ในกรงพยัคฆ์

                                           หยางหมิง

          มาเฟียอย่างเขาน่ะหรือจะรักใครเป็น  เขามันคนไร้หัวใจฆ่าคนเป็นผักปลา                          ราวกับชีวิตคนพวกนี้ไม่มีค่า  หยางหมิงผู้นับถือความเงียบเป็นชีวิตจิตใจทุกอย่างในองค์กรเป็นความลับหากเรื่องหลุดไปถึงคนนอก...โทษคือความตายสถานเดียว  กล้าได้กล้าเสีย  ตรงไปตรงมาและไม่ยอมคน  สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือความรัก...เพราะมันจะทำให้เขามีจุดอ่อนซึ่งคนอย่างเขาไม่ต้องการ 

  

ไอรา

       "ลูกช่วยทำให้นายน้อยกลับมามีหัวใจอีกครั้งได้ไหม  มีแค่ลูกคนเดียวเท่านั้นที่จะแทรกเข้าไปในหัวใจที่มืดบอดของเขาได้" นี่คือคำขอร้องสุดท้ายก่อนที่พ่อของเธอจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ  เธออยากจะให้คำพูดนัั้นเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน  แต่ความจริงแล้วเธอก็ไม่สามารถทำให้พ่อผิดหวังในตัวเธอได้เช่นกัน...ว่าแต่ชื่อ เขาแปลว่า  'แสงตะวันอันสดใส'  ไม่ใช่หรือเหตุใดชีวิตจึงดูมืดมนไม่เข้ากับชื่อเอาเสียเลย