ศึกมนุษย์กลายพันธุ์ [E-Book]

ลำดับตอนที่ #3 : เอสเปอร์ กับ เดอะแฟลช

สองหนุ่มปิดประตูลงช้าๆ  ก่อนก้าวสู่ความพิศวงในม่านหมอก...

"ไปที่รถเบนซ์ ช่วยเด็กก่อน" กฤษณ์พูด แล้วยื่นสองมือออก ส่งคลื่นพลังจิตขับไล่หมอกควันหนาทึบ เพื่อเปิดทางสว่างหน้าปั๊มน้ำมันร้างที่รถแม่เด็กจอดอยู่ ณัฎฐ์วาร์ปทีเดียวถึงจุดหมาย "หวัดดี หนูน้อย..." เด็กชายอ้วนจ้ำม่ำนั่งหลับสนิทบนเบาะหน้า เขาปลดล็อคประตู อุ้มเด็กออกมาอย่างระมัดระวัง

...ฟิ้ววว... ลมแรงพัดเข้ามา เมื่อเดอะแฟลชพุ่งผ่านประตู ประคองเด็กสู่อ้อมอกแม่ "ณัฎฐ์...!" เสียงร้องของเพื่อน ทำให้เขารีบวาร์ปกลับไป

"กฤษณ์!" ภาพเบื้องหน้าชวนตระหนก หมอกสลาย เผยให้เห็นอสุรกายจากนรก หมึกยักษ์ตัวเท่าจานดาวเทียม พร้อมหนวดยาวเฟื้อยแปดเส้น กำลังปัดกวาดทุกสิ่งรอบๆ ตัว สามเส้นรัดร่างมนุษย์อยู่ อีกเส้นรัดร่างเพื่อนเขาขึ้นสู่อากาศ ในสภาพหัวห้อยต่องแต่ง กฤษณ์ไม่ทันตั้งตัว หนวดมันทั้งใหญ่ ทรงพลัง และรวดเร็ว ตวัดรัดขาเขาก่อนจะทันเห็น สัญชาตญาณสั่งให้ใช้พลังจิตเคลื่อนย้ายสิ่งของซัดใส่หน้ามัน แต่หัวมันใหญ่ทนทาน ไม่สะท้านสะเทือน เขาพลาดหลายครั้ง โจมตีจุดสำคัญไม่ได้ เพราะร่างกายถูกเหวี่ยงไปมา

"ณัฎฐ์ มีด!" กฤษณ์ร้องเตือน ณัฎฐ์หันไปเห็นบนพื้น กริช...อันเป็นอาวุธประจำตัวของเพื่อนตกอยู่ มันหล่นตอนเขาถูกเหวี่ยงขึ้น กฤษณ์พยายามดูดมันกลับมา แต่เล็งไม่ตรงเป้า "รับ!" ณัฎฐ์เลยเตะขึ้นไปให้ หนวดหมึกซัดร่างเขาไปกระแทกผนังตึก กฤษณ์จุก แต่ยังควบคุมกริชได้ พลิกมือนิดเดียว ใบมีดอันแหลมคมพุ่งมาฟันฉับหนวดหมึก ปล่อยร่างเขาตกพื้นเป็นอิสระ

"ถอยออกมา!" หน่วยเนปจูน (กองกำลังติดอาวุธหนัก) มาแล้ว พร้อมรถถังพ่วงระเบิดอาร์พีจี 

"ไม่ อย่ายิง เดี๋ยวถูกคน..." ณัฎฐ์ร้อง ก่อนจะใช้ความเร็วเหนือแสงวิ่งวนรอบตัวอสุรกาย กฤษณ์รู้ดีว่าเพื่อนจะทำอะไร เขายื่นมือดูดกริชบนพื้นขึ้นมา ก้าวถอยหลัง บังคับมีดสั้นกลางอากาศไปชำแหละหนวดที่รัดร่างคนอยู่ มีดเล็กแต่คมกริบและจ้วงแทงซ้ำๆ "........วี๊ดดดดดด......" เสียงหวีดร้องด้วยความเจ็บปวดของหมึกยักษ์ ก่อนจะปล่อยร่างเหยื่ออีกรายลง

เมื่อความเร็วต่อเนื่องจนได้ที่ เกิดเป็นหลุมพายุขนาดใหญ่ กักอสูรร้ายอยู่ตรงกลาง สร้างแรงเฉื่อย หยุดให้มันเคลื่อนไหวไม่ได้ชั่วขณะ เมื่อหนวดสูญเสียพลังจึงคลายออก ร่างของเหยื่อตกลงมา ณัฎฐ์รับร่างสองคนที่เหลือ พาวาร์ปออกจากบริเวณ "ยิง!" โดยไม่ต้องบอกกล่าว หน่วยเนปรู้สถานการณ์ สั่งอาวุธหนักโจมตีทันที "ตูมม...!!"

"รุ่นพี่ สุดยอดเลยฮะ..." "เมื่อวานแจ๋วมาก..." "ซุปเปอร์เดอะแฟลช..."

ระหว่างเดินไปเข้าห้องเรียน เสียงชื่นชมจากเพื่อนและรุ่นน้อง ดังระงมตลอดทาง วีรกรรมกับสัตว์ประหลาดเมื่อวานนั้น กลายเป็นที่โจษจันไปทั้งโรงเรียน ณัฎฐ์ยิ้มรับด้วยไมตรี เขาก็ภูมิใจ ไม่ใช่แค่การช่วยเหลือชาวบ้าน การสร้างพายุจากพลังแฟลช เป็นสิ่งที่เขาทำได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน มันทรงอานุภาพ และข่าวดี คือ เจ้าหน้าที่ห้องแล็บ บอกว่า พลังเขาเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งจุดแล้ว!

ด้านวิชาการ เขายอมรับอ่อนหัดกว่ากฤษณ์ เพื่อนรักนั่งจดเล็คเชอร์วิชาเคมี - ฟิสิกส์หน้าตาเฉย ส่วนเขานั่งเท้าคาง บางจังหวะอยากจะหลับ โรงเรียนพันธุ์ S เหมือนสถาบันการศึกษาของมนุษย์ทั่วไป ศาสตร์พื้นฐาน และภาคบังคับ มีการเลื่อนชั้น ตกชั้น กำหนดเป็นเทอม สิ้นสุดเมื่ออายุยี่สิบปีบริบูรณ์

ปัจจุบัน มีโรงเรียนมิวแทนด์ 90 แห่งทั่วโลก แรงกิ้งยกที่นี่เบอร์ 1 วัดจากระดับพลัง 6 ผู้เล่นในทีม คำนวณกับประสิทธิภาพในแต่ละภารกิจ ทุกปี จะมีการ "สอบคัดเลือก" เพื่อเอาแค่ 9 โรงเรียน ร่วม "บู๊" มหกรรมศึกมิวแทนด์เกม

ขณะที่ณัฎฐ์กำลังนั่งเหม่อ มองออกไปนอกหน้าต่าง ชายคนหนึ่งที่นั่งข้างหลังสุดของห้อง ส่งสายตาอำมหิตจ้องมองแผ่นหลังเขา... มือขวาที่กำแน่นคลายออก กระดาษที่พับเป็นสามเหลี่ยมลอยขึ้นช้าๆ บินข้ามไหล่เพื่อนสี่คนไปตกบนโต๊ะเบื้องหน้าณัฎฐ์ ณัฎฐ์หันขวับไปมอง ก่อนหยิบมาเปิดอ่าน...

...เจอกัน คืนนี้ โกดังหลังโรงเรียน...  

"นัดฉันมา มีอะไรเหรอ" คืนนั้น หลังโรงเรียนปิด ไม่มีใครอยู่แล้ว ณัฎฐ์มาที่โกดังร้าง ตามการนัดหมายของเขา เพื่อน...ผู้ไม่เคยถูกชะตา

"เมื่อวาน โค้ชเรียกฉันมาทดสอบในห้องปฏิบัติการสมมุติ ฉันได้คะแนนเต็ม โค้ชบอกว่า ฉันมีโอกาสเข้าทีมอินทรีดำ ถ้าฉันสามารถเอาชนะตัวจริงได้"

พิชญ์ นักเรียนคลาส S เพื่อนร่วมห้องผู้ทะเยอทะยาน ตัวสำรองอันดับหนึ่งของทีมอินทรีดำ นั่งห้อยขาอยู่บนขื่อ ประกาศจุดมุ่งหมาย

"ก็เลย... จะดวลกับฉันงั้นเหรอ"

"ใช่!" มันกระโดดลงมา ก้าวฉับๆ มาเผชิญหน้า "ผ่านนายได้ ก็เข้าทีมได้"

"นายพลัง 5 อย่าง ส่วนฉันพลังเดียว ต้องแข่งแบบไหนถึงยุติธรรมล่ะ" 

ณัฎฐ์เอ่ยเรียบๆ นิ่งและสุขุม เขาไม่มีแรงกระหายเหมือนคนตรงหน้า แต่ยามนี้... ถอยไม่ได้แล้ว พิชญ์เห็นเขาเป็นคู่ปรับมาตลอด ยิ่งหนี มันก็ยิ่งไล่ 

"ฉันจะใช้พลังของนาย เอาชนะนาย" พิชญ์ถอดแจ็คเก็ตเหวี่ยงทิ้ง เขาพร้อมสำหรับการต่อสู้ หัวหน้าทีมอินทรีดำลอบถอนใจ ...ศึกนี้ ยังไงก็หนีไม่พ้น

...ฟิ้ววว...ฟิ้ววว... สองฝ่ายต่อสู้กันในพื้นที่แคบ ภายในโกดังร้าง เต็มไปด้วยอุปกรณ์ถางหญ้าและกองฟาง ความเร็วของณัฎฐ์ถูกซึมซับโดยคนที่มีพลังมหัศจรรย์อย่างพิชญ์... พลังที่น่าอิจฉาที่สุดในโลก เขาสามารถก๊อปปี้พลังของมิวแทนด์คนอื่นมาใช้ เพียงแค่มองเห็น มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จาก 1 อย่าง 2 อย่าง... จนถึงตอนนี้ ด้วยการพัฒนาตัวเองบวกพรสวรรค์ เขาสามารถกักเก็บพลังในตัวได้ถึง 5 อย่าง ใช้ออกพร้อมกันได้ แต่ก็มีข้อจำกัดที่ตัวเขาไม่ชอบมากเช่นกัน พลังนั้นอยู่ได้เพียง 1 ชั่วโมง เมื่อหมดเวลาแล้ว หากไม่ซึมซับพลังใหม่ เขาจะกลายเป็นคนธรรมดาทันที เงื่อนไขทางเวลานี้ เป็นสิ่งเดียวที่เขาเอาชนะไม่ได้ แม้จะเร่งขีดความสามารถของตัวเองอย่างหนักแค่ไหน

ในโรงเรียนไม่มีใครชอบเขา นอกจากถูกมองว่าเป็นพวกหัวขโมย(พลัง)แล้ว นิสัยของพิชญ์ยังเข้ากับคนอื่นไม่ได้ เขาโดดเดี่ยว... เย็นชา... และเลือดเย็น ทีมอินทรีดำ และตำแหน่ง "ซุปเปอร์ฮีโร่" เท่านั้น คือ เป้าหมายของชีวิต!

109xgc