คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 5.เข้าใจผิด/รีไรท์
"่อให้เธอร้อให้าย็ไม่มีใรไ้ยินหรอ...เพราะห้อนี้มันเ็บเสีย"
แว๊
ผมีเสื้อออัันา บันี้ร่ารหน้าเหลือแ่ยทรับาเั้นในเท่านั้น ส่วนอััน็เอาแ่ร้อไห้อให้ผมหยุพร้อมับพยายามใ้มือเล็ๆ ปปิร่าเปลือยเปล่าอัวเอ
"ไม่้อปิ ยัไเธอ็หนีันไม่พ้นหรอ"
แม้ว่าผมะผ่านผู้หิมามามาย แ่ผม้อยอมรับว่าร่าที่อยู่รหน้าผมสวยมา อัันเป็นนรูปร่าีและัวเล็แ่่อนรูป นาหน้าออเธอให่มานล้นมือผม มืออผม่อยลูบไล้ไปามเนื้อนวลออัันที่เอาแ่นอนร้อไห้ัวสั่นอยู่ใ้ร่าผม
"เธอะร้อไร่ำราทำไมหนัหนา ในเมื่อเธอเอ็ะผ่านผู้ายมามาแล้วเหมือนแม่อเธอ" ีไม่ีผาให้ลูสาวัวเอายัวใน่อ้วย็ไ้
"เธอเอ็อยาเป็นเมียันนัวสั่นไม่ใ่หรอ!"
"ัน็ำลัสนอให้อยู่นี่ไ...."
"ไม่! อัไม่เย้อาร" เธอเถียผม เล่นัวเยอะนผมนึรำา
"ทำแบบนี้ิว่าราาัวเธอะเพิ่มึ้นรึไ"
หลัาพูบผม็หันไปไปบีบเ้นเ้าามทีอยู่ในยทรอเธออย่าหลไหล ผมอาศัยัหวะที่อัันเผลอแอบปละอเสื้อในอเธอและถอมันออมาอย่าำนา ผม้มลใ้ลิ้นลิ้มลอับเ้าามยอถันสีมพูอเธอทีู่ันท้าทายับสายาอผมอยู่เป็นเวลานานอย่าไม่รู้ัเหน็เหนื่อย อนนี้ทั้ัวอเธอมีเพียาเในสีมพูัวิ๋วที่ปปิร่าายเท่านั้น
"พอเถอะ่ะุอั ไ้โปร อัอร้อ"
"อย่าทำแบบนี้ับอัเลยนะะ"
"อัลัวแล้ว ปล่อยอัไปเถอะนะ" อัันร้อไห้อ้อนวอนผมให้หยุอีแล้ว
"ทำไม ูท่าทาเธอ็อบอยู่นี่"
"เลิ้มอยู่ไม่ใ่หรอ" ผมละาเ้าามอย่าเสียาย แล้วระิบบอเธอเมื่อเธอเผลอแอ่นอเ้ามาหาผม
"พอเถอะนะะุอั"
"หึ พอหรอ?"
"ไ้สิ! พอรนี้นะ แ่ันะไป่อส่วนอื่นให้เธอเอ" ผมเอ็แทบลั้นัวเอไม่อยู่แล้ว อนนี้ลูายอผมมันยายัวให่ึ้นนับเป้าาเไปหม
"ไ้โปร อ๊อยยยยยย" ผมูบปาบาอเพื่อปิเสียประท้วน้อยๆอเธออย่าอใไม่ไหว
"อื้มมมมม ปาเธอหวานเหลือเินอััน"
"อย่าาาาา " เธอประท้วึ้นทันทีเมื่อผมลูบไล้ไปยัส่วนล่าอเธอ และำลัะถอมันออไปให้พ้นทา
"อ้าาออ" ผมสั่เธอ เมื่อเธอพยายามหนีบาัวเอไว้ทันทีเมื่อผมถอาเในสีมพูอเธอออ
"อ๊ะ ุอั" เธอร้อึ้นมือผมใ้นิ้วแหย่เ้าไปในร่ออเธอที่เริ่มมีน้ำหวานไหลเยิ้มออมา นานิ้วยัอนานี้ แล้วถ้าลูายอผมเ้าไปในร่ออเธอล่ะ...
"เธอรู้มั้ยอััน ยิ่เธอร้อเรียันเท่าไร ันยิ่มีอารม์มาึ้นเท่านั้น" ผมบอเธอ้วยเสียแหบพร่า เธอะรู้บ้ามั้ยนะว่าเสียหวานอเธอน่ะ มันเย้ายวนผมนาไหน
"อ๊ะ นบ้า" เธอว่าผมสินะ
"หึ!!"
"อ๊ะ ุอัอย่า่ะ" เธอร้อึ้นเมื่อผมใ้ั้นเิที่เหนือว่าหลอล่อเธอให้เลิบเลิ้มและอ่อนแรล ผม้มลไปใ้ลิ้นแะหยอล้อับน้อสาวอเธออยู่พัหนึ่ แล้วันเ้าันออในโพรน้ำหวานอย่าหลไหล อไม้ามอเธอมันสวยมา ผมไม่เยเห็นอผู้หินไหนะสวยามไ้นานี้ หรือแม้แ่นุี...
เธอูแลมันเป็นอย่าีสินะอััน
"หึ เยิ้มไปหมแล้วนี่ อยาเ็มที่แล้วสินะ" ผมพูึ้นอีรั้ และอาศัยัหวะที่เธอำลัเผลอ ถอเสื้ออผมออนหมเผยให้เห็นลูายอผมที่มีนาให่มาปราอยู่รหน้าเธอ
"ั้นเสียบล่ะนะ" ผมบอเธอพร้อมับยาเรียวทั้สอ้าอเธอมาพาไว้ที่บ่าอผม
" ไม่ ไม่.... " อัันระเถิบิ้นหนีสุแร
"ะไปไหน อยู่นิ่ๆ!!"
สวบบบบบบบ!!
"โอ๊ยยย เ็บ..อัเ็บ!! เอามันออไปนะ" เสียอัันรีร้ออย่าเ็บปว
ผมระแทน้อายอผมเ้าไปในร่าอเธอทันที น้อายอผมเ้าไปในร่าอเธอไ้เพียปลายหัว เสียออะไรบาอย่าาออาัน พร้อมับเลือสๆ ไหลออมาาร่อสาวิับแ่นายประานให้ผมไ้รู้ว่า...
พรหมรรย์!! ผู้หินนี้ไม่เยผ่านผู้ายมา่อน ผมเป็นผู้ายนแรอเธอั้นหรอ ผมหายเมาเป็นปลิทิ้ับวามริที่ไ้รู้รหน้า
"นี่...เธอ" ผมอุทานออมาอย่าอึ้ๆ
"ออไป เอาออไปาัวอัเี๋ยวนี้ อัเ็บ ไ้ยินมั้ยว่าอัเ็บ" ร่าบาส่ายัวไปมาเนื่อาวามเ็บที่ใลาร่อสาว แ่เธอไม่รู้เลยว่ายิ่เธอิ้นเท่าไรมัน็ยิ่ทำให้เธอเ็บปวึ้นเท่านั้น
"อย่าิ้น ยิ่เธอิ้นมันะยิ่เ็บ อยู่นิ่ๆ่อน!"
"เอามันออไป ไ้โปร ุอัเอาออไป" นัวเล็พูน้ำานอหน้า นผม้อ้มลไปูบับน้ำาเพื่อปลอบใเธออย่าลืมัว
"ไม่ไ้! เราถอยไม่ไ้แล้ว" พูบผม็ัฟันลูายอผมอีรึ่เ้าไปในร่อสาวนมิลำ
"รี๊"
อัันรีร้อ้วยวามเ็บปวอีรั้ น้ำาอเธอไหลอาบแ้มไม่ยอมหยุนผม้อูบแ้มนวลเพื่อับน้ำาให้เธออีรั้ ร่ออเธอบีบอวามเป็นายอผมนแทบลั่ วามรู้สึหลัไ้เปิิมันเป็นอย่านี้นี่เอ....
ผมอมยิ้มับัวเอ มันรู้สึีเป็นบ้าที่ไ้เป็นผู้ายนแรอเธอ...
ับ ับ ับ
เสียลูายอผมระแทับร่อฟิอเธออย่าหนัหน่วและรุนแร เพราะผมลั้นอารม์ิบอัวเอไม่ไหวอีแล้ว
"อ๊าาาาา อัร่อเธอฟิมา อื๊มมมม"
"ไม่้อลั้น ร้อออมา" ผมสั่เมื่อเห็นว่าเธอพยายามลั้นเสีย
เียบ.............
"ไ้ ั้นะแทนเธอราไม่หยุเอ" แล้วผม็อยลูายผมเ้าไปในร่ออเธอแรและเร็วึ้นว่าเิม
"เปลี่ยนท่า" ผมับเธอพลิัวนอนว่ำเป็นท่าหมา แล้วับมือเธอทั้สอ้ามาไว้้านหลั
ับ ับ ับ !!
"อ๊ะ อ๊ะ ุอั....."
"อ๊าาาาา มีเสียแล้วสินะ เสียวเว้ย อ๊าาาา"
เสียร้อรวราอเธอมันยิ่ระุ้นอารม์ผมมาึ้น
ผมับเธอเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ ามวามอารม์ปราถนาอผม ไม่ว่าท่าไหนร่ออเธอ็อรับลูายผมไ้เป็นอย่าี
"เสียวมั้ย" ผมระิบถาม้าหูอเธอ
"อ๊ะ อั อ๊ะ อ๊ะ อัไม่รู้่ะ อ๊าาา"
"ถ้าไม่รู้ ันะเอาเธอนว่าเธอะรู้" ผมระิบบอเธอ้วยเสียแหบพร่า
ความคิดเห็น