ผมไม่รู้หรอกว่าความรักของคนอื่นเป็นยังไง
ผมไม่เคยได้สัมผัสความรักสีแดงที่เร้าร้อน
หรือสีชมพูที่เต็มไปด้วยความหวานเลี่ยน
เพราะความรักของผม คือการติดอยู่ในวังวนที่ยากจะหลุดพ้น
เหมือนผมติดอยู่ในใจกลางของพายุทอร์นาโด...
จุดศูนย์กลางที่ปลอดภัยที่สุด
แม้จะอยู่ในจุดที่รู้สึกปลอดภัย
แต่ผมก็ต้องคอยวิ่งตามลมพายุทอร์นาโดนั้น
ไม่รู้แม้แต่ว่ามันจะหยุดตอนไหน หรือตรงไหน
เพื่อไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในจุดอันตราย
และโดนลมพายุรุนแรงนั้นพัดพาขึ้นไปบนท้องฟ้า
เพื่อไม่ให้ตัวเองโดนลมพายุนั้นทำร้ายปางตาย
ผมเลยยังต้องวิ่งตามมันอยู่
ตามไปเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้น...
แต่หน้าแปลกนะ ที่ผมกลับชอบความท้าทายนี้
ชอบที่จะอยู่ในวังวนของพายุที่เอาแน่เอานอนไม่ได้...
From Unit♡
#ToMyVein
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น