คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อุโนะฮานะ X เคมปาจิ ตอนที่3
หลังการต่อสู่เริ่มขึ้น หน่วยสี่ที่อยู่แนวหลังก็คอยรักษาคนเจ็บอยู่เป็นระยะๆ ส่วนหน่วยสิบเอ็ดก็บุกโจมตีที่แนวหน้ากันอย่างหนัก
“น่าแปลก” อุโนะฮานะพึมพำเบาๆ
“แปลกยังไงเหรอคะ?” อิซาเนะที่ได้ยินก็ถาม
“ถึงพวกฮอลโลว์จะมีอยู่เยอะ แต่ไม่น่ามีคนบาดเจ็บมาเป็นระยะขนาดนี้ ดูท่าเรื่องที่พวกมันมีพลังมากกว่าฮอลโลว์ทั่วไปจะเป็นเรื่องจริง”
‘แต่แรงกดดันวิญญาณนี่มันอะไรกัน ช่างรุนแรงมาก ดูจะไม่ใช่ของ หน.ซาราคิด้วย เราไม่รู้สึกถึงแรงดันวิญญาณนั้นเลยจนกระทั้งเมื่อครู่ ’ อุโนะฮานะคิด
แต่แล้วความคิดก็ถูกหยุดลงเมื่อชายคนนึงวิ่งเข้ามาบอกข่าว
“หัวหน้าครับแย่แล้ว พวกฮอลโลว์มันหลุดมาแนวหลังแล้วครับ หน่วยสิบเอ็ดไม่มีคนพอสู้แล้ว!”
“งั้นเหรอคะ” อุโนะฮานะลุกขึ้นด้วยสีหน้าเครียด
ถ้าหลุดมาถึงแนวหลัง สถานพยาบาลจะไม่ปลอดภัย หน่วยสี่ของเราที่อยู่แนวหลังมีเยอะก็จริง แต่หน่วยสี่มีคนที่สู้ได้ไม่กี่คน แถมฮอลโลว์คราวนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะรับมือได้ ขืนอยู่แบบนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่…
“ทุกคนรีบถอยกันไปก่อนเถอะค่ะ ตรงนี้ฉันจะจัดการเอง อิซาเนะก็ช่วยไปคุ้มกันพวกเขาที”
“แต่หัวหน้าคะ…”
“^^ฉันไม่เป็นไร ตอนนี้ที่สำคัญคือการรักษาพวกเขานะคะ ถ้าไม่รีบจัดการฮอลโลว์พวกนี้ ทุกคนก็จะถอยลำบาก เพราะงั้นเธอต้องคอยช่วยพวกเขา เข้าใจมั้ยคะ?”
“ค่ะ”
ซวบ ซาบ
กึก!
“อะไร เลิกเล่นวิ่งไล่จับกันแล้วรึไง” เคมปาจิพูดเมื่อฮอลโลว์ตัวนั้นหยุด
“ใช่ ฉันเบื่อเล่นไล่จับแล้วเหมือนกัน”
“แกฟันฉันเข้าได้ คงจะเก่งสินะ ดี! ช่วยทำให้ฉันสนุกหน่อยแล้วกัน” พูดจบเคมปาจิก็เข้าโจมตีทันทีอย่างบ้าคลั่ง แต่มันก็ใช้กรงเล็บของมันรับดาบไว้ได้
“หึ สมเป็นหัวหน้าหน่วย แรงกดดันวิญญาณแรงดีนี่…แต่ว่าแค่นั้นยังไม่พอ” ฮอลโลว์ปัดดาบของเคมปาจิออก จากนั้นก็เริ่มสวนกลับบ้าง
ตูม ต้าม ตูม!
เคมปาจิสู้กับฮอลโลว์ จนไม่รู้เลยว่าตัวเองได้ถอยมาใกล้แนวหลังแล้ว อุโนะฮานะที่กำลังคุ้มกันแนวหลังอยู่จึงเห็นเขาได้ไม่ยาก แต่ก็ทำได้แค่ยืนดูและจัดการฮอลโลว์รอบๆตัวเท่านั้น เพราะเขายังไม่หลุดมาถึงแนวหลัง เธอไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับการต่อสู้ของเขา
ฮอลโลว์ตัวนั้นไม่ธรรมดา ทั้งที่รับแรงวิญญาณของซาราคิเข้าไปเต็มๆ แบบนั้น กลับไม่เป็นอะไรเลย กลับกันทางด้านหัวหน้าซาราคิพลังกลับอ่อนลง
…อยากเข้าไปใกล้กว่านี้จัง…
“เสร็จฉันละ!”
O_O
ดาบเคมปาจิฟันเข้าที่ซอกคอของฮอลโลว์ตัวนั้นเต็มๆ แต่ผลปรากฏว่า มันไม่เป็นอะไรเลย แม้แต่รอยขีดข่วน สร้างความตกใจให้เคมปาจิไม่น้อย
“แกต่างหากที่จะเสร็จ” เจ้านั้นตวัดกรงเล็บใส่หน้าอกเคมปาจิจนเลือดกระฉูด พร้อมเตะเคมปาจิจนกระเด็นไปติดต้นไม้ฝั่งตรงข้าม
“หึ แค่ฟันฉันยังไม่เข้า แถมดาบผุนั้นมันอะไร บางทีถ้าแกเปลี่ยนดาบอาจฟันฉันเข้าก็ได้”
“ฉันจะใช้ดาบเล่มนี้ฟันแกให้ดู” เคมปาจิค่อยๆ ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“ต่อให้ดาบดีหรือไม่ดีแกก็คงฟันฉันไม่เข้า ถ้าแกยังใช้ดาบฟันด้วยแรงแบบนั้น ชาตินี้ก็ฟันฉันไม่เข้า และอีกเหตุผลที่สำคัญ ร่างของฉันถูกหลอมรวมเข้ากับผลึกที่แข็งแกร่งจนยากจะฟันเข้า…อ๊ะ”
ฉัวะ!!
อ๊าก!
ขณะที่มันอวดตัวอยู่นั้น อุโนะฮานะก็อาศัยช่องว่างฟันใส่มันทันที ช่วงท้องเกิดบาดแผลขนาดใหญ่ จนเจ้าฮอลโลว์ร้องอย่างเจ็บปวด
“พูดจบหรือยังคะ…” อุโนะฮานะมองด้วยแววตาเฉยชา
“แก…แกฟันฉันเข้า!” มันดูตกใจมาก แต่แทนที่จะได้พูดอะไรมากกว่านั้นเคมปาจิกลับพูดแทรกขึ้นมาก่อน ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขาหงุดหงิด…มากเสียด้วย
“เข้ามายุ่งทำไม”
“ฉันบอกไปแล้วไงคะว่าถ้าคุณปล่อยให้ฮอลโลว์หลุดมาแนวหลัง ฉันจะลงมือ”
ตอนที่เคมปาจิถูกเตะกระเด็น นั้นทำให้เขากับฮอลโลว์หลุดเข้ามาแนวหลังโดยไม่รู้ตัว เคมปาจิจึงเถียงไม่ออก
“ฝากไว้ก่อนเถอะ”
ฮอลโลว์ตัวนั้นพูด ก่อนที่จะเกิดหลุมดำขนาดใหญ่ข้างหลัง มันใช้จังหวะนั้นหนีหายไปในหลุมดำ ท่ามกลางความมืดมิด หลุมดำขนาดใหญ่ยังคงเปิดค้างไว้อยู่และลดขนาดลงเรื่อยๆ อีกไม่นานมันคงปิดไปแน่
ทางนี้เชื่อมต่อไปที่ไหนกัน?
อุโนะฮานะมองอยู่เงียบๆ เธอไม่มีทางตามเข้าไปโดยไม่รู้อะไรแน่…
แต่เพราะคนข้างตัวอีกนั้นแหละทำให้เธอต้องหยุดความคิดไว้เพียงเท่านั้น
“ไม่ปล่อยให้หนีไปหรอก”
เคมปาจิเตรียมตามเข้าไป แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่ออุโนะฮานะมาจับมือของเขาไว้ก่อน
“อย่าไปนะคะ” อุโนะฮานะจ้องตาเคมปาจิแกมขอร้อง “ที่ปลายทางจะมีอะไรรออยู่ก็ไม่รู้ เราเข้าไปไม่ได้ ถ้าเข้าไปอาจกลับมาไม่ได้อีก”
“เรื่องนั้นช่างมันสิ ฉันยังสู้กับมันไม่จบ” เคมปาจิจ้องตาอุโนะฮานะตอบอย่างไม่ลังเล ทำเอาเธออดถอนหายใจเสียไม่ได้
เฮ้อ~ ชายคนนี้เอาแต่ใจซะจริง…
“ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะไปด้วย ฉันปล่อยให้คุณไปคนเดียวทั้งบาดเจ็บอยู่แบบนี้ไม่ได้ เพราะมันเป็นหน้าที่ของฉัน หน่วยพยาบาล”
“ตามใจ”
และแล้วร่างของทั้งสองคน ก็หายไปพร้อมหลุมดำ…
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราอวยอุโนะฮานะไปมั้ยเนี่ย = =;;
เอาเป็นว่าเคมปาจิยังไม่เอาจริงไง ตอนนี้เลยให้เจ๊แกโชว์ไปหน่อย
ความคิดเห็น