ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ควบคุมพลัง
3 เดือนผ่านไป วันนี้เป็นวันที่อากิระจะได้ เริ่ม ฝึก การต่อสู้
\"อากิ\"
\"อามิตตาพุท\" นั่น -_-\' ตรัสรู้แล้ว
\"อย่าทำเป็นเล่นไป วันนี้เราจะเริ่มฝึก ขั้นพื้นฐานการต่อสู้\"
\"เพื่ออะไร\" อากิระถาม
\"เพื่อโลกนี้\"
\"แล้วผมจะได้อะไร หล่ะ\"
\"นายเป็น ลูกผู้ชายพอหรือเปล่า\"
\"คิดว่าใช่\"
\"งั้นนายอย่าหวังถึงสิ่งตอบแทน อากิ นายจะต้องเดินไปตามความเชื่อมั่นในจิตใจ ของนาย เมื่อสวรรค์ส่งนายมาบนโลกนี้เพื่อที่จะขจัดความชั่วร้าย นายก็จะต้องทำตามลิขิตสวรรค์ แล้วค่าตอบแทนมันจะอยู่ในจิตใจนาย\"
\"-_-\'\"
\"เอาเถอะ เมื่อนายเติบโตขึ้นนายก็จะรู้เอง\"
\"ครับผม ^^\"
แฟรงค์ พา อากิระ มาในห้องๆหนึ่ง เป็นห้องเก็บอาวุธ
\"เลือกเอาสักอย่างหนึ่ง นักรบ จำเป็นต้องมี อาวุธ คู่กาย\"
อากิระเดินเลือกอยู่สัก พักก็เหลือบไปเห็น ดาบญี่ปุ่น เล่มหนึ่ง อากิระหยิบขึ้นมาดู
\'ดาบซามูไร เจ๋งดิ อยู่ญี่ปุ่น ก็เคยเห็นแต่ในทีวี\' อากิระ คิด
\"เอ๋ ดาบญี่ปุ่น เหรอ ก็ดี ดาบญี่ปุ่นมันก็ต้องคู่กับคนญี่ปุ่น\" แฟรงค์ บอก
อากิระ ชักดาบออกมาจากฝัก
ฟึบบบ
\"อั่กก....อึกกก\" จิตสังหาร ที่รุนแรงพุ่งออกมาจากดาบ ที่ไร้ฝัก มือของอากิระไม่สามารถปล่อยดาบได้ คมดาบที่ มีแต่สนิม บัดนี้ ได้กลายเป็นสีดำ ไปแล้ว
\"อาวุธ ที่อยู่ในห้องนี้ เป็นอาวุธที่มีจิตวิญญาณ มันจะเลือกเจ้าของ ถ้าเกิดผู้ครอบครองไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ อาวุธ ก็ไม่สามารถที่จะ รับผู้ครอบครองเป็นเจ้าของได้ มันจะดูดพลังชีวิตของ คนที่ครอบครองอยู่ จนหมดตัว\"
\"บ้าน่า....ใคร...จะยอมให้...ดาบ.กัน\" อากิระ พยายามที่จะเอาชนะ ดาบนั่น แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ
\"นี่คือบททดสอบแรก นายจะต้องดึงพลังจากข้างในตัวนาย และต้องควบคุมมันให้ได้\" แฟรงค์พูดพลาง จิบไวน์พลาง
\'ไม่ช่วยแล้วยังจะ กินไวน์ยั่วอีก\' อากิระ คิด ขาของอากิระ เริ่มอ่อนแรง เหมือนโดนดาบเล่มนี้ดูดพลังไปจนหมด
\"โธ่โว้ย!\" อากิระ สถบ
\"อย่าใช้ โมหะ ในการ ดึงพลัง มันจะทำให้จิตใจด้านมืดเข้ามาเกาะกิน จิตใจ\"
อากิระรู้สึกเหมือนมีเสียงหนึ่งเรียกเขาอยู่ภายในจิตใจ หลับตานิ่ง เริ่มตั้งสมาธิ
\'เพื่อ มวลมนุษย์ เราต้องทำให้ได้\' อากิระ หลับตาเห็นตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางความมืด อยู่ดีๆก็มีเสือตัวหนึ่ง โผล่ขึ้นมา
\"เจ้า คือ...\" อากิระถามไป
\"ข้าหรือ ข้าก็คือ เสือที่อยู่ที่แขนเจ้าไง นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้พบกันสินะ\"
\"...\"
\"ข้าน่ะ พยายามจะคุยกับเจ้า หลายครั้งแล้ว แต่เจ้า ไม่เคยรับรู้ถึงเสียงของข้าเลย\"
\"นั่นเป็นเพราะข้าไม่เคยจะสนใจ แต่มาถึงครั้งนี้ เจ้าสามารถปลอดปล่อยพลังให้แก่ข้าได้หรือไม่\"
\"หึ มันเป็นพลังของเจ้า มันอยู่ที่เจ้าควบคุมมันต่างหาก ข้าเป็นเพียงผู้ที่ชี้ทางให้เจ้าเท่านั้น\"
\"แล้วข้าต้องทำอย่างไร\"
\"รวบรวมพลัง ของเจ้าไปไว้ที่แขน ส่งไปที่ดาบ ให้มันรับรู้ถึงพลังของเจ้า\"
อากิระเริ่ม รวบรวมพลังของเขา รอยสักรูปเสือที่แขนของอากิระ เปล่งแสงสีขาว ไปทั่วห้อง จนมองไม่เห็นอะไร
ดาบเริ่ม เปลื่ยนสีดำ กลับกลายเป็น ดาบทีแวววาว ไม่มีสนิมเหมือนดังตอนแรก
ฟุบบ อากิระ ฟาดดาบลงไปที่พื้น พลังที่อากิระได้ปลอดปล่อยออกมานั้น สามารถทำให้พื้นแยกออกเป็น 2 ส่วน
\"ดูเหมือนจะควบคุมพลังได้แล้วสินะ\"
\"...\"
\"งั้นต้องไปเริ่ม ฝึก การใช้ดาบขั้นพื้นฐาน ตามข้ามา\"แฟรงค์พูดจบ ก็เดินออกมาจากห้อง โดยมีอากิระเดินตามมา
\"เอาล่ะ การจะใช้อาวุธให้คล่องแคล่ว เราจะต้อง ทำจิตให้เป็นหนึ่งกับอาวุธเสียก่อน\"
\"แล้วผมต้องทำยังไง\" อากิระ ถาม
\"ง่ายมาก มันก็เหมือนตอนที่ ทำให้ดาบเล่มนั้นยอมรับนาย ยังไงล่ะ แล้วนายจะร้สึกว่า มันเป็นอวัยะส่วนหนึ่งในร่างกายเลยล่ะ\"
แฟรงค์ หยิบกิ่งไม้ขึ้นมา แล้ววาด วงกลม รอบตัวอากิระ แล้วเขาก็ หยิบขวดน้ำขวดหนึ่งไปบางบนท่อนไม้
\"เอาล่ะ นาย ทำยังไกได้ ให้ขวดน้ำนี่แตก\"
\"บ้าน่า ใครจะทำได้\" อากิระ พูดไปอย่างที่คิด
\"หึ\" แฟรงค์ ยิ้มเยาะ แล้วเขาก็ สบัดมือ ไปทางขวดน้ำ
เพล้งง
ขวดน้ำที่วางไว้แตกกระจุย
\"O_O\"
\"เหวอ เลยล่ะสิ นายก็ทำได้ ลองดู นี่แค่พื้นฐาน\" แฟรงค์บอก
อากิระ เริ่มลองทำ แต่เขาไม่สามารถทำดังที่แฟรงค์ทำได้ ได้เพียงฟันแค่ลม
\"ไม่ได้เรื่อง ตั้งสมาธิสิ รวบรวมจิตสังหารไว้ที่ปลายดาบ แล้วฟาดไปยังเป้าหมาย\"
อากิระ หลับตา แล้ว เรียกพลังแฝง มาไว้ที่ปลายดาบ
ฟึบ อากิระฟาด ดาบไป เป้าหมายทึ่เขาคิดไว้
ตูมมมม
ไม่ใช่แค่ ขวดน้ำที่ แตกกระจุย แต่บริเวณนั้น ระเบิดเรียบ
\"เหวอ! แรงไปแล้ว\" แฟรงค์บอก
\"แหะๆ โทดที ตั้งใจไปหน่อย\"
\"เอาล่ะ เรื่องต่อ นายต้องฝึก ร่างกาย ให้แข็งแกร่งกว่านี้ ขืนไปสู้กับใครเข้าหุ่นอย่างนี้ มีแต่จะไปแพ้เค้าป่าวๆ\"
\"คร้าบ\"
\"อากิ\"
\"อามิตตาพุท\" นั่น -_-\' ตรัสรู้แล้ว
\"อย่าทำเป็นเล่นไป วันนี้เราจะเริ่มฝึก ขั้นพื้นฐานการต่อสู้\"
\"เพื่ออะไร\" อากิระถาม
\"เพื่อโลกนี้\"
\"แล้วผมจะได้อะไร หล่ะ\"
\"นายเป็น ลูกผู้ชายพอหรือเปล่า\"
\"คิดว่าใช่\"
\"งั้นนายอย่าหวังถึงสิ่งตอบแทน อากิ นายจะต้องเดินไปตามความเชื่อมั่นในจิตใจ ของนาย เมื่อสวรรค์ส่งนายมาบนโลกนี้เพื่อที่จะขจัดความชั่วร้าย นายก็จะต้องทำตามลิขิตสวรรค์ แล้วค่าตอบแทนมันจะอยู่ในจิตใจนาย\"
\"-_-\'\"
\"เอาเถอะ เมื่อนายเติบโตขึ้นนายก็จะรู้เอง\"
\"ครับผม ^^\"
แฟรงค์ พา อากิระ มาในห้องๆหนึ่ง เป็นห้องเก็บอาวุธ
\"เลือกเอาสักอย่างหนึ่ง นักรบ จำเป็นต้องมี อาวุธ คู่กาย\"
อากิระเดินเลือกอยู่สัก พักก็เหลือบไปเห็น ดาบญี่ปุ่น เล่มหนึ่ง อากิระหยิบขึ้นมาดู
\'ดาบซามูไร เจ๋งดิ อยู่ญี่ปุ่น ก็เคยเห็นแต่ในทีวี\' อากิระ คิด
\"เอ๋ ดาบญี่ปุ่น เหรอ ก็ดี ดาบญี่ปุ่นมันก็ต้องคู่กับคนญี่ปุ่น\" แฟรงค์ บอก
อากิระ ชักดาบออกมาจากฝัก
ฟึบบบ
\"อั่กก....อึกกก\" จิตสังหาร ที่รุนแรงพุ่งออกมาจากดาบ ที่ไร้ฝัก มือของอากิระไม่สามารถปล่อยดาบได้ คมดาบที่ มีแต่สนิม บัดนี้ ได้กลายเป็นสีดำ ไปแล้ว
\"อาวุธ ที่อยู่ในห้องนี้ เป็นอาวุธที่มีจิตวิญญาณ มันจะเลือกเจ้าของ ถ้าเกิดผู้ครอบครองไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ อาวุธ ก็ไม่สามารถที่จะ รับผู้ครอบครองเป็นเจ้าของได้ มันจะดูดพลังชีวิตของ คนที่ครอบครองอยู่ จนหมดตัว\"
\"บ้าน่า....ใคร...จะยอมให้...ดาบ.กัน\" อากิระ พยายามที่จะเอาชนะ ดาบนั่น แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ
\"นี่คือบททดสอบแรก นายจะต้องดึงพลังจากข้างในตัวนาย และต้องควบคุมมันให้ได้\" แฟรงค์พูดพลาง จิบไวน์พลาง
\'ไม่ช่วยแล้วยังจะ กินไวน์ยั่วอีก\' อากิระ คิด ขาของอากิระ เริ่มอ่อนแรง เหมือนโดนดาบเล่มนี้ดูดพลังไปจนหมด
\"โธ่โว้ย!\" อากิระ สถบ
\"อย่าใช้ โมหะ ในการ ดึงพลัง มันจะทำให้จิตใจด้านมืดเข้ามาเกาะกิน จิตใจ\"
อากิระรู้สึกเหมือนมีเสียงหนึ่งเรียกเขาอยู่ภายในจิตใจ หลับตานิ่ง เริ่มตั้งสมาธิ
\'เพื่อ มวลมนุษย์ เราต้องทำให้ได้\' อากิระ หลับตาเห็นตัวเองยืนอยู่ท่ามกลางความมืด อยู่ดีๆก็มีเสือตัวหนึ่ง โผล่ขึ้นมา
\"เจ้า คือ...\" อากิระถามไป
\"ข้าหรือ ข้าก็คือ เสือที่อยู่ที่แขนเจ้าไง นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้พบกันสินะ\"
\"...\"
\"ข้าน่ะ พยายามจะคุยกับเจ้า หลายครั้งแล้ว แต่เจ้า ไม่เคยรับรู้ถึงเสียงของข้าเลย\"
\"นั่นเป็นเพราะข้าไม่เคยจะสนใจ แต่มาถึงครั้งนี้ เจ้าสามารถปลอดปล่อยพลังให้แก่ข้าได้หรือไม่\"
\"หึ มันเป็นพลังของเจ้า มันอยู่ที่เจ้าควบคุมมันต่างหาก ข้าเป็นเพียงผู้ที่ชี้ทางให้เจ้าเท่านั้น\"
\"แล้วข้าต้องทำอย่างไร\"
\"รวบรวมพลัง ของเจ้าไปไว้ที่แขน ส่งไปที่ดาบ ให้มันรับรู้ถึงพลังของเจ้า\"
อากิระเริ่ม รวบรวมพลังของเขา รอยสักรูปเสือที่แขนของอากิระ เปล่งแสงสีขาว ไปทั่วห้อง จนมองไม่เห็นอะไร
ดาบเริ่ม เปลื่ยนสีดำ กลับกลายเป็น ดาบทีแวววาว ไม่มีสนิมเหมือนดังตอนแรก
ฟุบบ อากิระ ฟาดดาบลงไปที่พื้น พลังที่อากิระได้ปลอดปล่อยออกมานั้น สามารถทำให้พื้นแยกออกเป็น 2 ส่วน
\"ดูเหมือนจะควบคุมพลังได้แล้วสินะ\"
\"...\"
\"งั้นต้องไปเริ่ม ฝึก การใช้ดาบขั้นพื้นฐาน ตามข้ามา\"แฟรงค์พูดจบ ก็เดินออกมาจากห้อง โดยมีอากิระเดินตามมา
\"เอาล่ะ การจะใช้อาวุธให้คล่องแคล่ว เราจะต้อง ทำจิตให้เป็นหนึ่งกับอาวุธเสียก่อน\"
\"แล้วผมต้องทำยังไง\" อากิระ ถาม
\"ง่ายมาก มันก็เหมือนตอนที่ ทำให้ดาบเล่มนั้นยอมรับนาย ยังไงล่ะ แล้วนายจะร้สึกว่า มันเป็นอวัยะส่วนหนึ่งในร่างกายเลยล่ะ\"
แฟรงค์ หยิบกิ่งไม้ขึ้นมา แล้ววาด วงกลม รอบตัวอากิระ แล้วเขาก็ หยิบขวดน้ำขวดหนึ่งไปบางบนท่อนไม้
\"เอาล่ะ นาย ทำยังไกได้ ให้ขวดน้ำนี่แตก\"
\"บ้าน่า ใครจะทำได้\" อากิระ พูดไปอย่างที่คิด
\"หึ\" แฟรงค์ ยิ้มเยาะ แล้วเขาก็ สบัดมือ ไปทางขวดน้ำ
เพล้งง
ขวดน้ำที่วางไว้แตกกระจุย
\"O_O\"
\"เหวอ เลยล่ะสิ นายก็ทำได้ ลองดู นี่แค่พื้นฐาน\" แฟรงค์บอก
อากิระ เริ่มลองทำ แต่เขาไม่สามารถทำดังที่แฟรงค์ทำได้ ได้เพียงฟันแค่ลม
\"ไม่ได้เรื่อง ตั้งสมาธิสิ รวบรวมจิตสังหารไว้ที่ปลายดาบ แล้วฟาดไปยังเป้าหมาย\"
อากิระ หลับตา แล้ว เรียกพลังแฝง มาไว้ที่ปลายดาบ
ฟึบ อากิระฟาด ดาบไป เป้าหมายทึ่เขาคิดไว้
ตูมมมม
ไม่ใช่แค่ ขวดน้ำที่ แตกกระจุย แต่บริเวณนั้น ระเบิดเรียบ
\"เหวอ! แรงไปแล้ว\" แฟรงค์บอก
\"แหะๆ โทดที ตั้งใจไปหน่อย\"
\"เอาล่ะ เรื่องต่อ นายต้องฝึก ร่างกาย ให้แข็งแกร่งกว่านี้ ขืนไปสู้กับใครเข้าหุ่นอย่างนี้ มีแต่จะไปแพ้เค้าป่าวๆ\"
\"คร้าบ\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น