ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 100%
บอม
"นี้ลูกพ่อมีคนไห้รู้จัก"
"ใครค่ะ"
"คนนั้น"พ่อฉันชี้ไปที่ผู้หญิงผมสีเเดงคนนั้น
"คนนั้นเหรอค่ะ"
"อืม"พอฉันฟังที่พ่อของฉันพูดเสร็จฉันก็เดินไปหาผู้หญิงคนนั้น
"นี้คุณค่ะอ๊าย"ฉันกำลังจะเอามือของฉันไปจับที่ไหล่ของเขาแต่พอเขาหันมาน้ำที่อยู่ในเเก้วก็หกมาใส่ฉัน
"เจออีกแล้ว"
"กรุณาอย่าพูดอะไรน่าตาเฉยได้ไหม"
"ฉันมีหน้าเดียวอยู่แล้ว หัดพูดไห้เข้าหูหน่อยสิ"
"เธอนี้"ฉันพูดด้วยท้าทางโมโหพร้อมกลับชี้หน้ายัยมินจีนั้น
"ฉันแล้วไง"
"กรุณาอย่าทำไห้ฉันโมโหได้ไหม"
"คงไม่ ฉันไปละถึงเวลากลับบ้านละ"
"นี้ยังไม่จบเลยนะ"ฉันพูดเเต่มินจีก็ไม่สนใจพร้อมกลับเดินไปเเบบไม่สนใจฉันเลย ฉันเลยเดินตามเธอไปจนถึงนอกงาน
"จะตามฉันมาทำไม"มินจีหันมาพร้อมพูด
"มันเรื่องของฉัน แล้วเธอจะไม่คิดขอโทษฉันเลยเหรอ เธอนี้ไม่มีคำว่าความรู้สึกเลยรึงะ....อืม"ที่เสียงฉันหายไปเพราะยัยบ้านั้นจูบฉันฉันพยายามจะดิ้นสุดชีวิตเเต่....จูบนี้เป็นจูบที่นุ่มนวนเป็นจูบที่ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ ฉันไม่เข้าใจฉันไปอยู่อเมริกาเเต่ฉันไม่เคยริบรสจูบเเบบนี้ ทำไมนะฉันถึงชอบมัน พอยัยบ้านั้นถอนจูบฉัน สติของฉันก็กลับมาและ ฉันก็รู้สึกอึ่งๆไป "ข้อหาเธอทำไห้ฉันลำคาณ"ยัยนั้นพูดออกมาก่อนที่จะออกไปอย่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น.....
......................................
ดองไว้ตั้งนานกว่าจะได้อัพ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น