$h0Rt FiC 0f EXO

ลำดับตอนที่ #1 : $h0Rt FiC 0f EXO ; งานเต้นรำในคืนพระจันทร์เต็มดวง [ KRISBAEK ]

งานเต้นรำในคืนพระจันทร์เต็มดวง ..



 

                            พวกคุณรู้จักรักแรกพบไหม ? ผมว่าผมได้เจอเขาแล้วละ คนคนนั้น

        งานเลี้ยงเต้นรำหน้ากากของมหาลัยจัดแค่ปีละครั้ง เป็นงานที่นักศึกษาเฝ้ารอกันมากที่จะได้เต้นกับคนที่ไม่รู้จัก
  กับคนที่เราเองอาจคาดไม่ถึง และงานนี้ทำให้อู๋ฟานคนนี้ได้พบรักแรกของเขา

 

           คืนงาน มีผู้คนมากมายในห้องประชุมใหญ่อู๋ฟานหรือคริสเดือนของมหาลัย เพราะด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาและด้วยนิสัยที่สาวๆหรือหนุ่มๆในมหาลัยเรียกว่าเทพบุตรเลยก็ว่าได้ แต่ใครจะรู้ว่าเขานั้นโสด ไม่ว่าจะมีสาวๆตามจีบเขายาวไปหางว่าวแต่เขากลัลไม่สนใจเลยสักนิด ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาไม่ชอบคนที่ตามจีบเขา เขาอยากจะตามจีบคนที่เขาชอบด้วยตัวเองมากกว่า






 

                 ในขณะที่คริสเดินเข้างานมาก ผู้คนมากมายต่างมองด้วยความดูดีมีสง่า แม้จะมีหน้ากากปิดไว้แต่มองดูรู้ได้ทันที่ว่านี่คือคริส เดือนของมหาลัย

 

          “มึงดูไอ้คริสดิ แม่งสาวๆมองตาเป็นมัน มองจนจะสิงมันอยู่แล้ว” โอ เซฮุนเพื่อนสนิทในกลุ่มของคริสพูดอย่างหมั่นไส้ 

 

          “มึงก็ไปว่ามันเป็นถึงเดือนมหาลัยเลยนะเว้ย ใครใครก็อยากได้ทั้งนั้นแหละ” คิม จงอินหรือไคเอื้อมมือไปตบไหล่เพื่อนตัวเองเบาๆ 

 

                     คริสเดินมาหาเซฮุนและไคสาวๆก็กรี๊ดกันเป็นแถว เพราะสามคนนี้ถือว่าเป็นหนุ่มที่ฮอตที่สุดในมหาลลัยเลยก็ว่าได้

 

           “ไงครับคุณคริส เสียงกรี๊ดแรงดีไม่มีตกเลยนะมึง” เซฮุนเหน็บคริสเบาๆพร้อมยื่นแก้วให้

 

           “อิจฉากูหรอ ?” คริสขำพลางตอบเซฮุน

 

           “ไม่จำเป็น กูไปละลู่ฮานรอกูอยู่” เซฮุนยิ้มกรุ่มกริ่มและเดินออกไปจากกลุ่ม คริสและไคมองแล้วพยักหน้าใส่กันพลางเป็นว่ารู้ทันว่าเซฮุนไปทำไม

 

            “งี้ก็กูไม่จำเป็นต้องยื่นข้างมึงสินะ .. แม่งขาวจนกูอายละเนี่ย แม่งแม่มึงให้แดกโอโม่เป็นอาหารหรือไง” ไคมองที่คริสพูดจบก็เดินออกไป 






 

                    คริสยืนขำเล็กน้อยก่อนจะมองไปรอบๆงานและไปสะดุ้งกับคนคนนึงที่กำลังเดินเข้ามาในงาน ตัวเล็ก ผิวขาว ใบหน้าที่ดูหวานจนเหมือนเด็กผู้หญิง ถึงจะมีหน้ากากบังอยู่ แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าคนตัวเล็กนั้นหน้าตาน่ารักเพียงใด เขารู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นที่มองไปที่ร่างเล็กตรงนั้น ปากเล็กชมพูระเรือแบบนั้น มันน่าจับจูบซะให้เข็ด 


 

           “โถ่.. คริสมึงมองเขาจนแทบจะสิงอยู่แล้ว ไปสิงเลยง่ายกว่าไหม ?” ไคเดินมาตบไหล่คริสทำให้เขาสะดุ้ง ภาพของคนตัวเล็กก็ออกไปจากหัวสมอง

 

             “คนนั้นใครว่ะ ?” คริสถามไคแต่ตาเขายังมองไปที่คนตัวเล็กนั้น

 

             “อ๋อ.. ที่มึงมองคนแทบจะสิงเขาน่ะหรอ กูก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ได้ยินมาว่า ตัวเล็กน่ารัก น่าฟัด แม่งเดือนนิเทศเลยนะมึง คนนิตามจีบกันเป็นระวิง แล้วได้คนที่จีบแม่งผู้ชายทั้งนั้น ก็เล่นตัวเล็กน่ารัก หน้าหวานยังกะผู้หญิง แต่กูก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาชื่ออะไร”

 

           “โห… นี่ขนาดมึงไม่รู้ชื่อเขา มึงยังรู้เรื่องขนาดนี้ ถ้ามึงรู้ชื่อมึงคงรู้ยันชาติตระกลูเขาสินะ”

 

           “มึงก็รู้ว่ากูขี้ลืม จำชื่อใครไม่ค่อยจะได้ จำชื่อมึงกับไอ้เซฮุนได้ก็บุญแล้ว” ไคพูดพร้อมหัวเราะทำให้คริสหัวเราะตาม

 

                   ปีสอง แถมยังอยู่ขณะนิเทศคณะเดียวกันแต่ทำไมนะ เขาไม่เคยเห็นคนตัวเล็กนี่เลยสักครั้ง เลยไม่รู้ว่าจะน่ารักจริงๆอย่างที่ไคบอก แต่เขาก็พอจะรู้ว่าคนตัวเล็กคงน่ารักมาก ขนาดแค่มองได้แค่ครึ่งหน้าเขายังหลงเลย แต่จะว่าไปเจ้าตัวเล็กนั้นก็ฮอตไม่เบาหลังจากที่ได้ยืนจากไคเขาก็เดินไปหาคนตัวเล็กทันที 


 

             “อ้าวเฮ้ย.. อะไรของมันว่ะ” ไคมองที่คริสเดินไปโดยไม่บอกไม่กล่าว เขาเลยเดินไปหาสาวๆที่อยู่ใกล้ๆ

 

                   คริสเดินไปใกล้คนตัวเล็กและสะกิดที่ไหล่เบาๆ คนตัวเล็กหันไปหาคริสและทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจ
 

            “ช่วยเต้นรำกับผมหน่อยได้ไหมครับ ?” คริสยื่นมือไปหาคนตัวเล็ก ในขณะที่คนตัวเล็กยืนนิ่งไม่พูดอะไร แต่ก็เอื้อมมือไปวางบนมือของคริสแต่โดยดี

 

                 คริสเดินจับมือพาคนตัวเล็กไปที่ฟลอร์เต้นรำและรีบเต้นรำกับคนตัวเล็ก คริสจ้องมองตาของตัวเล็ก แววตานั้นช่างสดใสเหลือเกิน ทำไมนะคนตัวเล็กนี่ถึงน่ารักน่าทะถุทะนอมแบบนี้ คนตัวเล็กจ้องหน้าคริสอย่างระแวง


 

              “กลัวผมหรอ ?” คริสเอ่ยถามคนตัวเล็ก

 

              “เปล่านะ.. ผมแค่ตกใจเท่านั้นเอง” คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากแน่น จนคริสอดขำไม่ได้นี่หรอคนที่ไม่กลัว ?

 

              “ไม่ต้องกลัวหรือตกใจไปหรอกนะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก” คริสยิ้มให้กับคนตัวเล็กอย่างจริงใจ

 

              “อือ.. ว่าแต่ทำไมคุณถึงมาชวนผมเต้นรำละ” คนตัวเล็กถาม

 

              “ถูกชะตา.. ผมรู้สึกถูชะตากับคุณ” คริสยิ้มอีกครั้ง ทำให้คนตัวเล็กน่าขึ้นสี ทำนะคนตัวเล็กนิเขินไม่ดูเวลาเลย อยาใกล้กันขนาดนี้ คนตัวเล็กน่ารักขนาดนี้ มันน่าจริงๆ

 

              “เอ่อ…” คนตัวเล็กมองไปที่นาฬิกาอาได้เวลาแล้ว วันนี้พระจันทร์สวยซะด้วย 

 

                         คนตัวเล็กชอบดูพระจันทร์มากมาก ยิ่งพระจันทร์เต็มดวงคนตัวเล็กยิ่งคิดว่านั้นสวยเหลือเกิน .. คนตัวเล็กรีบวิ่งไปที่ริมระเบียงโดยที่ทิ้งอีกคนไว้ คริสยืนงงแล้ววิ่งตามไปทันที

 

                   วิ่งมาอีกทีก็เห็นคนตัวเล็กยืนจ้องดวงจันทร์ซะแล้ว เวลาคนที่ตัวเล็กมองนี่ช่างน่ารักอะไรขนาดนี้ คริสเดินไปยืนข้างข้างคนตัวเล็ก

 

              “ชอบพระจันทร์หรอ ?”  คริสหันไปถาม คนตัวเล็กพยักหน้าแต่ตายังมองพระจันทร์อยู่เลย

 

              “เฮ้.. สนใจผมบางสิ ผมชวนคุณเต้นรำนะดันวิ่งออกมาแยตกใจนะครับ” คริสแกล้งเอามือไปวางไว้บนหัวอีกคน

 

              “ทำไมผมต้องสนใจคุณด้วย คุณเป็นใครผมยังไม่รู้จักเลยนะ”  คนตัวเล็กมองมืออีกคนที่วางบนหัวตัวเองอยู่

 

               “น่ารักจัง” คริสขโมยหอมแก้มคนตัวเล็ก มันยิ่งทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงและเขินมากกว่าเดิม 

 

                “นี่คุณ! แก้มผมนะ อีกอย่างคุณมากทำแบบนี้ไม่ได้” คนตัวเล็กโวยวาย

 

                “ทำไมจะไม่ได้ ไม่รู้ประเพณีของงานนี้หรอ” คนตัวเล็กส่ายหน้า เพราะคนตัวเล็กก็เพิ่งมางานนี้ครั้งแรก

 

                “งั้นผมจะบอกให้..” คริสยื่นหน้าไปใกล้คนตัวเล็ก แล้วค่อยๆประกบริมฝีปากเล็กเบาๆ คนตัวเล็กลืมตาโตด้วยความตกใจ คริสผละริมฝีปากออกมามองหน้าคนตัวเล็กที่ตอนนี้แดงจนแทบระเบิดแล้ว

 

                “หวาน.. อยากจูบอีก” คริสจ้องหน้าคนตัวเล็ก ตอนนี้สติเขาแทยหลุดลอยแล้ว แค่เพียงสัมผัสก็ทำเขาหลงได้มากขนาดนี้

 

                “บ้า.. ผมไม่คุยกับคุณเล่า !!” ตัวเล็กพูดจบก็รีบเดินหนีทันที

 

                “นี่! เราคุยกันตั้งนานไปคิดจะเปิดหน้ากากให้ผมดูหน่อยหรอว่าคุณเป็นใคร” คริสตะโกนไล่หลังไป

 

                “ไม่ เพราะเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว” คนตัวเล็กหันกลับมาแลบลิ้นใส่คริส โดยที่เขาก็ยังไม่รู้เลยว่าคนที่จูบเขาไปเป็นใคร















 

 

                                 ใต้ตึกคณะนิเทศ

                    คริสนั่งมองคนที่เดินเข้าเดินออกที่ตึกคณะตัวเอง และไปสะดุดกับกลุ่มที่กำลังเดินมา ใช่.. คนตัวเล็กคนนั้น คนที่เขาจูบเมื่อคืน พรหมลิขิตหรือเปล่านะที่ทำให้เขาได้เจอกัน ใบหน้าที่เขาเห็นนั้นน่ารักกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก ได้เห็นใบหน้าเต็มๆแบบนี้ยิ่งทำให้เขาเห็นความน่ารักของคนตัวเล็กชัดขึ้น


 

               “เดี๋ยวกูมา” พูดจบคริสก็รีบเดินไปหาคนตัวเล็กนั้นทันที คริสเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าคนตัวเล็ก คนตัวเล็กดูตกใจเล็กน้อยที่อยู่ดีดีก็มีคนมาหยุดอยู่ข้างหน้า แบบยังหน้าเหมือนคนที่ขโมยจูบแรกของเขาไปเมื่อคืนด้วย

 

                “นาย ..” 

 

                “ผมชื่อคริส ..” คริสยิ้มก่อนตอบออกไป เขาเห็นคนตัวเล็กยิ้มเล็กน้อยและตอบกลับมาว่า

 

                “แพคฮยอน บยอน แพคฮยอน” ….




--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอกล่าวอะไรเล็กน้อย ..
อย่าเพิ่งตบไรท์นะคะ ที่หนีมาแต่งเอ็กโซ่ แบบฟินคู่นี้จริงๆชอบมาก
แต่แต่งได้ปวงมาก หนูขอโทษ 5555555555555555
ยังไงฝากไว้ด้วยนะ รักคนอ่านนะจุ๊บ !!






 

 

:)  Shalunla