สุนทรีย์แห่งอารมณ์
ตอนที่ 10 : คือไฟรัก
...คือไฟรัก...
ไม่อาจมองเห็นสิ่งใด ยามรักบังใจ
หลงไหลหน้ามืดตามัว
ไม่มีความผิด หรือชั่ว ดวงตามืดสลัว
เพียงกลัวความรักจางหาย
เจ็บช้ำ ระกำใจกาย ความเลว เสมือนไฟ
ถึงไหม้ ก็พร้อมยอมพลี
ทรมาน ถึงวายชีวี ก็มิหน่ายหนี
สิ่งนี้นี่แหละ ความรัก
เจ็บช้ำ ระกำใจกาย ความเลว เสมือนไฟ
ถึงไหม้ ก็พร้อมยอมพลี
ทรมาน ถึงวายชีวี ก็มิหน่ายหนี
สิ่งนี้นี่แหละ ความรัก
...วอนฟ้าฝากดาว...
มองฟ้าแล้ว คิดถึง คนไกล
ที่สถิต อยู่กลางใจ คนเหงา
ฝนเพิ่งสร่างร้างไป...ชั่วครู่...นี้นา
แต่หมอกหนาวแสนหนา...ขวางกั้น...ทางจันทร์
วอนดวงดาว พร่างพราว บนนภา
ผ่านเส้นสายดารา สรวงสวรรค์
ฝากร้อยความคิดถึง...ออดอ้อน...รำพัน
ถึงคนหนึ่งคนนั้น...รักมั่น...มิเสื่อมคลาย
มองฟ้าแล้ว คิดถึง คนไกล
ที่สถิต อยู่กลางใจ คนเหงา
ฝนเพิ่งสร่างร้างไป...ชั่วครู่...นี้นา
แต่หมอกหนาวแสนหนา...ขวางกั้น...ทางจันทร์
วอนดวงดาว พร่างพราว บนนภา
ผ่านเส้นสายดารา สรวงสวรรค์
ฝากร้อยความคิดถึง...ออดอ้อน...รำพัน
ถึงคนหนึ่งคนนั้น...รักมั่น...มิเสื่อมคลาย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
#แต่งตอนไปโรงเรียนอ่านะ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2557 / 17:16
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2557 / 17:21