ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    wrathul+love=...

    ลำดับตอนที่ #6 : ยทที่4เหตุผล

    • อัปเดตล่าสุด 30 มิ.ย. 58


    บทที่4เหตุผล

    บอม


    "โทเว่ย "คุณพ่อของดาร่าพูดออกมาด้วยความโมโห
    "ใจเย็นๆก่อนสิค่ะคุณพ่อ"ฉันพูดเพื่อไห้คุณพ่อของดาร่าใจเย็นลง
    "จะไม่ไห้พ่อใจเย็นได้ไงละหนูบอม
    ลูกพ่อหายไป"
    "นี้คุณพ่อค่ะ คนอย่าดาร่าไม่ตายง่ายๆหรอกค่ะ"
    "เเต่พ่อเป็นห่วงนี้"ฉันไดแต่ยืนดูคุณพ่อของดาร่าด้วยความเป็นห่วง
    "ฉันก็เป็นห่วงดาร่าไม่เเพ้คุณพ่อหรอกค่ะ"
    Come back home can you come back home ~
    "ใครหนูบอมใคร"
    "หนูไม่รู้ค่ะ"ฉันก็รีบยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าของฉัน เเล้วกดรับโทรศัพท์
    "อันยอง"
    [บอมนี้ดาร่านะ]
    "ดาร่า!!!!เธอเป็นยังไงบ้าง เธออยู่ที่ไหน สบายดีรึเปา"ฉันพูดไปเป็นชุดเพราะความดีใจของฉันเธอรักของฉันไม่เป็นเป็นสิ่งทีดีใจที่สุด
    "ดาร่าเหรอลูก"คุณพ่อของดาร่าพูดออกมาด้วยความดีใจ
    [แหม่ มาเป็นชุดเลย  ฉันสบายดีเเต่ตอนนี้เธอมารับฉันหน่อยเถอะสิ]
    "ที้ไหน"
    "
    [ที่ xxx]
    "เค"


    ดาร่า



    ฉันยืนรอบอมมา30นาทีเเล้วนะ เธอยังไม่มาเลย
    "รอนานไหม"อยู่ๆรถหรูคำสีขาวก็จดลงก่อนที่จะลดกระจกลงเเล้วถามฉัน
    "นามมาก....ปาร์คบอม"ฉันกอดอกก่อนที่จะพูดลากเสียง
    "ขึ้นรถได้เเล้ว"
    "ค่ะ" ฉันก็รีบขึ้นรถของบอมทันที

    +บนรถ+

    "ดาร่า"
    "อะไร"
    "เมือคืนเธอถูกจับไปใช้ไหม"ฉันตกใจที่บอมพูดออกมาแบบนั้น
    "ปะปะปะป่าว"
    "ฉันไม่เชื่อใครจับเธอไปบอกมา"
    "ฉัน.."
    "ดาร่าฉันรู้ว่าเธอกำลังโกหกฉัน เธอบอกมาเถอะ เพื่อฉันจะช่วยเธอได้"
    บอมความจริงฉันอยากจะบอกเธอ
    เเต่เรื่องมันเกิดที่ฉัน
    "ฉันขอโทษบอมฉันบอกไม่ได้จริงๆ" ฉันมองหน้าบอม
    "ทำไมละดาร่าฉันหวังดีกับเธอนะ"
    "ฉันมีเหตุผลของฉันขอโทษจริงๆ"
    "เคๆฉันเข้าใจถ้ามีอะไรไห้ช่วยก็บอกฉันได้นะฉันเต็มใจช่วย"บอมพูดออกมาก่อนที่จะยิ้มไห้ฉัน
    "ถึงแล้ว"อยู่บอมก็หยุดรถ
    "ฉันไปละ"ฉันพูดก่อนที่จะลงจากรถของเธอ ฉันโกรธตัวเองว่าทำไมฉันถึงไม่บอกเรื่องพวกนั้น มันเป็นคำถามที่ฉันตอบไม่ได้จริงๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×