ตอนที่ 1 : ตอนที่ 1 : มอง...อะไรครับ?
"กลับมาแล้วคร้าบบบ"
"กลับมาแล้วเหรอจองกุก!?"
อื้อหือ ตะโกนถามมาซะไกลเลยนะ
"ครับ! จินฮยองวันนี้มีอะไรกินบ้างอ่ะ!?"
จองกุกตะโกนถามพี่ใหญ่ที่น่าจะอยู่ในครัวเพราะได้กลิ่นอาหารหอมๆลอยมาเล่นเอาท้องเริ่มการร้องด้วยความหิว รู้ตัวอีกทีสองขาก็ก้าวเดินมาหยุดที่ห้องครัวแล้วมักเน่กระต่ายยักษ์เดินตรงไปที่พี่ใหญ่ของวงที่ตอนนี้กำลังชิมอาหารที่ตัวเองทำอยู่
"ขอชิมด้วยสิฮยอง!"
"เฮ้ย! มาอยู่ตรงนี้ตอนไหนเนี่ยตกใจหมด!"
คิม ซอกจินสะดุ้งแล้วหันไปมองมักเน่ที่กำลังยิ้มร่าเริงปนขำ จะขำอะไรล่ะถ้าไม่ใช่ท่าทางสะดุ้งตกใจของซอกจินเมื่อกี้
"ก็ผมถามว่ามีอะไรกินบ้างจินฮยองก็เงียบไม่ตอบผมเลยเดินมาดูเอง แต่ขนาดมายืนอยู่ใกล้ๆฮยองยังไม่รู้สึกตัวเลย ผมก็เลยทักไง ก็ไม่นึกว่าฮยองจะตกใจ ฮ่าๆๆ"
นอกจากจะไม่สำนึกผิดที่ทำพี่ใหญ่ของวงตกใจแล้วยังจะมาหัวเราะไม่หยุดอีก เฮ้อออออ ปลงซะเถอะซอกจิน
"เฮ้ออออ หืม? เหงื่อท่วมตัวเลยนะ ไปออกกำลังกายอะไรมาบ้างล่ะเนี่ยเหงื่อถึงได้เยอะเหมือนไปเล่นน้ำมาขนาดนี้"
แล้วก็รู้ว่าตัวเองเหงื่อออกง่าย แล้วออกเยอะด้วยยังจะใส่ชุดสีขาวไปอีก ขาวไม่พอบางด้วย เวลาเหงื่อออกมันเลยแนบเนื้อแนบร่างกายเล่นเอาเห็นอะไรหลายๆอย่างใต้เสื้อบาง หน้าอกทีีใหญ่กว่าของผู้หญิงบางคนนั่นมันอะไร? ให้ตายเถอะ...
แล้วทำไม คิม ซอกจิน จะต้องมาคิดอธิบายเรื่องนี้ด้วยเนี่ย!?
ว่าแล้วก็ขอส่ายหัวไล่ความคิดประหลาดๆออกจากสมองแปป
"ฮยองเป็นอะไร ส่ายหัวทำไม?"
จองกุกถามด้วยสีหน้างงๆจากที่หัวเราะเสร็จเห็นจินฮยองเงียบไปก็นึกว่าโกรธแถมมีขมวดคิ้วเหมือนคิดอะไรหรือไม่พอใจอะไรสักอย่าง แล้วอยู่ๆก็ส่ายหัวอย่างรุนแรง เป็นอะไร?
"เปล่าๆ แล้วที่ถามล่ะ ไปออกกำลังกายอะไรมาถึงได้เปียกขนาดนี้ เหมือนกับไปเล่นน้ำมา?"
"อ๋ออ ก็ออกกำลังกายปกติครับ ที่จริงเหงื่อออกเยอะนั่นแหละแต่ที่เหมือนไปอาบน้ำมา คงเพราะผมกินน้ำแล้วเอาน้ำที่เหลือราดใส่หัวตัวเองเพื่อดับความร้อน เลยเปียกอย่างที่เห็น"
คิดว่าตัวเองเป็นพระเอก MV เหรอ จอน จองกุก หรือคิดว่าตัวเองกำลังถ่ายโฆษณาอยู่หรือยังไง? ก็รู้ว่าไอมักเน่น้องเล็กของวงมันหล่อ มันหน้าตาดี ทำอะไรก็ดูดี แต่คือหมั่นไส้อ่ะ เบ้ปากใส่มันได้มะ?
"ทำเป็นเท่นะไอมักเน่ หล่อตายล่ะเอาน้ำราดหัวสภาพกลับมาเหมือนลูกหมาตกน้ำ"
"อะไรจีมินนี่ อิจฉาเหรอ?"
"ย่าห์! ฉันเป็นพี่นายนะ! จีมินฮยองเซ่!"
"ม่ายยย จีมินนี่ๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ"
"จอน จองกุกกกกก!!"
เอ่อ.... นี่ยังเห็นซอกจินอยู่ไหม? หรือว่ากลายเป็นอากาศให้เจ้าสองคนนี้วิ่งผ่านไปแล้ว?
แล้วนี่อะไร? อะไรคือการมาวิ่งไล่เตะกันในห้องครัว ที่มันก็ไม่ใช่จะกว้างนะ...
"เงียบกันไม่เป็นรึไง?"
เฮือก!!
สะดุ้งกันหมด อยู่ๆก็เหมือนเวลาถูกหยุดไว้ จีมินที่กำลังกอดเอวจองกุกเพื่อจะจี้เอวมักเน่ที่กำลังหัวเราะไม่หยุดนิ้วที่กำลังเตรียมจะจิ้มเอวจองกุกได้หยุดชะงักนิ่งแล้วหันไปมองผู้มาใหม่ ไม่ต่างจากจองกุกปากที่กำลังอ้ากว้างเพราะหัวเราะจากการถูกจีมินจี้เอวก็ค้างไว้อย่างนั้นแล้วหันไปมองผู้มาใหม่อีกคน
ส่วนซอกจินนั้นได้แต่ยืนยิ้มแห้งๆส่งไปให้คนที่กำลังยืนปล่อยออร่าดำมืดออกมา
"อ้าว จองกุกกลับมาแล้วเหรอ? แล้วนั่นเหงื่อเรอะ ทำไมเปียกขนาดนั้น?"
ขณะทีี่ในห้องครัวมีแต่ความเงียบก็มีอีกคนเดินเข้ามาแล้วเอ่ยคำถามโดยไม่สนใจบรรยากาศภายในหัองครัวเลยสักนิด
"ชูก้าฮยองหลีกหน่อยผมจะไปกินน้ำ"
สั่งโดยไม่ดูสีหน้าและออร่าดำมืดที่โผล่ออกมาของอีกฝ่ายเลย
"จินฮยองงง อาหารเสร็จรึยังคร้าบบ ผมหิวจะแย่แล้วววว อ้าว จองกุกกลับมาตอนไหนเนี่ย แล้วนั่นอะไรทำไมเปียกขนาดนั้น เหงื่อเหรอ?"
และผู้มาใหม่อีกคนที่พูดขึ้นโดยไม่ดูบรรยากาศเลยสักนิด แต่ทำไมคำถามมันเหมือนกันจัง เรื่องที่น้องเล็กมันเปียกเหมือนไปเล่นน้ำมาเนี่ย จะว่าเหงื่อมันก็ไม่น่าจะขนาดนี้นะ
"หืม มีอะไรกันเหรอมายืนรวมกันที่ห้องครัวทำไม? โอ๊ะ ไปตกน้ำที่ไหนมาน่ะจองกุกทำไมเปียกแบบนั้น เหงื่ิอเรอะ?"
นั่นไง อีกคนที่มาใหม่ก็ไม่พ้นถามเรื่องที่น้องเล็กทำไมสภาพเปียกแบบนี้
.
.
.
.
เงียบ....เงียบกันหมด
"เฮ้อ...."
ผู้ที่มากับออร่าดำมืดถอนหายใจนิดๆเหมือนจะบอกให้ตัวเองปลงซะเถอะ หงุดหงิดไปก็ไม่ช่วยอะไร ก่อนจะเหลือบไปมองเจ้าสองตัวที่เป็นสาเหตุของความหงุดหงิด มิน ยุนกิ หรือ ชูก้า กำลังนอนอยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายมาจากห้องครัว ด้วยความที่นอนไม่พอแล้วมีคนมาทำเสียงดังให้ตื่นด้วยความไม่เต็มใจก็ต้องหงุดหงิดเป็นธรรมดา
แถมพอเดินมาถึงห้องครัวเจ้าสองคนนี้ก็ยังไม่หยุดจนต้องเอ่ยถามออกไปด้วยความหงุดหงิด และคงเป็นเพราะหงุดหงิดน้ำเสียงที่เอ่ยถามเลยเรียบเย็นจนน่ากลัว จนเจ้าสองคนที่กำลังแกล้งกันไปมาถึงกับหยุดนิ่งหันมามองทางคนถามอย่างกลัวๆ ส่วนพี่ใหญ่ของวงก็ได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆมาให้
หลังจากนั้น แร็พม่อน หรือ นัมจุน ก็เดินมาถามโดยไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นและต่อด้วย คิม แทฮยอง หรือ วี ที่เดินมาถามอีกคน และคนสุดท้ายที่มาก็ เจโฮป ไงจะใครล่ะ
จะว่าไปแล้ว...ทำไมไอมักเน่ถึงเปียกแบบนั้น จะว่าเป็นเหงื่อก็ไม่น่าจะเปียกขนาดนี้นะ แล้วเสื้อขาวที่บางนั่นคืออะไร อย่าบอกนะว่าออกกำลังกายเสร็จก็กลับมาสภาพนี้เลย เดินออกมาด้วยสภาพนี้เลยใช่ไหม คนที่เดินผ่านคงหันขวับไปมองไม่หยุดแน่แนบเนื้อแนบร่างกายซะขนาดนี้ เห็นแม้แต่กระทั่ง เอว หน้าอก น-- แค่กๆๆ
แล้วอะไรคือการต้องมาคิดอะไรแบบนี้ด้วย!?
ส่ายหัวกันรัวๆ ไล่มันออกไป ความคิดแปลกๆเมื่อกี้จงออกไป!
"พวกฮยองเป็นอะไร? ส่ายหัวกันทำไม?"
จองกุกถามขึ้นอีกครั้งด้วยสีหน้างงๆ ก็อยู่ดีๆพวกฮยองก็ส่ายหัวพร้อมกัน แล้วจองกุกต้องทำด้วยไหมหรือยังไง?
"เอ่อ...จองกุกนายไปอาบน้ำเถอะ อีกเดี๋ยวอาหารก็จะเสร็จแล้ว"
ซอกจินที่ได้สติก็รีบบอกให้น้องเล็กของวงให้ไปอาบน้ำ โดยทำเป็นลืมความคิดแปลกๆเมื่อกี้ไป งงตัวเองจะมาอธิบายสัดส่วนร่างกายเจ้ามักเน่ในใจทำไมก็ไม่รู้
"จริงด้วย! จีมินฮยองปล่อยผมได้แล้ว ผมจะไปอาบน้ำ"
จองกุกที่นึกขึ้นได้ว่าตัวเองต้องไปอาบน้ำก็หันไปบอกจีมินฮยองที่ตอนนี้ยังกอดเอวตัวเองไว้อยู่
"อะ เอ้อ"
จีมินที่ได้สติก็รีบปล่อยเอวจองกุกทันที แต่แหมคืิอแบบนิ่มจังนะเอวของเจ้ามักเน่เนี่ย นุ่มนิ่มพอดีมือ น่าบีบ... เดี๋ยวๆๆ สตินะจีมินเอ็งคิดอะไรออกมา โว้ยยยยยย!
"ส่วนเรื่องที่ทำไมผมถึงเปียกแบบนี้ก็ถามจินฮยองกับจีมินฮยองนะครับ ผมไปอาบน้ำก่อน!"
จองกุกพูดจบก็รีบวิ่งออกไปทันที เดี๋ยวถ้าช้าพวกฮยองกินหมดก่อนแน่ๆ! (ห่วงแต่กิน..)
**************************************************************************************
อย่าลืม "เม้น" นะคร้าบบบ
มาสั้นๆในตอนแรก เราแต่งไม่เก่งสามารถให้คำแนะนำได้น้าาาาาา
ถ้าเห็นอัพเดทบ่อยๆเราอาจจะไม่ได้อัพตอนแค่มาแก้ไขบางส่วนนะ เช่น แก้คำผิด ประมาณนี้
ผิดพลาดตรงไหนบอกได้เลยนะ จุ๊บๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
จะหื่นไปไหนค่ะ
จกุกคงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป....
ตลกแต่ละคนอ่ะ ถามคำถามซ้ำๆจนน้องมันขี้เกียจจะตอบแล้วมั้ยยยย ?
แต่ฮยองแต่ละคนนี่คิดดีกันไม่ได้เลยนะคะ แค่เสื้อน้องบางแล้วเปียกน้ำเอง -.,-
รีบมาต่อนร้าาาา