คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ความรักต้องมาพร้อมกับความเข้าใจ
""ุิสาุแ้ไปทุแผน้วยนะรับว่าผมะประุมารายวันนี้ใน่วบ่าย
ให้ทุแผนเรียมัวให้พร้อม""
ธามสั่ิสาเลาสาวที่วันนี้มาทำานแทนื่อหมิ้วยน้ำเสียสุภาพอย่าเป็นารเป็นาน
โยมีเฮเรนนั่าไว้ห้ามอธามสั่านเลาสาวสวยออเาอย่าับผิว่าเาะแอบทำเ้าู้ับเลาสาวนใหม่อเาไหม
เพราะนับแ่วันที่เฮเรนเห็นธามไปับเนราราวันนั้น
เฮเรน็รู้สึหึหวธามึ้นมาอย่าไม่เยเป็นมา่อน เพราะที่เมื่อ่อนที่เฮเรนไม่เยหึหวธามับผู้หินไหนเลยนั้น
เพราะเธอเื่อและมั่นใในัวเอมาโยลอว่าธามนั้นรัและหลเธอมาและเาไม่ล้ามีใรหรือนอใเธอแน่
ๆ
แ่พอเธอไ้เห็นธามเอาอเอาใเนรารา่อหน้าเธอโยที่เานั้นไม่ิะแเธอเลยในวันนั้น
มันเลยทำให้เฮเรนลัวว่าธามะหมรัเธอและไปมีนอื่นึ้นมาริ ๆหาเธอปล่อยและไม่สนใเาเ่นที่ผ่านมา
ันั้นนับั้แ่วันที่เฮเรนเห็นเนราราับธามอยู่้วยันเฮเรนนั้น็ไม่เยไปทำานหรือไปไหนให้ห่าาธามเลยเพราะไม่ว่าธามะไปไหน
เธอ็ะไปับเาและไปนั่เฝ้าเาเ่นวันนี้ทุวัน
โยที่ธามนั้น็ไม่ไ้ว่าอะไรเธอ
เฮเรนึเลือที่ะไปับเาทุที่แม้ธามะทำัวเยาับเธอ เฮเรน็เลือที่ะทำัวปิับเา
แ่เธอ็ไม่ล้าเอาแ่ใับเาเ่นเยเพราะเธอลัวว่าธามะไม่ให้เธอไปไหนมาไหน้วย
""่ะุธาม"
ิสาเลาสาวสวยอธามอบรับำสั่อธามออมาเสียหวานนเฮเรน้อมอหน้าธาม้วยสายาุ
ๆ เพราะวามหึหวเมื่อเธอเห็นธามยิ้มให้เลาสาวอเา
""สวยีนะะ""
เมื่อิสาเินออไปาห้อทำานอธามแล้ว
เฮเรน็พูาประประันธามออมาอย่าอไม่ไ้เมื่อเธอเห็นธามยิ้มให้เลาอเา
โยที่เานั้นไม่เยิะยิ้มให้เธอเลยสัรั้นับั้แ่เธอลับมาอยู่ับเา
""รับ""
ธามอบเฮเรนสั้นๆพร้อมับสายหน้าน้อย
ๆแล้ว้มหน้าลไปสนใเอสารที่ออยู่รหน้าเาแทนารพูุยับเฮเรน
""ันะลับบ้าน""
เฮเรนพูออมาอย่าเอาแ่ใและเริ่มะทนไม่ไหวเมื่อเธอเห็นธามส่ายหน้าราวับรำาเธอแล้ว้มหน้าลทำาน่อโยไม่ิะพูาอะไรับเธอให้รู้เรื่อ
มันเลยทำให้นิสัยุหนูลูสาวมาเฟียให่แห่อิาลีเริ่มะทำานทันที
เมื่อเธอไ้แ่้อธามและเอาใธามสาระพัแ่ธาม็ยัมีท่าทาเยาับเธออยู่เ่นเย
""ผม้อประุม่วบ่าย"”
ธามที่เห็นท่าทาและำพูที่แสนเอาแ่ใอเฮเรนเา็มอหน้าสวยๆอเฮเรนแล้วพูออมา้วยน้ำเสียราบเรียบ
""ธาม""
เฮเรนเรียธามออมาอย่าน้อยใพร้อมับหยิบระเป๋าสะพาย้าที่เธอวาอยู่้าๆึ้นมาล้อไหล่แล้วลุึ้นาโฟาที่เธอนั่อยู่เพราะวามน้อยใในัวธาม
เมื่อเธอเห็นธามพูเสร็เา็้มหน้า้มาลไปสนใานที่ออยู่บนโ๊ะทำานอเาแทนที่ะนใเธอ
“"ะไปไหนหรือรับเฮเรน""
เมื่อธามเห็นเฮเรนลุึ้นยืนแล้ว้าวับ
ๆ เินรไปยัประูห้อทำาน
ธามึเยหน้าึ้นาเอสารแล้วเอ่ยถามเฮเรนออมาอย่าอย่าอไม่ไ้เพราะเาลัวว่าเฮเรนะโรธเาแล้วไปาเาอย่าที่เธอเยทำ
""ันะลับบ้าน
และะไม่มายุ่วุ่นวายอะไรับุอี ุอยายุ่ับใร เอาับใร็เิเลย""
เฮเรนพูับธามออมา้วยน้ำเสียสั่นเรือเพราะวามน้อยใในัวธามที่ไม่สนใเธอ
""ถ้าั้นะมีารานาแบบมาเปิัวรถ ผม็ยุ่ับพวเธอไ้สินะรับเฮเรน""
ธามลุาเ้าอี้ทำานแล้วเินไปหาเฮเรนแล้วแล้ยื่นใบหน้าอันหลอเหล่าอเาเ้าไปพูใล้ๆริมฝีปาสีมพูอ่อนอเฮเรนแล้วพูวนอารม์เฮเรนเล่นอย่า้อาระเห็นเฮเรนโมโห
เพราะไม่บ่อยนัที่เาะไ้เห็นนมั่นใในัวเอสูอย่าเฮเรนะโรธเพราะหึหวเา
""อยาะไปเอาใร็ไปเอาเลย"”
เฮเรนที่ไ้ยินำพูอธามเธอแทบอยาะใ้เล็บยาวอันแหลมมอเธอวนใบหน้าหล่อๆอธามนั
แ่เธอ็ไม่ล้าทำเพราะเธอลัวเาโรธ
เฮเรนึไ้แ่พูับธามออมา้วยน้ำเสียห้วน ๆ
""พูไม่น่ารัเลยนะรับเฮเรน"”
ธามที่เห็นน้ำาลอเบ้าเพราะวามน้อยใเาอ
เฮเรนเาึยื่นมือหนาทั้สอ้าอเาึเฮเรนเ้ามาโอบอ
แล้วพูับเธอออมาอย่ายอมแพ้่อวามรู้สึอัวเอ
""ปล่อยันนะ ""
เฮเรนที่เห็นธามึเธอเ้าไปอเธอ็พูับธามออมาอย่าไม่พอใที่เาทำเหมือนับบหัวแล้วมาลูบหลัเธอ
""ุอยาให้ผมปล่อยุริ
ๆหรือรับเฮเรน""
ธามที่ไ้ยินเฮเรนบอให้เาปล่อยเธอ
เา็้อนอุ้มเฮเรนราวับเธอเป็นเ็ทารแล้ว้มหน้าลไปถามเธอ้วยน้ำเสียริั
ส่วนเฮเรนที่ไ้ยินำถามาธามเธอ็ไ้แ่หลบาธามแล้วหันหน้าไปยัอแร่ที่มีเสื้อสูทสีำทับเสื้อเิ้สีาวาราาแพปปิล้ามเนื้ออเาไว้อย่าไม่ล้าพูอะไรออมา
และเมื่อธามเห็นว่าเฮเรนไม่พูอะไรออมาธามึอุ้มเฮเรนไปนั่ลบนโฟาัวให่ที่เฮเรนนั่เมื่อสัรู่โยที่ให้เฮเรนนั่บนัหนาอเา
“”ุอยาให้ันไปาุมานัไม่ใ่หรือะธาม””
แล้วเวลา่อมาเฮเรน็พูพร้อมับปล่อยน้ำาแห่วามน้อยใให้ไหลอาบแ้มออมา
“”ถ้าผมอยาใหุ้ไปริ
ๆ ผมะยัอยู่ับุแบบนี้หรือรับเฮเรน””
ธามที่เห็นน้ำาอเฮเรนเ้าเา็พูับเฮเรนออมา้วยน้ำเสียอ่อนโยนแล้วใ้หัวแม่มืออเาเ็น้ำาให้เฮเรนอย่าทะนุถนอมเ่นที่ผ่านมา
""แล้วมาอทำไม
ุรัเียันไม่ใ่หรือ""
เฮเรนที่เห็นท่าทาเอาใเธออธามเฮเรน็พูออมา้วยน้ำาลอเบ้า
""อยาอ""
ธามที่ไ้ยินำถามอนี้น้อยใที่ถามเาออมา้วยน้ำเสียอันสั่นเรือเา็พูออมา้วยน้ำเสียอ่อนโยนพร้อมับใ้มือหนาอเาลูบไล้เส้นผมสลวยอเฮเรนที่ัเป็นลอนามเล่นอย่าทะนุถนอม
เมื่อเาิและัสินใแล้วว่าวันนี้เาะพูเรื่ออเาับเธอให้รู้เรื่อแทนารอนันเ็
ๆแบบนี้
""หึ ""
ปาบาสวยที่แ่แ้ม้วยลิปสิสีมพูอ่อนทำเสียในลำออย่าัใในำพูและท่าทาอธามที่อยู่ ๆ ธาม็มาพูีๆับเธอแถมยัมาอเธอทั้ที่หลายวันที่ผ่านมา เานั้นไม่เยิะเ้าใล้เธอเลย้วย้ำไป
และแม้เฮเรนะไม่พอใในารระทำอธามที่เาทำเหมือนบหัวแล้วมาลูบหลัเธอ
แ่เธอ็ไม่ล้าที่ะ่อว่าหรือยับัวหนีธามเพราะเธอเอ็ลัวว่าธามะไม่สนใเธอหาเธออนและทำัวเอาแ่ใับเามา
ๆ
""เรามาุยันี ๆ ีว่านะรับเฮเรน ุมีวามสุหรือรับ
ที่เราสอนเป็นแบบนี้"”
ธามัสินใพูับเฮเรนออมา้วยน้ำเสียอ่อนโยนอย่านมีเหุผลและใเย็นเมื่อเาัสินใแล้วว่าเาะพูุยับเฮเรนี
ๆไม่ว่าวามสัมพันธ์อเาับเฮเรนะำเนินไปในทิศทาใ็าม
""แุ่นอใัน"”
เฮเรนที่เห็นท่าทาอ่อนลให้เธออธามเธอ็พูในสิ่ที่เธอิและระแวออมาทันที
""ผมนอใุอนไหนหรือรับ
"”
ธามพูออมาพร้อมับใ้มือหนาอเาลูบหลัให้เฮเรนอย่าปลอบโยนเมื่อเาไ้ฟัน้ำเสียอันสั่นเรืออเฮเรน
""ุ็รู้ีอยู่แ่ใธาม ว่าุนอใันอนไหน""
""ผมไม่รู้เฮเรน เพราะผมไม่เยนอใุ มีแุ่ที่โหผมเพื่อไปไหนมาไหนับู่หมั้นอุ
ทั้ทีุ่็รู้เฮเรนว่าารทีุ่ไปไหนมาไหนับู่หมั้นอุ ผมะ้อเสียใแุ่็ยัไป
"”
“”แล้วารทีุ่รู้ว่าันโหุ
และรู้ว่าันนั้นไปไหนมาไหนับพี่อเล็์ มันทำใหุ้ยัรัันและรัันนเียวอย่าทีุ่เยพร่ำบอันไหมะธาม
ันรู้ว่าันผิ แ่ัน็ไม่มีทาเลือ เพราะัน้อไปทำาน เพราะมันเป็นหน้าที่ที่ัน้อทำ
“”
เฮเรนที่ไ้ยินำพูที่เ็บปวอธามเธอ็พูับธามออมา้วยวามเ็บปวไม่่าไปาเา
"" ุมีวามสุไหมรับเฮเรนที่อยู่ับผม"”
ธามเลือที่ะไม่อบำถามอเฮเรนแ่เาเลือที่ะถามเธอแทนว่าเธออยู่ับเาแบบนี้เธอมีวามสุไหม
""ไม่่ะ ันไม่มีวามสุเลย "”
เฮเรนที่่วนี้้อ้อธามโยที่ธามไม่สนใเธอ นเธอรู้สึทุ์ใและเสียใลอเวลาที่เธอเห็นธามเยาใส่เธออบธามออมาามวามรู้สึอเธอ
“”ผมรัุนะรับเฮเรน รัมาและรัมาโยลอแ่ถ้าหาุอยู่ับผม
แล้วุไม่มีวามสุ ุ็ไปเถอะนะรับเฮเรน ไม่้อลัวว่าผมะเสียใ ถ้าวามสุอุอยู่ที่อื่นไม่ใ่อยู่ับผม
เราเลิันเถอะนะรับ””
ธามที่ไ้ยินำอบอเฮเรนว่าไม่มีวามสุที่อยู่ับเาธามึพูออมาพร้อมับพยายามลั้นน้ำาไม่ให้ไหลออมาเพราะวามเ็บปว
""แล้วถ้าันบอุว่าที่ันไม่มีวามสุ
เพราะเราไม่เ้าใันเพราะุไม่สนใันเหมือนทีุ่เยสนใุยัะเลิับันไหมธาม
"”
เฮเรนที่ใ้ศีรษะอิหน้าอว้าอธามอยู่เอ่ยถามธามออ้วยน้ำาลอเบ้าเมื่อไ้ยินำว่าเลิาธาม
""ไม่รับเฮเรน ผมะไม่เลิับุ และผม็ะสนใอะไรอีแล้ว แุ่รัผมริ
ๆผม็ะไม่ไปไหน ""
ธามโอบอเฮเรนที่นั่อยู่บนัแร่อเาไว้แน่นแล้วพูับเธอออมาทั้น้ำาเมื่อไ้ยินำถามอเฮเรน
“”ันรัุนะะธามและัน็รัุมารันยอมุทุอย่า
ยอมนอนนี้ันไม่รู้ะยอมุยัไแล้ว””
""ผะผม็รัุรับเฮเรน
และที่ผมทำไม่ีับุ็เพราะผมน้อยใุ ทีุ่โหผม
และผม็ิว่าุไม่รัผมแล้ว””
ธามหน้าลไปูบหน้าผามนสวยอเฮเรนแล้วสาระภาพับเธอออมา
“”ัน็รัุ่ะธาม
ุเลิน้อยใันและลับมาเป็นธามนเิมอันนะะธาม เราับมาเป็นเหมือนเิมนะะ
””
เฮเรนอธามพร้อมับพูอให้เาับมาเป็นเหมือนเิมับเธอ
""ถ้าุอยาให้ผมเลิน้อยใุ และเื่อว่าุรัผมริ ๆ
ุะแ่านับผมไ้ไหมรับเฮเรน แล้วผมะเป็นทุอย่าามทีุ่้อาร อแ่เราแ่านัน""
ธามที่ไ้ยินำพูอเฮเรน
เา็ัสินใพูในสิ่ที่เา้อารออมาอย่าอยาะรู้ว่าเฮเรนะอบเาว่ายัไ
""เราทะเบียนสมรสัน่อนไ้ไหมะธาม ส่วนเรื่อัานแ่าน รอให้ันพูับแี๊ับมามี้่อนไ้ไหมะ""
เฮเรนพูับธามออมา้วยวามรู้สึหนัใและรู้สึลัวับใว่าสิ่ที่เธอำลัะทำะส่ผลร้ายามมาทีหลั
แ่ถึแม้เธอะลัวแ่เธอ็ไม่อยาเสียธามไป
และเพื่อัปัหาเรื่อวามไม่เ้าใันอเธอับธาม
เธอึเลือะทะเบียนสมรสับเาเพื่อให้เามั่นใในัวเธอว่าเธอนั้นรัเาและไม่ิะมีใรนอาเา
""ุไม่ีใหรือะธาม
หรือว่าุไม่ไ้อยาแ่านับันริ ๆอย่าทีุ่พูะ""
เมื่อเฮเรนเห็นธามนิ่เียบไป
เฮเรนึยับัวออาออแร่อธาม แล้วเอ่ยถามธามออมาอย่าลัวว่าธามะไม่รัเธอแล้ว
ธามึไม่มีท่าทาที่ีใหรือื่นเ้นเลยเมื่อเธอบอว่าะแ่านับเา
""เฮเรนรับุบหน้าผม หรือทำอะไรผม็ไ้ให้ผมรู้ทีเถอะนะรับ ว่าผมไม่ไ้ฝันไป
ว่าุะแ่านับผมริ ๆ ""
ธามพูออมาอย่าีใเพราะเาไม่ิว่าเฮเรนะยอมแ่านับเา่ายๆเ่นนี้
เพราะที่ผ่านมาเาพยายามที่ะอเธอแ่านหลาย่อหลายรั้แ่เฮเรน็ปิเสธเาลอมา
""รู้หรือยัะว่าเป็นวามฝันหรือวามริ""
เฮเรนยื่นใบหน้าอันสวยหวานอเธอเ้าไปใล้ๆใบหน้าอันหล่อเหลาสไล์หนุ่มี๋อธามแล้วใ้ลีบปาเรียวสวยอเธอูบลีบปาบาราวับอิสรีอธามอย่าูื่ม
แล้วรีบถอริมฝีปาสวยอเธอออาปาบาอธามเร็วๆเมื่อธามทำท่าะูบเธออบแล้วเอ่ยถามธามออมายิ้ม ๆอย่ามีวามสุเมื่อเธอเห็นท่าทาอธาม
""ยัรับ ยัไม่รู้เลย""
ธามพูออมาอย่านเ้าเล่ห์พร้อมับยิ้มออมาว้าๆอย่าสุใแล้วโอบอเฮเรนไว้แน่น
""ลุึ้นไปทำานไ้แล้ว่ะ""
เฮเรนพูออมาเมื่อเธอเห็นธามยันั่อเธอเธอย่าไม่ิะไปทำาน
""นี่ยัเ้าอยู่เลยนะรับเฮเรน ผมนัประุมั้บ่ายโมมีเวลาอีเยอะแยะ อนนี้ผมอยาอุแบบนี้นาน ๆ ให้ผมอุนะรับเฮเรน""
ธามพูับเฮเรน้วยน้ำเสียอออ้อนอย่าที่เาเยทำเป็นประำ
พร้อมับใ้มือหนาอเาลูบไล้ไปาม้นาเรียวสวยอเฮเรนที่โผล่ออมาาระโปรัวสวย้วยวามรู้สึื่นัว
""ถ้าอนนี้เ้า แล้วที่ัน้อื่นนอนั้แ่ีสี่เือบะทุวัน
มันไม่เ้าว่าหรือะธาม""
เฮเรนพูออมาอย่าประประันธามพร้อมับเบี่ยลำอระหอเธอออาใบหน้าอันหล่อเหลาอธามที่ะำลัุไร้ใบหน้าอันหล่อเหลาอเาไปามออระหอเธออย่ามีแ่อน
เมื่อเธอิถึหนึ่อาทิย์ที่ผ่านมาที่ธามิอยาไปทำานเวลาไหนเา็ไปแล้วแ่อารม์ที่เาอยาะไปนเธอ้อั้นาฬิาปลุและื่นนอนั้แ่ีสี่ทุวันเพื่อที่ะลุึ้นมาอาบน้ำและแ่ัวรอไปทำานับธาม
เพราะเธอับเวลาไม่ถูว่าธามะไปทำานอนไหนเพราะบาวันเา็ไปทำานั้แ่ีห้า
หรือบาวัน็ไปั้แ่หโมเ้า เ็โมเ้า หรือเป็โมเ้าแล้วแ่เาะไป
""ผมอโทษนะรับนี ็ผมรัุ และลัวว่าะ้อเสียุไปนิรับ"”
ธามพูออมาเสียเบาอย่ารู้สึผิที่เาแล้ออไปทำานั้แ่เ้ามืเมื่อเาเห็นว่าเฮเรนามเาไปทำาน้วย
""นบ้า!!รัยัไถึไ้ทำแบบนั้น ""
เฮเรนที่ไ้ยินำพูอธามเธอ็พูพร้อมับใ้มือเรียวบาอเธอีอแรอเาแรๆอย่าเหลืออับำว่ารัอเา
""็ผมไม่รู้ะทำยัไแล้วนิรับ””
ธามพูับเฮเรนออมาเสียอ่อยพร้อมับโอบอเฮเรนที่นั่อยู่บนัอเาในท่าเบียัว
""่อไปห้ามทำอีนะะ””
เฮเรนที่เห็นท่าทารู้สึผิอธามเธอ็พูับเาออมาอย่าไม่รู้ะเอาเรื่อเายัไี
เพราะเธอเอ็ทำผิับเาไว้เยอะเหมือนัน
"”รับ ่อไปนี้ผมะไม่ทำอีรับ
แ่วันพรุ่นี้เราะไปทะเบียนสมรสันริ ๆใ่ไหมรับเฮเรน"”
ธามรีบอบรับเฮเรนออมาอย่าว่า่ายพร้อมับทวถามเธอเรื่อไปทะเบียนสมรส
""ทวรินะะเี๋ยวัน็ไม่ไป้วยหรอ"”
เฮเรนพูออมาอย่าหมั่นไส้ธามที่เาเล่นทวถามเธอเรื่อไปทะเบียนสมรสึ้นมาอี
""ไม่ไ้นะรับเฮเรน ุรับปาผมแล้ว ุ็รู้ว่าผมรอวันนี้มาโยลอ ุอย่าหลอผมให้ผมีใเล่นสิรับ"”
เมื่อธามไ้ยินำว่าะไม่ไปทะเบียนสมรสับเาอเฮเรนเ้า
เา็รีบพูออมาอย่าร้อนรนเพราะวามลัวว่าเฮเรนะไม่ทำามในสิ่ที่เธอพูับเา
""ันพูเล่น่ะธาม ุ็พูริัไปไ้"”
เฮเรนที่เห็นท่าทาและำพูที่แสออมาว่าลัวเธอะไม่ไปทะเบียนสมรสับเาอธาม
เฮเรนึพูออมาอย่าไม่ิะล้อับเาเล่นอีเพราะเธอเอ็รู้สึสสารธามเหมือนันเพราะเธอรู้ีว่าธามนั้น้อาระแ่านับเธอมาโยลอ
และหารั้นี้หาเธอไม่ยอมไปทะเบียนสมรสับเาทั้ที่เธอรับปาับเาไว้
เาะผิหวัมาหรือไม่็ลับมาอนเธออีรั้แน่ ๆ
""พรุ่นี้เราะแ่านันใ่ไหมรับเฮเรน"”
ธามถามเฮเรนึ้นมาอีรั้อย่าไม่ิะเลิพูเรื่อนี้่ายๆหาเาไม่มั่นใว่าเฮเรนะยอมทะเบียนสมรสับเาริ
ๆ
""่าาาา""
เฮเรนอบธามออมาเสียสูเพราะวามหมั่นไส้ในัวธามที่เอาแ่ถามเธอเรื่อที่ะผูมัเธอให้อยู่ับเา
""ผมีใัเลยรับเฮเรน "”
ธามบอเฮเรนออมา้วยรอยยิ้มอย่ามีวามสุเมื่อเฮเรนยืนยันว่าเธอะไปทะเบียนสมรสับเาามที่เธอพูริๆ
""แล้ว่อไปนี้ ะทำัวไม่น่ารัแบบนี้ับันอีไหมะธาม"”
เฮเรนที่เห็นท่าทาีใอธามเธอึเอ่ยธามถามออมาเสียุนิๆ
""ไม่ทำแล้วรับ เพราะ่อไปนี้ผมะรัและะามใุทุอย่าเลยรับเฮเรน"”
ธามพูับเฮเรนอย่ามีวามสุ
""แน่นะะ""
เฮเรนเยหน้าึ้นไปสบาั้นเียวอธามพร้อมับแล้พูับเาออมาเสียุอย่าาโทษทั้ที่ภายในใอเธอำลัยิ้มให้ับท่าทาน่ารัอธาม
""แน่สิรับ ผมรัุมาแ่ไหนุ็น่าะรู้นะรับเฮเรน""
ธามพูออมาโยที่มือหนาอเา็เริ่มลูบไล้ไปามร่าายอเฮเรนอย่าเริ่มะอยู่ไม่สุ
เพราะะว่าไปแล้วธามับเฮเรนนั้น็ไม่ไ้มีวามสัมพันธ์ลึึ้ันมาเป็นเือนแล้ว
แล้วมันึไม่แปลอะไรเมื่อพอธามไ้ถูเนื้อ้อัวอเฮเรนเ้าเาะเิวามเสน่หาในัวเฮเรนึ้นมาอย่า่ายาย
"" ไปทำานไ้แล้ว่ะ ""
เฮเรนที่เห็นท่าทาอธามเ้าเธอึพูออมาเป็นารห้ามปรามเา
เพราะแม้เธอเอ็้อารเาเหมือนที่เา้อารเธอ
แ่เมื่อสถานที่และเวลาไม่เป็นใ เธอึำเป็น้อเอ่ยปาห้ามเาไว้
“”ผมว่าเราเ้าไปนอนในห้อีว่านะรับเฮเรน””
ธามพูออมาเสียแหบแห้พร้อมับ้อนอุ้มเฮเรน้าวยาวๆไปยัห้อนอนที่สร้าึ้นเพื่อพัผ่อนภายในห้อทำาน
“”มะไม่นะะธาม””
เฮเรนที่รู้ว่าธามะทำอะไร
เธอ็ร้อบอเาออมาอย่าใ
""อผมนอนอุ่อน่อยไปทำานนะรับเฮเรน ""
ธามพูออมาเสียเบาเป็นระิบพร้อมับ่อยๆวาร่าามอเฮเรนลไปบนเียนอนแล้วนอนล้าเธอแล้วใ้มือหนาอเาปัเส้นผมสลวยที่มาปใบหน้าอันามอเฮเรนให้อย่าอ่อนโยน
""ไหนว่าะนอนเยๆไะ""
เฮเรนพูประท้วธามออมาเสียเบาเมื่อธามนอนอเธอไ้ไม่ถึหนึ่นาทีธามใ้มือหนาอเาลูบไล้ไปาม้นาเรียวสวยอเธอ
พร้อมับใ้ปาหนาอเาบรรูบไปามออระหและใบหูเรียวสวยอเธออย่าไม่ิะทำามที่เาพูับเธอไว้
""อผมเถอะนะะเฮเรน ผม้อารุเหลือเิน"”
ธามระิบอเฮเรนออมา้วยน้ำเสียอันแหบแห้้าๆใบหูเรียวสวยอเฮเรนอย่าเริ่มะทนไม่ไหวับวามปรารถนาที่ำลัเล่นานเาอยู่อนนี้
“”ืนนี้นะะธาม””
เฮเรนที่ไ้สัมผัสถึารยายัวภายในเป้าาเัวแพ่อธามเมื่อธามเบียัวเ้ามาหาเธอ
เฮเรนึบอธามออมา้วยน้ำเสียเบาหวิวไร้ึ้วามน่าเื่อถือ
“”ธามะ””
เฮเรนร้อห้ามธามออมาอีรั้เมื่อธามนั้นยัเล้าโลมเธออย่าไม่ิะทำามที่เธอบอ่ายๆ
เพราะเธอลัวว่าพนัานอเาะรู้ว่าเธอับเาเ้ามาทำอะไรันในนี้หาว่าเลาอธามเ้ามาามธามไปประุมใน่วบ่าย
เพราะเธอรู้ีว่าหาเธอยอมให้ธามทำามใเาธามนั้นไม่ิะพอ่ายๆแน่และถึเวลานั้นเธอหรือะัืนเาไ้
“”ถ้าั้นเราลับบ้านันเถอะนะรับเฮเรน ผมทนไม่ไหวแล้ว””
ธามที่รู้ว่าเฮเรนิอะไรอยู่และรู้้วยว่าเฮเรนนั้นไม่มีทายอมเา่ายๆ
เาึลุึ้นนั่แล้วเอ่ยวนเฮเรนลับห้อ
“”แุ่มีประุม่วบ่าย””
เฮเรนมอใบหน้าอันแ่ำเพราะวามปรารถนาอธามแล้วพูับธามออมาอย่าไม่่อยะมั่นในัว่าเธอวระลับอนโับเาามำวนอเาหรือไม่
”แล้ว่อยลับมา””
ธามอบเฮเรนอย่าไม่ใส่ใอะไร
“”ไม่่ะ””
เฮเรนที่ไ้ยินำอบอธามเธอ็ปิเสธเาออมาอย่าไม่ิะทำามที่เาว่าเพราะเธอี้เียลับไปลับมาเพียเพื่อไปทำเรื่ออย่าว่าับธาม
“”ั้นผมะยเลิประุมวันนี้ แล้วพรุ่นี้่อยมาประุม่วเ้า””
ธามที่ไ้ยินำอบอเฮเรนเ้าเา็พูออมาอย่าเอาแ่ใ
“”ืนนี้ไม่ไ้หรือะธาม””
เฮเรนที่ไ้ยินำพูเอาแ่ใอธามเธอึเอ่ยอธามออมาอย่าเหนื่อยใับบทที่ะเอาแ่ใธาม็เอาแ่ใึ้นมาื้อๆอย่านไม่มีเหุผล
“”ลับบ้านันเถอะนะรับเฮเรน
ผม้อารุเหลือเิน””
ธามเอ่ยบอเฮเรนออมาอย่าเว้าวอนพร้อมับส่สายาอันน่าสสารมาสบาู่สวยอเฮเรนอย่าอร้อเธอไปในัว
“”นะรับที่รั ลับบ้านันเถอะนะรับ
ผม้อารุเหลือเิน””
ธามที่เห็นเฮเรนทำท่าุ่นิ
เาึพูับเฮเรนออมาอย่าอออ้อนและเว้าวอนอีรั้
เฮเรนพูออมาอย่าใอ่อนเมื่อเธอเอลูอ้อนอธามเ้าแล้วลุึ้นนั่โยมีธาม่วยพยุเธอให้ลุึ้นนั่
แล้วพาันลุึ้นาเียนอนแล้วัเสื้อผ้าหน้าผมอันและันให้เ้าที่เ้าทาแล้วพาันเินอเอวอันและันออไปยั้านนอ
นพนัานที่พบเห็นท่าทาสวีทันอย่าไม่ิะเรใใรอเ้านายหนุ่มับแฟนสาว่าพาันมอ้วยวามรู้สึอิา
หรือะเ้าเว็บไ์้านล่าเพื่อสั่ื้อไ้เลย่ะ
ความคิดเห็น