คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แนวรบที่แสนมั่ว
นอเมือในฝรั่เศส บ่ายสามเศษๆ
อทหารหน่วยเอสเอสราวๆอพันำลันั่ๆนอนๆิวๆใ้ร่มไม้อป่าริมถนนินเลนอันแะๆาผลอฝนยามเ้าที่ลามานเที่ยวัน ในหมู่พวเานั้น มีนายทหารยศร้อยเอสััยานเราะ ำลัหารือับทหารเอสเอสนายร้อยสอนาย รหลัรถถั Pz.III Ausf.M ันอย่าริั
"ผู้อรับ ะีเหรอรับ? ที่เราอาสาไป่วยพวเราที่าเรนธันน่ะรับ?"
นายร้อยนหนุ่มท่าทาไฟแรสร้าผลานไ้ถามผบ.ร้อยที่เอาแ่รุ่นิลอารหารือ
"ฮันนิบาล ถามแปลๆนะแ เรารับปาไปแล้ว ะืนำไ้ไ ืนทำั้น ไม่พ้นโน้อหาไม่ทำามำสั่อบัาารแน่ๆ"
นายร้อยที่หนุ่มไม่แพ้ันอบสวนทันวัน
"็ามที่หมวไมนอฟพูนั่นแล อีอย่านะ นายวรยอมรับะ้วยนะ
ว่าหมวไมนอฟน่ะ แ่ที่สุในอร้อยนี้นะ พูีๆหน่อย"
ผู้ออบบ้า
"ผู้อนี่ล่ะ็ อบเอาวามแ่มาอ้าทุที ผมละเ็" หมวไมนอฟทำทีเหมือนะอลผู้อ แ่เห็นผู้อไม่สนใ เลยลับเ้าโหมริั่อทันที
"แ่ว่าท่าน ทานี้มันเสี่ยที่ะถูุ่มโมีนะรับท่าน" ฮันนิบาลท้วิถึวามเสี่ยในเส้นทาที่ผู้อเลือ
"อีริ ัน้ออีี่รั้ัน ว่าเรา้อไปถึาเรนธัน่อนที่พวอัฤษะยึเมือไ้ อีอย่า นายะยอมทนแทะเสบียสนามห่วยๆนั่นอีเหรอ?" ผู้ออบโยเน้นย้ำถึภาริที่ไ้รับอย่าหนัแน่น นอีริยอมเียบลไปทันา
"ไปบอทุนไ้แล้ว ว่าอีห้านาที เราะเินทา่อ" ผู้อับารประุมทันที แล้วม้วนแผนที่พับลระเป๋าแผนที่ ่อนะว้าหม้อสนามมาิบาแฟปันส่วนที่รสาิมีแ่าเฟอีนเพียวๆ อันแสนมอ ึ้นมาิบไม่รู้สึสะท้าน่อรสาินั่นเลยสันิ แล้วทหารเอสเอสทุนที่ไ้รับทราบำสั่แล้ว ่า็ระายำสั่ัน่อๆไป พลาวิ่วุ่นๆ วนูวุ่นวาย แ่ถ้าูีๆแล้ว มันไมู่วุ่นวายเลย แถมยัให้วามรู้สึระือรือร้นอย่าประหลา ำอธิบายเเียวทีู่ะสมเหุสมผลเป็น *พวเาือเอสเอส* ระมั
หลัาที่ออเินบวนทหารเอสเอสที่นั่บนรถบรรทุโอปอล บลิ มาไลไ้ราวสิบิโลว่าๆ บวน็หยุล
"เิอะไรึ้น!!!!! อีริ" ผู้อถามอีริที่เป็นพลบัับารรถถั Pz. IV Ausf.H ันหน้าสุอบวนลำเลียพลระับอพัน
"าอนวอยอัฤษวาทารับผู้อมัลเนอร์"
"เลี้ยวล้าทาไม่ไ้เหรอ?"
"ไม่ไหวรับ อบทาันเินไปที่ะับึ้นไปหลัาลไปน่ะรับ แถมิน้าทาเละเป็นบึโลนเลยรับ
"อืมๆ ั้นเหรอ ั้นให้พวเราลารถ แล้วมา่วยันันารถหลบออไปเถอะ"
ทันทีที่สั่ พวเอสเอสบนรถบรรทุ็ลมา่วยันผลัารถอพวอัฤษ ไม่ว่าะเป็น M3 Scout car M5 Half-track M4 Sherman Firefly Cromwell Mk.VI ึ่ในำนวนนี้ M3 Scout car ันหนึ่ที่เสียหายไม่มานั้น ไ้ถูู้โยทหาร่าู่โม(Stum-pioneer) แถมยัเอพลปืนลหนัประำรถ นั่พิผนัในรถ พลามือุมแผลไว้ ึ่เอสเอสไ้ยให้ทหารแพทย์มาอุ้มไปรัษา ทันในั้นเอ
"หยุ่อนๆ" ทหารอัฤษนายหนึ่ไ้ออมาาป่า้าทา หลัาที่หัวบวนลำเลียพ้นแนวาอนวอย ูาหมวหม้อาลอัฤษ และยศบนุ มัลเนอร์็รู้ทันทีว่าเป็นร้อยรี
"หยุเลยๆ ยมือสอ้าึ้นสูๆ แล้วุเ่าล!!!!!"
ทหารเอสเอสสอนายหน้ารถถัอมัลเนอร์ไ้ยปืน MP40 ึ้นเล็อย่าว่อไวไปทานายทหารนนั้น ที่ำลัโบธาวอันน้อยๆ
"อย่ายิๆ พวผมมาอยอมแพ้"
"ยอมแพ้!?" มัลเนอร์เลิิ้วึ้นสู ะเผยท่อนบนึ้นาฝา่อผบ.รถอรถถั Pz.III Ausf.M
"พวผม!? ยัมีนอื่นอีเหรอ!!!" เอสเอสนเิมะอถาม ะ้นัวผู้หมวแนน้ำาอย่าำนิำนา
"..ใ่รับ!! แ่ว่าส่วนมาเป็นนเ็บปานลา ที่เหลือ็แพทย์สนาม ับทหารใหม่เท่านั้น!!! อล่ะ อย่า่าพวเาเลย!!!!"
นายทหารอ้อนวอนอย่าเหลืออ เพราะารอ้อนอีวิลูน้อับเอสเอสนั้น แทบะไม่่าับารอีวิที่สอายมทูเลยสันิ แ่ทว่า
"ผู้อรับ ไอ้หมวนี่พูริ เราส่ทหารเ้าไปในป่านี่ เอพวอัฤษนอนเ็บร่วมยี่สิบนายเลยรับ!!!!"
นที่เ้ามาพูััหวะ็ือหมวไมนอฟ ที่แอบส่ทหารเ้าป่า้าทาที่หมวแนน้ำาออมา แล้ว่วยแล้ว่วยลำเลียนเ็บออมาให้หมอรัษา โยไม่บอออนุาผู้อมัลเนอร์สัำ
"ไมนอฟ!!!! ผมบอี่รั้แล้ว ว่าทำอะไรน่ะ บอผม่อน....." ใบหน้าผู้อแปราหน้านิ่ๆ เป็นสีหน้ายิ้มสยอ พร้อมปล่อยิอาาไปทั่ว นทหารน้าๆหลายนนลุ
“...ออภัยรับ!!!!!” ไมนอฟ แม้ะแ่ว่า้วยวัยเียสี่สิบ แ่ใบหน้าราวหนุ่มยี่สิบนั้น ไ้ัวสั่นริๆ เป็นพลทหารใหม่โน่ารูฝึะอัลั่นใส่ เมื่อเห็นใบหน้าอาา
อมัลเนอร์แล้วนลุแทน แ่่อนที่มัลเนอร์ะเริ่มลไปัารนั้น เมรอบๆบริเว็รึ้มัวะทันหัน ลมพัแรอย่าน่าลัว และมีฟ้าแลบสีแานในลีบเม
"ผมไม่อบเมนี่เลยยย" อีริล่าว พลาอุทร์้วยสายาไปยัมัลเนอร์
"ไม่ว่าะเป็นอะไร อย่าไ้ประมาทเียวล่ะ ทุน" มัลเนอร์ื่นัวสุี ่อนที่สายฟ้าสีแะผ่าลมาลาวอย่าเิ้าาา มัลเนอร์พยายามยื้อสิไว้ไม่ให้หลับ แ่เพราะอะไรบาอย่าที่ยาะเ้าใ ไ้ึเา และทุๆนในบริเว ิ่ลยัเบื้อลึแห่ห้วพวั์
ความคิดเห็น