คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : จุดเริ่มต้นของรักร้าว
" นายหิำลัะออไปไหนหรือะ แล้วนายหิบอนายหรือยัะว่านายหิะออไป้านอ""
โเฟียหัวหน้านรับใ้เอ่ยถามเนราราออมาเมื่อเธอเห็นว่าเนราราำลัะออไป้านอ
""ันะออไป้านอเี๋ยวันโทรบออเล็์เอ ""
เนราราบอโเฟียออมาอย่าไม่ใส่ใและเมื่อเธอพูับโเฟียบร่าบาระหอเนรารา็เินรไปึ้นรถันหรูอเธอที่ออยู่หน้าฤหาสน์ทันที
ึุ่มุ่หมายอเธอนั้น็ือบริษัทออเล็าโนั้นเอเพราะวันนี้เธอไม่อยารออเล็าโอยู่บ้านามที่เธอไ้ลไว้ับเาเธอึิว่าเธอน่าะไปรอเาที่บริษัทอเาระหว่าที่เาไปิ่อธุระีว่าเพราะวันนี้หลัาที่เาเลิานแล้วเธอะวนอเล็าโไปหาอะไรทานนอบ้าน้วยเนราราิพร้อมับับรถออไปาฤหาสน์โยไม่สนใใบหน้าที่มีวามวิัวลอโเฟียเลยแม้แ่น้อย
***************
"" สวัสีรับ ้อาริ่อเรื่ออะไร สามารถิ่อ ับประาสัมพันธ์ไ้เลยนะรับ""
เมื่อเนราราเินเ้ามาถึภายในัวอาารนาให่อบริษัทอเล็าโที่เธอเยมาับเาหลายรั้แล้วแ่เธอนั้นไม่เยไ้ลารถเลยสัรั้
พนัานที่ยืน้อนรับอยู่หน้าประูอัโนมัิึไม่รู้ัเธอ และเนราราที่ิว่าะโทรหาอเล็าโ เมื่อเธอมาถึบริษัทอเาเิเปลี่ยนใระทันหันแล้วเลือที่ะเินไปิ่อฝ่ายประาสัมพันธ์ามำแนะนำอพนัาน้อนรับ อย่า้อาระทสอบวามมีประสิทธิภาพในารให้บริารลู้าหรือผู้มาิ่ออพนัานเล่น ๆว่าะบริารลู้าหรือผู้ที่มาิ่อานีแ่ไหน แ่่อนที่เนราราะไ้เอ่ยปาพูับประาสัมพันธ์เพื่อบอุประส์อเธอับพนัานสาวสวยที่ำลัยิ้มแย้มเพื่อให้บริารเธอ ทั้ที่เธอยัเินไปไม่ถึหน้าเาน์เอร์ประาสัมพันธ์้วย้ำ วามโที่ิะุนิๆอเนรารา็เหลือไปเห็นนที่เธอ้อารมาหาพอี แ่ปาที่ำลัะเอ่ยเรียเา้อหยุลทันที เมื่อเธอเห็นเาเินเีย้ามาับสาวสวยที่ัว่าสวยมานหนึ่เลยทีเียว และูท่าทาอเล็าโับเธอนนั้นะสนิทสนมันมาเลยทีเียวเพราะเธอูาารพูุยและมือเรียวสวยที่ฝ่ายหิใ้ีอแร่เาอเบาๆอย่าหยอล้อันะที่พวเาำลัพาันเินออไป้านอโยที่ไม่ทันไ้หันมามอเธอ
""เธอๆนั้นมันท่านประธานับท่านรอประธานใ่ไหมเธอโอ้ยันล่ะอิาริ
ๆ นอะไรไม่รู้่าเหมาะสมันราวับิ่ทอใบหย็ไม่ปาน
สสัยที่เาลือว่าท่านประธานับท่านรอประธานำลัะแ่านันะ้อเป็นเรื่อริแน่
ๆเลยันว่า""
""ริสิเธอเห็นเพื่อนันที่ทำานอยู่ที่อิาลีเล่าให้ฟัว่าพวท่านบันและไ้หมั้นหมายันั้แ่พวท่านยัเล็
ๆ เลยนะเธอแ่็น่าแปลนะทำไม่าวในประเทศเราไม่ทำ่าวเรื่อนี้็ไม่รู้
ทั้ที่าวธุริท่านประธานับท่านรอประธานออ่าว้วยันเือบทุบับแ่พอเรื่อบหาันับปิเียบทำราวับพวท่านใปิ่าวยัไยัั้นแหละ""
เสียุบิบอพนัานสาวที่อยู่้าน้าอพนัานที่ำลัะทำาร้อนรับเธอทำให้ร่าามอเนราราถึับ้อยืนนิ่เียบเป็นน้ำแ็้วยวามาไม่ถึ แล้วเวลา่อมาาเรียวสวยอเธอ็เลือที่ะเินามเาและเธอนนั้นออไป้านนอเียบๆ้วยวามอยารู้ว่าเานนั้นหลอลวเธอริหรือไม่
หรือเป็นเพียารเ้าใผิอพนัานสาวเท่านั้นและารระทำอเนรารา็ทำให้พนัานสาวที่เธอำลัะไปิ่อ้อมอามหลัเธออย่า ๆ เมื่อเธอเินามาโยที่ไม่เอ่ยแ้ว่า้อารอะไรทั้ที่อนแรทำท่าะมาิ่อธุระแท้ๆพนัานสาวิอย่าไม่เ้าใแล้ว็เลิสนใเนราราแล้วหันหน้ามาทำานามหน้าที่อเธอ่อไป
****************
เสี่ยัยที่ำลัเินมาึ้นรถอเาเอ่ยถาม
อเล็าโับเฮเรนออมาอย่าสนิทสนม
เนื่อ้วยเามัมาิ่อธุระิับนทัู้่เป็นประำและเสียอเสี่ยัย็ทำให้ร่าบาระห
ที่แอบเินามอเล็าโและเฮเรนมาเียบๆ ้อรีบหลบเ้าไปแอบอยู่หลัเสานาให่ทันที
""ำลัะออไปหาอะไรทาน้านอัน่ะ
ไป้วยันไหมะ""
เฮเรนเป็นฝ่ายอบเสี่ยัยยิ้มๆโยมีอเล็าโยิ้มน้อย
ๆอยู่้าๆเธอ
""ผมไม่ไปีว่ารับใหุ้สอนไปทาน้าวันสอนีแล้ว แ่ถ้าานแ่านอพวุผมไม่พลาแน่ ๆ ถึะัที่อิาลีผม็ะบินไปร่วมานแ่านอพวุให้ไ้ ถ้าวันนั้นมาถึพวุสอน้อเิผมนะถ้าไม่เิมีโรธันริ ๆ้วย""
เสี่ยัยพูออมาอย่า้อาระหยอล้อหนุ่มสาวที่เาเห็นเหมือนลูเหมือนหลาน
และยอมรับในวามสามารถอพวเาทัู้่นเายอมร่วมทำธุระิับอเล็าโและเฮเรนในประเทศไทยหลาย่อหลายอย่า
""รับ""
เสียเ้ม ๆ
ที่อบเสี่ยัยนั้นเป็นารยืนยันำอบให้เนราราเป็นอย่าีว่าที่พนัานสาวนนั้นพูมันือเรื่อริ
และเป็นเธอเอที่โ่ให้อเล็าโหลอลวอยู่ั้นาน
เนราราิพร้อมับปล่อยให้น้ำาเม็โ ๆ
อเธอให้ไหลออมาอาบแ้มอย่ามิอาห้ามมันไว้ไ้
โยที่เธอนั้นไม่รู้เลยว่าอเล็าโนั้นไุ้ยหรือไ้ไปาที่รนั้นั้แ่เมื่อไร
**************
""ลื่น ลื่น ลื่น""
เสียแ้เือนโทรศัพท์เรื่อหรูอเนราราสั่นเือนว่ามีนโทรเ้าหลาย่อหลายรั้ แ่เนรารา็ไม่ิะรับหรือสนใมันเลยแม้แ่น้อย เพราะเธอรู้ีว่านที่โทรมาหาเธอแบบนี้ะเป็นใรไปไม่ไ้นอานที่ทำให้หัวใเธอสลายน้อมานั่ทบทวนสิ่ที่เิึ้นในสวนสาธาระแห่นี้
*********************
ส่วนอเล็าโที่ไ้รับรายานาโเฟียว่าเนราราออมาหาเาที่บริษัทั้แ่เที่ยและเานั้น็ไ้โทรสอบถามพนัาน้อนรับและให้ลูบอี้าร์รวสอบว่าเนราราไ้มาหาเาที่บริษัทหรือไม่แ่เานั้น็ยัไม่ไ้รับำอบ็ที่แน่นอนึทำให้อเล็าโพยายามโทรหาเนราราอย่าหัวเสียเมื่อเธอไม่ยอมรับสายเา
ทั้ที่ั้แ่บันมาเนราราไม่เยเป็นแบบนี้มา่อนเลย
""ทำไมไม่รับสายวะ ไปไหนมาไหน ทำไมไม่รู้ับอ""
อเล็าโพูออมาอย่าหัวเสียเมื่อเาโทรหาเนรารารั้แล้วรั้เล่าแ่เธอ็ไม่ิะรับสายเาเลย
""มีอะไรหรือเปล่าะพี่อเล็์""
เฮเรนที่เห็นว่าเล็าโพยายามออมาโทรศัพท์หาใรสันหลาย่อหลายรั้แล้ว
เธอึเินเ้ามาถาอเล็าโ
""มีปัหานิหน่อยนะรับ"
อเล็าโอบเฮเรนออมา้วยใบหน้าที่ไม่่อยะีนั
""ถ้าั้นเราลับันเลยีไหมะมิสเอร์หวั็ลายเาะให้เราแล้วส่วนเรื่อารร่วมลทุนไว้เรา่อยุยันวันหลั็ไ้
""
เมื่อเฮเรนไ้ยินำอบออเล็าโเธอ็วนอเล็าโลับทันทีและไม่ิะถามเาเลยสันิว่าเานั้นมีปัหาอะไรเพราะอนนี้เธอเอ็มีปัหาที่ยัแ้ไม่เ่นัน
""็ีเหมือนันถ้าั้นเี๋ยวพี่ให้โยเฟไปส่เฮเรนที่บริษัทนะ""
อเล็าโที่ัวลเรื่ออเนราราหันหน้ามามอเฮเรนแล้วพูออมาอย่าเห็น้วยับวามิอเฮเรน
เพราะ่อให้เาอยู่ทำาน่อไป เานั้น็ะทำาน่อไปไม่รู้เรื่อหรอหาเายัิ่อเนราราไม่ไ้แบบนี้
""่ะ""
เฮเรนอบรับอเล็าโพร้อมับส่ยิ้มให้เาน้อย
ๆอย่ารู้สึผิที่เธอทำเหมือนับหัหลัเา้วยารแอบไปมีธาม
“”แ่พี่อเล็์็ไม่ไ้รัเรานิอย่าิมาเลยเฮเรน””
เฮเรนที่รู้สึผิร้อบอัวเอในใไม่ให้เธอิมาไป
เพราะแ่เมื่อเ้าที่ธามไ้รู้วามริเรื่อเธอับอเล็าโเพราะเาไ้ยินเธอุยโทรศัพท์ับบิาอเธอ
เธอ็ปวหัวใายอยู่แล้ว
""ยเลิานแ่านสะเฮเรน!!ุเป็นเมียผมนะ""
""ถ้าุไม่เลิับู่หมั้นอุเราเลิัน“”
เมื่อเฮเรนิถึธามำพูอธาม็ลับเ้ามาให้หัวอเธออีรั้อย่า่วยไม่ไ้
""เฮเรนรับเฮเรน""
""ะะพี่อเล็์
มีอะไรหรือเปล่าะ""
เฮเรนที่ำลัอยู่ในภวั์วามิเอ่ยถาม
อเล็าโออมาอย่าใเมื่อไ้ยินเสียเรียออเล็าโที่ยืนอยู่้าๆเธอ
“"พี่ะบอว่ารถมารับแล้ว เฮเรนมีอะไรหรือเปล่าพี่เรียั้นาน""
อเล็าโเอ่ยถามเฮเรนที่ยืนเหม่อลอยอยู่เป็นนานอย่า้อารรู้ว่าเธอโอเไหม
""ปะเปล่า่ะ ถ้าั้นันลับเลยนะะแล้วเอันนะะพี่อเล็์""
เฮเรนพูพร้อมับยมือเรียวสวยอึ้นเพื่อลาอเล็าโแล้วเินไปึ้นรถันหรูออเล็าโทันทีพร้อมับโทรแ้เลาสาวให้ัารเรื่อมิสเอร์หวัทันที
และเมื่อบอี้าร์ออเล็าโมาส่เธอถึหน้าบริษัทแล้ว
เฮเรน็รีบเินเป็นวิ่ไปึ้นรถันหรูอเธอเพื่อที่เธอะไ้ลับไปอนโอธาม
และเมื่อเฮเรนับรถและเินเป็นวิ่มาถึห้อพัอธามแล้วเฮเรน็รีบใุ้แห้อที่ธามทำให้เธอเปิประูห้อเ้าไปทันที และเมื่อเธอเปิประูเ้าไปภายในห้อุสุหรูอธาม แล้วหัวใอเฮเรน็แทบะหล่นไปออยู่ปลายเท้าแทบะทันทีเมื่อห้อทั้ห้ออ ธามอยู่ในวามมื
นทำให้มือเรียวสวยที่สั่นน้อย ๆ ้อเอื้อมไปผนัห้อเพื่อเปิไฟ้วยวามวิัวลว่าธามะออไป้านอโยที่เธอับเาำลัมีปัหาัน และเมื่อห้อทั้ห้อที่เยมีใรนหนึ่รอเธออยู่ทุวันที่เธอลับมาถึห้อแห่นี้ลับมีแ่วามว่าเปล่า
ทำให้เท้าเรียวสวยที่สวมรอเท้าส้นสูห้านิ้วอเฮเรน็่อยๆ้าวเ้าไปในห้อนอน้วยวามรู้สึใหาย
เมื่อมือบาอเธอผลัประูห้อนอนเ้าไป้วยวามหวาลัวว่าธามะทิ้เธอไปริ ๆ
ามำพูอเาที่เาเล่นู่เธอเมื่อเ้านี้
ว่าหาเธอไม่เลิับอเล็าโเาะเป็นฝ่ายเลิับเธอเอโยที่มือเรียวบาอเฮเรนยัยื่นไปเปิไฟภายในห้อนอนให้สว่าไปทั่วห้ออย่ามีวามหวัว่าเธอะเห็นธามอยู่ในห้อนอนอเธอับเาอยู่
และเมื่อห้อสว่าไปทั่วทั้ห้อเฮเรน็้อยับปาเรียวสวยอเธอยิ้มออมาอย่าีใ เมื่อนที่เธอลัวว่าเาะทิ้เธอไป นั่หันหลัให้เธอนิ่เยโยไม่สนใารลับมาอเธออยู่ปลายเียนอน
""ทำไมอยู่มืๆะธาม
แล้วทำไมไม่เปิไฟะ""
เฮเรนเอ่ยถามธามออมา้วยน้ำเสียอ่อนหวาน
ราวับไม่มีอะไรเิึ้นระหว่าเธอับเาเมื่อเ้านี้
""ทำไมถึไม่เปิไฟะ""
เมื่อธามไม่อบเธอเฮเรนึเินไปนั่ลบนเียนอน้าๆธามแล้วเอ่ยถามเาึ้นมาอีรั้้วยน้ำเสียหวานหู
พร้อมับใ้ลำแนสวยอเธอยึ้นไปโอบอรอบลำอแร่อเาาทา้าน้าแล้วใ้ปาเรียวสวยอเธอูบลไปที่แ้มาว
ๆอธามเบา ๆ อย่าอน้อเา
""ธามะ วันนี้ันยัไม่ไ้ทาน้าวเลย่ะ และอนนี้ัน็หิวะแย่อยู่แล้ว ธามทานอะไรหรือยัะ""
เมื่อเฮเรนเห็นธามยัเียบและไม่สนใหรืออบเธอ เฮเรนึเอ่ยถามธามึ้นมาอีรั้อย่าเรียร้อวามสนใาธาม ึ่มัน็ไ้ผลเมื่อธามนั้นมีปิิริยาหันหน้ามามอเธอบ้าแล้วและเวลา่อมาเฮเรน็้ออ้าปา้าเมื่อธามับแนเรียวสวยอเธอออาลำอแร่อเา แล้วลุเินหนีเธอออไปาห้อนอนอย่าไม่ิะพูอะไรับเธอสัำพร้อมับิว่าสิ่ที่ธามรับรู้มามันทำให้ธามนที่น่ารัอเธอเปลี่ยนไปไ้มานานี้เลยหรือ
""ผมโทรสั่อาหารมาใหุ้แล้วเี๋ยวพนัานเอาึ้นมาให้""
แล้วเวลาผ่านไปไ้ไม่นานธาม็เินเ้ามาบอเฮเรน
อยู่หน้าประูห้อนอนว่าเาสั่อาหามาให้เธอแล้ว
""ธามะนั้นุำลัะไปไหนหรือะ""
เฮเรนที่เห็นธามมาบอเธอแล้ว็เินาไปเฮเรนึรีบลุึ้นแล้วเินออมายั้านนอห้อนอนแล้วร้อถามธามออมาอย่าใ
เมื่อเธอเินออมาาห้อนอนแล้วเห็นธามำลัะเปิประูห้อออไป้านอทั้ที่ปิแล้วธามนั้นไม่เยออไปไหนเลยหาเธออยู่ห้อ
""ผมะออไปหาเพื่อนนะ""
ธามอบเฮเรนออมา้วยน้ำสียเย็นา
""ธามะุอย่าทำแบบนี้ไ้ไหมุไม่รัันแล้วหรือะธาม
ุถึะทิ้ันไว้แบบนี้ ""
ปาสวยอเฮเรนพูออมาอย่าเ็บปว
้วยน้ำอันเสียสั่นเรือ พร้อมับเินเ้าไปโอบอธามา้านหลั
้วยวามรู้สึเสียใที่เธอโหเาเรื่อออเล็าโ
แ่ที่เธอทำทั้หม็เพราะเธอรัเาแล้วเาะไม่ยอมให้อภัยเธอริ ๆหรือ
เฮเรนิอย่าเ็บปวและเสียใ
""ผมหรือไม่รัุเฮเรน ผมหรือไม่รัุ ุ็รู้ว่าทั้ีวิอผมไม่เยมีใร ไม่เยรัใรนอาุ ผมอถามุหน่อยเถอะเฮเรน ในเมื่อุมีนอื่นอยู่แล้ว ุมาทำให้ผมรัุทำไม ุรู้ไหมว่าผมเ็บปวมาแ่ไหน ุรู้ไหมเฮเรน ""
ธามพูออมาเ็บปวเมื่อเาิว่าเฮเรนมาหลอให้เารัแล้วเธอ็ะาเาไปแล้วเาะ้อลับไปใ้ีวินเียวโยไม่มีใรอีเ่นเยทั้ที่เานั้นรัเธอมาว่า ีวิอเา้วย้ำไป
""ธามะุอย่าพูแบบนี้ไ้ไหมันอโทษ
ฮือ ๆ ันรัุนะะธาม ันรัุนเียว ุอย่าพูแบบนี้ไ้ไหมันอโทษ
""
เฮเรนพร่ำบอรัธามพร้อมับสะอื้นไห้อยู่ับแผ่นหลัหนาอธาม้วยวามรู้สึเ็บปวเมื่อเธอรับรู้ว่าร่าสู่ให่ที่ยืนหันหลัให้เธอโอบออยู่อนนี้ำลัร้อไห้เพราะารระทำอเธอ
เธอรู้ว่าเธอทำให้ธามเสียใและเธอ็รู้้วยว่าธามรัเธอมาแ่ไหน และเธอ็รู้ว่าเธอผิที่ไม่ไ้บอวามริับเาเรื่อออเล็าโ แ่ที่เธอทำไปทั้หม็เพราะเธอรัเา
""ุรู้ไหมเฮเรน
อนผมอายุ 18 ุพ่อุแม่และน้อสาวอผมาผมไป
โยไม่มีแม้แ่ำบอลาให้ผมเลย
ุรู้ไหมเฮเรนอนนั้นผมพยายามที่ะไม่ร้อไห้ออมาให้ใรเห็น เพราะไม่้อารให้ใรมาสสารผม แุ่รู้ไหมเฮเรน อนที่ผมอยู่นเียว
ผมร้อไห้ทุรั้ ที่มอไปรอบ ๆบ้าน แล้วไม่เอใร มันเป็นแบบนั้นทุ ๆวัน นผมไม่ิะรัใรอี เพราะผมลัวที่ะเสียนที่ผมรัไปอี
ุรู้ไหมเฮเรน ว่าว่าที่ผมะลุึ้นยืน มาไ้เหมือนทุวันนี้
ผม้อใ้วามพยายามมานาไหน ที่้อบอับัวเอทุ ๆวันที่ผมร้อไห้
ว่าถ้าพวเารู้ และเห็นผมอ่อนแออยู่แบบนี้ พวเาะเสียใมา ที่ผมทำแบบนั้น
ุรู้ไหมผม้อใ้วามอทนมาแ่ไหนที่้ออยู่ให้ไ้โยไม่มีใร แล้วผม็อยู่มันไ้ริ ๆแม้ะเหาและโเียวแ่ไหนผม็อยู่มันไ้แล้ว
แล้วุเ้ามาในีวิอผมทำไมเฮเรน ุเ้ามาทำให้ผมรัและเ็บปวอีรั้ทำไม
ในเมื่อุ็มีนอุอยู่แล้ว""
ธามร้อไห้แล้วพูับเฮเรนที่ำลัร้อไห้ไม่่าันาเา้วยหัวใที่แสลายเมื่อเานั้นไ้รับรู้วามริว่าเฮเรนไม่ไ้เิมาเพื่อเาเ่นที่เาิและหวัเอาไว้
""ริ้""
ธามใ้มือหนาอเาเ็น้ำาออาใบหน้าอันหล่อเหลาอเาออลวๆ
แล้วเินไปเปิประูให้ับพนัานที่นำอาหารึ้นมาส่ โยไม่เอ่ยอะไรออมา และเมื่อพนัานัวาอาหารไว้บนโ๊ะอาหารให้เาเรียบร้อยแล้ว
พนัานหนุ่ม็เินออไปาห้ออย่ารู้หน้าที่ทันที
และเมื่อพนัานหนุ่มเินออไปาห้อแล้วห้อทั้ห้อ็อยู่ในวามเียบโยที่ธามับเฮเรนนั่อยู่บนโฟาัวให่ัวเียวันเียบ
ๆ
อย่าใ้วามิโยไม่มีใรล้าเอ่ยอะไรออมาให้่าฝ่าย่า้อเ็บปวับสิ่ที่เิึ้น
""เฮเรนุไปทาน้าวเถอะเี๋ยวับ้าวะเย็นหม""
เมื่อเวลาผ่านไปไ้สัพัหลัาที่ธามับเฮเรนนั่อยู่เียบๆอย่าที่ไม่มีใรล้าเอ่ยอะไรออมาธาม็เอ่ยปาบอเฮเรนออมาเพราะแม้เาะรู้สึเ็บปวเ่นไรแ่เา็อที่ะเป็นห่วเธอึ้นมาไม่ไ้เมื่อเารับรู้ว่าเฮเรนยัไม่ไ้ทานอะไรั้แ่เที่ย
แ่เฮเรน็ไม่ิะพูหรือทำามที่ธามบอเลยแม้แ่น้อยนอาะยับัวเ้าไปใล้
ๆธามแล้วใ้ปาเรียวสวยอเธอทาบทับลไปบนลีบปาเรียวสวยอธาม อย่าัสินใว่าไม่ว่าใระว่าเธอหน้า้านยัไเธอ็ะไม่มีวันยอมเสียเาไปเ็า
และเมื่อิไ้ันั้นลิ้นเรียวเล็สีแสอเฮเรน็สอเ้าไปทัทายและเาะเี่ยวลิ้นสาอธามไปมาอย่าเร้าร้อนโยที่มือเรียวสวยอเธอ็เลื่อนไปปลระุมาเยีนัวแพอธามอย่าำนาแล้วใ้มือเรียวสวยอเธอสอเ้าไปลูบไล้วามให่โอเา
เพื่อปลุอารม์ิบอธามให้อบสนอเธอเพราะเธอรู้ีว่าุอ่อนอธามอยู่รไหนและเธอ็รู้้วยว่าธามนั้น
ไม่มีวันทิ้เธอไปไ้หาเธอไม่เป็นฝ่ายไปเอ
และเธอ็ะไม่มีวันไปาเาและะทำทุอย่าให้เาอยู่ับเธอ และลับมาเป็นธามที่น่ารัอเธอลอไปไม่ว่าใระมอเธอยัไเธอ็ะไม่แเพราะเธอะเอาวามรัที่เธอมีให้เาทำให้เารู้ว่าเธอรัเามาแ่ไหน
และเธอ็ไม่ไ้ิะหลอลวเาแ่ที่เธอยัไม่ไ้ถอนหมั้นับอเล็าโเพราะเธอยัไม่มีโอาสเท่านั้น
""อือ""
เมื่อธามเอารรุเร้าอเฮเรนไม่นานปาหนาอธาม็ราออมาอย่าไม่อาห้ามวาม้อารอเาไ้เมื่อเฮเรน้มหน้าอันสวยหวานและลีบปาสวยๆอเธอเ้าไปูและุไร้ามออหนาอเาอย่าร้อนแร แล้วเวลา่อมามือหนาอธาม็่อยๆยึ้นมาบีบนวออวบู่สวยทั้สอ้าอเธอสลับไปมา ้วยอารม์ที่ำลั่อัวึ้นเรื่อย ๆอเา พร้อมับใ้มือหนาอเา่อยๆปลุเรสัวสวยที่เฮเรนสวมใส่ไปทำานออาายามอันน่าปรารถนาอเฮเรน้วยมืออันสั่นเทา เพราะแรปรารถนาาารปลุเร้าอเฮเรน อย่าเ่นรั้แรที่เธอนำัวเอมายั่วยวนเาอย่าไร้เียสาเพราะหลรัเานเธอับเามีอะไรันและหลัานั่นมาเา็หลไหลเธอนแทบะไม่ลืมหูลืมา เมื่อเาไ้สัมผัสุหลาบแรแย้มที่ไม่เยมีแมลผู้ัวใเยไ้เยมมา่อนึ่เารู้ีว่าที่เารัและหลเธอไม่ใ่เพราะเาเป็นนแรอเธอ แ่เพราะเารัเธอั้แ่แรเห็นแ่ที่เานั้นทำเป็นไม่สนใเธออนที่พบเอเฮเรนเพราะเาลัวารสูเสียนที่เารัไปไม่ว่าะสูเสียไปในทาใเา็ไม่้อารวามสูเสียอีแล้วแ่เา็ไม่อา้านทานวามรัวาม้อารอเาไ้เมื่อเฮเรนมารุเร้าเาเ่นในอนนี้
""ันรัุธาม""
เฮเรนที่นอนอ่อนระทวยอยู่บนโฟาัวให่โยที่มีธามนั่อยู่รลาหว่าาเรียวามอเธออยู่เ่นเิมบอรัธามออมาอย่าเหนื่อยหอบเมื่อบทรัมาราธอนที่เธอเป็นนเริ่มบลอย่า้อาระบอให้ธามรู้ว่าที่เธอยอมเาและทำแบบนี้เพราะเธอรัเา
เมื่อธามำลั่อบทรัับเธออีรอบึ่ำบอรัอเธอ็ไม่ไ้ำว่ารัาธามอบเ่นที่ผ่านมา เพราะธามไม่ิะพูอะไรับเธออีนอาร่วมับเธออีรั้ นเธอ้อรวราออมารั้แล้วรั้เล่าเพื่ออบสนอวาม้อารอธามโยไม่ิะห้ามปรามเาเลยเพราะเธอหวัว่าเาะเห็นใับวามผิที่เธอ่อึ้นบ้า
ึ่เธอ็ไม่รู้เหมือนันว่าเาะหายโรธเธอหรือเปล่า
แ่เธอ็ไม่รู้ะหาวิธีไหนมา้อเานอาวิธีนี้อีแล้ว
เพราะลอระยะเวลาที่อยู่้วยันมาธามนั้นแทบะไม่เรียร้อหรือบอว่า้อารอะไรเลยนอา้อาระอยู่ับเธอและรัเธอ
หรือะเ้าเว็บไ์้านล่าเพื่อสั่ื้อไ้เลย่ะ
ความคิดเห็น