จันทน์เจ้า

     แสงแดดอ่อนๆของยามเช้าสาดส่องผ่านม่านสีครีมเข้ามากระทบกับเปลือกตาขาวราวเกร็ดหิมะ ร่างเล็กขยับตัวยุกยิกไปมาเพื่อหลบหนีแสงแดด มือบางคว้าผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าแล้วหันไปกอดหมอนข้าง นอนหลับต่อ แต่หมอนข้างอันนุ่มนิ่มที่เคยกอดอยู่เป็นประจำ เธอกลับรู้สึกว่ามีอะไรเปลี่ยนไป มือบางเริ่มลูบคลำสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นหมอนข้างตั้งแต่บนลงมาข้างล่างด้วยความมึนงงจากอาการของคนพึ่งตื่นนอน แต่ยิ่งลูบลงมาเรื่อยๆกลับยิ่งแปลกใจ รอยหยักในสมองเริ่มทำงาน ความคิดหลายอย่างโลดแล่นพันกันยุ่งเหยิงก่อนจะสะดุ้งโหยง เมื่อมือบางสัมผัสเข้ากับรูเล็กๆบางอย่างที่เธอคิดว่ามันเป็นสะดือของมนุษย์แน่ๆ 

     "ว ว๊ายยย!!" เสียงแหลมๆดังสนั่นไปทั่วห้องนอนสีอ่อน ส่งผล ให้ใครอีกคนที่หลบอยู่สะดุ้งตื่นขึ้นมานั่งหลังตรงเป็นไม้บรรทัด มองเจ้าของเสียงด้วยความมึนงง แววตาใสแป๋ว

     "น นายเป็นใคร! มาอยู่นี่ได้ไง! ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้นะ! ฉันจะแจ้งตำรวจ!" ร่างเล็กสั่นระริกด้วยความกลัว ความคิดในหัวตีกันหยุ่งเหยิงไปหมด ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำตัวไม่ถูกกับสถานการณ์ตรงหน้า จู่ๆก็ตื่นขึ้นมาเจอผู้ชายหน้าหวานเปลือยท่อนบน เอ๊ะ ไม่สิ เปลือยทั้งตัวเพียงแต่ส่วนล่างถูกผ้าห่มปกปิดเอาไว้ ท่าทางลักษณะผิวพรรณไม่เหมือนโจรผู้ร้ายโดยเฉพาะดวงตาใสแป๋วนั่นมันทำให้ระดับความกลัวของเธอลดลงเยอะเลย 

     แม้นจะพยายามคิดหาเหตุผลร้อยแปดให้กับการมาของคนๆนี้มาก เท่าไหร่ก็คิดไม่ออกเสียที เมื่อคืนก็ไม่ได้ดื่มเหล้าเมาแล้วหิ้วผู้ชายเข้าบ้านเหมือนในละคร ซึ่งมันไม่มีทางเป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ แล้ว...คนๆนี้มาได้ยังไง!? มาจากไหน? อะไร? ยังไง? งงไปหมดแล้วววว!!