Basilisk แผนลวงยัยตัวแสบ - นิยาย Basilisk แผนลวงยัยตัวแสบ : Dek-D.com - Writer
×

    Basilisk แผนลวงยัยตัวแสบ

    หลังจากที่ชื่อของฉันหลุดจากตำแหน่ง'นางซิน'ขอโรงเรียนเพราะแพ้ยัยบ้าเนเบลล์ไปแค่สองคะแนน-_-ความซวยมากมายก็ตามติดจนฉันแทบจะบ้าล่าสุดฉันถูกประธานนักเรียนสั่งทำโทษให้ฉันตัวติด'บาซิลิกส์'แล้วยังมีคำสั่งย้ายฉันไปเป็นนักเรียกแลกเปลี่ยนของห้องโดยไม่มีกำหนดเพียงเพร

    ผู้เข้าชมรวม

    4,258

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    4.25K

    ความคิดเห็น


    29

    คนติดตาม


    122
    จำนวนตอน :  19 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  25 มิ.ย. 56 / 18:25 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                   
                      ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ
            เรื่องนี้เป็นเซตต่อจาก Somone รักหลอกๆของยัยจอมดื้อ
            หนึ่งคอมเม้น+หนึ่งโหวต=กำลังใจน่ะค่ะ

             ป.ล. ขอบคุณทุกคนที่ติดตามน่ะค่ะขอบคุณจริงๆ :)  (PP-Smile)
                            

                                                             บทนำ

               ปัง!ปัง!ปัง!

    "เอเธนส์!! เปิดประตูเดียวนี้น่ะ!!" วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันต้องมายืนเคาะห้องผู้ชายเหมือนผู้หญิงไม่มียางอาย แต่ฉันมีน่ะย่ะ!!  ที่ฉันต้องมายืนเคาะห้องนอนผู้ชายเหมือนคนบ้าแบบนี้เพราะไอ้บ้าที่นอนหลับอยู่ในห้องมันเป็นเพื่อนฉันนะสิแล้วอีกอย่างนี้ก็สายแล้วฉันจะไปโรงเรียน. ฮึ่ยยยยย!! ไอ้ผู้ชายเฮงซวย -_-

    "ไอ้บ้าเอเธนส์!! แกจะไม่ออกมาใช่ไหม!!" ฉันตะโกนถามอย่างเหลืออดนอกจากมันจะไม่ตอบแล้วฉันยังได้ยิน

    เสียงเหมือนบุคคลข้างไหนเหวี่ยงอะไรสักอย่างใส่ประตูที่ฉันยืนอยู่ด้านหลัง หน็อย!! กล้าเหวี่ยงของใส่ฉันหรอเจออีกดอกเป็นไง

    ปัง!ปัง!ปัง!

    ปัง!ปัง!ปัง

    ด้วยความโมโหปนความหมั่นไส้เล็กๆน้อยๆเลยทำให้ฉันเคาะสองเซตติดกันเหอะ! รู้จัก'แฟนนี่'น้อยไป

    "เปิดประตู!!!"ฉันยืนมองประตูที่นิ่งที่ไม่มีท่าทีว่าจะเปิดออกด้วยความแค้นไอ้บ้านี้มันจะลองของกับฉันใช่ไหม "ถ้านายไม่เปิดประตูออกมาฉันจะพังมันเข้าไปแล้วน่ะ!!"ฉันส่งเสียงเตือนครั้งสุดท้ายแต่มันก็เหมือนเดิม เงียบยังไงล่ะ -_-

    ปึก!

    ฉันเอาไหล่น้อยๆที่แสนบอบบางของฉันกระแทกเข้ากับบานประตูอย่างแรงแต่ประตูก็ไม่ขยับเขยื้อนแต่ พ่อกับแม่สอนเอาไว้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น ก็จัดไปสิ..

    ปึก!

    ฉันกระแทกไปอีกช็อตหนึ่งประตูยังไม่มีท่าทีว่าจะเปิดออกอีกเหมือนเดิมแต่ฉันว่ามีสิ่งหนึ่งที่เริ่มจะผิดปกติน่ะ ไหล่ของฉันเองแหละมันเริ่มปวกหนึบๆแล้วอ่า T-T  แต่ฉันจำว่าในหนังเวลาพระเอกจะพังประตูเข้าไปเค้าต้องวิ่งไปตั้งหลักไกลๆคิดได้ดั้งนั้นฉันก็วิ่งไปตั้งหลักตรงบันไดและมันก็ไกลจากห้องนอนไอ้บ้านั้นพอสมควร

    "เอาล่ะ..หายใจเข้าลึกๆ"ฉันให้กำลังใจตัวเองก่อนจะหลับหูหลับตาวิ่งชนประตู ว้ายยยยย!!

    แกรก!

    พลั่ก!

    เสียงเปิดประตูดังขึ้นก่อนที่ร่างของฉันจะพุ้งไปข้างหน้า พระเจ้า!!ประตูเปิดแล้วอย่างงั้นหรอเพราะฉันรู้สึกว่าฉันผ่านเข้ามาในห้องแล้วก็ล้มทับ...ทับ...อะไรเปียกๆว่ะ -_- ฉันลืมตาขึ้นอย่างช้าๆก็พบกับแผ่นอกเปลือยของผู้ชายที่มีหยดน้ำเล็กๆน้อยๆเต็มไปหมดและที่สำคัญที่ฉันนอนทับอกนั้นอยู่ T-T

    "นาย..." ฉันผละออกจากเค้าอย่างรวดเร็วก่อนจะยกขาขึ้นมากอดอย่างหวาดกลัว เอเธนส์ขมวดคิ้วมองหน้าฉันอย่างงุนงงก่อนจะยันตัวขึ้นแต่.."กรี๊ดดดดด!!นายนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผื่นเดียวน่ะระวังหน่อยสิ!!"

    "แฟนนี่"เอเธนส์ส่ายหัวอย่างเอือมๆ"บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเคาะห้องฉันแบบนี้ -_-"

    "ก็นายอยากตื่นสายเองทำไมล่ะย่ะ!!"ฉันถลึงตาใส่เค้าอย่างไม่สบอารมณ์เหตุผลงี่เง่าที่ฉันต้องมาเคาะห้องไอ้บ้านี้ทุกวันก็เพราะเราสองคนต้องไปโรงเรียนด้วยกัน -_- ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะไปกับมันหรอกน่ะแต่พ่อกับแม่ของฉันและเค้ายั่นขยอจนทั้งฉันและเค้าต้องยอมตกลงเพราะทนลูกตื้อของพ่อแม่ไม่ไหว

    "ฉันตื่นแล้วน่า-_-"พูดจบเอเธนส์ก็เดินหายเข้าไปในห้องแต่ตัว ฉันมองตามเค้าไปจนลับตาก่อนจะยืนขึ้นบ้าง ความจริงแล้วฉันกับเอเธนส์เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กน่ะนะเพราะบ้านของเราอยู่ใกล้กันพ่อกับแม่เป็นเพื่อนกันเลยส่งผลให้ฉันต้องเรียนที่เดียวกันกับมันแล้วยังอยู่ห้องเดียวกันอีก -_- ชีวิตฉันเหมือนแขวนอยู่บนเส้นด้ายยังไงก็ไม่รู้ T-T

    "ไปกันเถอะ"เอเธนส์เดินออกมาจากห้องแต่งตัวพร้อมกับควงกุญแจรถในมือหมุนเล่นอย่างสบายอารมณ์

    "อารมณ์ดีจังเลยน่ะเพค่ะ"ฉันเบ้ปากให้เอเธนส์ก่อนจะเดินตามเค้าไป ตอนนี้บ้านของเค้าไม่มีคนอยู่เพราะเป็นช่วงท่องเที่ยวเหล่าบันดาขาเที่ยวทั้งหลายต่างตะเวรเที่ยวรอบๆโลกแน่นอนว่าพ่อกับแม่ของฉันก็ไปกับเค้าด้วย -_-

    "เอเธนส์ฉันมีความรู้สึกว่าพักนี้มันแปลกๆน่ะ -_-" ฉันหันหน้าไปถามเอเธนส์ที่กำลังขับรถด้วยอาการ

    สุดแสนจะปรีดา -_-

    "แปลก?"เอเธนส์ทวนคำอย่างงๆ"ฉันว่ามันก็ปกติน่ะตอนเช้าเธอมาเคาะห้องปลุกฉันเหมือนคนบ้าแล้วก็ปิดท้ายด้วยการพังประตูห้องฉัน -_-"

    "ฉันมะ..."

    "อ่อ แล้วก็มีอีกอย่างคือเธอพังประตูไม่สำเร็จ -_-" เอเธนส์ส่ายหัวอย่างเอือมๆ

    "ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น!!"ฉันหันไปค้อนให้เอเธนส์อย่างไม่สบอารมณ์"ฉันว่าพ่อกับแม่ต้องคิดจะจับคู่เราแน้เลย"

    "ความรู้สึกช้าไปน่ะ -_-"

    "นายก็รู้สึกใช่ไหม"ฉันเอื้อมมือไปเขย่าแขนเค้าเบาๆแต่อีตาบ้านี้มันก็ไร้มารยาทมากพอที่จะปักมือของฉันออก -_-

    "มันเป็นความคิดของผู้ใหญ่ทำใจเสียเถอะละ..."

    "ไม่!!"ฉันสวนกลับทันทีโดยที่ไม่รอให้เค้าพูดจบ เหอะ! ถ้าให้ฉันเป็นแฟนกับหมอนี้ฉันขอโสดนอนอยู่บนคานดีกว่า

    "แล้วองค์หญิงจะทำยังไงต่อไปหรือพะยะค่ะถ้าจะให้กระหม่อมหนีออกจากบ้านกระหม่อมขอผ่าน -_-"

    "นาย!!"ฉันชี้หน้าเค้าอย่างหมดความอดทนชอบนักน่ะกระแหนะกระแหนคนอื่นเค้าน่ะ!!"ฉันมีวิธีของฉันก็แล้วกันน่ะ!!:("

    "อะไรของเธอ -_-"

    "เหอะ!" ฉันกอดอกมองหน้าเค้านิ่งๆก่อนจะสะบัดหน้าหนี"ฉันไม่บอกนายหรอก"

    "เดียวเธอก็บอก"เอเธนส์หันมายิ้มบางๆให้ฉัน

    "ฝันเหอะ!!"

    "แฟนนี่"เอเธนส์เอื้อมมือมาเขย่าแขนฉันเบาๆแต่ฉันก็ปัดทิ้งเหมือนที่ไอ้บ้านี้มันปัดมือฉันออกแบบเมื่อกี้

    "เชอะ!!"ฉันหันไปมองหน้าเอเธนส์ก่อนจะสะบัดหนี

    "เชอะกว่า แบร่ๆ :p" พูดจบเอเธนส์ก็ลงจากรถไปโดยไม่สนใจฉัน

    "ไอ้เลว!"ฉันพูดขึ้นหลังจากรถจากรถเรียบร้อยเอเธนส์ส่ายหัวไปมาก่อนจะเดินออกไป"เชอะๆๆๆๆ -_-+"

    ฉันเบ้ปากไหล่หลังเค้าไปแต่สุดท้ายฉันก็ต้องเดินคอตกตามไอ้บ้านี้เหมือนเคย เฮ้อออ T-T ทำไมชีวิตแฟนนี่ผู้น่ารักอย่างฉันต้องมาเดินตามไอ้บ้านี้ด้วย แง้ๆๆอยากร้องไห้เฟ้ย :(

    "แฮ่ :p"

    "กรี๊ดดดดด"ฉันหลับหูหลับตาวิ่งไปกอดแขนเอเธนส์อัตโนมัติเพราะมันมีไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้กระโดดพรวดพราดมาหาฉัน -_-

    "เมื่อไหล่แกจะเลิกเล่นแบบนี้เสียที-_-"เสียงเอเธนส์ดังขึ้นพร้อมกับฉันที่เงยหน้าขึ้นมามอง

    "นาย!!"ฉันชี้หน้าอย่างอาฆาตเมื่อเห็นว่าไอ้บ้าที่ทำให้ฉันตกใจมันคือไอ้บ้าโซลเพื่อนสนิทของเอเธนส์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเค้าถูกเสนอชื่อในตำแหน่ง'ไวเวิร์ด' ตำแหน่งนี้จะเป็นของผู้ชายที่เย็นชาสุขุมของโรงเรียนน่ะฉันว่าเวลเบอร์ลินนี้ชอบตั้งระบบอะไรแปลกๆมีทั้งปริ๊นซ์ผู้ชายที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนซึ่งชื่อของเอเธนส์ถูกเสนอด้วยแต่หมอนี้จะออกแนวดิบๆเถื่อนๆน่ะนักเรียนส่วนมากเลยเทคะแนนให้นายบีฟอร์หนุ่มหล่อเจ้าสำอางห้องสามแล้วก็จะมีตำแหน่งนางซิน พูดถึงตำแหน่งนี้ฉันละแค้นไม่อยากจะอวดหรอกน่ะแต่อวดหน่อยก็ดี ^^ ชื่อของฉันเคยถูกเสนอไปน่ะแต่ก็แพ้ยัยเนเบลล์อะไรนั้นแค่สองคะแนนเพราะวันนั้นมีเด็กรุ่นน้องถูกลักพาตัวและที่สำคัญยัยสองคนนั้นเป็นฐานแฟนคลับฉันเลย เชื่อเถอะว่าถ้ายัยสองสาวนั้นไม่หายตัวไปเสียก่อนคนที่เป็นนางซินก็คงเป็นฉันผู้นี้โดยไม่ต้องสงสัย

    "ฮ่าๆๆๆ แฟนแกขี้ตกใจทำไมล่ะ" โซลพูดยิ้มๆ

    "ฉันไม่ใช้แฟนเค้า"ฉันจิกเล็บลงที่ไหล่เอเธนส์ก่อนจะหันไปจองหน้าโซลอย่างเอาเรื่อง

    "เหรอออ~"โซลลากเสียงกวนประสาทพร้อมกับดึงเอเธนส์ไปยืนอยู่ข้างเค้า หน็อย!!กล้าเกินไปแล้วน่ะ

    "ไอัโชค!!!"ฉันกระชากแขนเอเธนส์ด้วยความโมโหทำใหัเอเธนส์เชมาใกล้จนจมูกฝั่งลงบนแก้มของฉันแต่วินาทีนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเพราะคนที่ฉันสนคือไอ้บ้าโซลงี่เง่าบ้าบอคอแตกนี้

    "ฉันชื่อโซล-_-"เค้ายกมือขึ้นมากุมขมับอย่างเครียดๆ"แล้วไอ้ชื่อโชคอะไรของเธอเนี้ยไปเอามาจากไหน -_-"

    "ฉันคิดเองเพราะฉันฉลาดและสวยจบป่ะ!!" ฉันยักคิ้วกวนประสาทให้เค้า

    "ฉันพูดอะไรผิดไปว่ะพวกเธอสองคนเป็นแฟนกันจริงๆนี้หน่าขนาดเมื่อกี้ไอ้เอเธนส์มันหอมแก้มเธอ เธอ

    ยังไม่ว่าอะไรมันเลยพะ.."

    พลัก!

    ฉันปล่อยหมัดลงบนหน้าของโซลด้วยความเดือดดาลทำให้เค้าล้มลงไปกองกับพื้น เหอะ!  ฉันน่ะยูโดสายดำเลยแหละ

    "ต่อยเลยหรอ"โซลยกมือขึ้นมาจับปากบริเวณที่หมัดฉันกระแทก"เถื่อนว่ะ!!"

    "เอาอีกทีไหมล่ะ"ฉันยกหมัดขึ้นเตรียมจะซัดลงไปอีกทีแต่ก็ถูกเอเธนส์ยึดไว้เสียก่อนฉันมองหน้าเค้าสลับกับโซลก่อนจะสะบัดมือเค้าออกแล้วหันไปชี้หน้าโซล"ฉันไม่มีวันคิดอะไรกับเอเธนส์เพราะเค้าเป็นเพื่อนของฉัน ฉันไม่เคยคิดจะชอบเพื่อนของตัวเองจำเอาไว้!!!"พูดจบฉันก็เดินออกมาอย่างหัวเสียโทรมานจริงๆโว้ย

    ปึก!

    "โอ๊ยยย!!!"ฉันร้องโวกเวกโวยวายเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกบริเวณต้นแขนเมื่อฉันหันไปมองก็เกิดอาการจะเป็นลมกลางคันเพราะฉันชน.."บาซิลิสก์"

     ฉันมองหน้าใสๆของเค้าด้วยความตะลึง โอ้พระเจ้า!!เค้าชั่งเป็นผู้ชายที่หน้าหวาน...เหมือนตุ๊ดมากๆเลย -_-

    "-_-" เค้าขมวดคิ้วมองหน้าฉันอย่างไม่ชอบใจก่อนจะส่ายหน้าไปมา เหอะ!! ฉันก็หงุดหงิดไม่แพ้นายเหมือกันแหละย่ะ

    "ไม่คิดจะขอโทษเลยหรอ -_-"ฉันหันไปค้อนเค้าเพื่อแสดงความไม่พอใจอย่างมากๆ

    "ขอโทษบ้าอะไรเธอต่างหากที่ต้องขอโทษฉัน"เค้าส่ายหัวไปมาก่อนจะเงยหน้ามามองฉัน"เธอเดินชนฉัน-_-"

    "เหอะ!"ฉันเค้นหัวเราะอย่างหงุดหงิด ไอ้บ้านี้คือนายฟีเอลที่อยู่ห้องสามหรือบาซิลิสก์ของโรงเรียน บาซิลิสก์ก็เป็นหนึ่งในตำแหน่งที่โรงเรียนตั้งไว้ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งของผู้ชายที่มีดวงตาต้องห้ามประมาณว่าหากสบตาจะทำให้ตกหรุมรักอะไรเทือกๆนั้นน่ะแหละแต่เว้นฉันไว้คนหนึ่งเถอะฉันว่าหมอนี้ดูตุ๊ดๆน่ะบางทีเค้าอาจจะเป็นคู่ขากับปริ๊นซ์

    ของโรงเรียนก็ได้

    "เลิกนินทาฉันเสียที-_-"

    "ห๊ะ!!"ฉันแกล้งทำเสียงสูงกลบเกลื่อน"นายเป็นถึงบาซิลิสก์นิใครจะกล้าJ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น