คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน2 หัวหน้าหน่วย2 (ซุยฟงXอาชิโดะ) คิดชื่อตอนไม่ค่อยออก555
ทั้งสองวิ่งไปเรื่อยๆ ต่างไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั่งถึงเมืองลูคอน แม้ไม่รู้ว่าแถวไหนแต่เธอก็เห็นเซเรเทย์ชัดเจน
กร๊อก~
เสียงเจ้ากรรมนายเวรดังขึ้นทำเอาคนที่ยืนอยู่ข้างๆ อดขำออกมาไม่ได้ ส่วนเจ้าของเสียงก็ได้แต่ก้มหน้างุดด้วยความอายอย่างปิดไม่อยู่
เธอต้องทำงานตั้งแต่เช้า แถมยังต้องไล่ตามฮอลโลว์มาตั้งไกล จะรู้สึกหิวและเหนื่อยก็ไม่แปลก
“อยากกินอะไรหน่อยไหม ฉันรู้จักร้านแถวนี้อยู่บ้าง” อาชิโดะพูดพลางเหลือบมองซุยฟงที่ตอนนี้หน้าแดงไปถึงหู
“…” เธอไม่พูดอะไรเพียงพยักหน้าเล็กน้อย
หลังจากนั้นอาชิโดะก็พาไปที่ร้านดังโงะ เขาปล่อยให้เธอกินคนเดียวแล้วเอาแต่มองดูเงียบๆ
“แกเมื่อไหร่จะไปสักที - - ” ซุยฟงเหลือบมองอาชิโดะด้วยหางตา
“อะไรกัน จะไล่เลยเหรอ” อาชิโดะพูดอย่างน้อยใจ(มันแกล้งทำ) ซุยฟงจึงได้แต่มองอย่างหงุดหงิด
“นี่เธอเป็นคนหน่วยสองสินะ ฉันพึ่งเคยเห็นคนหน่วยสองใส่ชุดแบบนี้ครั้งแรก ส่วนมากเห็นแต่ใส่ชุดดำทั้งตัว”
คำพูดของอาชิโดะทำเธอนึกได้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้ใส่เสื้อหัวหน้าหน่วยอยู่ เจ้าบ้านี่จะไม่รู้ก็ว่าเธอเป็นใครก็ไม่แปลก
“พวกนั้นเป็นหน่วยลับ คนที่ใส่ชุดปกติก็มี”
“อ๋อ! ฉันพึ่งเข้ามาเป็นยมทูตไม่นาน เลยไม่ค่อยรู้อะไร แล้วหัวหน้าของเธอเป็นคนยังไง ฉันยังไม่เคยเห็นเลย”
“…” ซุยฟงถึงกับพูดไม่ออก
“ฉันเคยได้ยินมาว่าหัวหน้าหน่วยสองเป็นผู้หญิง แถมยังเป็นคนที่เร็วมากอีกด้วย มีคนบอกว่าเป็นคนที่น่ากลัวและเคร่งครัดในระเบียบมาก ชอบลงโทษลูกน้องอะไรแบบนี้จริงรึเปล่า”
“โฮ่! คนพูดกันแบบนี้สินะ” ซุยฟงเริ่มยิ้มสยอง
“…ดูเธอจะเคารพหัวหน้ามากเลยนะ ถึงได้โกรธแบบนี้”
“แน่ล่ะ เพราะ…”
อยู่ๆ เธอก็หยุดไปกะทันหัน เมื่อนึกได้ว่าการประชุมหัวหน้าหน่วยกำลังจะเริ่ม แถมถ้ามีคนเห็นหายไปนานอาจยุ่งยาก ต้องรีบกลับ
เมื่อคิดได้ดังนั้น ซุยฟงก็รีบลุกขึ้นท่ามกลางความงุนงงของอาชิโดะ
“ฉันจะกลับแล้ว”
“แล้วค่าดังโงะนี่ล่ะ?”
“ซุยฟงหันมามองแว๊บหนึ่งก่อนจะกระตุกยิ้ม เพียงแค่แว๊บเดียวจริงๆ ก่อนที่ร่างบางจะหายไปอย่างรวดเร็ว…
“=[]= ห๋า! ชิ่งกันแบบนี้เลยเรอะ” อาชิโดะได้แต่ยืนโวยวายอยู่คนเดียว
ซุยฟงเดินมาจนถึงห้องห้องประชุม ก่อนจะถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เพราะดูท่าการประชุมจะเริ่มแล้ว และเธอมาสาย เป็นครั้งแรกที่เธอมาสาย!
“วันนี้มันวันอะไรกัน” ซุยฟงบ่นเบาๆ ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปทันที แน่นอนว่าทุกคนหันมามองอย่างพร้อมเพรียง
“ขอโทษที่มาสาย” เธอพูดก่อนไปยืนตำแหน่งของตน
“แหมๆ อะไรกันนึกว่าจะตายไปแล้วนะเนี่ย” มายูริแช่งทำเอาซุยฟงมองตาขวาง แต่ก่อนจะได้พูดอะไรหัวหน้าใหญ่ก็หยุดเอาไว้ก่อน
“ที่ให้หน่วยสองไปตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง”
“ค่ะ ทางเราตรวจพบและได้จัดการไปหมดแล้ว ตอนนี้กำลังทำการปิดพื้นที่อยู่”
“ดีมาก เรื่องนี้ให้เจ้ารับผิดชอบต่อไป”
“ค่ะ”
“ช่วงนี้มีฮอลโลว์บุกเข้ามาในโซลโซไซตี้มากขึ้น เพราะฉะนั้นจะมีการแบ่งเขตการตรวจสอบให้แต่ละหน่วย พรุ่งนี้ให้หน่วยหน้าหน่วยทุกคนไปรวมตัวกัน ก่อนแยกย้ายไปตรวจสอบ”
“เห~ รวมหมดเลยเหรอ” เคียวราคุพูด
“จะได้แบ่งเขตกันถูกไง เวลาสลับเวรจะได้ตรงกันด้วย” อุคิทาเกะบอกพลางไอเป็นระยะๆ
“ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ทั่วโซลโซไซตี้มันกว้างเกินไป จะให้หน่วยสองตรวจสอบหน่วยเดียวก็ไม่ได้” โทชิโร่แอบถอนหายใจ ตอนนี้งานเขาก็แทบจะท่วมหัวอยู่แล้ว
“ถ้าได้สู้กับฮอลโลว์ก็ไม่เกี่ยงหรอก” เคมปาจิว่า
ตึง!
เสียงไม้เท้าของหัวหน้าใหญ่กระแทกลงพื้นเสียงดัง ทำให้ทุกคนเงียบทันที
“ในเมื่อตกลงกันได้แล้ว วันนี้ก็ของจบการประชุมเพียงเท่านี้”
ความคิดเห็น