน้ำเสียงเธอถึงเปลี่ยนล่ะ!!!
\"เดี๋ยวมันคืออะไรน่ะ บอกฉันก่อนสิ\"ไม่นะ!!!ตัวฉันกำลังจะหายไปไม่นะ!!
\"มันคือการ....\"
กริ๊งงงงงงงง
\"ม่ายยยยยยยย\"  โถ่เอ้ยฝันไปนี่เอง ตกใจหมดเลยเห้อ-_-\"
ว๊ายตายแล้ว แปดโมงแล้วเหรอเนี่ยสายแล้วๆ
ปัง!!!(หุหุหุ เสียงเปิดประตูของฉันเองอ่ะ โทดที)แต่ถึงฉันจะเปิดประตูหรือปิดดังแค่ไหนก็ไม่ตกใจกับสภาพที่ฉันเห็น นั่นก็คือทั้งบ้านนั้น ไม่
เหลืออะไรเลย มีแต่กำแพงอย่างเดียว ฉันจึงนึกถึงครอบครัวฉันขึ้นมาแล้วตะโกนเรียกพร้อมวิ่งออกไป
\"พ่อ  แม่  เซียน !!!!!\"
แต่เมื่อฉันเปิดประตูออกมาก็ไม่ต้องร้องเรียก หาพวกเขาอีกต่อไปแต่ฉันไม่ต้องตกใจมากไปกว่านั้นแต่ต้อง งง และ งง และก็ งงมากๆ
เพราะว่าพ่อ แม่ และเซียนน้องชายตัวแสบนั้น กำลังนั่งดูคนเค้าขนของขึ้นรถ
\"พ่อ แม่ เซียน เป็นอะไรกันไปน่ะ ทำไมให้คนเค้ามาเอาของจากบ้านไปล่ะ!!!\"
\"เอ่อ คือว่าอามิจ้ะพ่อน่ะเค้าติดงานน่ะต้องไปทำงานที่ ในเมือง ที่เกาหลีน่ะ เซีนยก็จะไปด้วยแต่สำหรับลูกคงต้อง..\"
\"ทำไมคะ ทำไมจะให้หนูเฝ้าบ้านที่ญี่ปุ่นเหรอคะ ไม่นะไม่นะ!!!!\"
\" เอ่อไม่ใช่งั้นจ้ะ อามิจัง ลูกน่ะไม่ค่อยสบายเลยต้อง ไปอยู่ที่ ที่ไม่ใช่เมืองกรุงเป็นเมืองเล็กๆทีต้นไม้เยอะแยะ เหมือนบ้านนิทานน่ะ เพราะว่า
พวกเราจะไปอยู่โซลกันลัวลูกจะทนอากาศที่นั้นไม่ไหวน่ะจ้ะ อย่าโกรธพวกเราเลยนะจ้ะ พวกเราก็อยากให้อามิจังไปนะ แต่มันไม่ได้จริงๆ\"
ไม่นะไม่นะ!!!ฉะนไม่เอานะถ้าไม่มีแม่ พ่อ เซียน อามิจะอยู่ได้งัยล่ะคะ
\"ไม่นะไม่เอา ฮือ ฮือ ฮือ อย่าทิ้ง อา...มิ...ไป.....เลย...นะ....ฮือ อือ \"
ก็นะคะตอนนี้ก็ 22:14แล้ว FaLy ก็ต้องขอตัวก่อนนะคะไปนอนแล้วนะคะบ๊ายบายค่ะ^_^  อ้อติดตามชมตอน สอง ด้วยนะคะ หวัดดีค่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น